Interstellar

Ergens in de 21^e eeuw gaat het niet goed met de Aarde. Men heeft terug moeten vallen op de basis leefvorm waarin het niet omkomen van honger de voornaamste bezigheden zijn. De wetenschap is nagenoeg tot stilstand gekomen. Men moet het hebben van boeren, wiens akkers vol staan met gewassen. Maar regelmatig gaan oogsten verloren door bacteriën en schimmels. Voormalig testpiloot Cooper (Matthew McConaughey) is tegenwoordig ook boer en woont met zijn schoonvader (John Lithgow) en kinderen op een boerderij. Zijn dochter Murph (Mackenzie Foy) krijgt regelmatig codes door van een geest en een van die codes blijkt de locatie van een geheim station van NASA te zijn, dat onder leiding staat van Dr. Brand (Michael Caine). Cooper wordt gevraagd om op zoek te gaan naar nieuwe planeten, in een ander sterrenstelsel, waar leven mogelijk is. Zodat de mensheid verder kan leven, want de Aarde is op sterven na dood.

Albert Einstein legt in zijn relativiteitstheorie uit dat “waarnemers die zich in rust in een gelijkmatig zwaartekrachtsveld bevinden gelijkwaardig zijn met andere waarnemers die een constante versnelling ondervinden.” En “zwaartekracht wordt niet langer als een kracht gezien zoals dat bij de wetten van Newton het geval was, maar als een meetkundige eigenschap van de ruimte zelf”. Dat klinkt heel ingewikkeld allemaal en dat is het voor een eenvoudige sterveling ook. Maar niet voor Christopher Nolan, die deze theorie als basisprincipe voor zijn nieuwe film Interstellar heeft gebruikt. Nolan heeft met zijn broer Jonathan het scenario geschreven, waarbij ze een eigen theorie over tijdreizen en zwaartekracht prediken. De basis is zeker geloofwaardig, al kost het de gemiddelde kijker een hoop hoofdbrekens om alles in detail te snappen. Beter is om daar niet aan te beginnen en de film gewoon over je heen te laten komen. Het basisprincipe is namelijk wel helder en dat heeft voldoende inhoud om onderhoudend te zijn. Interstellar duurt maar liefst 170 minuten en dat is wel wat lang. Op tweederde raakt de film het spoor enigszins bijster en weet Nolan niet meer wat nu belangrijker is; het bestaande leven op Aarde of het vervolgen van de ruimtereis van Cooper. Uiteindelijk laat hij beide zien, maar dat haalt danig de vaart uit het verhaal. Wie de film ziet moet automatisch aan Gravity denken, de film over een ruimtestation in nood. Interstellar speelt zich ook voor een groot deel af in de ruimte, maar daar houdt de vergelijking eigenlijk wel op. Nolan gaat – letterlijk – een stap verder, naar een andere tijdsdimensie. Maar dat is niet het enige thema van de film. Cooper laat twee kinderen achter en deze verliezen langzaamaan het vertrouwen in de terugkeer van hun vader. Ze voelen zich verraden. Aan de ene kant is er dus het ruimtereizen naar nieuwe dimensies, aan de andere kant is er het leven op Aarde, dat steeds zwaarder wordt.
De naam van Hoyte van Hoytema mag hier niet onvermeld blijven. De Nederlander is inmiddels een gerenommeerd cameraman geworden en mag zelfs de nieuwe James Bond-film draaien. Hij heeft Interstellar voorzien van een ouderwetse look & feel. De film is niet digitaal, maar op 35- en 70mm-film opgenomen. Dat zorgt voor een wat korrelig en contrastrijk uiterlijk van het beeld. Dat maakt Interstellar in zoverre uniek dat men niet heeft gekozen voor een gelikt uiterlijk. Het moge duidelijk zijn dat de film vol zit met special effects, maar deze krijgen nergens de overhand en staan in dienst van het verhaal. Christopher Nolan heeft altijd een voorkeur voor traditionele special effects en zo weinig mogelijk CGI. De ruimteschepen komen dan ook niet uit een computer, maar zijn op schaal nagebouwd. De robots in deze ruimteschepen zijn ook fysiek gecreëerd en worden handmatig bediend.
Interstellar zal niet de geschiedenis ingaan als de beste film van Nolan. Het boeiende eerste deel van de film krijgt geen duidelijke afronding naar het einde toe. Dat neemt niet weg dat het een enerverende rit is, die je als kijker moet ondergaan en je moet vooral niet proberen alle theorieën tot in de details te begrijpen. Meerdere keren kijken helpt overigens deze complexe materie steeds beter te begrijpen.

