Discussie: American Sniper (Blu-ray)

Eindelijk gisteren de film bekeken, nadat hij al een tijdje op mijn kijklijst stond. Het is zo'n film waar ik eerst even zin en tijd in wou hebben en dat was gisteren dus zover. Ik moet zeggen best een indrukwekkende film, waar ik op voorhand wat twijfels bij had. Een film over een sniper, dat riekt naar patriottisme en eentonigheid. Maar ondanks dat dit deels natuurlijk wel het geval was, vond ik hem boeiender dan verwacht. De drie tours waren steeds wel meer van hetzelfde en voelde op een gegeven moment meer als een persoonlijke strijd tussen twee meester-snipers, als dat het om het helpen in oorlogsgebied ging, maar dat stoorde mij verder niet. Ik heb best genoten van de film en daar dient hij voor, meer als ik had verwacht. Voor mij een dikke 8 dus.

Dit is een van de weinig films die vooralsnog op Blu-ray Disc is uitgekomen met een Dolby Atmos-track (Warner is vooralsnog de enige die dit steevast doet). Toch is deze film niet bij uitstek een referentiedisc voor een Dolby Atmos-demonstratie, maar de kracht zit hem in de subtiliteit van de audio-track. Echter tijdens de vele vuurgevechten waan je je echt te midden van de rondvliegende kogels. Nergens overheersend of te veel van het goede, maar heel subtiel en effectief. De track is dan ook heel zuiver met heel veel ambiance en richting in het geluid. Dolby Atmos is natuurlijk ook veel meer dan alleen geluid boven je hoofd (wat wel degelijk een impact maakt als de helikopters en vliegtuigen overvliegen). Dolby Atmos biedt vooral een breder- en een echt object georiënteerd geluidsbeeld. Ongeacht of de plafondspeakers worden gebruikt. Hier geldt dat men niet onnodig een Dolby Atmos-gevoel wou creëren, simpelweg omdat het kan, maar nog steeds een track die optimaal gebruikt maakt van de mogelijkheid indien nodig.

Dan de extra's. Extra's kijk ik eigenlijk steeds minder en dan vooral omdat het meestal hetzelfde concept is. Iedereen verteld hoe prettig het werken was met elkaar en de regisseur. Een beetje het standaard verhaaltje. American Sniper is natuurlijk niet eens heel veel anders. Toch bood het mij de nodige achtergrondinformatie die de film sterker maakt. Er wordt verteld hoe de schrijver en Bradley Cooper- in voorbereiding op de film - heel veel met de echte Chris in contact probeerde te komen om zo zijn levensverhaal uit de doeken te kunnen doen, wat in eerste instantie ook erg moeizaam verliep. Pas toen ze eindelijk het vertrouwen van Chris wonnen, liet hij daar meer over los. Echter net voor het filmen in 2013 begon, werd Chris vermoord door een veteraan die hij probeerde te helpen. Dit zorgde ervoor dat men het hele script wou veranderen, om zo veel meer de nadruk te leggen op het liefdesleven en de demonen van een oorlogsveteraan en de problemen binnen zijn familie. Dus niet het geplande 'happy end'. Het nauw betrokken zijn bij deze film werkte als verwerking voor de verse weduwe van Chris, die zoals blijkt in de extra, enorm intensief betrokken is geweest bij het maken van de film. Ook de eindscènes van de film bestonden uit meerdere echte televisiebeelden van een grootste begrafenis van de Amerikaanse held genaamd "The Legend". Het gaf voor mij de film wat extra kracht en bagage. Ondanks dat ik de film uiteraard eerst gezien had.