Phantom Of The Opera, The (1943)

Van beroep is Erik Claudin (Claude Rains) violist aan de Parijse Opera. Met het geld dat hij in het symfonieorkest verdient voorziet hij in zijn levensbehoeften. Echter, het grootste deel van zijn loon besteedt hij aan de zangopleiding van de jonge sopraan Christine Dubois (Susanna Foster) voor wie hij een grote bewondering en obsessie heeft. Het noodlot slaat toe als Claudin vanwege jicht in zijn hand ontslagen wordt bij de Opera waardoor hij de zanglessen voor Christine niet langer kan betalen. Om uit de financiële nood te geraken probeert hij een door hem geschreven concert te verkopen. Door een misverstand denkt Claudin dat zijn werk is gestolen en vermoordt hij in razernij de potentiële koper van zijn werk waarbij de secretaresse van het slachtoffer hem een bak met zuur in het gezicht gooit. Zwaar aan zijn gezicht getroffen vlucht Claudin naar de gewelven van de Opera van waaruit hij met een masker voor het gelaat een schrikbewind voert om Christine de ster van de Opera te laten worden. Al snel wordt hem de naam Phantom (spook) toebedeeld omdat niemand hem kan vinden in het labyrint onder het operagebouw. Zelfs de detective Raoul D'Aubert (Edgar Barrier) en de bariton Anatole Garron (Nelson Eddy), die beiden Christine het hof maken, kunnen geen vat op het fantoom krijgen. De val die zij opzetten blijkt niet te werken en in alle commotie ontvoert The Phantom Of The Opera de jonge sopraan naar zijn domein…

Het kostte Universal bijna één miljoen US dollar, een flinke som geld voor die tijd, om deze film te maken. Het grootste gedeelte van het geld werd uitgegeven aan het "nieuwe" Technicolor procédé en aan de fraaie decors en de kostuums. The Phantom Of The Opera is Universal's tweede 'grote' film die in full color werd gefilmd. Deze in 1943 gemaakte film is een remake van de "stomme" versie uit 1925. Net als de eerste release van The Phantom Of The Opera boekte deze horror film een groot succes. Het gelijknamige boek van Gaston Leroux (1910) en de bewerking door Samuel Hoffenstein en John Jacoby diende als basis voor deze film waarin de operamuziek de bovenhand heeft ten opzichte van de horror. De film laat meer een liefdesverhaal zien dan een horrorverhaal waarin de liefde van Erik Claudin voor de talentvolle sopraan Christine Dubois onbeantwoord blijft. Uit de roman van Leroux weten we dat Claudin de vader is die op jonge leeftijd zijn vrouw en dochter had verlaten om zich volledig te wijden aan de muziek. Helaas is uit de film niet duidelijk waaruit het obsessieve gedrag van Claudin voor de mooie Sussanna is ontstaan. Zij kent hem alleen als violist en ze weet niet eens dat hij haar zangstudie betaalt. De rol van Erik Claudin en het fantoom is op een innemende wijze door Claude Rains (The Invisible Man, Casablanca) neergezet. Een vleugje komedie is in het verhaal aangebracht middels de twee verliefde kemphanen Edgar Barrier en Nelson Eddy. Deze heren proberen voortdurend op dezelfde wijze de gunsten van Sussanna te winnen wat tot grappige scènes leidt. Hoogtepunten in de film zijn de vallende kroonluchter in de operazaal en de ontmaskering van het fantoom.
Universal zocht opera's voor de film die een breed publiek aanspraken maar wilde niet voor de rechten betalen wat resulteerde in voornamelijk eigentijdse operamuziek. Edward Ward, die verantwoordelijk was voor de muzikale score, werd genomineerd met een Oscar voor "Best Sound". Aan de hand van een zogenaamde "click track", een soort metronoom op de soundtrack, werd het orkestgeluid gesynchroniseerd. Deze toegepaste opnametechniek voor geluid was revolutionair en leverde een Oscar nominatie op voor "Best Sound Recording". Naast deze nominaties wist The Phantom Of The Opera in 1944 twee Oscars te verzilveren. Dit waren "Best Color Cinematography" en "Best Color Interior Decoration". De film is het aanzien meer dan waard. De reden die hier aan ten grondslag aan ligt kun je terugvoeren naar de prima regie van Arthur Lubin, de prachtige sets en kostuums en natuurlijk de filmmuziek.

