Concert by the Lake, A

Op 11 juni 2005 speelden bekende Engelse rockmuzikanten op het historische Windshall landgoed in Surrey, Engeland een liefdadigheidsconcert. De gelegenheidsband voor dit concert staat bekend als Band Du Lac en staat onder muzikale leiding van Gary Brooker, toetsenist en oprichter van Procol Harum. De gelden van het buitenconcert, waarbij een ‘black tie dresscode’ gold, komen ten goede aan HASTE (Heart and Stroke Trust Endeavour) en de HASTE vleugel in het Royal Surrey County Hospital.

De Band du Lac bestaat deze avond uit:
- Gary Brooker: piano
- Paul Carrack: keyboard
- Andy Fairweather Low: gitaar
- Mike Rutherford: gitaar
- Henri Spinetti: drums
- Graham Broad: percussion
- Dave Bronze: bass
- Frank Mead en Nick Pentalow: saxofoon
- Tara McDonald, Tracy Graham, Maggie Ryder: achtergrond vocals

De Band Du Lac begeleidt deze avond een keur aan bekende Engelse gastmuzikanten. Tezamen verzorgen zij een twee uur durend concert, waarbij de volgende nummers ten gehore worden gebracht:

1. Tequila
2. Over My Shoulder (met Paul Carrack)
3. Reconsider Baby (met Eric Clapton)
4. Lay Down Sally (met Eric Clapton)
5. How Long (met Paul Carrack)
6. Willie & The Hand Jive (met Eric Clapton)
7. Crawling Up A Hill (met Katie Melua)
8. My Aphrodisiac Is You (met Katie Melua)
9. The Closest Thing To Crazy (met Katie Melua)
10. Lay My Burden Down (met Andy Fairweather Low)
11. Say It’s Not True (met Roger Taylor)
12. Those Were The Days (met Roger Taylor)
13. I Want To Break Free (met Roger Taylor)
14. This World Is Rich (met Gary Brooker)
15. Act Naturally (met Ringo Starr)
16. Photograph (met Ringo Starr)
17. With A Little Help From My Friends (met Ringo Starr)
18. A Whiter Shade Of Pale (met Gary Brooker)
19. Stormy Monday (met Eric Clapton & Chris Barber)
20. Under The Boardwalk (met The Drifters)
21. Stand By Me (met The Drifters)
22. Cocaine (met Eric Clapton)
23. I Can’t Dance (allen)

Het idee van Band Du Lac gaat terug naar 1988 als een groep muzikanten op 2 juli 1988 een liefdadigheidsconcert geeft. Onder de naam Band Du Lac verzorgden Gary Brooker, Phil Collins, Andy Fairweather Low, Eric Clapton en Mike Rutherford met muzikale vrienden een benefietconcert op het Wintershall landgoed in Bramley, Surrey, Engeland. Het concert werd gespeeld nabij een meer op het landgoed, vandaar ook de naam van deze gelegenheidsformatie. De avond werd een gedenkwaardig succes. Herhaling van dit fenomeen was er in 1998 en 2001, waar beide concerten enigszins verregenden. De avond van 11 juni 2005 was het gelukkig prima weer en werd het wederom een gedenkwaardige avond. De samenstelling van de Band du Lac is in de afgelopen 17 jaar nauwelijks veranderd. De Band Du Lac opent het concert met het nummer ”Tequila”, wat Gary Brooker gebruikt om alle bandleden te introduceren. Enkele bandleden spelen zelf ook een aantal nummers, waaronder Paul Carrack die het concert vervolgt. Daarna speelt Eric Clapton enkele van zijn klassiekers, als “Lay Down Sallie” en “Willie & The Hand Jive”. Vervolgens speelt Katie Melua – de vreemde eend in de bijt tussen de oude rockers – een aantal nummers, waaronder “The Closest Thing To Crazy”. Katie Melua wordt op piano begeleid door Mike Batt. Haar optreden is een van de mindere tijdens het concert, met name omdat Mike Batt’s piano sterk overheerst en Katie Melua’s gitaarspel nauwelijks te horen is. Na Katie speelt Andy Fairweather Low een schitterende uitvoering van “Lay My Burden Down”, waarna Roger Taylor op het toneel komt. Hij speelt nu geen drums, maar zingt twee bekende Queen nummers en een nieuw nummer getiteld “Say It’s Not True”. Dit nummer is speciaal voor Nelson Mandela en de strijd tegen HIV geschreven. Vervolgens treedt Gary Brooker op, die aangeeft dit namens zijn vriend Bob Geldof te doen, die helaas niet aanwezig kon zijn omdat hij in Afrika was. Ringo Starr geeft vervolgens een optreden met drie nummers, op gitaar begeleid door Mark Hudson. Het is duidelijk te merken dat Starr het niet echt van zijn vocale kwaliteiten moet hebben. Daarna speelt Gary Brooker (uiteraard) een uitvoering van zijn klassieker “A Whiter Shade of Pale”, opgevolgd door Clapton met begeleiding van Chris Barber op trombone. The Drifters – of beter gezegd: de groep jongemannen die tegenwoordig doorgaat voor The Drifters – vervolgen met een (matig) optreden met twee nummers. En dan loopt het concert toch echt op zijn einde. Als een-na-laatste nummer komt Eric Clapton met “Cocaine” en tot slot draagt iedereen (behalve Katie Melua) een steentje bij aan het eindlied “I Can’t Dance”. Al met al is A Concert by the Lake, ondanks enkele missers, een aardig concert voor liefhebbers van rock-classics.

