W.E.

Eind jaren ’30 van de 20ste eeuw is het Engelse rijk in rep en roer. De nieuwe koning Edward VIII (James D'Arcy) moet de moeilijke keuze maken tussen het koningschap en de liefde van zijn leven. De vrouw die zijn hart heeft gestolen, de Amerikaanse Wallis Simpson (Andrea Riseborough), is al twee keer getrouwd en zou Huize Windsor enkel schade berokkenen. Zijn Godgegeven taak, het land en het rijk dienen tot het eind van zijn dagen, is ondraaglijk zonder haar. Een symbool van hartstocht. Een obsessie voor Wally Wintrop (Abbie Cornish), zelf verwikkeld in een ongelukkig huwelijk. Een man die er nooit is en haar niet wil begrijpen. Ze komt dichterbij koning Edward VIIII en zijn Wallis wanneer hun persoonlijke spullen worden geveild bij Sotheby’s. Alles heeft een verhaal en voedt Wintrops idee dat sprookjes voor sommigen toch bestaan. Wanneer haar eigen wereld steeds verder afbrokkelt, raakt ze steeds meer bezeten met het allang vergane Koninklijke echtpaar. Tegen beter weten in gaat ze op zoek naar het geheim achter hun ware liefde.

De relatie van Edward en Wallis was tijdenlang voorpaginanieuws. Het meest verguisde koninklijk paar in de Engelse geschiedenis. W.E. haakt in op het mysterie van het paar. Wat gebeurde er buiten de camera’s? Velen krijgen in hun jeugd verhalen te horen van ware liefde, witte paarden en eeuwige trouw. Wanneer je ouder wordt en je beseft dat het in werkelijkheid iets ingewikkelder ligt, kun je je wahierop instellen, maar helaas ook verbitterd op reageren. Of je blijft in ware liefde geloven. W.E. tracht zware thema’s als obsessie, de basis van liefde en het uitblijven van een kinderwens te doorgronden. Een behoorlijke opgave, wie je ook voor en achter de camera hebt staan. Popdiva Madonna’s poging schiet helaas op inhoudelijk vlak schromelijk te kort. We worden als kijkers verwend met een rijkelijk gevuld beeld, wat het gevoel van luxe en rijkdom goed weet te omvatten. Er is veel aandacht voor de start van het beruchte koninklijk paar. Dit is ook veruit het meest boeiende gedeelte uit de gehele film. Nadat de jonge koning afstand doet van de troon, is elke intrige helaas verloren – wellicht door het ontbreken van goede bronnen over het echtpaar na deze periode. Wat dit zou moeten opvangen is een uitgekauwd liefdesverhaal anno 1998, dat elk vakje van een sprookjesromance aantikt en hierdoor, aangewakkerd door het kabbelende tempo van W.E., zelden interesseert. De karakterontwikkelingen zijn miniem en voorspelbaar. Kleine, maar indrukwekkende rollen zijn er voor Richard Coyle en Oscar Isaacs. Meer lof is er voor Andrea Riseborough, die ondanks haar vrij eendimensionale karakter een prima rol neerzet. De echte ster van de film is Wallis Simpson zelf, wiens voorgelezen brieven de film de diepte geven waar naar gezocht zou moeten worden om W.E. interessant beeldmateriaal te maken. Haar zinnen brengen de film een ander perspectief dan de droomachtige beelden die we bijna twee uur lang te zien krijgen. Die brieven geven de impressie dat er iets meer schuilt achter Simpson dan een goed geklede dame. Naar het schijnt wilde Edward nooit koning worden, genoot hij veel te veel van zijn levensstijl als flamboyante playboy. Daar ligt de intrige, daar ligt een verhaal. Gebruikte hij haar als excuus om zijn taken te negeren? Deed zij het zelfde met hem, om wille van het geld en aandacht? Hierin zijn genoeg parallellen te trekken met hun huwelijk en het leven van nu. Deze diepte gaat helaas ten onder. De film mist een doel, aangezien het verhaal zich niet ontwikkelt. Er wordt gezocht, maar niets gedaan met de antwoorden. Dit, terwijl er een duidelijke les te lezen is uit de liefde tussen Edward en Wallis; het is zwaar werk. Als deze bevindingen niet in het plaatje passen, pas je dan jezelf of de feiten aan? Iedereen moet blijven dromen, maar altijd onthouden dat niet alles hoeft/kan uitkomen. Anders is de val ondraaglijk. Het volledig in de wind slaan van zulke confronterende realiteit is mogelijk, maar vrij naïef. Zeker als dat is waar je naar op zoek was. Vrouwen, zeker in eind twintigste eeuw, zijn slimmer dan dat. Althans, dat hoop ik. Een prima uitgangspunt, mits goed uitgewerkt, maar in W.E. niet duidelijk gepresenteerd. Dit maakt W.E. vrij triviaal en - ondanks de mooie cinematografie en bij vlagen bovengemiddelde enscenering – helaas een saaie, lange zit.

