The Garden of the Finzi-Continis

In het dropje Ferrara woont, in 1938, de rijke Joodse aristocratische familie Finzi-Contini. Hun huis met enorm park is omringd door een grote muur en zij leven zodoende in volledige afzondering van de rest van de wereld. De twee kinderen van de familie, Micol (Dominique Sanda) en Alberto (Helmut Berger), nodigen hun vrienden regelmatig uit om te komen tennissen op hun privébaan. Als de rassenwetten onder Mussolini van kracht worden nodigen ze ook Joodse bekenden uit die niet direct tot de rijke kennissenkring behoren. Een van hen is Giorgio (Lino Capolicchio), zoon van een arts (Romolo Valli). Giorgio wordt verliefd op Micol en het lijkt soms wederzijds, maar eigenlijk speelt ze met hem. Tegelijkertijd komt de oorlog steeds dichterbij en Giorgio heeft met zijn vader verhitte discussies over diens lidmaatschap van de fascistische partij. Zijn vader denkt dat het allemaal zo'n vaart niet zal lopen, maar Giorgio maakt zich grote zorgen.

Il Giardino Dei Finzi Contini, met als internationale titel The Garden of the Finzi-Continis is gebaseerd op het autobiografische boek van Giorgio Bassani. Bassani groeide op in Ferrara als zoon van een Joodse middenklassefamilie. Hij heeft het personage Giorgio op zijn eigen ervaringen gebaseerd. Bassani studeerde in 1938 literatuur en kon, ondanks de rassenwetten van Mussolini, zijn studie nog net afmaken. Hij ging daarna les geven aan de Joodse school in Ferrara. Zijn eerste boek in 1940 moest hij onder pseudoniem uitgeven, omdat hij als Jood niet mocht publiceren. Al snel daarna werd hij politiek actief en ging in het verzet tegen de fascisten. In 1943 werd hij daarvoor gearresteerd, maar kort daarna al vrijgelaten toen Mussolini werd afgezet en vervangen. Een week erna trouwde hij met de Joodse vrouw die hij tijdens het tennissen had leren kennen. Hij is daarna naar Rome verhuisd waar hij als dichter en schrijver vele boeken heeft geschreven. Daaronder een serie over het leven in het dorp Ferrara, later bekend geworden onder de de naam: Il Romanzo di Ferrara. Het begon met een verhalenbundel Cinque Storie Ferraresi, en daarna een aantal boeken: Gli Occiali Dóro, Il Giardino Dei Finzi Contini, Dietro la porta, L'airone en L'Odore Del Fieno. De eerste twee boeken uit deze serie zijn verfilmd. Zowel de boeken als de films hebben vele prijzen gewonnen.
Il Giardino Dei Finzi Contini is de verfilming van het tweede boek, onder regie van Vittorio de Sica. De Sica begon als kantoorbediende, maar ging in 1923 bij het toneel en werd een gevierd matinee-idool in de Italiaanse theaters. Hetzelfde succes bereikte hij in de filmwereld, waar hij vooral rollen speelde in lichte komedies. Pas in 1940 begon hij met regisseren. Eerst komedies, maar vanaf 1944 maakte hij films met meer diepgang en sensitiviteit. Met bijvoorbeeld I Bambini ci Guardano (The Children are watching us), Sciusciá (Shoeshine) en in 1948 het bekende Ladri di Biciclette (Fietsendieven). Daarna dacht men dat hij geen succesfilms meer kon maken, zeker niet na de flop met Umberto D. in 1952. Maar aan het einde van zijn leven maakte hij toch nog twee prachtige films waar hij prijzen mee won; Il Giardino Dei Finzi Contini in 1970 en zijn laatste film Una Breve Vacanza in 1973. Hij overleed in 1974.
Het verhaal van Il Giardino Dei Finzi Contini beslaat de periode 1938 tot 1943 en geeft een intrigerend beeld van de gegoede Joodse klasse in Italië tijdens het regime van Mussolini. De film dateert al van 1970, dus het is een langzame film, met veel onuitgesproken lijntjes en verhaallijnen die niet helemaal worden afgemaakt. Het verhaal is erg boeiend, vooral omdat het zo duidelijk wordt dat de mensen in die tijd echt niet konden bevroeden wat hun nog boven het hoofd hing. Zowel de familie van Micol, die zich met grote contributies aan de partij veilig waanden, als de vader van Giorgio, die dacht met een lidmaatschap aan de partij veilig te zijn, hebben zich danig verkeken op wat er nog komen ging. En dat is niet alleen erg wreed en verdrietig, maar ook erg leerzaam voor nu. Want hoeveel accepteren wij tegenwoordig voordat we gaan protesteren? En zolang we niet direct zelf worden geraakt, laten wij ook veel discriminatie en onmenselijkheid passeren, net als toen.
In die zin is deze film niet alleen een prachtig tijdsdocument, maar ook een wijze les. De acteerprestaties zijn prima, maar nergens uitermate bijzonder. Gewoon goed, degelijk en functioneel. Eigenlijk zou iedereen deze film moeten zien, al was het alleen maar om de geschiedkundige waarde van het verhaal.

