Wolfman, The (2010)

Lawrence (Benicio Del Toro) heeft zijn jeugd in een klein gehucht in Engeland ver achter zich gelaten. Hij is nu een bekend toneelacteur in de VS, maar verruilt zijn nieuwe thuisland tijdelijk weer voor zijn oude om een aantal keren Hamlet op te voeren. Hij wordt overvallen door vreselijk nieuws van Gwen (Emily Blunt), de verloofde van zijn broer Ben (Simon Merrells). Ben is op beestachtige wijze vermoord. Lawrence keert terug naar het landgoed van zijn excentrieke vader John (Anthony Hopkins), vastberaden om te achterhalen wie er verantwoordelijk is voor deze misdaad. Dit blijkt niet zonder gevaar. Tijdens een gruwelijke aanval op een zigeunerkamp raakt Lawrence dodelijk gewond. Een zigeunervrouw weet hem echter toch in leven te houden en vanaf dat moment herstelt Lawrence opmerkelijk snel. Hij voelt zich echter ook anders, heeft hij met de beet misschien ook een stukje van zijn menselijkheid verloren? De gebeurtenissen in het dorpje hebben ook de aandacht getrokken van gerenommeerd Scotland Yard-inspecteur Abbeline (Hugo Weaving), die eerder verantwoordelijk was voor het onderzoek naar de zaak van Jack the Ripper. Abbeline houdt Lawrence scherp in het oog en verdenkt hem vanaf het eerste moment. Wanneer de volle maan verschijnt, merkt Lawrence dat hij nooit meer hetzelfde zal zijn. Hoe kan hij ervoor zorgen dat hij Gwen, voor wie hij gevoelens is gaan ontwikkelen, niet onbedoeld kwaad doet? En dan is er nog de kwestie van de oorspronkelijke aanvallen, wie is nu toch die andere weerwolf en wat is zijn plan?

De productie van The Wolfman ging bepaald niet over rozen. Men had veel moeite met het vinden van een geschikte regisseur en toen de makers die uiteindelijk vonden in Mark Romanek, verliet deze het project tijdens de productie vanwege 'creatieve meningsverschillen'. De lange zoektocht naar een nieuwe man aan het roer nam veel tijd in beslag en veel namen passeerden de revue. In Joe Johnston (Jumanji, Jurassic Park III) vond men uiteindelijk de aangewezen persoon om dit 150-miljoen dollar kostende project weer op de rails te brengen. De producenten vonden de muziek van Danny Elfman aanvankelijk niet meer passen bij de nieuwe film, waarna er iemand anders werd ingehuurd, om vervolgens toch weer terug te keren naar de oorsponkelijke score van Elfman. Al dit gedoe, en de bijbehorende vertraging tot begin dit jaar, weerhielden Benicio Del Toro er niet van om zijn naam aan het project te blijven verbinden. Als groot van fan de oorspronkelijk film uit 1942, is hij al sinds 2006 betrokken bij de productie. Een leuke verwijzing hiernaar is het feit dat Universal haar logo bij aanvang van de film heeft omgetoverd tot de variant zoals die ten tijde van het verschijnen van het origineel te bewonderen was. Met Del Toro in beeld kwamen meerdere grote namen op deze productie af, zoals dat zo vaak gaat in Hollywood. Sir Anthony Hopkins, Hugo Weaving en Emiliy Blunt zijn niet de minsten. Er is zelfs nog een hele leuke, doch in de credits onvermelde, cameo weggelegd voor Max Von Sydnow. Deze was overigens niet te zien in de bioscoopversie, die ongeveer een kwartier korter duurde dan de door de regisseur geprefereerde versie die op deze DVD te vinden is. Er zit dus een heel verhaal achter The Wolfman, maar hoe heeft de film nu eindelijk uitgepakt? Allereerst mag het vermeld worden dat alles er prachtig uitziet. De gotische sfeer komt goed over en ook de sets zijn lekker donker en grauw en passen goed bij het tijdsbeeld. Bijzonder is ook dat legendarische make-up artiest Rick Baker het voor elkaar heeft gekregen om een overtuigende weerwolf neer te zetten, waarbij nauwelijks gebruik wordt gemaakt van CGI. Sommige van de stunts en de gehele indrukwekkende transformatiescène komen wel uit de computer, maar het leeuwendeel van de beelden van het monster uit de titel is 'echt'. Elke draaidag duurde het dan ook 3 uur voordat Del Toro alle make-up op had en vervolgens aan het einde van de dag nog een uur om alles er weer af te krijgen. Verder is het een uitstekende keuze geweest om de muziek van Danny Elfman te behouden, deze zet de beelden echt kracht bij en is bijna een personage op zichzelf. Tot zover de goede punten. Het script is helaas maar matig. Met het tempo is niets mis, maar er is te weinig doelgerichtheid en ook het emotionele hart van het verhaal komt totaal niet over. De acteurs lijken er ook al niet echt veel zin in te hebben, met als dieptepunt Hopkins op de automatische piloot. Een persoon waar je normaal toch meer van verwacht, al zal iedereen moeite hebben met de soms tenenkrommende dialogen waar we hier op getrakteerd worden. Een duidelijk stijlkenmerk van The Wolfman is de overdaad aan goedkope schrikmomenten. Dit verliest al snel al zijn effectiviteit en roept eerder ergernis dan spanning op. Daarmee zijn we ook meteen bij het grootste probleem van The Wolfman aanbeland. Het is niet spannend, het is niet eng en het is niet emotioneel. Wat overblijft is een overdaad aan actie en zeer grafische gore, met dialoogmomenten daartussen die onvoldoende overtuigen. Een leuke popcornfilm, maar wel een die je snel weer vergeten bent.