Samen met nog zeven andere spraakmakende horrorklassiekers is deze film door Universal toegevoegd aan de verzamelbox The Classic Monster Collection. De box bestaat uit twee delen van elk vier disks. The Phantom Of The Opera is in de hoedanigheid van de releasedatum de zevende film uit de box. De andere "classics", overigens ook los verkrijgbaar in een Keep Case verpakking, zijn:

Dracula (1931)
Frankenstein (1931)
The Mummy (1932)
The Invisible Man (1933)
The Bride of Frankenstein (1935)
The Wolf Man (1941)
Phantom of the Opera (1943)
Creature from the Black Lagoon (1954)

Beeldkwaliteit

Het beeld is vastgelegd in de beeldverhouding 1.33:1 (4:3). Rekening houdend met de tijdsperiode waarin deze film werd gemaakt is dit een fantastische transfer. Het is zeker niet verbazingwekkend dat deze film een Oscar wist te winnen voor kleurenfotografie. De kleuren worden nagenoeg perfect weergegeven. Misschien dat het rood af en toe iets oververzadigd is, maar we zullen daarover niet kniesoren. De beeldscherpte laat het hier en daar wat afweten maar de detaillering lijdt daar nauwelijks onder. Een prima gerestaureerd beeld dat jammer genoeg nog steeds een flink aantal filmvlekken in de basiskleuren rood, blauw of groen laat zien. Daarnaast zien we met regelmaat beschadigingen van de print opdoemen. Desondanks nemen we deze artefacten voor lief. Menig recent gemaakte film die op het medium DVD is verschenen kan namelijk niet tippen aan het beeld van deze in 1943 gemaakte film. De optionele Nederlandse ondertiteling is netjes onder in het beeld geplaatst en heeft een goed leesbaar lettertype. De film is onderverdeeld in 18 afzonderlijk te selecteren hoofdstukken. Voor een film van 89 minuten is dit ruimschoots voldoende.

Geluidskwaliteit

Het geluid bij deze DVD is vastgelegd middels een Engelse Dolby Digital 2.0 mono track waarvan de bitrate 192 kb/s bedraagt. Het geluid is goed in het midden geplaatst en heeft een prima klank voor een monomix. Ruis, slis- of andere bijgeluiden zijn niet waar te nemen. Ondanks het geluidsniveau van de muziekpassages de heldere dialoog iets overstemt, is het absoluut geen onplezierige mix om te beluisteren.

Extra's

Het klapstuk van deze DVD vormen de extra's. Dit geldt eigenlijk voor alle films uit The Classic Monster Collection. Alle DVDs zijn voorzien van een meer dan interessant audiocommentaar die absoluut de moeite waard van het beluisteren zijn. Het audiocommentaar bij The Phantom of The Opera wordt verzorgd door Scott MacQueen. Deze filmhistoricus ratelt in een hoog en droog tempo, zonder dat hij daarbij onnodige stiltes laat vallen, heel wat wetenswaardigheden af. Over alle acteurs en hun achtergronden weet deze filmkenner wel iets te vertellen. In de 51 minuten durende special De Operageest: Het Spook Ontmaskerd wordt naast de film uit 1943, die op deze DVD is vastgelegd, behoorlijk wat informatie gegeven over de eerste film uit 1925. De beelden bestaan o.a. uit interviews met diverse filmhistorici en worden afgewisseld met filmbeelden van aanverwant Universal materiaal uit de oude doos. Verder zijn de trailer en Foto's van de productie te bekijken. Alle extra's zijn voorzien van Nederlandse ondertiteling.

The Phantom Of The Opera is een ontspannende horror-operette-film uit 1943. De film is Universal's eerste horror film die in kleur werd opgenomen. Op een aantal artefacten na is het beeld van de film in optima forma. De mono geluidsmix ligt plezierig in het gehoor. Het bonusmateriaal is zoals bij alle films uit The Classic Monster Collection van een prima niveau. De DVD is, naast dat deze gebundeld is met nog eens zeven horror classics, ook apart aan te schaffen. Een aanrader voor wie van klassieke horror én van operamuziek houdt.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Universal Pictures Benelux.

Lees meer

• Vorige: Totally Spies (DVD)
• Volgende: April Fools Day (DVD)