I, Tonya

Vanaf zeer jonge leeftijd leeft Tonya Harding (Margot Robbie) voor het kunstschaatsen. Haar zeer dominante moeder LaVona (Allison Janney) is ervan overtuigd dat Tonya hoge ogen zal kunnen gooien zolang ze gefocust blijft en keihard blijft trainen. Ze zorgt er hardhandig voor dat deze les goed gevolgd wordt. Wedstrijd na wedstrijd na wedstrijd schaatst Tonya de sterren van de hemel, maar krijgt ze van de jury geen hoge punten of de winst. Goed schaatsen is één ding, maar de presentatie van de schaatsster moet ook in het imago van de schaatsbond passen. 'Redneck' Harding, die door geldgebrek haar eigen kostuums moet maken en een steeds gewelddadigere relatie met het moeder heeft, past zeker niet in plaatsje van een 'all American girl'. Ze is een schaatster – een verdomd goede –, maar ook een vechter. De vraag is hoe hard en vies Tonya wil vechten om de waardering te krijgen die ze volgens zichzelf verdiend.

Op 6 januari 1994 wordt de wereld opgeschrikt door bizar nieuws uit de schaatswereld. Iemand is de training van kunstschaatser Nancy Kerrigan binnengeslopen en heeft haar bewerkt met een knuppel. De pijlen wijzen al snel naar Nancy's rivale Tonya Harding, wiens verdere leven getekend zal worden door de gebeurtenis. In Craig Gillespies I Tonya krijgen Harding en andere belangrijke spelers in het schandaal de kans om hun verhaal te doen. De film volgt vrij braaf de structuur van een biografische film, maar breekt continu de vierde wand om de subjectiviteit van het geheel op de voorgrond te brengen. Gillespie zet vooral een zeer strak gemonteerd en 'up-tempo' film neer met een goede balans tussen humor en drama. Harding wordt niet direct sympathiek, maar vooral menselijk neergezet. Zware onderwerpen worden vrij serieus besproken, maar er wordt nooit langer dan nodig is aandacht aan besteed. Een groot deel van de aantrekkingskracht van I, Tonya is het acteerwerk. Margot Robbie zet een diverse en innemende rol neer waar ze zich helemaal geeft. In haar relatief korte acteercarrière heeft ze verschillende iconische rollen neergezet (bijvoorbeeld in The Wolf of Wallstreet of Suicide Squad), waar deze zonder twijfel aan toegevoegd kan worden. Ze maakt Hardings levenskeuzes niet acceptabel, maar wel begrijpelijk. Allison Janney is een genot om naar te kijken als Hardings genadeloze moeder en heeft volledig terecht een Oscar voor haar rol naar huis mogen nemen. De dynamiek tussen Robbie en Janney is om te smullen. Paul Walter Hauser en Sebastian Stan maken ook zeker indruk en hebben verschillende mooie momenten gedurende de film.

Beeldkwaliteit

Op deze BD-uitgave is I, Tonya te bekijken in het originele 2.39:1 beeldformaat. De film staat op een 25GB enkellaags disc die bijna volledig is beschreven. Het beeld heeft een resolutie van 1080/24p en voor de encodering is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC-videocodering. I, Tonya oogt dynamisch en fris. Er is met het vrij hoge contrast duidelijk gekozen voor een verhoogde realiteit waardoor kleurdetails er echt uitspringen. Hoewel in de basis opgebouwd uit bruin- grijstinten wordt hier door de filmmakers veel mee gespeeld wat levendige beelden oplevert. Er is sprake van een hoge scherpte en zeker in de close-ups veel detaillering. In de wijdere shots neemt de scherpte wat terug. Buiten het eerder genoemde 2.39:1 beeldformaat zijn er regelmatig beelden in 1.33:1 beeldformaat in I, Tonya te zien, die bewust minder contrast en scherpte hebben. Daarbuiten zijn er ook verschillende shots waarbij er gepoogd is beelden van een videoband na te bootsen. De film kent redelijk wat ruis, zeker in de wijdere shots, maar nergens storend. Een punt van kritiek op I, Tonya is het gebruik van CGI tijdens een groot deel van de schaatsscènes; Margot Robbie's gezicht lijkt digitaal over dat van de ongenoemde schaatsster geplakt te zijn die daadwerkelijk alle indrukwekkende kunsten uit de film uitvoert. Het effect bevindt zich dusdanig op 'uncanny valley' terrein dat het continu afleidt.

Geluidskwaliteit

I, Tonya is op deze BD-uitgave te bekijken met een Engels- en Franstalig DTS-HD MA 5.1 audiotrack. Hieronder zal het Engelstalig audiospoor besproken worden. Het gesproken woord is scherp en helder via het middenkanaal te horen. De geluidseffecten zijn vrij gedetailleerd, zeker in de scènes waar Margot Robbie's Tonya Harding aan het schaatsen is, maar ook in de verschillende momenten waar zij gewelddadig belaagd wordt door haar man of moeder. De omgevingsgeluiden zijn iets minder gelaagd, maar zorgen via de surroundkanalen voor een afdoende sfeer. Zeker de geluiden van het publiek tijdens de schaatscènes brengen een mooie dynamiek met zich mee. De absolute ster van het audiotrack is de muziek die net zo'n grote rol speelt als de steracteurs. De muziek volgt elkaar snel op en zorgt voor het tempo van de film, maar is zeer stijlvol gekozen en bepaalt het karakter van I, Tonya, de jaren '80 en Tonya Harding zelf. Een mooie prestatie.

Extra's

Vanuit het statische hoofdmenu is I, Tonya af te spelen met een Engels- of Franstalige geluidstrack en Nederlandse of Franse ondertiteling. Er zijn geen extra's aanwezig.

I, Tonya is een zeer sfeervolle en authentieke biografie met een hoog tempo, strakke montage en zeer sterk acteerwerk. Qua verhaal nergens erg baanbrekend, maar qua uitvoering heeft de film een stijl en finesse om je vingers bij af te likken. Er is een goede balans tussen humor en drama waarbij pijnlijke onderwerpen of (emotioneel) geweld niet worden geschuwd. Rauw, maar oprecht. Een aanrader voor fans van biografische films en sterke vrouwenrollen. Deze BD-uitgave kent een prima beeld- en geluidskwaliteit, hoewel er op de computeranimatie uit de film zeker iets is aan te merken. Het ontbreken aan enige extra's is vrij jammer.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door The Searchers.

Lees meer

• Vorige: Loving Pablo (Escobar) (Bioscoop)
• Volgende: Love, Simon (Bioscoop)