Battle of Passchendaele, the

Sergeant Michael Dunne (Paul Gross) keert in 1917 gewond terug van de oorlog in Europa. Hij wordt in het ziekenhuis verzorgd door zuster Sarah Mann (Caroline Dhavernas), op wie hij verliefd wordt. Zijn lichaam geneest snel, maar zijn mentale gesteldheid weerhoudt hem ervan om terug te keren naar het front. Michael komt achter een bureau terecht, waar hij jonge rekruten moet beoordelen op hun geschiktheid voor het leger. Een van deze jongens is David Mann (Joe Dinicol), de jongere broer van Sarah. Hij wil zijn vriendin Cassie (Meredith Bailey) en diens vader (David Ley) imponeren door ook het leger in te gaan, maar hij heeft astma. Michael Dunne wijst hem daarom ook af. Als David uiteindelijk toch kans ziet om tot het leger toe te treden, wordt Michael dat zeer verweten door Sarah. Michael ziet maar een mogelijkheid om het goed te maken; hij moet David achterna, terug naar het front.

Passendale (in het Engels Passchendaele genoemd) is een klein dorpje vlak bij Ieper in de Belgische provincie West-Vlaanderen. In de Eerste Wereldoorlog is er een enorme strijd geleverd tussen de geallieerden en de Duitsers. De veldslag staat bekend als 'De Hel van Modder' en er kwamen bijna 140.000 soldaten om het leven, waardoor het als een van de bloedigste veldslagen uit de geschiedenis bekend staat. Een deel van de geallieerde troepen bestond uit Canadezen. Vandaar ook dat het niet verwonderlijk is dat de film Passchendaele (bij ons op DVD en Blu-ray Disc uitgebracht onder de titel The Battle of Passchendaele) een Canadese productie is. De man achter de film is regisseur, scenarioschrijver en acteur Paul Gross. En hij was ook nog co-producent. Ondanks zijn flinke staat van dienst is dit pas zijn tweede speelfilm die hij regisseert. Uit 2002 stamt de komedie Men with Brooms, die gaat over curling. Dan is Passchendaele wel wat anders! Deze film bevat heel veel persoonlijke elementen van de familie van Gross. Zo is de hoofdpersoon vernoemd naar zijn grootvader en is de openingsscène een letterlijke verfilming van een gebeurtenis die zijn grootvader in de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt. Gross heeft het allemaal groots aangepakt. Misschien wel te groots. Met het hoogste budget ooit voor een Canadese filmproduktie heeft Gross een heleboel elementen in het verhaal gepropt. Een (bijna) onmogelijke romance, een drugsverslaving, familieperikelen, discriminatie en ook nog een enorme veldslag. En hij heeft geprobeerd om veel diepgang in de dialogen aan te brengen, maar daar is hij iets te ver in doorgeslagen. De film hinkt eigenlijk op twee gedachten. Aan de ene kant is het een romantisch drama, aan de andere kant een gewelddadige oorlogsfilm. Beide verhaallijnen nemen bijna evenveel tijd in beslag. In het eerste deel van de film gaat het om de romance tussen Michael Dunne (gespeeld door Gross zelf) en Sarah Mann (gespeeld door Caroline Dhavernas). Het tweede deel betreft de veldslag. Het probleem is echter dat de twee genres zover uit elkaar liggen dat ze niet of nauwelijks tot elkaar kunnen komen. Voor liefhebbers van romantische films zijn de oorlogsscènes veel te heftig en voor liefhebbers van oorlogsfilms zijn de romantische scènes veel te zoet en langdradig. Daarmee valt de film een beetje tussen wal en schip. Ondanks de omvang van het verhaal weet het nauwelijks te boeien. Dat komt onder meer omdat de dialogen nauwelijks indruk weten te maken. De vaak filosofische teksten worden bijna pathetisch, het is niet de taal die je op het slagveld gebruikt. Daarnaast wordt er door lang niet iedereen even goed geacteerd. Gross en Dhavernas doen het zeker niet slecht, maar het acteerwerk van Joe Dinicol is ondermaats en niet geloofwaardig. Dat haalt het niveau van de film danig naar beneden. Waar de film wel in slaagt is om te laten zien hoe zinloos geweld en oorlogen zijn. Er zijn alleen maar verliezers. Het shot van een Duitse soldaat, een kind nog, die hulpeloos om zich heen kijkt terwijl zijn kameraden om hem heen sneuvelen blijft tijden lang op het netvlies gebrand. De oorlogsscènes, gefilmd in een indianenreservaat in Canada, zien er overtuigend uit, al gaat Gross ook hier te ver met zijn symboliek. Passchendaele is dus een film die hinkt op twee gedachten. Diegenen die zowel romantiek als oorlogsgeweld in één film weten te waarderen zouden deze film een keer kunnen uitproberen. Je moet dan wel in staat zijn om de dialogen te nemen voor wat ze zijn en door het soms matige acteerspel heen kunnen kijken.