Beeldkwaliteit

Interstellar heeft een HD-1080/24p-transfer in 2.39:1 beeldformaat. De film staat op een 50GB dubbellaags disc, waarvan ongeveer 46 GB is beschreven. Voor de codering is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC codec. De kwaliteit van het beeld is prachtig. Zoals in het commentaar al beschreven is de film niet digitaal, maar op 'ouderwets' 35- en 70mm-film gedraaid. Mede op 70mm-film vanwege de IMAX-vertoningen. En deze zijn als zodanig ook in deze transfer verwerkt. Het begin is 2.39:1 beeldformaat, maar verderop, als Cooper de ruimte ingaat, komen er steeds meer 1.78:1 beelden voorbij. Naar het einde toe is het bijna alleen nog maar het 1.78:1 formaat te zien. Het beeld komt zeer filmisch over, met een lichte korrel en is heel contrastrijk. Het schaduwdetail blijft daarbij altijd goed overeind. De scherpte is prima, maar niet alle shots zijn even gestoken scherp, met als voorbeeld een close-up van Cooper als hij de berichten van het thuisfront afluistert in het ruimtestation. Maar het betreft hier uitzonderingen. De IMAX-beelden zijn een stuk scherper, logisch vanwege de hogere resolutie. Het kleurenpalet is ingetogen. Op een paar accenten na zijn er weinig primaire kleuren aanwezig. Het beeld blijft echter sfeervol en komt zeer goed over op deze Blu-ray-transfer.

Geluidskwaliteit

Voor het geluid van Interstellar is er een lossless Engelstalige DTS-HD Master Audio 5.1-track beschikbaar. Deze maakt erg veel indruk en is op momenten goed voor demomateriaal voor de subwoofer. De dynamiek is erg hoog en dat is ook direct het grootste probleem van deze geluidstrack. Het is op momenten heel bombastisch en daarna erg verstild. Die overgangen zijn op zich prachtig, maar je moet een goede geluidset hebben die alle bombast goed aankan. En je moet een goede relatie met je buren hebben. Je hebt anders de neiging om het volume tijdens de bombastische scènes wat naar beneden te draaien, waardoor de scènes met dialoog ten onder dreigen te gaan. Vooral als Matthew McConaughey aan het woord is, want hij heeft sterk de neiging om zacht te mompelen. Mocht je volluit kunnen gaan, dan is het genieten geblazen, want deze geluidstrack zit zeer gedetailleerd in elkaar en maakt volop gebruik van alle kanalen. Het laag van het LFE-kanaal gaat daarbij vaak heel erg diep, zonder dat het gaat bonken. De muziek speelt een belangrijke rol in deze film en is afkomstig van Hans Zimmer, die na lange tijd weer eens met een originele soundtrack op de proppen komt. Kortom, genieten geblazen op alle fronten.

Extra's

Deze uitgave van Interstellar op Blu-ray Disc bestaat uit twee schijfjes. Alle extra's staan op de tweede schijf, zodat de eerste schijf volledig door de film benut wordt. Alle extra's zijn in HD-resolutie en voorzien van Nederlandse ondertiteling, behalve waar vermeld.

The Science of Interstellar  (50 min)
Interstellar is gebaseerd op het werk van wetenschapper Kip Thorne. In deze documentaire krijgen we een inzicht in de wereld van deze wetenschap. Christopher Nolan wilde geen fictief verhaal maken, maar de echte huidige kennis over zwaartekracht, de kromming van ruimte & tijd en singulariteiten verwerken in de film. De documentaire gaat verder in op de huidige kennis die we hebben van ander sterrenstelsels en de zoektocht naar een planeet zoals Aarde. En als we die gevonden hebben, hoe komen we daar?  Matthew McConaughey spreekt de voice-over van deze fascinerende documentaire.

Inside Interstellar
Inside Interstellar bestaat uit veertien afzonderlijke items met ieder hun eigen onderwerp over de film.

Plotting An Interstellar Journey (8 min)
De basis van het verhaal lag bij Jonah Nolan, waarna Chris er mee verder aan de slag ging. Alles gebaseerd op het werk van bestaande theorieën en onderzoeken. Daarna is het uitzoeken hoe deze ideeën in een realistisch ogende film ingebed kunnen worden.

Life On Cooper's Farm (10 min)
De boerderij van Cooper is gebouwd in de omgeving van Calgary, Canada, tussen de enorme maïsvelden in. Men ging eerst op zoek naar het juiste landschap en heeft daarna op locatie het huis gebouwd. Daarna wordt ook nog uit de doeken gedaan hoe de scènes met auto's in de maïsvelden, de scènes met de drone en de maïsbranden zijn opgenomen.

The Dust (3 min)
Het stof is een belangrijke reden dat de oogsten mislukken. De stof op de set is echt gemaakt en komt niet uit de computer. Volgens Chris Nolan is het nooit zo mooi te maken dan door het met echte stof te doen.

