Alamar

Van de Mexicaanse documentairemaker Pedro González-Rubio (Nacido Sin, Toro Negro) komt Alamar, een symbiose van documentaire en fictie. Een 'organische' film, zoals de regisseur het zelf noemt. Natan (Natan Machado Palombini) is half Italiaans, half Mexicaans en krijgt op deze manier het beste mee van twee culturen. Zijn school, vrienden en moeder zitten in Italië, waar hij het grootste deel van het jaar doorbrengt. In de zomer gaat Natan naar zijn vader Jorge (Jorge Machado) en opa (nestor Marín). In Alamar ben je getuige van de gebeurtenissen van die zomer en kan je meegenieten van de mooie natuur die de Mexicaans-Caraïbische kust te bieden heeft en de liefde tussen vader en zoon.

Bij een kruising tussen fictie en een documentaire zullen de meesten gelijk denken aan This is Spinal Tap of Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan. Alamar is op geen vlak met deze twee 'mockumentaires' te vergelijken. De film doet de grens van fictie en non-fictie op een mooie manier vervagen, zonder ergens flauw of gemaakt grappig over te komen. Regisseur González-Rubio wilde een film maken over de liefde tussen vader en zoon, met als setting de prachtige natuur om en in de Banco Chinchorro, een rif bij de kust van Mexico. Er waren bepaalde elementen die in de film moesten zitten. Deze delen werden gescript. De acteurs (in het echte leven ook vader en zoon) kregen tips over wat er moest gebeuren, maar hadden voor het grootste deel van de film de vrijheid te reageren zoals ze altijd zouden doen. Het acteerwerk van alle acteurs komt zeer natuurlijk over, waardoor je nooit het idee hebt dat het geen documentaire is waar je naar kijkt. Alamar is op deze manier een film die zich moeilijk laat bevatten voor de doorsnee filmkijker. Je stelt je beeld bij naar een documentaire, waar je met een andere blik naar kijkt dan naar een film. Dan verschijnt een shot dat te geënsceneerd is om in een docu voor te komen. Als vader Jorge Natan naar zijn huis bij het rif brengt, houdt hij zijn kind net iets te precies in het frame. Waarom weet een simpele visser de Latijnse benaming van een inheemse vogel uit zijn hoofd? Dat moet een regisseur hem toch hebben ingefluisterd? Deze film heeft geen duidelijke grondvest, wat Alamar juist leuk kan maken om naar te kijken. Je wordt uitgedaagd om zelf de belangrijke elementen uit de film te pikken en de film voor jou te laten werken. Voor sommigen maakt dit Alamar tot een lange, saaie zit. Dit in het achterhoofd houdend kun je de film vergelijken met bijvoorbeeld De Eenzaamheid van de Priemgetallen. Het ligt puur aan de kijker of hij/zij de moeite doet iets in de film te zien of afdoet als pretentieus. Je kunt Alamar zien als een puur liefdesverhaal tussen vader en zoon. Als een uitstalkast voor de mooiste natuur die de wereld te bieden heeft. Een interpretatie van de film kan zijn een ode aan het simpele leven te willen brengen, waar men nog geniet van een vogel die ongevraagd het huis binnenkomt. Of Alamar is juist een aanklacht tegen de kapitalistische, destructieve wereldmogendheden die het maken van deze film noodzakelijk hebben gemaakt, omdat elk stukje natuur en onschuld binnen een decennium of twee niet meer zal bestaan. Je krijgt geen antwoord. Ik zou kijkers willen vragen zichzelf voor te stellen als de kleine Natan en alles met open ogen te aanschouwen. Een ode aan de onschuld, hoe naïef ook. Is de film het hiervoor waard om aan te schaffen? Ga af op de trailer of Alamar iets voor jou is. Eindig je met een goed gevoel na die 2 minuten, dan zal de volledige film je niet teleurstellen. Samengevat is Alamar een multi-interpretabele film die de moeite waard is voor liefhebbers van wereldcinema en films waar je als kijker je eigen verhaal moet vormen.