The Wolfman is door Universal zowel uitgegeven op DVD als Blu-ray Disc. De hieronder besproken uitgave betreft de DVD. De BD wordt hier besproken.

Beeldkwaliteit

De beeldverhouding op deze DVD is de oorspronkelijke van 1.85:1 die op anamorfe wijze wordt gepresenteerd. The Wolfman heeft een zeer donker, gotisch uiterlijk en speelt zich - logisch gezien de materie - voornamelijk 's nachts af. Voldoende schaduwdetail en een solide zwartniveau zijn daarbij essentieel en gelukkig stelt deze transfer op deze gebieden absoluut niet teleur. Hetzelfde kan gesteld worden van de scherpte, deze is niets minder dan uitstekend. Dit geldt ook voor de momenten waarop de weerwolf zelf in beeld is, waarschijnlijk voor een deel doordat het hier geen CGI betreft - wat nogal eens een onscherpe indruk wil maken - maar make-up. Er zijn geen fouten in het beeld te ontdekken. Af en toe is er wat lichte grain en ook edge enhancement is niet helemaal afwezig, maar beide verstoren de kijkervaring niet.
The Wolfman is opgedeeld in 21 hoofdstukken en de optionele Nederlandse ondertiteling is goed van plaatsing en ook de vertaling is in orde.

Geluidskwaliteit

Er kan gekozen worden uit de originele Engelstalige audio in Dolby Digital 5.1 formaat (384kb/s) en een Franse nasynchronisatie met dezelfde specificaties. De audiopresentatie is erg bombastisch van aard en zal je geluidsset een goede workout geven. De effecten knallen de kamer in, voorzien van een diep laag en mooie split-surround effecten. Ook de subwoofer houdt zich niet stil. De muziek van Danny Elfman komt goed tot zijn recht en treedt regelmatig op de voorgrond. Toch is er ook een klein minpunt te benoemen. Het volume van de dialogen is, in verhouding met de effecten, soms wat zacht. Hierdoor zul je merken dat het tijdens de film soms nodig is om het volume aan te passen. De dialogen zijn dan wel weer netjes beperkt tot de middelste speaker.

Extra's

Hoewel de knop 'extra's' in het hoofdmenu een meervoudsvorm is, moeten we het doen met slechts één extra op deze Nederlandse uitgave. Jammer, gezien de turbulente productie van The Wolfman en de interessante visuele effecten was er zeker het een en andere te vertellen geweest.

Deleted scenes en verlengde scènes (11 min.)
Een verzameling extra beeldmateriaal voor de liefhebbers. De fragmenten kunnen afzonderlijk of allemaal achter elkaar bekeken worden. De audio is in Dolby Digital 2.0 (192kb/s) formaat en de scènes zijn voorzien van Nederlandse ondertiteling. Zowel de beeldverhouding als de beeldkwaliteit zijn hetzelfde als van de hoofdfilm.

Lawrence keert na jaren van afwezigheid terug naar zijn geboortedorp, wanneer zijn broer op gruwelijke wijze om het leven is gekomen. Hij is vastbesloten om de dader te vinden, maar raakt daarbij gewond en merkt dat daarmee zijn leven voorgoed veranderd is. The Wolfman heeft, na een lange productieperiode met veel problemen, dit jaar dan toch het levenslicht gezien. Het resultaat is nogal wisselvallig en jammer genoeg nergens uitmuntend. Visueel zeer genietbaar maar verder een lege huls. De DVD is technisch erg goed verzorgd, maar laat het afweten op het gebied van extra's. Voor een goede beleving van The Wolfman is deze uitgave echter een prima aankoop.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Universal Pictures Benelux.

Lees meer

• Vorige: Wolfman, The (2010) (Blu-ray)
• Volgende: Harry Brown (DVD)