Beeldkwaliteit

The Battle of Passchendaele heeft een beeldformaat van 1.78:1. De film staat op een 25 GB enkellaags disc, die bijna in z'n geheel is benut. Het beeld heeft een resolutie van 1080/24p, dus 1080 beeldlijnen progressief met 1920*1080 beeldpunten en een beeldsnelheid van 24 beelden per seconde. Voor de encoding van het beeld is gebruik gemaakt van de MPEG-4 AVC videocodering.

Het beeldformaat is dus 1.78:1, maar dit wijkt behoorlijk af van het originele 2.35:1 beeldformaat. Het betreft hier een open matte transfer, waardoor er geen beeld verloren is gegaan. Boven en onder is meer beeld te zien dan bij het oorspronkelijke beeld (zie screenshot 2) en dat is niet zoals de film bedoeld is. De aanpassing van het kader is uitermate spijtig, want de beeldkwaliteit op zich is behoorlijk goed. De scherpte bij close-ups is uitstekend, bij de wat ruimere shots oogt het vaak wat softer. Het contrast en schaduwdetail zijn over het algemeen ook erg goed, vooral bij de scènes die zicn in Canada afspelen. De landschappen zien er prachtig en kleurrijk uit. Bij de scènes in Passchendaele is het een ander verhaal. Daar ontbreekt kleur bijna in z'n geheel en is alles grijs en grauw. Hier is soms moeilijk te zien om wie het nu gaat. Alles en iedereen lijkt op elkaar en onderlinge details zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden. De soldaten in close-ups tijdens de nachtopnames zien er wat dat betreft een stuk beter uit en zijn wel goed van elkaar te onderscheiden. Het beeld is wel sfeervol, maar het maakt het lastig om alles goed te kunnen blijven volgen.
Overigens hebben alle Europese uitgaven het verkeerde beeldformaat. Alleen de Canadese Blu-ray Disc heeft wel het juist beeldformaat.

Geluidskwaliteit

De voornaamste geluidstrack op deze Blu-ray Disc uitgave van Passchendaele is een Engelstalige DTS-HD Master Audio 5.1 (16bit/48kHz) track. Er staan ook twee Dolby Digital 5.1 (640 kb/s) tracks op in het Engels en Frans. Het DTS-HD MA geluid weet voldoende te overtuigen. Vooral de gevechtsscènes hebben behoorlijk wat impact. De ruimtelijkheid is daar bijzonder groot. De kanonschoten en kogels vliegen van alle kanten langs je heen en dat gebeurt via split-surround. De continue aanwezige regen zorgt voor een extra mistroostige sfeer. Het LFE-kanaal is hier ook bijna continue actief, al gaat het laag niet zo heel erg de diepte in. Het geluid maakt hier zeker indruk. Dat kan niet gezegd worden van de scènes in Canada, buiten het slagveld. Het geluid richt zich daar vooral op de frontkanalen en heeft veel minder dynamiek dan bij de gevechtsscènes. Dat is ook logisch natuurlijk, maar een iets meer levendig geluid had geen kwaad gekund. Het klinkt nu wat clean en de muziek staat vrij hard in de mix, waardoor er van de subtiele omgevingsgeluiden niet veel meer overblijft. Dialogen blijven de gehele film door goed te volgen en hebben een prettige, warme klank. Onder de streep blijft een dikke voldoende over voor het geluid.

Extra's

De Blu-ray Disc heeft geen menu. Via een pop-up menu zijn de ondertiteling en de geluidstracks in te stellen. Ook is daar de enige extra van deze uitgave te benaderen. De meeste buitenlandse releases hebben ook deze documentaire als extra.

The Road to Passchendaele (43 min)
Dit betreft een vrij lange making of van de film, waarin we zien hoe alles is bedacht en tot stand is gekomen. Regisseur/acteur Paul Gross heeft verhalen van zijn eigen grootvader verwerkt in de film, die geheel in Canada is opgenomen. Het is een vrij standaard making of, inclusief de gebruikelijke interviews met cast & crew en hoe geweldig het allemaal was. Deze documentaire is in HD-resolutie (1080i) en in 1.78:1 beeldformaat.

Sergeant Michael Dunne keert gewond terug van de oorlog in Europa. Zijn lichaam geneest snel, maar zijn mentale gesteldheid weerhoudt hem ervan om terug te keren naar het front. Hij wordt verliefd op Sarah, maar krijgt ook te maken met diens broer David. The Battle of Passchendaele is een film die hinkt op twee gedachten. Aan de ene kant is het een romantisch drama, aan de andere kant een heftige oorlogsfilm. De wat groteske dialogen maken het geheel er niet beter op. Er valt op zich voldoende te genieten, maar voor liefhebbers van romantisch drama is het te heftig, voor liefhebbers van oorlogsfilms is het eerste deel veel te soft. De geluidskwaliteit van de Blu-ray Disc is erg goed, het beeld wordt tekort gedaan door een foutief beeldformaat. Overigens geldt dit verkeerde beeldformaat voor alle releases op Blu-ray Disc, met uitzondering van de Canadese uitgave. Als extra is een vrij uitgebreide making of beschikbaar.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Dutch FilmWorks.

Lees meer

• Vorige: Bad Boys (Blu-ray)
• Volgende: Nanny McPhee 2: De Vonken Vliegen Eraf (DVD)