Beeldkwaliteit

Il Giardino Dei Finzi Contini heeft op de DVD een anamorf beeldformaat van 1.85:1. Dit komt overeen met het originele formaat zoals de film in de bioscoop werd vertoond. De film is inmiddels 40 jaar oud, maar de kwaliteit is nog alleszins redelijk. Niet briljant, want daarvoor zijn er wel wat opmerkingen te maken bij deze transfer. Het voornaamste minpunt is de hevige ruisonderdrukking die is toegepast. Het was de bedoeling om de filmgrain te verminderen, maar in dit geval is het middel erger dan de kwaal. Het beeld ziet er nu erg onrustig uit, door het bijkomende artefact van de ruisonderdrukking. Scherpte, contrast en detaillering zijn voldoende, zeker als we de leeftijd van de film in acht nemen. Zowel scherpte als detaillering hebben enigszins te lijden onder de voornoemde ruisonderdrukking. Compressiefoutjes blijven beperkt tot een minimum, maar wel komen we af en toe nog wat kleine beschadigingen tegen in de filmprint. In het begin valt de telecine-wobble op, maar als de film eenmaal op gang is heb je er geen last meer van. Al met al dus geen geweldige transfer, maar een voldoende is op z'n plaats.

Geluidskwaliteit

Het geluid van Il Giardino Dei Finzi Contini is een Dolby Digital 2.0 mono (224 kb/s) track in de oorspronkelijke Italiaanse taal. Helaas heeft het geluid wel wat te lijden onder de leeftijd van de film. Dat heeft bijna geheel te maken met de technische beperkingen ten tijde van de opnames. Het geluid klinkt iel, scherp en bevat weinig dynamiek. Laag is niet aanwezig. Ruis, dat normaal gesproken heel gewoon is bij geluid afkomstig van een optisch filmspoor, is nauwelijks aanwezig. Alleen bij de openingsmuziek hoor je nog redelijk wat gesputter en gekraak. Daarbij jengelt de muziek ook een beetje. Wat het geluidsbeeld op zich betreft is het een typisch Italiaanse film. Alles is nagesynchroniseerd, waarbij dialogen behoorlijk op de voorgrond staan. Ook is de lipsynchroniteit lang niet altijd optimaal, maar dat hebben bijna alle Italiaanse films uit die tijd. De rest van het geluid bestaat uit het hoogst noodzakelijke. Extra toevoegingen zijn beperkt. Wat dat betreft is het een vertrouwd klinkende geluidsband, waarbij je redelijkerwijs krijgt wat je kunt verwachten.

Extra's

De DVD heeft een statisch menuscherm met de openingsmuziek uit de film als achtergrondgeluid. Er staan alleen een paar promotietrailers op deze DVD, verder staan er geen extra's op.

Giorgio, zoon van een Joodse arts, wordt door Micol en Alberto Finzi Contini uitgenodigd om te komen tennissen in hun tuin. De rijke Joodse familie bezit een enorm huis met park eromheen en hoopt daarmee de buitenwereld buiten te sluiten. Want het zijn onrustige politieke tijden in een fascistisch Italië onder Mussolini. The Garden of the Finzi-Continis is een prachtige oude film van de meesterregisseur Vittorio de Sica. Het geeft een prachtig tijdsbeeld en is tegelijk een goede les voor ons allemaal over hoe makkelijk je je grenzen verlegt als het gaat om discriminatie, vrijheid en menselijkheid. De leeftijd van de film is wel af te zien aan het beeld en geluid van deze DVD-uitgave. Vooral de geluidsband klinkt heel gedateerd. Het beeld haalt nog wel een voldoende, al is het zeker niet briljant. Extra's staan er niet op deze uitgave.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Homescreen.

Lees meer

• Vorige: Schemer (Blu-ray)
• Volgende: Four Beats to the Bar and No Cheating (DVD)