My Bloody Valentine

In het kleine stadje Valentine´s Bluff (hoe verzinnen ze die dingen?!?) is twintig jaar geleden iets vreselijks gebeurd. Vijf mijnwerkers zijn toen omgekomen bij een vreselijk ongeluk. De opzichters zijn op dat moment niet op hun werkplek, maar op het plaatselijke Valentijnsbal. Door deze nalatigheid hebben alle mannen, op één na hun leven verloren. De overlevende, Harry Warden, wordt opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis. Een jaar later keert Harry Warden echter terug naar het stadje en neemt zijn wraak op Valentijnsdag. De schrik zit er hierna zo goed in bij de bewoners van Valentine´s Bluff, dat het Valentijnsfeest vanaf die tijd niet meer gevierd wordt. Als de film begint is dat vreselijke incident net twintig jaar geleden en er is voor het eerst in jaren besloten om weer een Valentijnsfeest te organiseren. Maar als de moorden weer beginnen blijkt dit toch niet zo´n goed idee te zijn geweest? Als de plaatselijke sheriff een bloederig Valentijnsgeschenk krijgt slaat de schrik hem om het hart. Is Harry Warden na twintig jaar weer teruggekeerd?

Deze slasher-horrorfilm uit 1981 is uiteraard gemaakt in een tijd dat slasher-films mateloos populair waren door films als “Friday The 13th”. Uiteraard probeerden films als “My Bloody Valentine” mee te liften op het succes van die films. Iets vergelijkbaars zien we tegenwoordig met alle klonen van “Scream”. Helaas is deze film hetzelfde lot beschoren als talloze van dit soort ‘cash-ins’. Het verhaal stelt bitter weinig voor, het is een slasher volgens een inmiddels eindeloos uitgemelkt stramien. Plotwendingen, voor zover je van een plot kunt spreken, zie je echt al mijlen van tevoren aankomen en na een half uurtje heb je een aardig idee van wie het wel en wie het niet gaan halen. Daarnaast is het acteerwerk echt tenenkrommend, en ik kan veel hebben. De regisseur weet daarnaast de spanning niet vast te houden door de knullig gekozen camerahoeken en de vaak erg belabberde montage. Door dit laatste kunnen sommige scènes zelfs nodeloos verwarrend overkomen. De sterfscènes zijn zo slecht dat het gewoon komisch wordt en de gore-effecten zijn zeer knullig uitgevoerd. Denk je de slechtste film uit de “Nightmare on Elmstreet” reeks in, vervang Freddie Krueger door een gast met een mijnhouweel en een gasmasker en je hebt een aardig idee waar deze film heen gaat. Kruip dus op Valentijnsdag vooral gezellig met je geliefde op de bank voor een romantisch filmavondje, maar doe jezelf een lol en laat dit slappe excuus voor een horrorfilm lekker in de winkel liggen.

Beeldkwaliteit

Het beeld op deze DVD is anamorf vastgelegd in de 1.78:1 verhouding. Het beeld ziet er verrassend goed uit voor een low-budget film uit begin jaren ´80. Er is soms wat teveel filmgrain aanwezig, maar over het algemeen ziet het beeld en scherp en goed gedetailleerd uit. Naast de grain wordt de leeftijd van de film nog meer verraden door wat licht aanwezige beschadigingen, meestal in de vorm van spikkels. Compressiefouten zijn hier en daar te zien, maar nemen nergens ernstige vormen aan en over het algemeen zijn contrast en schaduwdetail zeer acceptabel. In de donkere mijnscènes is alles in ieder geval goed te volgen. Wel jammer is dat de ondertiteling te hoog in beeld is geplaatst. Deze transfer heeft mij aangenaam verrast in ieder geval, blijkbaar zorgt Paramount goed voor zijn ‘klassiekers’.

Geluidskwaliteit

Jammer is wel dat de audiotrack slechts in Dolby Digital 2.0 mono (192 kb/s) is opgeslagen. Het mono-geluid is gecodeerd als 2.0 track om te voorkomen dat het geluid enkel uit de center-speaker komt. De track klinkt redelijk en ligt zeker niet onaardig in het gehoor. Qua dynamiek en spreiding blijft het natuurlijk allemaal zeer beperkt. En soms zijn er wat problemen met dialogen die kunnen verdrinken in de achtergrondmuziek. Ook hoorde ik in sommige scènes een lichte zoemtoon in de achtergrond. Of dit gedaan is voor dramatisch effect, of simpelweg een fout is was moeilijk te bepalen. Dit is echter nergens echt storend te noemen gelukkig. Kortom een redelijk te beluisteren, maar geenszins spectaculaire track.

Extra's

Op deze DVD staan geen extra´s.

“My Bloody Valentine” is geen horror-film om aan te raden; het slechte verhaal, het belabberde acteerwerk en de slordige regie zijn alledrie hele goede redenen om deze film links te laten liggen. De beeldkwaliteit is daarentegen prima in orde, zeker voor een film als dit, het is dan ook jammer dat het geluid wat achterblijft. Het ontbreken van extra´s is jammer, maar mag ook weer geen verrassing heten bij een productie als deze. Zoek dus met Valentijnsdag vooral een andere DVD uit, want deze film kan je filmavondje danig verzieken.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Paramount Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Wolf Man, The (1941) (DVD)
• Volgende: Gosford Park (DVD)