Beeldkwaliteit

W.E. is op deze DVD-uitgave te bekijken in een anamorf 2.35:1- beeldformaat. Het kleurenpalet beperkt zich tot bruin, zwart en grijs/kaki, om de stijl van uit de jaren ’30 op correcte wijze neer te zetten en dit gedeelte van W.E. een gepaste ‘leeftijd’ mee te geven. Sporadisch komen er iets felle kleuren langs, die allemaal diep verzadigd zijn. Gedurende de gehele film is er veel verschil in de belichting van scènes. De hoeveelheid licht lijkt onlosmakelijk verbonden aan de hoeveelheid leed die er op dat moment geleden wordt. In tijden van onzekerheid zijn de beelden donker(grijs) en wanneer er sprake is van voorspoed gaan de gordijnen wagenwijd open. Ondanks het hoge contrast zijn deze laatstgenoemde scènes nergens flets of onnatuurlijk. De zwartwaarde is op een goed niveau, evenals de scherpte van de beelden. Naast compressieblokken en subtiele edge-enhancement zijn er geen artefacten te bespeuren. Al met al dus een redelijke beeldkwaliteit. Op deze DVD-uitgave is alleen Nederlandstalige ondertiteling aanwezig. Deze Deze is zoals gebruikelijk wit ingekleurd en wordt gecentreerd onderin beeld gepresenteerd. Op de kwaliteit hiervan is niets aan te merken.

Geluidskwaliteit

Deze DVD-uitgave is voorzien een Engelstalige Dolby Digital 5.1-geluidstrack (448 kb/s). Het gesproken woord is helder te verstaan vanuit het middenkanaal, hoewel soms wat overstemd door de muziek. Het accent dat Andrea Riseborough zich aanmeet is in het begin wat wennen, maar na wat oefening prima te verstaan. De muziek van W.E. is de leidraad van de film - die de kijker door het verhaal leidt - , de ene keer iets subtieler dan de andere. Er wordt veel gewisseld in het niveau van het geluid, waardoor herhaaldelijk zachter/harder zetten een noodzaak wordt. Dit neemt niet weg dat het hier gaat om een zeer gevarieerde soundtrack, waarin klassiek en modern elkaar naadloos opvolgen en voor een aantrekkelijk geheel zorgen. Je gehele surroundsysteem wordt aangesproken, inclusief het LFE-kanaal. Een soortgelijke gelaagdheid is terug te vinden in de geluidseffecten. Het grootste deel hiervan zorgt voor een de wenselijke omgevingsgeluiden en een optimale ambiance. Op andere momenten klinkt het wat leeg, wat vaak wordt opgevangen door de muziek. Handelingen die een directe impact hebben op het verhaal, worden hierin gesteund door (met onder echo) verstrekte begeleidende effecten, die de zwaarte van de situatie moeten uitbeelden. Prima werk.

Extra's

Na een reeks promotietrailers kom je in het hoofdmenu van W.E. terecht. Hier kun je de film integraal afspelen. W.E. is opgedeeld in zes hoofdstukken, die je alleen met de afstandsbediening van je DVD-speler kunt selecteren. Ook zijn via dit menu de aanwezige extra’s te bekijken.

Making Of (25 min.)
De beweegredenen voor het maken van de film worden kort aangestipt. Hiernaast doen alle hoofdpersonen en Madonna zelf hun zegje over wat het project voor hen betekent. Nergens vernieuwend, maar ondanks de lichte oppervlakkigheid nog best interessant. Op de Engelse uitgave staat er naast de hier aanwezige Making Of ook nog interviews met de hoofdrolspelers, een rapportage over de première en een fotogalerij

Wally Winthrop is haar hele leven al geobsedeerd door het liefdesleven van de Britse koning Edward VIII en Amerikaan Wallis Simpson, voor wie hij zijn kroon opgaf. Naarmate Winthrops eigen relatie steeds grotere scheuren vertoont, gaat ze steeds meer op in de intriges rond het beruchte echtpaar uit de jaren ’30. Wat is ware liefde? Hoe ver reikt een obsessie? Ondanks de grote vragen die gesteld worden, biedt W.E. helaas vrij weinig antwoorden. Het gedeeltelijk prima acteerwerk en sterke enscenering wegen niet op tegen het ontbreken van een enerverend verhaal. Op deze DVD-uitgave is er sprake van een prima beeldkwaliteit, ondanks een lichte compressieblokken. Ook op het geluid is er vrij weinig aan te merken. De enige aanwezige extra biedt een extra perspectief, wat zeer welkom is. Al met al is W.E. simpelweg de bijna twee uur kijktijd niet waard.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Dutch FilmWorks.

Lees meer

• Vorige: Grey, The (Blu-ray)
• Volgende: Man on a Ledge (Blu-ray)