Kollektivet

Wanneer Erik (Ulrich Thomsen) het huis van zijn ouders erft, wil hij het gelijk verkopen. Het is veel te groot en te duur voor hem en zijn gezin. Anna (Trine Dyrholm) is echter gelijk enthousiast, net als dochter Freja (Martha Sofie Wallstrøm Hansen). De oplossing voor de loze ruimte en hoge kosten is heel simpel; een commune beginnen. Gelijk worden er verschillende oude vrienden opgetrommeld om alle kamers te vullen. Voor even is het hemel op aarde, op de eeuwige discussies wie zijn bier niet heeft afgestreept of wie Allon (Fares Fares) zijn rondslingerende spullen heeft verbrand na dan. Eén menselijke misstap met verstrekkende gevolgen doet het paradijs op zijn grondvest schudden.

Thomas Vinterberg is samen met Lars von Trier (met wie hij Dogma95 bedacht) een van de twee beroemdste en succesvolste regisseurs van Denemarken. Met Festen, Submarino en Jagten zette hij zeer indringende en prachtige films neer. De vraag is of Kollektivek ook in dit rijtje te plaatsen is.

Het verhaal zelf heeft niet veel om het lijf. Kollektivet is een studie van menselijk dynamiek en standvastigheid. Er ligt een grote focus op de verschillende relaties, diens ontwikkelingen en de impact die dit heeft op de commune. Mensen leren van elkaar en komen zichzelf keihard tegen. Dit maakt Kollektivet een prachtige karakterstudie wiens verhaal tot op zekere hoogte in elke leefgemeenschap (commune/studentenhuis) speelt. Hoewel vaak intens, is de film nergens cynisch of nodeloos naar of deprimerend; alles komt zeer natuurlijk over, in lijn met de personages. Hierbuiten heeft Kollektivet een zeer nostalgisch gevoel in de zelfde aard als De Helaasheid der Dingen. Dochter Freja is constant (van een afstand) de groep aan het observeren of ze bewust besloten heeft elk moment te koesteren. Sommige karakterbeschrijvingen van huisgenoten zijn niet meer dan enkele stereotyperingen, haast alsof ze uit iemands herinnering zijn opgehaald. De film en het toneelstuk waar deze op gebaseerd is, is mede geschreven door Vinterberg die zijn jonge jaren bij een commune als inspiratie gebruikte. Het acteerwerk in Kollektivet is vrij sterk, met Trine Dyrholm als absoluut hoogtepunt. Zij doorstaat in deze fim elke aanwezige emotie met een ongekende energie, toewijding en subtiliteit. Het is schrijnend om te zien hoe haar plannen zich tegen haar keren, hoe hard ze ook de touwtjes in handen wil blijven houden. Ulrich Thomsen zet een goede prestatie neer, hoewel zijn karakter van iemand die alles lijkt te overkomen niet zijn beste is. De rollen van alle andere acteurs zijn een stuk kleiner, maar iedereen zet zijn beste steentje voor. Concluderend is Kollektivet een film die met trots in het rijtje van Festen, Submarino en Jagten genoemd mag worden en eentje die iedereen gezien moet hebben met een voorliefde voor solide drama.

Beeldkwaliteit

Kollektivet heeft een HD-1080/24p-transfer in 2.35:1 beeldformaat. De film staat op een 25GB enkellaags BD-disc die voor 19GB is beschreven. Voor de codering is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC videocodec. Alle beelden ogen zeer scherp en zitten vol detail. Zeker in close-ups is elke oneffenheid van een acteur te zien, wat zorgt voor een zeer rauw en realistisch beeld. Kollektivet bestaat uit bruin en grijstinten, met hier en daar een klein uitstapje naar wat heldere scènes. Er wordt voor het grootste deel gebruik gemaakt van natuurlijk licht wat bijdraagt aan het gevoel van realisme, maar wat er wel voor zorgt dat het bij sommige shots wat onduidelijk is wat er te zien is. Naast lichte ruis zijn er geen artefacten te bespeuren.

Geluidskwaliteit

Kollektivet kent op deze BD-uitgave het originele Deenstalige DTS-HD MA 5.1-audiotrack. Alle stemmen zijn scherp en helder via het middenkanaal te horen, hoewel dit in sommige scènes wat overloopt naar de voorste frontkanalen. De film zit niet vol geluidseffecten, maar de aanwezige zijn zeer gedetailleerd. De omgevingsgeluiden zijn niet al te gelaagd, waarschijnlijk deels omdat het leeuwendeel van Kollektivet zich binnen afspeelt. Maar ze zorgen via de surroundkanalen voor afdoende impact. In Kollektivet is af en toe popmuziek te horen dat door de surroundkanalen heen te horen is om de film sfeer bij te zetten, waaronder Elton Johns Goodbye Yellow Brick Road. De muziek sluit erg goed aan en is een echter verrijking. Het Deenstalige liedje waarbij men aangespoord wordt te leven voordat het te laat is, wat een paar keer in de film voorkomt, maakt de meeste indruk.

Extra's

Vanuit het stationair hoofdmenu kan er gekozen worden om de film integraal af te spelen en de ondertiteling uit- of aan te zetten. Buiten enkele promotionele trailers zijn er geen extra's op deze BD-disc.

Wanneer een stel besluit een commune op te zetten, lijkt het in de eerste paar weken de beste keuze ooit. Niet veel later verschijnen de scheuren en zal het nooit meer hetzelfde zijn. Kollektivet is solide, goede geacteerd drama met een grote focus op de ontwikkeling van de hoofdpersonen en diens dynamiek samen en in de groep. Een film met een nostalgische ondertoon, die desalniettemin alle gevoelige momenten zo realistisch mogelijk neerzet. Het beeld is van een hoge kwaliteit. Het geluid is iets minder, hoewel nergens echt iets om over te klagen. Het volledige gebrek aan extra's is wel erg jammer. Kollektivet moet je een keer gezien hebben.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door September Film.

Lees meer

• Vorige: Infiltrator, The (Bioscoop)
• Volgende: Bridget Jones's Baby (Bioscoop)