Crossing the Bridge: The Sound of Istanbul

Crossing the Bridge: The Sound of Istanbul is een documentaire over de Turkse stad Istanbul. Een bijzondere plaats met veel (onprettige) historie en een geografische positie tussen het westen en het oosten in. Er wordt een beeld geschetst van de diversiteit die de stad te bieden heeft aan de hand van de muzikanten die er leven. De verscheidenheid hierin is groot. Van klassiek muziek tot rock en van hiphop naar straatmuziek. Dit brede muzikale aanbod wordt ondersteunt met beelden van de stad en interview met de muzikanten.

Regisseur Fatih Akin heeft naam gemaakt met de succesvolle Duitse arthousefilm Gegen die Wand. Vanwege zijn Duitse-Turkse roots is hij persoonlijk betrokken bij het onderwerp. Hij heeft dan ook honderden uren aan materiaal geschoten en is vervolgens maanden bezig geweest om hier de negentig minuten uit te selecteren die uiteindelijk in het eindresultaat terecht zijn gekomen. Akin werkte voor deze documentaire samen met de Duitse muzikant Alexander Hacke, die de interviews verricht. Hij plaatst zichzelf echter niet op de voorgrond, maar geeft de muzikanten de kans om hun verhaal te vertellen. De film is primair bedoeld als een muziekdocumentaire, maar geeft daarnaast al dan niet bewust ook een totaalbeeld van Istanbul. Sterke contrasten worden zichtbaar tussen ouderwets en modern, jong en oud en rijk en arm. Ook wordt er aandacht besteed aan de identiteit van de inwoners. Istanbul is een van de meest westers georiënteerde plaatsen in Turkije, maar dit strookt niet altijd met de dominante religie en de opvattingen van de overheid in het land. Tijdens het kijken ontmoet je een verscheidenheid aan artiesten, van grote sterren tot straatmuzikanten. De stijlen zijn al even divers, van écht Turkse muziek tot Turkse rap. Deze documentaire gebruikt muziek om een beeld te schetsen van een cultuur en haar ontwikkeling. Het is een ode aan de kracht die muziek kan hebben. Het sterke punt van deze documentaire, het specifieke onderwerp, is ook direct de zwakte. Als je om wat voor reden dan ook je verbonden voelt met Istanbul of een bijzondere interesse hebt in deze plaats, zal deze documentaire je vast goed bevallen. Wanneer dit echter niet het geval is, kan zelfs de speelduur van negentig minuten al lang aanvoelen. Een aanrader voor de liefhebber dus.

Beeldkwaliteit

De documentaire is te bekijken in een beeldverhouding van 1.78:1. Dit is een minimale afwijking van de originele beeldverhouding van 1.85:1. De beeldkwaliteit varieert sterk. Sommige studio-opnames bijvoorbeeld zien er heel behoorlijk uit, maar op andere momenten waarop er duidelijk ad-hoc wat beelden zijn geschoten om in te spelen op een bepaald moment, is de kwaliteit ondermaats. De scherpte is tijdens de hele speelduur niet optimaal, al verschilt dit regelmatig. Het is wel storend dat vooral de overzichtsshots niet altijd even stabiel zijn; het beeld is lichtelijk aan het schudden. Ook is er in sommige shots behoorlijk wat filmgrain zichtbaar. Er is duidelijk gekozen voor een natuurlijke, bijna homevideo-achtige look, inclusief overbelichting en onderbelichting hier en daar door de beperkingen van de handheld camera’s die gebruikt zijn. De kleuren en het contrast zijn dan ook erg natuurlijk en niet zichtbaar nabewerkt. Voor deze keuzes is zeker wat te zeggen, aangezien het hier een documentaire betreft. De transfer krijgt dan ook een voldoende, aangezien alles prima te volgen is.
De speelduur is verdeeld in een wat karige tien hoofdstukken. De ondertiteling heeft een prima lettertype en staat mooi onder in beeld. Ook de liedteksten zijn vertaalt.

Geluidskwaliteit

De film is voorzien van een Dolby Digital 5.1 track (448kb/s). De vermelding van de audio op de hoes kan wat verwarrend zijn, hier staat namelijk dat de DVD Engelse, Turkse en Duitse audio bevat. Dit betekent echter niet dat er drie tracks beschikbaar zijn. Er is een enkele track waarin voor het grootste deel Turks wordt gesproken. Daarbij is het commentaar van Alexander Hacke Duitstalig en wordt er sporadisch Engels gesproken door sommige van de geïnterviewden. Deze interviews zijn overigens allemaal prima te volgen doordat de dialogen netjes uit de middelste speaker komen en een goed volume hebben. De track overtuigt echter vooral tijdens de muzikale stukken die echt de kamer vullen. Alle speakers geven de muziek weer en ook de subwoofer geeft een mooi laag weer. Al met al een uitstekende track waar weinig op aan te merken is en die het hoofdonderwerp van deze documentaire, muziek, goed tot zijn recht doet komen.

Extra's

Naast enkele trailers van andere films van A-Film is er een interview op de DVD geplaatst.

De andere kant van de brug (15 min.)
Het Engelstalige interview met de regisseur staan in 1.78:1 formaat op de DVD en is voorzien van een Dolby Digital 2.0 track (192kb/s) en Nederlandse ondertiteling. Het betreft een openhartig gesprek waarin veel zaken aan bod komen, zoals de samenwerking met Hacke, de beweegredenen voor het maken van de documentaire en het doel ervan en de problemen met de medewerking van de Turkse overheid. Het interview had best nog wat langer mogen zijn, want Akin heeft genoeg te vertellen.

Crossing the Bridge: The Sound of Istanbul is een documentaire over de muzikanten in Istanbul, maar vooral over de stad en het land Turkije als geheel, haar cultuur en de ontwikkelingen hierin. Vele muziekstijlen en kleurrijke personen komen voorbij. Het is aan te raden voor kijkers die interesse hebben in het onderwerp. De beeldkwaliteit is niet altijd even goed, maar de natuurlijk look past wel goed. De geluidstrack is zonder meer uitstekend. Als extra is er een interview met de regisseur op de DVD geplaatst.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door A-Film Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: AVRO 85 Jaar Muziekgeschiedenis (DVD)
• Volgende: Leatherheads (DVD)