Tekkonkinkreet / Tekon kinkurîto

Black en White zijn twee jonge vrienden die zwerven door de straten van Treasure Town. Black is de serieuze leider en goed in vechtsport, waar White meer de dromerige fantast is met licht autistische trekjes. Samen vormen zij de jeugdbende ‘The Cats’. Hun voornaamste tegenstanders zijn uiteraard de politie, andere jeugdbendes en de Yakuza onder aanvoering van Rat. Hier komt verandering in als de louche projectontwikkelaar Snake ten tonele verschijnt. Hij wil van Treasure Town een pretpark maken. Om dit doel te bereiken werkt hij samen met een infiltrant in de Yakuza en met drie zeer krachtige aliens. Black en White zetten alles op alles om hun stad te redden. Hierbij komt zelfs hun hechte vriendschap op de proef te staan.

Het maken van anime op basis van manga leek een puur Aziatische aangelegenheid. Het verbaast dan in eerste instantie dan ook lichtelijk dat Tekkonkinkreet (originele Japanse titel: Tekon kinkurîto) geregisseerd is door een Amerikaan. De film is juist de reden dat Michael Arias is gaan regisseren. Als visual effects medewerker verwierf hij zijn faam in Hollywood door mee te werken aan titels als The Abyss en The Hudsucker Proxy. Meer als 15 jaar geleden echter werd hij verliefd op Japan en hij vestigde zich aldaar. Zijn eerste voorzichtige stappen in de anime zette hij door mee te werken aan het filmpje Beyond uit The Animatrix. Het was in deze periode dat hij de mangastrip Black & White ontdekte. Hij zag hier meteen een film in, maar het heeft nogal geduurd voordat de film er was.
Het resultaat is een prent die zeer dicht bij het origineel is gebleven. Tegen het einde aan wordt er echter van het pad afgeweken. De kijker krijgt een band met de twee hoofdpersonen, maar ook met de stad die als een extra karakter fungeert. Het is op het gebied van karakters dat er een beetje doorgeschoten is. Het zijn er simpelweg teveel, elk met uiteraard een eigen persoonlijkheid. Het geheel ademt gewoon de sfeer uit dat Arias deze film graag wou maken. Zodoende heeft hij er teveel ingestopt en is hierdoor het één en ander lastig te volgen. Losse eindjes, warrige droomsequenties, subplots, het lijkt duidelijk dat men veel van de kijker vraagt. Ook het einde komt niet geheel bevredigend over.
Ondanks de grote Westerse inbreng, ademt de animatie wel een typische anime stijl uit. Arias heeft de prent echt het gevoel gegeven alsof de Japanse wereld wordt bekeken door de ogen van een buitenstaander. Deze feeling heeft hij de productie dan ook bewust meegegeven. Verder heeft hij vele subtiele lagen toegevoegd waarin vriendschap en verval centraal staan. Het moge duidelijk zijn dat het visuele gedeelte van de film zeker overdondert. Het is alsof je in een achtbaan een prachtige kijkdoos krijgt voorgehouden. Het is dan ook het verhaal waar het hier en daar aan schort. Als hier iets meer aandacht aan gegeven was, had Tekkonkinkreet zeker een klassieker kunnen worden. Nu is het een goede anime die de liefhebber zeker zal bekoren, maar een groot publiek wellicht niet zal bereiken.

