All the Boys Love Mandy Lane

Mandy Lane (Amber Heard) is een meisje waar alle jongens op vallen. Ze is mooi, sexy, lief en nog maagd. Helaas blijkt ze voor iedereen onbereikbaar. Hoe ver de jongens bij haar op de middelbare school gaan om in haar gratie te vallen, blijkt wel als er één een stupide actie uithaalt waarbij hij het leven laat. Negen maanden later nodigen een stel vrienden haar uit om met hen op een afgelegen ranch te komen feesten. Een mooie kans om Mandy van haar maagdelijkheid te beroven. Althans, dit is wat de drie aanwezige heertjes in gedachte hebben. Na een dag vol drank, drugs en feest begint echter de avond. Het groepje jongeren blijkt niet alleen te zijn. Een bloeddorstige killer loert buiten in het donker. Eén voor één lijken de vrienden van Mandy aan de beurt te zijn. Wie is deze moordenaar en wat moet hij/zij van de jongelui?

Het tienerslashergenre is altijd al goed vertegenwoordigd geweest onder de horrors. Hierbij zitten een aantal goede cq iconische films tussen (denk aan bijvoorbeeld Halloween, Friday the 13th of Scream), maar helaas ook een heleboel mindere producties (zie onder andere Dark Ride, Boo of Urban Legends: Final Cut). All the Boys Love Mandy Lane valt helaas in die laatste categorie. Het verhaal begint nog veelbelovend, maar nadat de jongeren op de ranch zijn, weet je als kijker al dat zich het “10 Kleine Negertjes” scenario zal voltrekken. Als de slachtoffers beginnen te vallen, kan de doorgewinterde horrorfanaat al uitmaken in welke volgorde. De één kent een gruwelijkere dood dan de andere. Als men dan ook nog met een aantal plottwisten aan komt zetten die werken als een regelrechte anticlimax, blijkt niets de prent nog kunnen te redden. Alle bekende ingrediënten zijn aanwezig. Een hoop onnodig naakt, drugs, drank, rebelse (mooie) jongeren, duisternis en bloed. Ook een aanwezige loner die niet helemaal zuiver lijkt, is aanwezig. Films als deze zijn al vaker gemaakt, vaak slechter, maar zeker ook beter. Het komt allemaal gewoon te bekend voor en zal niemand van zijn stoel op doen veren.
Regisseur van dienste is Jonathan Levine, een man die in 2008 nog verantwoordelijk was voor het aardige The Wackness. Hij maakte met All the Boys Love Mandy Lane zijn horrordebuut. Wellicht had hij een beter script uit kunnen kiezen dan dit. Voor dit script was overigens Jacob Forman verantwoordelijk, een man die tot op heden nog niets op zijn naam had staan naast deze film. Op acteergebied zien we Amber Heard in de titelrol. In principe hoeft ze niet veel meer te doen dan mooi te zijn, maar toch weet ze haar karakter iets extra’s te geven. Ze geeft Mandy Lane net dat subtiele laagje dat ze nodig heeft. Ook de rol van rancher, vertolkt door Anson Mouth, valt positief op. De rest van de cast bestaat voornamelijk uit jongeren die nog aan het begin van hun carrière staan. Misschien dat ze ooit doorbreken, maar die kans lijkt gering. Mocht dit toch het geval zijn, dan is deze titel er duidelijk zo één die nog wel eens van een CV verdwijnt. Een typische wegkijkhorror die nog wel genomineerd werd voor een Black Tulip op het Amsterdam Fantastic Film Festival van 2008.

Beeldkwaliteit

De originele bioscoopverhouding van 2.35:1 is ook de anamorfe verhouding van de film op de schijf. De algehele kwaliteit van het vertoonde verdient een ruime voldoende. Toch zijn er een aantal puntjes van kritiek te noemen. De detaillering valt hier en daar een beetje tegen. Ook oogt het beeld vaak een beetje soft. De kleuren ogen vaak een beetje vaal, maar soms ook weer goed verzadigd. Wat wel een kracht van het beeld is, is dat bij de donkere scènes alles nog net waarneembaar blijft. Dit geeft een fijne, creepy sfeer aan de vertelling. De tinten van de menselijke huid komen wisselend over. Dan zijn ze weer net iets te fel, dan te flets. Schaduwdetail is ruim voldoende en dit geldt ook voor het zwartniveau. Filmgrain is regelmatig zichtbaar. Verder is er edge enhancement toegepast. Wat onnodig lijkt voor een recente productie als deze, zijn een klein aantal kleine krasjes die tegen het einde waarneembaar zijn. Deze horror is verdeeld in 13 hoofdstukken. De (optionele) Nederlandse ondertiteling is duidelijk leesbaar en staat op een juiste hoogte in het beeld.

Geluidskwaliteit

Via de cover wordt ons zowel een Dolby Digital 5.1 als een DTS 5.1 track beloofd. De DTS track ontbreekt echter, er is alleen een Dolby Digital 5.1 track (448 kbit/s) terug te vinden op de disk. Dit is wel een uitstekend klinkende, ruimtelijke track geworden waarbij alle kanalen worden gebruikt. De dialogen zijn altijd prima verstaanbaar en komen netjes uit de centerspeaker. De overige filmgeluiden en de muzikale soundtrack komen uit de voorste speakers. De surrounds worden subtiel gebruikt ter ondersteuning en geven de track zijn ruimtelijke feel. Sporadisch wordt het LFE kanaal aangesproken met een mooi diep laag. Een track die volstaat en zeker voor een productie als deze. Verwacht echter geen wereldschokkende zaken op dit gebied.

Extra's

De schijf start meteen met een drietal trailers van andere films die uitgegeven worden door Dutch Filmworks. Deze zijn makkelijk over te slaan met de skiptoets. Zo komen we aan bij het statische menuscherm in de verhouding 2.35:1 anamorf met achtergrondmuziek in Dolby Digital 2.0 (224 kbit/s). Qua extra’s heeft de schijf niets te bieden. Wel zit er een sleeve met reliëf opdruk om de hoes. Dit geeft de uitgave een luxe uitstraling.

Voor een heleboel tienerslashers geldt dat ze wel erg veel raakvlakken met elkaar hebben en niet echt uitblinken in originaliteit. All the Boys Love Mandy Lane is er zo één. Niet dat het vertoonde te slecht is voor woorden, maar het geeft je het gevoel dat je het allemaal al eerder hebt gezien. Wat nog erger is, vaak heb je het al beter gezien. Toch kijkt dit soort films wel lekker weg, maar dan zonder een bevredigend gevoel. Van hoofdrolspeelster Amber Heard gaat waarschijnlijk meer gehoord worden in de toekomst, de rest van de betrokken acteurs zal waarschijnlijk in de vergetelheid terecht komen. Regisseur Jonathan Levin maakte met deze prent zijn horrordebuut, maar de man kan beter aan andere projecten verbonden blijven. Hierin scoort hij simpelweg hoger. Zowel het beeld als het geluid verdienen een ruime voldoende. Extra’s ontbreken bij deze uitgave van Dutch Filmworks. Wellicht een huurtip voor de geïnteresseerden, maar niet meer dan dat.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Dutch FilmWorks.

Lees meer

• Vorige: Nanny Diaries, The (DVD)
• Volgende: Horton Hears a Who! (Blu-ray)