Stepfather, The (2009)

Een huis ergens in Amerika. De bewoners van het huis, een gezin bestaande uit een alleenstaande vrouw en haar kinderen, zijn allemaal morsdood. Vermoord. De dader blijkt de stiefvader van de kinderen, een psychopaat met twee gezichten. De politie tast volledig in het duister en de moordpartij verdwijnt in het dossier ‘onopgeloste zaken’. Niet veel later loopt de gescheiden Susan Harding (Sela Ward) samen met haar kinderen door de supermarkt. Daar loopt ze David Harris (Dylan Walsh) tegen het lijf, een aardige en aantrekkelijke man. Als ze hoort dat hij alleenstaand is – zijn vrouw en kind zijn bij een ongeluk om het leven gekomen – besluit ze om hem mee uit te vragen. Van het een komt het ander en al gauw trekt David bij het gezin in. David lijkt de perfecte stiefvader, maar schijn bedriegt…

Het in 2009 verschenen The Stepfather is een remake van de gelijknamig film uit 1987. Het origineel is een aardige (inmiddels ietwat gedateerde) thriller, maar zeker geen klassieker. Daarmee lijkt het een vreemde keus voor een remake. TV-regisseur Nelson McCormick vond het blijkbaar toch nog nodig om een moderne variant van de film te maken. Op het eindresultaat valt helaas nogal het nodige aan te merken. Te beginnen met het script. Het uitgangspunt van de prent - zonder het te weten haalt een gescheiden vrouw-met-kinderen een psychopaat in huis - is niet (meer) bijster origineel of verrassend. Hetzelfde kan gezegd worden over het verloop van de film. Je weet namelijk al op voorhand wat er gaat gebeuren: de slechte stiefvader zal aanvankelijk wegkomen met zijn bedrog, vervolgens komt iemand achter zijn geheim, en uiteindelijk komt het tot een confrontatie waarin hij zijn masker laat vallen. Naast het feit dat het allemaal erg voorspelbaar is, is het ook een probleem dat er zo weinig boeiends gebeurt. En spannend, eng en/of bloederig is de film ook nergens; een goede thriller laat je op het puntje van je stoel zitten, maar bij het bekijken van The Stepfather zul je jezelf daar geen enkele keer op betrappen. Pas richting het eind van de film, als het verhaal afstevent op de eerder genoemde slotconfrontatie, is er iets van spanning in het geheel te vinden. Maar ook dan kan The Stepfather niet veel indruk maken. Toch is het niet alleen kommer en kwel, want er valt wel degelijk iets positiefs te melden. Zo valt er weinig te klagen over het camerawerk – iets wat direct blijkt tijdens de visueel sterke openingsscène – en zijn ook de acteerprestaties ruim voldoende. De rol van de creepy stiefvader, in het origineel gespeeld door Terry O'Quinn (Lost), wordt in de remake vertolkt door Dylan Walsh (Nip/Tuck). Walsh zet de rol op prima wijze neer; in tegenstelling tot de makers van de prent lijkt hij het allemaal niet al te serieus te nemen, resulterend in een subtiel 'knipoog-gehalte'. Helaas sluiten het script en de rest van de film daar niet bij aan. Had men voor een meer luchtige, over-the-top insteek gekozen, dan had het misschien nog wel wat kunnen worden. Maar in de huidige vorm is The Stepfather niet meer dan een saaie, voorspelbare, benedenmaatse thriller, die je met een gerust hart in het schap kunt laten staan.

Sony heeft de remake van The Stepfather uitgebracht op zowel DVD als Blu-ray Disc. Hieronder de recensie van de BD-uitgave.

Beeldkwaliteit

De Blu-ray Disc uitgave van The Stepfather heeft de oorspronkelijke beeldverhouding van 2.40:1. Het High Definition beeld heeft een 1080/24p resolutie. Dit betekent dat het beeld progressief is opgebouwd uit 1920*1080 beeldpunten en dat de beeldsnelheid 24 beelden per seconde is (de originele filmsnelheid). De BD-uitgave bestaat uit een 50GB dubbellaags disc. Voor de video-encoding is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC codec.

Op de film zelf mag dan het nodige aan te merken zijn, dat geldt niet voor de transfer. Deze zet namelijk een solide, natuurlijk ogend plaatje neer, waarbij lichte grain voor een mooi filmisch effect zorgt. Een ander sterk punt van de transfer is de goede kleurweergave. Het beeld oogt bovendien erg scherp, zonder dat daarbij edge enhancement is gebruikt. Andersoortige digitale artefacting is eveneens afwezig, net als vuil en beschadigingen. Toch is de transfer niet helemaal perfect. Het zwartniveau valt namelijk soms wat tegen, en ook het schaduwdetail is af en toe aan de lage kant. Maar dat zijn feitelijk maar kleine minpuntjes van een transfer die er over het algemeen uitstekend uitziet.