De registratie van het concert is al lange tijd op DVD verkrijgbaar, met als titel Band Du Lac – One Night Only Live. Onlangs is het concert ook op Blu-ray Disc uitgebracht, als A Concert by the Lake. Hieronder de bespreking van de BD-uitgave.

Beeldkwaliteit

De Blu-ray Disc uitgave van A Concert by the Lake heeft de oorspronkelijke beeldverhouding van 1.78:1. Het High Definition beeld heeft een 1080i resolutie. Dit betekent dat het interlaced beeld is opgebouwd uit 1920*1080 beeldpunten. De BD-uitgave bestaat uit een 25GB enkellaags disc. Voor de video-encoding is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC codec.

De kwaliteit van deze HD-transfer is dik in orde. De beeldregistratie van regisseur Perry Joseph is daarentegen helaas minder geslaagd. Bij de registratie wordt frequent van camerabeeld gewisseld, waarbij regelmatig een camera nog niet goed scherpgesteld is of nog niet juist op het onderwerp is gericht. Maar goed, dit minpuntje mag het genieten van het concert niet in de weg staan. Het is sowieso geen tekortkoming van de transfer, die zoals gezegd prima prestaties levert. Zo is het beeld van de HD-weergave mooi scherp met goed verzadigde kleuren en prima contrast. Wel valt af en toe lichte compressieartefacting op in (met name) de donkere achtergronden. Verder is het beeld vrij van storende ongerechtigheden, al kun je (afhankelijk van je apparatuur) wellicht wat last hebben van het interlaced karakter van het beeld. Het concert is verdeeld in 23 tracks, elk nummer een track. Er is geen ondertiteling aanwezig.

De High Definition screenshots zijn verkleind naar 1280*720 formaat en gecomprimeerd opgeslagen. Ze zijn daarom geen exacte weergave van de hoge beeldkwaliteit van Blu-ray Disc, maar geven wel een goede indruk. Wil je de screenshots bekijken in Full HD-resolutie? Neem dan een Platinum Member account!

Geluidskwaliteit

Op de BD-uitgave van A Concert by the Lake heb je op geluidgebied de keus uit een Dolby Digital 5.1-track (640kbit/s), een LPCM stereotrack (16bit/48kHz) en een lossless DTS-HD Master Audio 5.1-track (16bit/48kHz). Laatstgenoemde heeft in principe de voorkeur, omdat deze het detail van de LPCM-track combineert met de ruimtelijkheid van het DD 5.1-geluid. Toch is het denkbaar dat je de voorkeur geeft aan de LPCM-variant. Dit omdat bij de 5.1-sporen de surrounds (nagenoeg) hetzelfde geluid laten horen als de frontspeakers. Waar de achterluidsprekers bij muziekregistraties normaliter gebruikt worden voor publieksgeluid en reflecties, zijn bij A Concert by the Lake de muziek en zang op vol volume aan de achterkant te horen. Als gevolg geeft het geluid je niet echt de illusie dat je op het veld naar het concert staat te kijken. Al zorgt het lossless 5.1-spoor wel voor een mooi kamervullend geluid. Welke track de voorkeur heeft is dus afhankelijk van smaak. Welke track je ook kiest, qua klank valt er weinig te klagen. Het geluid bevat namelijk veel detail, een mooi sprankelend hoog en goede dynamiek. Qua laag had het nog wel een tikje steviger gemogen, maar dat is slechts een kleine kanttekening. We kunnen dan ook spreken van een uitgave die op audiogebied prima in orde is.

Extra's

Op de eerder verschenen DVD-uitgave van het concert vond je als extra een verzameling interviews. Op de BD-uitgave tref je dezelfde interviews aan, in SD-resolutie (480i) en met LPCM stereogeluid. Ze zijn niet ondertiteld.

Interviews (10 min)
Interviewfragmenten met een aantal artiesten kort voor het optreden afgewisseld met beelden achter de schermen tijdens het instuderen van de nummers. Het beeldformaat is 1.78:1, wat een foutief beeldformaat is voor het achter-de-schermen-materiaal. Leuk onderdeel dat eigenlijk veel te kort duurt.

Bij de BD zit een inlay met een foto-impressie van het concert en een tracklisting.

Op 11 juni 2005 speelden bekende Engelse rockmuzikanten op het historische Windshall landgoed in Surrey, Engeland een liefdadigheidsconcert. De gelegenheidsband voor dit concert staat bekend als Band Du Lac en staat onder muzikale leiding van Procol Harum’s Gary Brooker. De band wordt ondersteund door gastmuzikanten als Eric Clapton, Roger Taylor, Katie Melua en Ringo Starr. Ondanks enkele minder sterke optredens is het een leuk concert voor de liefhebber van rock-classics. Tel je jezelf tot deze groep, dan is de BD-versie van het concert een aardige aanschaf. Beeld en geluid zijn namelijk prima. Qua extra’s valt er weinig te beleven, maar dat is niet ongebruikelijk bij concertregistraties. Een nette uitgave.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Eagle Rock.

Lees meer

• Vorige: Losers, The (DVD)
• Volgende: Game, The (Blu-ray)