The Infinite Man

Amateur-uitvinder Dean (Josh McConville) wil het perfecte weekendje weg met zijn vriendin Lana (Hannah Marshall). Alles is gepland, tot aan de Hollandse volksmuziek en tantrische bedoelingen onder de lakens toe. Maar zoals vaker in het echte leven gaat het anders dan gepland en al gauw gooit Terry (Alex Dimitriades), het exvriendje van Lana, het strakke schema in de war. Vastberaden om zijn zorgvuldig opgestelde plan perfect uit te voeren, bouwt Dean een machine waarmee hij terug de tijd in kan gaan, het weekend opnieuw kan beleven en het beter te maken. De ellende die hij hiermee echter op de hals haalt, is niet in twee dagen recht te zetten.

Tijdreizen in films zorgt vaak voor immense hoofdpijn. De logica is geregeld ver te zoeken terwijl acteurs hun stinkende best doen om het publiek ervan te overtuigen dat alles echt perfect klopt. In The Infinite Man, van de debuterende schrijver/regisseur Hugh Sullivan. wordt er erg veel met het tijd reis concept gespeeld en het klopt precies. Sterker nog, het voelt alsof Sullivan dit als en duidelijk doel heeft gesteld, omdat het verhaal niet alleen klopt, maar ook heel vloeiend loopt. Aan het eind van de eerste akte worden er wel heel snel heel veel problemen gecreeërd waar bij sommige kijkers de vermoeidheid kan toeslaan ("Waarom maakt iemand het zichzelf zo moeilijk?"), maar stuk voor stuk worden ze naar voldoening opgelost. Een verhaal- en montagetechnisch huzarenstuk. Fijner nog, is dit niet de hoofdfocus van de film. Kijkers zullen meteen verknocht raken door hoofdrolspeler Josh McConville, die met zijn sulligheid, maar ijzeren wil soms lichte ergernis maar voornamelijk oprechte sympathie opwekt. Je leeft met hem mee en wil dat hij slaagt, weer zijn meisje terugkrijgt. Door de nodige zelfreflectie zullen velen zich in hem herkennen. Zijn vriendin Lana en de 'andere man' zijn een stuk minder uitgediept, wat kijkers de ruimte geeft hun eigen versie van dit karakter erop te projecteren. Alle drie de acteurs acteurs genieten zichtbaar van hun tijd op het scherm en acteren bovenmaats goed. Alledrie de karakters hebben een goed gevoel voor humor wat geregeld naar boven komt. Zeer gevatte humor, komische situaties en plots grof geweld, ze passeren allemaal de revue. Dit draagt allemaal het luchtige en speelse karakter van deze relatief complexe fim. The Infinite Man heeft lang niet de emotionele impact als bijvoorbeeld Eternal Sunshine of The Spottless Mind heeft, maar de sterke verhaallijn, sympathieke hoofdpersoon en geslaagde humor maken deze film zeker de moeite waard. De laatste scene zal bij velen nog lang blijven hangen.

Lees meer

• Vorige: Bible, The (Blu-ray)
• Volgende: Cuban Fury (Blu-ray)