Flandres

André Demester (Samuel Boidin) is een stille boerenjongen op een boerderij in Frans-Vlaanderen. Hij heeft veel contact met zijn jeugdvriendin Barbe (Adélaïde Leroux), met wie hij regelmatig korte vrijpartijen heeft tijdens hun ommetjes door het veld. Barbe scharrelt echter ook met andere jongens, waaronder goede vriend Blondel, tot jaloezie van André. Hij durft echter niet zijn liefde voor Barbe uit te spreken.
Om wat extra geld te verdienen heeft hij samen met een paar jongens getekend voor het leger om te gaan vechten in een buitenlandse oorlog. Het is een oorlog in een droge, hete woestijn, waar de jongens hard en gemeen worden en zich soms gedragen als beesten. De oorlog maakt een heel ander mens van zowel André als zijn strijdmakkers. Barbe zit ondertussen alleen thuis, te wachten op hun terugkeer. Zal André, als hij terugkomt van de oorlog, wél in staat zijn om zijn liefde voor Barbe onder woorden te brengen?

De Franse regisseur Bruno Dumont maakt niet zo heel veel films. De afgelopen tien jaar heeft hij slechts vier speelfilms gemaakt, waarbij zijn debuutfilm La Vie de Jésus nog de meest aansprekende is. Dumont staat erom bekend dat hij bijna uitsluitend met amateuracteurs werkt. Zo ook in Flandres, waarbij de titel verwijst naar de streek waar een groot deel van de film zich afspeelt (het betreft hier overigens Frans-Vlaanderen). Het eerste deel van het verhaal speelt zich af op een doodgewone boerderij met gewone mensen, waaronder boer André. Die rol wordt gespeeld door Samuel Boidin, die al eerder een kleine rol had in het reeds genoemde La Vie de Jésus. Alle acteurs komen uit de streek, niet verder dan 15 kilometer van de boerderij vandaan. Een bewuste keuze van Dumont, want anders spreekt men al met een ander accent.
Dumont komt zelf oorspronkelijk ook uit deze streek en André Demester is een soort personificatie van regisseur Dumont. Het verhaal is zeker niet autobiografisch, maar het moet een indruk geven van hoe Dumont tegen de streek en het landschap aankijkt. Of dat nu helemaal gelukt is blijft de vraag. Het eerste deel van de film is ronduit saai en traag. Er gebeurt nauwelijks iets interessants. Nu kan dat op zich mooie cinema opleveren, maar in Flandres komt dat niet helemaal uit de verf. Pas als de mannen naar de oorlog gaan en Barbe alleen achter blijft komt er meer diepgang in de karakters en daarmee in de film. De oorlog speelt zich af in de woestijn en de link met Irak of Afghanistan is dan al snel gelegd. Maar het betreft hier een oorlog in het algemeen. Het maakt niet uit waar je vecht, maar dat als je vecht, je een totaal ander mens wordt. Principes gaan verloren, in ieder mens schuilt een beest. Zelfs in André, de meest zachtaardige persoon die je je maar kunt voorstellen. Ook hij maakt zich schuldig aan gedrag dat niet door de beugel kan. Maar het is voor de mannen een manier om te overleven. En André wordt er uiteindelijk sterker van. Hij kan zich beter uiten en dat is weer handig als hij Barbe zijn liefde wil verklaren. Dumont vertelt veel met metaforen en de kijker moet zelf het echte verhaal maken. Dat is niet altijd even makkelijk, het vraagt aandacht en een zekere vorm van intelligentie van de kijker. Het verhaal is daarbij soms erg fragmentarisch. Dat komt dan weer omdat Dumont een aantal scènes niet heeft kunnen gebruiken, omdat hij het acteren niet goed genoeg vond. Dat maakt het kijken er ook niet eenvoudiger op. Maar dat de film wel gewaardeerd wordt blijkt uit het feit dat Flandres de Grand Prix du Jury won op het filmfestival van Cannes in 2006.

