After Earth

De mensheid heeft de aarde vernietigd. Iedereen heeft noodgedwongen moeten vluchten naar andere planeten. De aarde is nu een zogenoemde ‘categorie 1 planeet’. Dit houdt in dat het een verboden zone is waar ruimtevaartschepen onder geen enkel beding mogen landen. In absentie van de mens heeft de evolutie haar geheel eigen weg gevonden. Alles op de aarde is geëvolueerd om mensen te doden. Het is een levensgevaarlijke plek. Cypher Raige (Will Smith) was een zogenoemde ‘Ranger’. Vanuit een heldhaftig optreden in deze gewaardeerde legereenheid heeft hij een belangrijke rol gespeeld tijdens de evacuatie. Doordat hij echter continu op pad was, heeft hij weinig van zijn familie kunnen zien. Zijn vrouw Faia (Sophie Okonedo) en zoon Kitai (Jaden Smith) zijn blij hem weer te zien. Cypher doet zijn vrouw een belofte: Hij vertrekt nog op één trainingsmissie en zal daarna een andere baan zoeken die veilig is en waardoor hij meer bij zijn gezin kan zijn. Tijdens deze missie neemt Cypher zijn zoon Kitai mee om zo de band tussen vader en zoon te versterken, op aanraden van zijn moeder. De missie komt echter al snel in grote problemen wanneer het schip in een asteroïdenstorm belandt en neerstort op nu net die ene plaats waar je niet neer wilt storten: de aarde…

Will Smith wilde al jaren samenwerken met regisseur M. Night Shyamalan (The Sixth Sense, Unbreakable). Het verhaal voor After Earth heeft hij zelf bedacht en hij heeft Shyamalan persoonlijk weten in te huren om de regie op zich te nemen. Dit is op zich al bijzonder, want het is de eerste keer in twintig jaar dat Shyamalan een verhaal verfilmd dat niet uit zijn eigen gedachten is ontstaan. Het is tevens een familiereünie, want Smith werkt voor de tweede keer samen met zijn zoon Jaden. De vorige keer is alweer zeven jaar geleden in The Pursuit of Happyness. Het concept van After Earth is net zo eenvoudig als dat van de gemiddelde videogame. Het ruimteschip stort neer in twee stukken en zoonlief moet van plek A naar B komen (vader is bedlegerig) en deze reis is natuurlijk niet zonder gevaar. De film kent twee succesfactoren. Allereerst het tempo dat continu zeer hoog ligt en de film onderhoudend maakt. Daarnaast zijn de omgevingen boeiend en geloofwaardig. Dit komt zowel door de gebruikte locaties als ook de naadloze combinatie met de uitstekende special effects. Computereffecten alleen tillen een film nog niet naar een hoger niveau en het beperkte verhaal helpt hier niet bij. After Earth is daardoor een wel erg generieke film. Er is weinig achtergrond bij hoe de wereld in deze staat is geraakt. De personages worden wel enigszins uitgediept maar op een wijze die zeer cliché genoemd kan worden, inclusief emotionele flashback-scènes die worden getoond op relevante momenten in het verhaal (wat kunnen we leren uit het verleden?). Deze psychologie van de koude grond staat nog niet gelijk aan diepgang. After Earth wordt in recensies genadeloos neergesabeld, een uitzondering hier en daar nagelaten. Niet alleen door critici, maar ook door de ‘gewone’ kijker. Dit is niet geheel terecht en heeft wellicht ook te maken met de twijfelachtige kwaliteit van de laatste paar films van Shyamalan. Ten opzichte van die producties kan hier echter zeker van enige verbetering worden gesproken. Toegegeven, de film wint geen originaliteitsprijs en is na afloop direct weer vergeten, maar After Earth vermaakt van begin tot eind. Soms kan dat gewoon genoeg zijn. Een ontsnapping van ongeveer anderhalf uur naar een wereld die geheel anders is, maar ooit onze welbekende en veilige thuisplaats was. 

Lees meer

• Vorige: Man of Steel (Bioscoop)
• Volgende: Borgen - Seizoen 3 (DVD)