Cyborg

Het Amerika van de 21ste eeuw is vervallen tot een ware nachtmerrie, waarin ordeloosheid en een dodelijke plaag regeren. Alleen Pearl Prophet, half-mens/half-robot, bezit de kennis om een vaccin tegen de ziekte te ontwikkelen. Maar tijdens haar zoektocht wordt zij gevangen genomen door een mensenetende bende onder leiding van Fender Tremolo (Vincent Klyn), die het vaccin voor zichzelf willen houden om de wereld te domineren. Maar gelukkig is er de zwaardvechtende held Gibson Rickenbacker (Jean Claude van Damme) die met ware doodsverachting het ultieme kwaad zal bestrijden...

Met Cyborg uit 1989 heeft regisseur Albert Pyun geprobeerd om een Mad Max-achtige film te maken, maar dan één die overgoten is met een moeilijk te verteren Jean Claude van Damme-sausje. Op de hoes staat als citaat dat de film “een wilde rit van het begin tot het einde” is. Er staat niet bij van wie deze uitspraak is, maar ik vermoed dat deze van Pyun zelf afkomt. Want een “wilde rit” kun je Cyborg niet noemen, tenzij je idee van een wilde rit een simpel en voorspelbaar verhaaltje met belabberd acteerwerk en beroerde special FX is. De in de film aanwezig personages, die meestal naar bekende gitaren (!) zijn vernoemd, zijn zo plat als maar zijn kan en een interessant plot is niet aanwezig. Nu is het normaal gesproken zo, dat films van dit kaliber toch voor heel wat plezier kunnen zorgen. Vaak valt er namelijk genoeg onbedoeld te lachen om de waardeloze poging tot het maken van een goede film (zie Anaconda). Bij Cyborg is dit echter niet het geval, want daarvoor neemt de film zichzelf veel te serieus. De aanwezigheid van van Damme in het geheel garandeert in ieder geval voldoende vechtscènes (en slecht acteerwerk, maar dat terzijde), maar deze blinken meer uit in slechte geluidseffecten dan in spanning en sensatie. Misschien dat je als liefhebber van B-films nog enige waarde aan de film kan hechten, maar persoonlijk kon Cyborg me totaal niet boeien.

Beeldkwaliteit

Op gebied van beeldkwaliteit heeft Cyborg tal van minpunten. Ten eerste is gedurende de film de voorgrond vaak scherp terwijl de achtergrond dit totaal niet is, ook als de actie zich daar afspeelt. Bovendien zijn de kleuren nogal flets, vooral bij de buitenscenes. Ook valt regelmatig vuil en beeldruis in het nogal korrelige beeld te bespeuren. Een ander probleem met de niet-anamorfe weergave is dat aliasing-artefacts in ruime mate aanwezig zijn, waardoor delen van het beeld lijken te flikkeren. Af en toe is dit echt hinderlijk. Schaduwdetail is wat aan de lage kant. En al is de film in 1.85:1 formaat, de ondertiteling zorgt er voor dat bezitters van een breedbeeld-tv hier geen optimaal gebruik van kunnen maken. De ondertiteling is namelijk veel te laag geplaatst, waardoor op een 16:9 televisie de tekst voor de helft wegvalt als de film schermvullend bekeken wordt. De DVD is enkellaags, dus er hoeft niet halverwege van laag gewisseld te worden.

Geluidskwaliteit

Cyborg is van ver voor het huidige Dolby Digital 5.1 tijdperk en het is dus logisch dat de DVD “gewoon” Dolby Surround geluid heeft. Alhoewel de kwaliteit van het geluid beter is dan die van het beeld, is deze verre van perfect. Het gebruik van het surround-kanaal is redelijk, met omgevingsgeluid en zeer ouderwets aandoende synthesizermuziek uit de achter-speakers. Het resulterende geluidsbeeld zou redelijk goed zijn, ware het niet dat sommige dialogen overduidelijk zijn nagesynchroniseerd en daardoor boven de rest van het geluid uitsteken. Bovendien gaan de diverse vechtscènes gepaard met slechte geluidseffecten en evenals de dialogen liggen deze overdreven vlees-op-vlees-geluiden te dik bovenop het overig geluid.

Extra's

Het aantal extra’s dat bij Cyborg meegeleverd wordt is even mager als de acteerprestaties in de film. Als kijker word je bij Cyborg namelijk “verblijd” met slechts een trailer en een informatieboekje. De bioscooptrailer (1.78:1 DD 2.0) is met een erbarmelijk slechte beeldkwaliteit nauwelijks het bekijken waard. Ook het boekje kan amper als toevoeging beschouwd worden.

Het beeld van de DVD is benedenmaats, het geluid is matig en de extra’s zijn de ruimte op het schijfje niet waard. Het allerslechtste aan Cyborg is echter het ongeloofwaardige en onoriginele verhaal, dat niet anders omschreven kan worden als pulp van de onderste plank. Mocht je Cyborg onverhoopt ergens in de schappen zien staan, dan heb ik maar één advies: loop er met een wijde boog omheen en besteed je geld aan een betere DVD! Want die 82 minuten die je besteedt aan het kijken van Cyborg zijn in mijn ogen verspilde tijd.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Eigen Collectie.

Lees meer

• Vorige: Coming To America (DVD)
• Volgende: Heavy Metal 2000 (DVD)