Terraferma

Op een prachtig onbedorven Siciliaans vulkaaneiland lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan. De bevolking leeft er geïsoleerd van de hectiek van alledag op het vasteland. Men leeft er van de natuur om hen heen. Zo is hét beroep op het eiland dat van visser. Zo geldt dit ook voor Filippo (Filippo Pucillo). Dit levert echter steeds minder geld op. Zijn moeder Giulietta (Donatella Finocchiaro) droomt van een beter leven op het vasteland. Om rond te blijven komen besluiten ze hun huis te verhuren aan toeristen. Zelf gaan ze in de garage wonen. De eerste drie toeristen zijn binnengehaald en dit levert de familie 75 euro per dag op. Bovendien bevindt zich onder hen de mooie jonge Maura (Martina Codecasa), een leuke afwisseling voor Filippo die normaliter weinig leeftijdsgenoten tegenkomt op het eiland. Hun leven krijgt een grove wending wanneer Filippo samen met zijn grootvader Ernesto (Mimmo Cuticchio) tijdens een visserstrip een vlot vol Afrikaanse vluchtelingen tegenkomt. Ze besluiten de regels van het land te negeren en te handelen volgens de wetten van de zee. Ze redden hen van de verdrinkingsdood en ontfermen zich over een zwangere vrouw en haar kind. Hierdoor komen Filippo en zijn familie klem te zitten tussen principes en realiteit. Wanneer het beleid jegens de vluchtelingen strenger wordt, neemt Filippo een onherroepelijke beslissing.

Tegen de achtergrond van een adembenemend landschap omringd door een diepblauwe zee, vertelt de Italiaanse film Terraferma het spannende verhaal van de zomer waarin de jonge Filippo zijn onschuld verliest. Het ene moment weet hij nog niet wat de term ‘topless’ betekent en het volgende moment overtreedt hij de wet door een stel Afrikaanse vluchtelingen te helpen. Immigratie is ook in Nederland als sinds jaar en dag een politiek heet hangijzer. Veelal blijft het echter bij nieuwsitems en discussies binnen de Tweede Kamer. De gebeurtenissen in Terraferma (dit betekent letterlijk: vasteland) zijn van een heel andere orde. Je vindt een stel vluchteling op zee. Elke menselijke vezel in je lijf zegt dat je ze moet redden, maar volgens de wet mag het niet. Je moet de kustwacht bellen en ze ontwijken. Wat zou jij doen? De film roept dit soort vragen op en dat maakt dat je als kijker al snel betrokken raakt. Als geheel bezwijkt Terraferma echter onder haar eigen ambities. De totale speelduur is krap anderhalf uur, maar er zijn een relatief groot aantal rollen die allemaal uitgediept worden en veel kleinere verhaallijnen. Een mooi voorbeeld daarvan is de relatie tussen Fillipo en Maura. Deze voelt bijzonder onbevredigend. In een aantal scènes wordt er wel wat opgebouwd, maar nooit echt uitgediept. Idem voor de lokale politie die met harde hand optreedt, wat stuit op protesten van de lokale bevolking. Ook deze verhaallijn sterft een stille dood. Dit maakt dat het geheel nogal een warboel van vaste en losse eindjes wordt. Sommige scènes zijn sterk op zichzelf, maar de som der delen is in dit geval niet meer dan deze fragmenten. Alles overziend is de Terraferma toch de moeite waard. De prachtige landschappen leveren hier zeker een bijdrage aan. De heerlijk naturel acteerprestaties werken ook zeker mee en dragen bij aan het gevoel van realisme. Een maatschappelijke discussie die velen zullen kennen wordt van een andere kant belicht, veel dichterbij het vuur. Zo blijkt maar weer eens dat geen enkele kwestie zwart-wit is. Het is altijd grijs en dit komt tot uiting bij de mensen die dergelijke situaties in het dagelijks leven meemaken en de juiste keuzes proberen te maken. Als kijker wordt je hier deelgenoot van gemaakt en dat is zonder meer boeiend.

Beeldkwaliteit

Het beeld van Terraferma wordt gepresenteerd in de originele 2:35.1 beeldverhouding. De prachtige landschappen op het Siciliaanse eiland lenen zich voor prachtige vergezichten en kleurrijke flora. Dit wordt met deze transfer dan ook prima weergegeven. De kleuren zijn sterk gesatureerd, zonder dat het overdreven wordt. Het beeld is gestoken scherp en biedt op dat vlak het maximale wat er inzit binnen de grenzen van standaard definitie. Zo nu en dan is er wel sprake van edge enhancement, een teken dat men ietwat is doorgeslagen bij de aanscherping van het beeld. Afgezien van bovengenoemde is het beeld op deze uitgave van Terraferma vrij van defecten. Een prima transfer.

Geluidskwaliteit

De audio op de DVD-uitgave van Terraferma is in Dolby Digital 5.1-formaat (448kb/s). Deze is alleen beschikbaar in de originele Italiaanse taal. Daarnaast is er een 2.0 stereo variant beschikbaar. In deze recensie wordt de 5.1-track besproken. Voor beide geldt dat deze per abuis als Spaanstalig worden aangeduid. De surroundpresentatie doet weinig stof opwaaien. Het geluid is prima functioneel in de weergave van de dialogen en geluidseffecten. Echter indruk maken doet de audiopresentatie op de DVD van Terraferma niet. Hiervoor is er weinig kracht en worden subwoofer en de achterste speakers te weinig ingezet. Een voldoende presentatie, niets meer en niets minder.

Extra's

Afgezien van een aantal trailers zijn er geen extra’s te bespeuren op deze disc.

Filippo leidt een rustig leventje met zijn familie op een klein Siciliaans vulkaaneiland. Hier komt abrupt verandering in wanneer zij de immigratiewet overtreden door een stel Afrikaanse vluchtelingen op te vangen. Wat volgt is een interessante overdenking van de werking van immigratiewetten in de praktijk. Dit krijgt een persoonlijk tintje dankzij de kleine gemeenschap die wordt neergezet en het naturel acteerwerk van de castleden. Door een warboel aan kleine verhaallijnen raakt de centrale boodschap wat ondergesneeuwd, maar het is nog steeds een boeiend geheel. De beeldweergave op deze DVD-uitgave van Terraferma is uitzonderlijk goed. Het geluid kan zich hier niet helemaal mee meten en weet net een voldoende te scoren. Helaas moeten we het stellen zonder extra’s, afgezien van een aantal trailers.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Homescreen.

Lees meer

• Vorige: Eden (Blu-ray)
• Volgende: Walking Dead, The - Seizoen 2 (Blu-ray)