Talking Guitars

Flip Scipio is een Nederlandse gitaarbouwer, maar hij werkt al jaren in New York. Toen hij in zijn jeugd de mandoline van zijn vader brak wilde hij die dolgraag repareren, maar kon dat niet. Dat deed hem besluiten om een opleiding tot gitaarbouwer te gaan volgen in Engeland. Na diverse omzwervingen kwam hij bij een gitaarbouwer in New York terecht, maar al snel had hij de mogelijkheid om voor zichzelf te gaan beginnen met een eigen werkplaats. Vandaaruit helpt hij zijn klanten, waaronder enkele zeer bekende artiesten als Jackson Browne, Paul Simon, Ry Cooder en Carly Simon. Wat zij vooral waarderen in Scipio is zijn vakmanschap en dat hij zich richt op de gitaar van de klant en niet met z’n eigen ego bezig is. Zijn Hollandse nuchterheid is een eigenschap die velen ook waarderen. Zo vertrekt hij geen spier als hij een speciale gitaar van Keith Richards krijgt aangeboden om te repareren. Voor hem is een gitaar van Richards even dierbaar als die van een andere klant.

Filmmaakster Claire Pijman werkte met cameraman Robby Müller aan de film Buena Vista Social Club toen zij een man een gat zag boren in een akoestische gitaar van Ry Cooder. Wie dat flikt moet óf gestoord óf een bijzonder vakman zijn. Pijman sprak de man aan, niet wetende dat het om een Nederlander ging. Dat bleek Flip Scipio te zijn, een naar New York uitgeweken Nederlandse gitaarbouwer/restaurateur. Dit voorval was de aanleiding om een documentaire over Flip Scipio te maken. Het probleem was echter het budget en met hier en daar wat sprokkelen, veel zelf investeren en een enkel fonds is het Claire Pijman gelukt om na zeven jaar eindelijk haar film af te krijgen. Uiteindelijk ging de film in november 2007 tijdens het IDFA in Amsterdam in première.
Talking Guitars is een interessante documentaire die vertelt over de bijzondere vakman Scipio. We zien hem veelvuldig aan het werk in zijn werkplaats, waarbij blijkt dat het bouwen van een gitaar veel, heel veel handwerk is, waarbij geduld en precisie zeer belangrijke factoren zijn. De artiesten die we in beeld zien zijn allemaal heel enthousiast over Flip en zijn gitaren. Hij weet precies datgene te maken wat goed bij de artiest past. Zo wilde Leni Stern een gitaar die wat lager gestemd is dan een gewone gitaar, maar die toch niet te groot werd. Scipio weet ‘m perfect te maken. Naast Flip Scipio met zijn klanten zien we hem ook in zijn privéleven. Terug bij zijn moeder in Heiloo wordt hem vriendelijk verzocht om de mandoline die hij ooit heeft gebroken eens te maken. Het is er blijkbaar na al die jaren nog nooit van gekomen.
Pijman is duidelijk hele goede maatjes met Scipio geworden, want hij is heel naturel voor de camera en ook zijn klanten hebben er geen enkele moeite mee dat Pijman hen op film vastlegt. Sterker nog, ze zijn bereidt om een klein privéconcert te geven. We zien David Tronzo op een bizarre manier zijn gitaar bespelen en Ben Taylor is met zijn band midden in de nacht aan het repeteren in z’n huiskamer. En Carly Simon zit met blote voeten achter haar piano in haar eigen huis. Het is prettig om eens een documentaire over muziek te zien waarbij we ook daadwerkelijk datgene waar het om gaat – muziek – in ruime mate voorbij zien komen. De gespeelde nummers worden niet al na een minuutje afgekapt, maar zijn bijna in volle lengte te zien (en horen). Het is een documentaire waar je, naast dat je geïnformeerd wordt, ook nog gewoon kunt genieten van een portie mooie muziek.

Beeldkwaliteit

De film staat in 1.78:1 anamorf beeldformaat op de DVD. Doordat er lang aan de film is gewerkt (zeven jaar) is er vrij veel verschil in kwaliteit van het beeld te zien. In het prille begin werd er, vanwege het ontbreken van geld, nog op een eenvoudige DVcamera gedraaid, maar gaandeweg werd er overgeschakeld naar 16mm film en HDcam. Deze stukken zijn allemaal door elkaar heen gemonteerd, maar toch blijft de film over het algemeen één geheel. Enkele wat oudere scènes zijn van wat mindere kwaliteit, maar het zijn er gelukkig maar een paar. Er is over de gehele linie wat filmgrain en beeldruis aanwezig. De scherpte is over het algemeen prima, net als het contrast en het zwartniveau. Met enige regelmaat komen er wel kleine compressiefoutjes voor, maar nergens op een storende manier. De scènes dat Scipio aan een gitaar bouwt zijn heel filmisch gedraaid en zien er prachtig uit.
De film is onderverdeeld in een keurige 16 hoofdstukken. De film is tweetalig (Nederlands en Engels). Bij de scènes in het Engels is Nederlandse ondertiteling voorhanden en bij de scènes in het Nederlands is Engelse ondertiteling voorhanden. Deze ondertiteling staat op de juiste hoogte in beeld geplaatst. De DVD is een enkellaags disc, dus een laagwisseling is niet aanwezig.

Geluidskwaliteit

Het geluid van de DVD is Dolby Digital 2.0 (448 kb/s). En dat is op zich jammer, omdat er in de bioscoop een versie met surroundgeluid beschikbaar was. Helaas is dit niet gebruikt om op de DVD te zetten. Maar het geluid is ook in de DD 2.0 versie nog aangenaam om naar te luisteren, ook al omdat het voor een DD 2.0 track een vrij hoge bitrate heeft van 448 kb/s. Daardoor klinkt het geluid behoorlijk gedetailleerd. De dialogen tussen Scipio en zijn klanten zijn duidelijk te volgen. Over het algemeen heeft het geluid een mono karakter, maar juist bij de gespeelde nummers is het geluid heel mooi stereo. Vooral het nummer van Ben Taylor klinkt echt heel mooi ruimtelijk. Hierbij is het jammer dat het surroundgeluid niet voorhanden is op deze DVD. Maar voor de rest een uitstekende soundtrack.

Extra's

Het menuscherm van de DVD is licht geanimeerd en heeft een anamorf beeldformaat van 1.78:1. Het achtergrondgeluid is een deel van het nummer Digest van Ben Taylor. Verder heeft de DVD’s geen extra’s.

Flip Scipio is een Nederlandse gitaarbouwer die al jaren woont en werkt in New York. Zijn klandizie bestaat uit enkele van de meest gerenommeerde artiesten ter wereld, waaronder Jackson Browne en Ry Cooder.
Talking Guitars is een prettige en boeiende documentaire van Claire Pijman over een vakman die weet waar hij mee bezig is. Daarnaast krijgen we een flinke dosis muziek te horen. Technisch is de DVD in orde, al was een 5.1 geluidskanaal erg prettig geweest. Voor de rest is het een zeer kale DVD, zonder enige vorm van extra’s. Maar voor een liefhebber van muziek en mooie liedjes is Talking Guitars zeer zeker aan te raden.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Filmfreak Distributie.

Lees meer

• Vorige: 30 Rock - Seizoen 1 (DVD)
• Volgende: 6th Day, The (Blu-ray)