De High Definition screenshots zijn verkleind naar 1280*720 formaat en gecomprimeerd opgeslagen. Ze zijn daarom geen exacte weergave van de hoge beeldkwaliteit van Blu-ray Disc, maar geven wel een goede indruk. Wil je de screenshots bekijken in Full HD-resolutie? Neem dan een Platinum Member account!

Geluidskwaliteit

Het geluid van The Stepfather is als lossless DTS-HD Master Audio 5.1-track (24bit/48kHz) op deze BD-uitgave te vinden. De track heeft een nette ruimtelijkheid; ook al is The Stepfather geen film die bol staat van de rondrazende effecten, toch wordt middels omgevingsgeluiden en muziek een kamervullend geluid gerealiseerd. Goed voorbeeld is de slotconfrontatie, die zich – geheel naar thriller-conventies – afspeelt tijdens een storm. Daarbij worden alle kanalen, inclusief het LFE-kanaal, benut om een realistisch en sfeerverhogend geluidsbeeld neer te zetten. Prima dus. Ook de weergave van de dialogen is prima. Spraak komt namelijk goed verstaanbaar uit het midden. Verder gaat het hier om een recente film, dus zoals verwacht is er geen sprake van ruis of gekraak. Al met al is het geen track die voor echt audiospektakel zorgt, maar dat is niet te wijten aan de technische prestaties van het spoor. Die leveren namelijk geen enkele reden tot klagen, waarmee een vette voldoende op zijn plaats is.

Extra's

De BD-uitgave van The Stepfather bevat een acceptabel aantal extra’s. Tenzij anders vermeld heeft het materiaal een resolutie van 1080p en is het geluid in DD 2.0. De extra’s zijn allemaal Nederlands ondertiteld.

Audiocommentaar
Een gesproken toelichting van regisseur Nelson McCormick en castleden Penn Badgley en Dylan Walsh. Het is een solide commentaartrack, waarin allerlei aspecten van de productie de revue passeren. Bijvoorbeeld het verhaal en de thema’s, de locaties en sets, de casting en (de uitdagingen bij) de opnames. Ook de overeenkomsten met het origineel komen aan bod.

Open House: Making the Film (20 min)
Een Making Of, die bestaat uit de bekende combinatie van interviews, filmfragmenten en een blik achter de schermen. In deze extra vertelt de regisseur onder meer waarom hij een remake van The Stepfather wilde maken en wordt eveneens zijn werkwijze toegelicht. Andere onderwerpen zijn de casting en de sets.

Visualizing the Stunts (12 min)
De titel zegt het al: hier draait het om de stunts. Want ongeacht dat het geen spectaculaire actiefilm is, bevat The Stepfather wel degelijk een aantal stunts. In deze featurette zie je hoe men hierbij te werk ging.

Gag Reel (4 min)
Een verzameling bloopers en andere ongein op de set. Het beeld heeft een 480i-resolutie.

Trailers
Voorproefjes op andere uitgaven van Sony, plus een algemene trailer voor het BD-medium.

Movie IQ
Middels deze optie, te vinden in het “play”-submenu, kun je tijdens de film allerlei (Engelstalige) trivia lezen. Bijvoorbeeld welke muziek in de betreffende scène wordt gespeeld, welke acteurs er op het scherm te zien zijn en andere feiten en weetjes. De info wordt opgehaald via internet, dus je hebt voor deze extra een Profile 2.0 BD-speler met internet nodig.

BD-Live
Optie waarvoor je eveneens een Profile 2.0 BD-speler nodig hebt met internetverbinding. Je krijgt dan, na enige tijd wachten, een menu te zien waarin je promomateriaal kunt bekijken van allerlei Sony-titels.

Het in 2009 verschenen The Stepfather is een remake van de gelijknamige thriller uit 1987. De film gaat over een gescheiden vrouw, die zonder het te weten een psychopaat in huis haalt. Aanvankelijk lijkt hij de perfecte stiefvader voor haar kinderen, maar langzaam komen er toch enkele barstjes in zijn masker. De 2009-versie van The Stepfather is geen geslaagde prent: een goede thriller is spannend en verrassend, The Stepfather is geen van beide. Duidelijk geen ‘must see’ dus. Desondanks heeft Sony een nette BD-uitgave afgeleverd, met uitstekend beeld en geluid, plus een acceptabele hoeveelheid extra’s. Dat is goed om te weten voor de enkeling die toch geïnteresseerd is in de film.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Sony Pictures Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Defendor (DVD)
• Volgende: John Rabe (DVD)