Tars and Case (9½ min)
Tars en Case zijn twee robots in de film. Nolan noemt ze liever machines. Ze hebben ieder hun eigen karakter. Er wordt uitgelegd hoe ze zijn bedacht en hoe ze zijn ontworpen door art director Nathan Crowley.

The Cosmic Sounds Of Interstellar (14 min)
In tegenstelling tot wat gebruikelijk is werkt Chris Nolan al voordat de opnames beginnen aan de muziek met Hans Zimmer. Zo ontstaan ideeën en thema's, die in de montage verder uitgewerkt en verfijnd worden. Hans Zimmer snapt zelf ook dat hij niet moet voortborduren op eerder werk en begint aan iets nieuws, waarbij een kerkorgel centraal staat. Dat wordt opgenomen in een Britse kerk, met een geweldige organist. De lage tonen in het geluid worden voortgebracht door dit orgel.

The Space Suits (4½ min)
De ruimtepakken zijn bewust ontworpen naar bestaande NASA-ruimtepakken om de geloofwaardigheid intact te houden. Naar aanleiding van ontwerpen voor het ruimtepak zijn ook de decors gedeeltelijk naar deze ideeën bewerkt.

The Endurance (9½ min)
Het ontwerpen van de Endurance was gebaseerd op het bestaande ISS ruimtestation. Ontwerper Nathan Crowley geeft een uitgebreide tour door de Endurance.

Shooting In Iceland (13 min)
Een aantal opnames vonden plaats in IJsland, namelijk twee planeten waarop het team terechtkomt. Het grootste deel van dit item gaat over de planeet van Miller, de waterplaneet. Filmen was uitputtend en moeilijk, doordat je constant in het water moest blijven staan.

The Ranger And The Lander (12 min)
Een item over het ontwerpen van de twee kleinere ruimteschepen waarmee vanaf de Endurance naar de planeten werd gevlogen. Bij het ontwerpen werd goed gekeken naar het ontwerp van de Spaceshuttle. Ook hier geeft ontwerper Nathan Crowley een uitgebreide tour.

Miniatures In Space (5½ min)
Christopher Nolan vertelt dat de gebruikte technieken voor de special effects niet revolutionair of nieuw zijn. Hij wilde wel dat de bestaande technieken goed gebruikt werden, zodat ze ook in de toekomst overtuigend blijven. In dit item wordt uitgelegd hoe het filmen met de miniaturen in z'n werk ging.

The Simulation Of Zero-G-Rigs (5½ min)
Een deel van de scènes spelen zich af in een ruimte zonder zwaartekracht. Men heeft de technieken van Inception gebruikt voor deze film, maar dan verder uitgewerkt en verbeterd. Christopher Nolan staat bij veel bewegingen van de acteurs achter de bediening van het mechanisme, om zoveel mogelijk zelf de controle te hebben over het geheel.

Celestial Landmarks (13 min)
Terug naar de basis: het verwerken van de bestaande theorieën van Einstein en Thorne worden verwerkt in de film. Voor Michael Caine is het in ieder geval allemaal abracadabra.

Across All Dimensions And Time (9 min)
De tesseract, aan het eind van de film, was een van de moeilijkste scènes om te verwezenlijken. Men besefte dat de kijker het waarschijnlijk niet allemaal zou begrijpen, maar als de context en het ontwerp van het decor goed zouden zijn, zou de kijker het wel logisch vinden wat er zich afspeelt. De scène is uiteindelijk een combinatie van een enorme gebouwde set met special effects.

Final Thoughts (6 min)
Cast en crew geven een laatste uiting aan wat de film kan betekenen voor de toekomstige generaties. Niet zozeer de film zelf, maar het verhaal erachter.

Trailers (9½ min)
Vier trailers van de film, ieder met z'n eigen invalshoek. Lee is een vooraankondiging dat over een jaar de film gaat komen. Wonder, Memories en Mankind zijn trailers over de film zelf. De trailers zijn niet voorzien van Nederlandse ondertiteling.

De Aarde dreigt ten onder te gaan en de enige oplossing zou leven in de ruimte zijn. Cooper en zijn team worden eropuit gestuurd om nieuwe werelden te ontdekken, in andere sterrenstelsels. Interstellar is een imponerend epos van Christopher Nolan, gebaseerd op de theorieën van Albert Einstein en zeker ook geschikt voor niet-science fiction-liefhebbers. Het thema is veel breder dan alleen ruimtereizen. De Blu-ray Disc-uitgave heeft uitstekend beeld en geluid en ook een flink aantal interessante extra's, boordevol achtergrondinformatie over het verhaal en het tot stand komen van de film. Verplichte kost!

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Warner Bros. Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Drop, The (DVD)
• Volgende: Gone Girl (Blu-ray)
• Interstellar (UHD)