Ratter

Emma is een knappe studente uit het midwesten van Amerika die besluit om in haar eentje naar de grote en dynamische stad New York te verhuizen. Ze vindt daar een voor New Yorkse begrippen ruim appartement, al moet ze naar eigen zeggen wel een flink stuk reizen om ‘ergens’ te komen. Ze leidt een relatief zorgeloos leven en heeft leuk contact met haar vriendin Nicole (Rebecca Naomi Jones), krijgt complimenten van haar leraar economie (Michael William Freeman) en misschien bloeit er wel iets op met de leuke Michael (Matt McGorry). Via webcam en telefoon houdt ze contact met haar moeder (Kailli Vernoff). Ze gebruik haar telefoon en laptop sowieso erg graag. Deze moderne technieken bieden toch wel erg veel gemak. Al die apparaten die met het web verbonden zijn, zijn echter niet zonder gevaren. Een hacker heeft zich meester gemaakt van Emma haar spullen en kijkt op intieme wijze mee in haar hele leven. Na een tijdje krijgt Emma door dat er iets niet pluis is en wordt ze paranoïde. Ze voelt zich niet meer veilig in haar eigen huis. En de politie kan niets doen, want er zijn geen bewijzen en er is geen misdaad gepleegd. Wanneer alleen maar kijken voor de hacker niet meer genoeg is, escaleert de situatie tot gevaarlijke hoogten.

Bij de titel Ratter zal je je wellicht afvragen wat het betekent. Deze term staat voor een persoon die iemand zijn persoonlijke apparaten hacked om het slachtoffer ermee te stalken. Feitelijk is de titel daarmee goed gekozen, want deze vormt een beknopte samenvatting van de hele premisse van de film. Het is een eigentijds concept bovendien, in een tijd dat het gebruik van met internet verbonden apparaten immer toeneemt en de gevaren daarmee ook steeds meer (media)aandacht krijgen. In de uitwerking is de keuze gemaakt dat je de hele film als kijker alleen maar meemaakt vanuit het perspectief van de hacker. Dus door de camera’s van diverse mobiele apparaten. In het begin is dit nog leuk en innovatief, maar het gaat al snel vervelen. De gimmick wordt na verloop van tijd vermoeiend. Hoewel Ratter maar 80 minuten duurt, is de 1-miljoen dollar kostende film een van de saaiste ooit te noemen. Vast niet iets waar beginnend regisseur Branden Kramer naar streefde toen hij van zijn eigen korte film deze speelfilm mocht maken. In Ratter volgen we hoofdpersoon Emma tijdens haar meest alledaagse bezigheden. Stel je een van je meest doorsnee dagen uit je eigen leven voor. Zo’n dag waarop je echt niets hebt meegemaakt en alles op routine doet. En stel je dan voor dat je zo’n dag van iemand anders moet bekijken. Dan heb je de juiste mate van verveling te pakken. We zien Emma haar been terwijl de zich scheert onder de douche, we zien haar op de bank liggen, slapen, koken of aerobics doen. Dit alles duurt maar liefst ruim een uur, oftewel driekwart van de hele film. Wanneer er dan eindelijk iets meer spanning in komt, eindigt het allemaal met een flater. Het volledig open einde – dat we hier verder niet zullen verklappen – zorgt zo mogelijk voor nog meer frustratie dan dat er op dit punt al was. Ratter is in alle mogelijke opzichten een bijzonder slecht gemaakte film.  

Beeldkwaliteit

De Blu-ray Disc-uitgave van Ratter heeft een beeldverhouding van 1.85:1. Het High Definition beeld heeft een 1080p/24p resolutie. Dit betekent dat het beeld progressief is opgebouwd uit 1920*1080 beeldpunten en dat de beeldsnelheid 24 beelden per seconde is (de originele filmsnelheid). Voor de encodering is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC video codec. Deze Blu-ray Disc-uitgave bestaat uit een 25 GB enkellaagse disk.

Zoals in het commentaar genoemd zien we de hele film vanuit het perspectief van webcams en telefooncamera’s. Dat maakt het moeilijk om een zinvol commentaar op het beeld te geven, zoals we dat regulier gezien zouden doen. Het beeld schokt en hapert bijvoorbeeld regelmatig, maar dit is met opzet door de makers zo gedaan en de transfer dus niet aan te rekenen. Verder is de scherpte niet optimaal en vooral tijdens nachtelijke scènes is er nauwelijks detail en slibben alle schaduwen dicht. De kleuren en het contrast zijn realistisch, maar wel erg flauw en futloos. Deze transfer verdient met enige moeite nog net een voldoende, waarbij met nadruk genoemd moet worden dat dit voor een heel groot deel te maken heeft met de artistieke keuzes die bewust voor deze film zijn gemaakt.

Geluidskwaliteit

Ratter wordt op deze BD-uitgave ondersteund door een DTS-HD Master 5.1 audio track (16bit/48kHz). De technische eigenschappen van deze surround track doet vermoeden dat we hier met een stevige geluidspresentatie te maken hebben. Laat je echter niet op het verkeerde been zetten. Wat we zien bij het beeld, geldt ook voor het geluid. Omwille van artistieke keuzes is het zo dat er niet echt sprake is van surroundwerking. De microfoon van een laptop of telefoon zou dit immers ook nooit kunnen opnemen. Het geluid heeft dan ook weinig om het lijf. Dialogen zijn goed genoeg verstaanbaar en er zijn slechts beperkt omgevingsgeluiden. Als ze er al zijn worden ze vrij plat weergegeven en is er niet tot nauwelijks sprake van surroundwerking. Een enkele scène in een uitgaansgelegenheid met de muziek aan heeft iets meer pit. Hier komt ook de subwoofer in beeld. Net als het beeld kiezen we hier voor een voldoende, maar eigenlijk is het gezien de artistieke keuzes die zijn gemaakt moeilijk om een goede beoordeling te geven.

Extra's

Vanuit het hoofdmenu is slechts één extra te bekijken. Deze wordt hieronder besproken.

Deleted scenes (3 min.)
Een paar extra scènes. Aangezien de film al bijna onkijkbaar is, wil je dit jezelf wellicht niet extra aandoen. Je kunt de scènes apart bekijken of allemaal achter elkaar laten afspelen. De beeldkwaliteit is in HD en gelijk aan de hoofdfilm. De audio is Dolby Digital 2.0 (192 kb/s) en er is Nederlandse ondertiteling beschikbaar.

Emma is een student die naar New York verhuisd is en een doodgewoon leven leidt. Dit alles verandert wanneer een hacker haar apparaten beheerst en haar stalked, waarbij het nog maar de vraag is of het bij kijken blijft of dat de situatie echt gevaarlijk gaat worden. Ratter had een spannende film kunnen worden, maar in plaats daarvan is het een van de saaiste films ooit gemaakt. Er gebeurt ruim een uur helemaal niets en de filmstijl begint steeds meer te vervelen. Vervolgens wordt het geheel afgesloten met een teleurstellend open einde. De BD-uitgave is moeilijk te beoordelen qua beeld en geluid. Deze zijn niet echt goed te noemen, maar dit heeft alles te maken met de artistieke keuzes die bewust zijn gemaakt. Als extra zijn een drietal verwijderde scènes inbegrepen.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Sony Pictures Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Brooklyn (Bioscoop)
• Volgende: Grandma (Blu-ray)