Beeldkwaliteit

De film is te bekijken op een anamorf 1.78:1 beeldformaat, in tegenstelling tot het 1.85:1 beeldformaat dat wordt aangeven op de DVD- verpakking. In het begin krijg je enkele foto's en Super 8-filmpjes te zien, met een afwijkend beeldformaat. De cameravoering van de film is goed, zij het niet uiterst bijzonder. Het is gelijk aan het vrij stationaire camerawerk van een documentaire. Over het algemeen kent Alamar mooie beelden. Gedurende de hele film komen er leuk uitziende shots voor van de rijke natuur en het leven in deze streek van Mexico, die het aangenaam maken naar de film te kijken. Jammer genoeg kun je nergens echt zeggen dat Alamar beelden kent waar je echt van onder de indruk bent. Waarschijnlijk past dit bij het idee van de regisseur om de film zo goed mogelijk het echte leven te laten zien. Het doordeweekse leven bestaat nu eenmaal niet uit een serie dutch angles en een zwerm jump cuts. Nog steeds jammer. Veel van de beelden kennen heldere, diepe kleuren, maar af en toe heb je toch het idee dat het contrast iets hoger had gekund. Het zwartniveau had bij sommige scènes die zich overdag iets meer kunnen worden opgeschroefd. De schaduwen in de scènes overdag zijn vrij gedetailleerd en komen natuurlijk over. Af en toe zijn er tekenen van grain (vaak in de avondscènes) en lichte marco-blocking te zien. Nergens zijn deze artefacten echter storend te noemen. Voor een DVD zijn de beelden zeer scherp, wat alles aangenaam gedetailleerd maakt. Kortom, een prima beeld voor deze DVD-uitgave van Alamar.

Op deze DVD is zowel een Nederlandstalige als Franstalige ondertiteling te vinden. Beide zijn wit gekleurd en worden onderaan het scherm gecentreerd gepresenteerd. Op de kwaliteit van de ondertitelingen is niets aan te merken.

Geluidskwaliteit

Het geluid op deze DVD-uitgave van Alamar betreft een Spaanstalige Dolby Digital 5.1-track. In de scènes waarin de moeder van Natan voorkomt, aan het begin en einde van de film, wordt er Italiaans gesproken. Alle stemmen zijn duidelijk via het middenkanaal te horen, hoewel Nestor Marín soms iets te veel prevelt. De soundtrack van deze film is vrij kaal. Alleen in de laatste vijf minuten wordt er gebruik gemaakt van muziek, die wel gelijk indruk maakt. Voor de rest bestaat het geluid onder Alamar uit het ruisen van de wind, het tikken van de regen en erg veel klotsend water. Door het gebruik van de surroundkanalen wordt er een intieme sfeer gecreëerd; je waant jezelf op de boot en in de kleine hutje omgeven met water. Om dit effect te bereiken dien je je surroundset wel iets harder te zetten dan normaal. Wat ook vaak voorkomt en lichtelijk stoort, is het harde geluid van de motorboot die constant gebruikt wordt. Het staat volledig in contrast met al het lieflijk kabbelend water. Concluderend kent deze DVD-uitgave van Alamar een prima geluid voor de sfeer die de film wil creëren, zeker voor een onafhankelijke productie uit Mexico.

Extra's

Wanneer de DVD begint te spelen, dan kan je kiezen tussen een Frans- of Nederlandstalig geanimeerd menu. In het menu kan je de film afspelen en de verscheidene extra's bekijken. De film is onderverdeeld in tien hoofdstukken, die helaas alleen te selecteren zijn via de afstandsbediening van je DVD-speler. Naast enige promotietrailers kun je ook kijken naar de trailer van Alamar zelf. Ook zijn er als extra een deleted scene en een interview met de regisseur op deze DVD aanwezig. Alle drie de extra's zijn Nederlands ondertiteld.

Interview met de regisseur (10 min)
Een zeer informatief interview met Pedro González-Rubio, waar hij tekst en uitleg geeft over de film en diens vrij unieke uitvoering. Voor liefhebbers van de film zeker een must, omdat er een duidelijk beeld geschetst wordt waarom Alamar gemaakt is. Het herkijken van de film na het zien van dit interview doet je de film beter begrijpen en waarderen.

Bioscooptrailer (2 min)
De bioscooptrailer van de film, die een mooie afspiegeling geeft van Alamar. Vind je de trailer leuk, dan kan je je zeker vinden in de volledige film. En vice versa.

Deleted scene (2 min)
Een verwijderderde scène waarin Natan en Jorge een kokosnoot uit een boom halen en prepareren om op te eten. Voor de liefhebber.

Alamar vertelt het verhaal van Natan die een vakantie doorbrengt met zijn vader en opa aan de Mexicaans-Caraïbische kust. Het is een film zonder duidelijk verhaal, waardoor het aan de kijker is wat te maken van de film. Hierdoor zal het voor sommigen moeilijk zijn de film uit te zitten. Echter biedt Alamar de mogelijk voor kijkers om te genieten van de beelden die regisseur González-Rubio ons voorschotelt en onze drang naar een uitgestippeld doel te vergeten. Deze DVD-uitgave beschikt over beeld en geluid van een voldoende kwaliteit om goed van de film te kunnen genieten. Qua extra's is alleen het interview een echte toevoeging op de film. De stijl van Alamar is echt iets waar je van moet houden. Persoonlijk vind ik dat je teveel moeite moet doen om de film te laten slagen. Wel heb ik sterk de indruk dat dit beeld anders is voor diegenen die meer lentes hebben meegedraaid.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Lumière Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Sucker Punch (Blu-ray)
• Volgende: Limitless (DVD)