Discussie: Cleopatra (SE) [DVD]

Cleopatra (SE) [DVD]

Cleopatra behoort tot een van de meest indrukwekkende en duurste producties in de geschiedenis van de filmindustrie. Indrukwekkend als je ziet wat er bereikt is zonder dat er gebruik is gemaakt van computeraanpassingen.

Lees dit artikel

Ik hoop dat ik deze dvd zo snel mogelijk in mijn bezit heb. Ik heb hem al een paar keer in mijn handen gehad, maar hij is zo duur. Nu weet ik dat ik hem toch moet aanschaffen. Ik twijfelde namelijk nog aan de geluid en beeld kwaliteiten. Die zijn dus ook top, nou dan is deze topdvd binnenkort van mij!

vind ik erg duur, maar bedankt!

Ik heb hem maanden geleden reeds gekocht, toen nog voor €25,99.
Da's voor zo'n prachtige box relatief goedkoop.
Het is een standaardwerk dat in een echte verzameling bijna niet kan ontbreken. Maar de film zelf is natuurlijk door de tijd wel een beetje achterhaald, zoals bijvoorbeeld ook Ben Hur en Spartacus.
Maar de massascenes leveren nog steeds prachtige taferelen op, vergelijkbaar met dee wagenrennen in Ben Hur.
De xtra's geven een indrukwekkende kijk achter de schermen. Wat een monsterproductie.

ik heb hem net blind besteld bij www.bseendvd.nl voor 33 euro.

[i]Originally posted by Oakey
Sorry hoor, maar een film van 242 minuten vind ik echt veeeeeel te lang! Daarbij vond ik Spartacus echt een k****-film, en ik verwacht dat dit net zoiets is (= supertrage spektakelfilm waarvan het eind na 5 min. al vaststaat)

De stijl van de film Cleopatra is wel enigszins te vergelijken met Spartacus en Ben Hur. Maar daar houdt de vergelijking dan ook op.
Cleopatra is een film met inhoud, met bevlogen theatrale teksten.
Af en toe heb je de idee te zitten kijken naar toneelacteertalent, ala Shakespeare bijvoorbeeld.
De prachtige decors en filmshots zijn wereldberoemde standaards, (zoals de wagenrennen in Ben Hur).
Elisabeth Taylor en Richard Burton zijn bij uitstek toneelacteurs, met een groot gevoel voor drama. Daardoor ervaaar je het in deze tijd als overacting. Maar plaats het in de tijd waarin het tot stand kwam, dan is het een meesterwerk.
Je mag een hogere verwachting hebben dan bij Ben Hur of Spartacus.

[i]Originally posted by M_KOS
Vind jij dat ze in die tijd slecht speelde?
Al kijk je naar C heston als mozart of ben-hur dan vindt ik dat acteurs van nu er wat van kunnen leren.

Ja, da's duidelijk, er was vroeger meer acteertalent. Maar het was toneelspel, geen filmspel. Er werd dus overgeacteerd en dat vinden we met de huidige filmtechnieken tegenwoordig (alles is bijvoorbeeld sneller en flitsender geworden) niet aantrekkelijk meer. Nu overheerst een soort natuurtalent of een grote uiterlijke uitstraling. Je ziet de meest uiteenlopende non-acteurs de film in gaan. Je ziet dan dat dat veelal van tijdelijke aard is. Het ene idool volgt op de andere, maar erg blijvend is het niet.
In de moderne film zie je vanwege toegenomen technische mogelijkheden nu overdreven veel en overdreven sterke acties, die ver uitstijgen boven de realiteit. Dat begint een aantal mensen ook al weer beu te worden.

Oorspronkelijk gepost door M_KOS

Wil jij dan precies het verschil uitleggen van toneelspel als filmspel.