Beeldkwaliteit

Met een beeldformaat van 2.35:1 staat de film in het originele formaat anamorf op de DVD. Allereerst valt op dat de filmprint niet geheel schadevrij is. Er komen met regelmaat kleine spettertjes en vlekjes voorbij. De film is een gedeelte op 35mm (Frankrijk) en een gedeelte op 16mm (oorlogsscènes) gedraaid. Dat is ook te zien aan de kwaliteit van het beeld op DVD. Het verschil is het meest zichtbaar in de scherpte en filmgrain. Het Franse deel is veel scherper en bevat nauwelijks filmgrain. De oorlogsscènes hebben een veel softere aanblik en hier is ook meer filmgrain te zien. Over de gehele filmlengte is het contrast en de detaillering prima in orde. Bij het oorlogsgedeelte lijkt de helderheid iets aan de hoge kant, maar dit kan ook een bewuste keuze zijn geweest. De kleuren zijn nogal ingetogen, maar passen uitstekend bij de sfeer van de film.
De film is onderverdeeld in 12 hoofdstukken, die ook via het menu zijn te selecteren. De optionele ondertiteling is van een duidelijk lettertype en staat met één regel in het beeldvlak geplaatst.

Geluidskwaliteit

Er is een Dolby Digital 2.0 (192 kb/s) en een Dolby Digital 5.1 (448 kb/s) geluidstrack beschikbaar. Verschil tussen de twee kanalen is er nauwelijks, want de hele film is mono! Het voordeel van het DD 5.1 kanaal is dat de dialogen dan in z\'n geheel uit de centerspeaker komen. Het is toch bijzonder jammer dat het geluid niet meerkanaals is, want er is wel degelijk gelegenheid voor mooi ruimtelijk geluid. Het geheel klinkt verder wel heel naturel, maar de dynamiek ontbreekt. Het is nu een behoorlijk eendimensionaal geheel. Er zijn niet zo heel veel dialogen, maar daar waar aanwezig zijn ze goed te volgen en prima verstaanbaar. Muziek ontbreekt in z\'n geheel. Een vrij karig geluidsbeeld, waar zeker meer in had gezeten.

Extra's

De DVD heeft statische menuschermen in 1.78:1 anamorf beeldformaat en een muziekfragment als achtergrondgeluid.

Making of: L\'Homme des Flandres (44½ min)
Een uitgebreide registratie van de opnames van Flandres. We zien hoe regisseur Dumont werkt met zijn, vooral, amateuracteurs. Hij vraagt soms het uiterste van ze. Tussendoor zijn interviewfragmenten te zien met Dumont, waarbij hij uitlegt hoe hij films maakt en wat de diepere gedachten achter de beelden zijn.
De documentaire is in 4x3 beeldformaat en Dolby Digital 2.0 geluid. Er is Nederlandse ondertiteling beschikbaar.

Trailer (1½ min)
De bioscooptrailer van de film. Deze trailer is in 2.35:1 anamorf beeldformaat. Er zit echter geen Nederlandse ondertiteling bij.

Boer André is verliefd op Barbe, maar hij kan zijn liefde voor haar niet uiten. Barbe vrijt ondertussen met andere mannen, waaronder goede vriend Blondel. De mannen vertrekken naar een oorlog in de woestijn, waar ze bikkelhard worden en dingen doen die niet door de beugel kunnen.
Flandres is geen makkelijke film. Regisseur Bruno Dumont laat veel invulling aan de kijker over. Het eerste deel is behoorlijk saai, maar als de mannen naar de oorlog gaan komt er meer diepgang in zowel de karakters als in de film. De amateuracteurs doen het over het algemeen goed, een uitzondering daargelaten. De DVD heeft een goede beeldkwaliteit, maar het geluid is wat karig (mono) van opzet. De Making of documentaire geeft een goede indruk van hoe regisseur Dumont te werk gaat.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Filmfreak Distributie.

Lees meer

• Vorige: Death Race (Blu-ray)
• Volgende: Hollands Glorie (DVD)