Oorspronkelijk gepost door
Keyser Söze
Dit is één van mijn favoriete films! Als
debuut kan dit tellen (!): een fris en zeer origineel verhaal en meesterlijk gefilmd!
ik vond het ook een zwaar overschatte film. ik begrijp er geen moer van, en ik heb het idee dat zeker de helft van de mensen de film ook niet snapt, maar heel intelligent mee gaat zitten praten omdat ze niet durven te zeggen dat ze er nix aan vonden.
Waar slaat dit nou weer op? Wie niet begrijpt dat het verhaal achterstevoren wordt verteld, is 1. seniel of 2. aan het slapen (want dit wordt perfect duidelijk gemaakt door iedere keer een scène te eindigen met het stukje waar de vorige scéne mee begon!).
En het is niet omdat ik het een goede film vind, dat ik dan per definitie een
nitwit ben die er graag mee uitpakt dat hij de plot volledig snapt. Dit is/was namelijk niet het geval! Het leuke aan deze film is nét dat je hem vaker moet zien en zo de puzzel kunt ontrafelen! En of je hem dat uiteindelijk wel of niet begrijpt, doet er niet toe: het maakt een film daardoor niet slechter of beter. Persoonlijk vind ik dat een slecht criteria om een film op te beoordelen... Of wil je alleen maar van die zwart-wit flut hollywoodiaanse verhaaltjes waar zelfs een koe de rode draad nog kan volgen en waar je 'totaal niet' kan voorspellen wat er gaat gebeuren?
Dit is Christopher Nolans eerste (!) langspeelfilm waarmee hij zijn kwaliteiten als regisseur (niet voor de hand liggend verhaal en methode van filmen [zwart wit en kleur, flashbacks en omgekeerde chronologie] mee bewezen heeft! Wie kan dit van zichzelf zeggen?