Veel van de acteurs van destijds waren van nature inderdaad toneelacteurs. Het grote verschil: als toneelacteur moet je ook de achterste rijen bereiken en het karakter dat je speelt laten overkomen. Dat houdt in dat je dus alle bewegingen en de uitspraak moet "uitvergroten", of aandikken. De acteur moet als het ware 'naar het publiek toe'. In de film wordt het omgedraaid: het publiek komt, via de camera, naar de acteur toe. Het vereist een meer ingetogen manier van spelen omdat het anders (zoals eerder door een ander aangehaald) al snel over-acting wordt.
In de periode tot halfweg de jaren 60 betekende acteur zijn: groot worden op het toneel. En vervolgens ging je de filmbusiness in, waar het grote geld verdiend kon worden. En daarbij namen ze hun klassieke toneelopleiding- en ervaring mee naar de filmset.

De huidige generatie filmacteurs is opgegroeid met dat ingetogen spel om een maximaal effect te bereiken voor de camera. Het is niet voor niets dat maar weinig filmacteurs ook een succesvolle toneelproductie op hun naam hebben staan.
Tegenwoordig willen ze vooral schitteren in films en daar hun kapitaal maken om pas daarna eens wat op het toneel te proberen...vooral om te bewijzen dat ze meer kunnen dan alleen met een mooi koppie/body voor de camera op en neer te huppelen.

Dat voor wat betreft het verschil. Nu nog even over die andere opmerking: dat 4 uur "veeeeeeel te lang" is. Je mag tegenwoordig in je handen klappen als een film de twee uur overschrijdt. En alleen maar omdat het tienerpubliek (genereert de grootste omzet in bioscopen) de aandacht er niet langer dan dat kan bijhouden. En al helemaal niet als het werkelijk ergens over gaat. Dat lag vroeger anders. Naast het bieden van entertainment kregen nogal wat regisseurs de mogelijkheid om het verhaal zo goed mogelijk te vertellen. En als daarvoor een half uurtje meer nodig was, dan kon dat. Films als Cleopatra, Ben Hur, maar ook een meesterwerk als Lawrence of Arabia ontlenen hun kracht juist aan het feit dat er nog niet zoveel consessies gedaan werden aan het verhaal om de speelduur maar zo kort mogelijk te houden.
Gelukkig hebben we tegenwoordig DVD, waardoor dit soort films weer onder de aandacht komen. Maar waardoor ook recentere films die wel door de productiemaatschappijen zijn verkracht (bijvoorbeeld Apocalypse Now), nu eindelijk bij het publiek komen in de vorm (en vaak dus ook lengte) zoals ze oorspronkelijk zijn bedoeld.

Maz

Oorspronkelijk gepost door M_KOS

Wil jij dan precies het verschil uitleggen van toneelspel als filmspel.

Mazdalfa heeft het al voor mij gedaan en goed verwoord. Bedankt voor je bijdrage.
Ja en dan dat andere verhaal over die 4 uur durende film. Onze maatschappij is veel sneller geworden in alle opzichten. Dat vertaalt zich in alle richtingen.
Maar er komt ook nog bij dat films nu te consumeren producten zijn en de ene film over de andere heen rolt. Binnen enkele weken is ie al weer uit de bioscoop. Tijd en aandacht voor echte kunstwerken/kunstuitingen is er bijna niet. Men kijkt puur naar de kassa-opbrengst van een film, want filmen is heden ten dage onbeschoft duur. Voor uitsluitend een kunstwerk is een film dus te duur geworden.
Daarom was ik ook erg blij met Moulin Rouge dat nog enige aandacht durfde te besteden aan het begrip "kunstwerk".

Echt een grote klassieker.
Zijn wij zulke cultuurbarbaren, dat deze film zo laag scoort.

De film was helemaal geweldig. Het is een hele mooie verfilming van de geschiedenis. Alhoewel er natuurlijk geen ooggetuigeverslagen van zijn
Het blijft echter prachtig om al die kostuums te zien en de enorme mensenmassa die bij de opname's betrokken zijn. Ik was een iedergeval heel tevreden met mijn aankoop.

Oorspronkelijk gepost door M_KOS

maar elizibeth tralor vond ik een mis cast.

Maar als ik me bedenk dat Liz Taylor tijdens de opnamen zwaar ziek is geworden en ondanks dat toch nog maanden is doorgegaan met het akteren in deze film, dan kan ik daar eigenlijk alleen maar een enorm respect voor opbrengen...