Beeldkwaliteit

Het oorspronkelijke beeldformaat van de film is 2.35:1. Zo staat hij ook anamorf op deze DVD. Het beeld is werkelijk waar schitterend. Mooi helder met prachtige kleuren en geen beschadigingen. Op een klein beetje grain na en een enkel compressiefoutje valt er niets op de kwaliteit aan te merken. Het doet de kijker echt verlangen naar hoe de presentatie zou zijn als de prent in HD werd aangeboden. De detaillering is aan de lage kant, maar dit is een bewuste keuze geweest van de makers. Net zoals het gegeven dat de achtergronden soms erg vaag overkomen overigens. Bij een aantal dromscènes worden echt alle registers opengetrokken en is het visueel genieten. Wat wel een minpunt is voor het beeld is de aanwezigheid van interlacing. Hierbij lijkt bij bewegingen het beeld een beetje dubbel gepresenteerd te worden. Dit wordt pas echter echt zichtbaar bij het bekijken van Tekkonkinkreet op een monitor of via een beamer. Een uitstekende transfer die door een paar kleine tekortkomingen net niet de volle score krijgt. Het verhaal is ruim verdeeld in 28 hoofdstukken. Eén van de vele optionele ondertitelsporen is de Nederlandse en deze is duidelijk leesbaar en op de juiste hoogte in het beeld geplaatst.

Geluidskwaliteit

De kijker krijgt de keuze uit maar liefst drie Dolby Digital 5.1 audiotracks (allen 448 kbit/s) als het gaat om het geluid van deze film. Die keuze is uit de originele Japanse versie en uit een Engelse en Duitse nasynchronisatie. Voor deze recensie richten wij ons op de originele Japans gesproken track. Wel moet opgemerkt worden dat de Engelse nasynchronisatie keurig gedaan is, maar dat deze harder in de mix staat dan de Japanse. De dialogen worden mooi en goed verstaanbaar weergegeven door de centerspeaker. De voorkanalen concentreren zich op de overige geluiden en de muzikale soundtrack van de Britse formatie Plaid. De surroundkanalen geven een mooi ruimtelijk effect, niet alleen door ondersteuning, maar ook door een aantal aardige “eigen” effecten. Ook het LFE kanaal wordt aangesproken met een mooi gedoseerd en diep laag. Een track zoals we ze graag horen bij dit soort films.

Extra's

Tekkonkinkreet kent een statisch menuscherm in 1.78:1 anamorf met op de achtergrond de betoverende muziek van Plaid in Dolby Digital 2.0 (192 kbit/s). De film heeft de volgende extra’s meegekregen:

Audiocommentaar
Het commentaar wordt verzorgd door regisseur Michael Arias, scriptschrijver Anthony Weintraub en sounddesigner Mitch Osias. Dit is het Westerse gedeelte van de crew die aan de film werkte. Deze drie heren kennen elkaar al jarenlang en het is een beetje oude jongens krentenbrood, commentaar geworden. Verwacht een aantal anekdotes, veel technische details en natuurlijk een verdere uitdieping van het verhaal. Wel zijn de heren nogal droog, wat het niet altijd even boeiend maakt.

A Conversation with Director Michael Arias and British Rock Duo Plaid (11 ½ min.)
Deze korte featurette laat Michael Arias aan het woord, maar ook de twee leden van de muziekgroep Plaid. Er wordt hierbij dieper ingegaan op, hoe kan het ook anders, de mooie muziek van de film en de keuze ervoor. Dit wordt gepresenteerd in de verhouding 1.33:1 met een Dolby Digital 2.0 track (192 kbit/s).

The Making of Tekkonkinkreet (43 ½ min.)
Met als ondertitel: Director Michael Arias’ 300-Day Diary. Het is dan ook een videodagboek geworden waarin veel facetten van de productie naar voren komen. We treffen Arias midden in het waarmaken van zijn droom. Vooral de vele tegenslagen en het vechten tegen de klok komen mooi naar voren in deze feature. Interessant om te zien wat er allemaal bij komt kijken bij het maken van een manga verfilming. Het beeld is 1.33:1 en het geluid Dolby Digital 2.0 (192 kbit/s).

Trailers
Een tweetal trailers van vergelijkbare films uitgegeven door Sony Pictures Home Entertainment.

Goed nieuws voor de liefhebbers van anime in de vorm van deze release van de manga verfilming Tekkonkinkreet. Visueel zit het allemaal wel goed bij dit verhaal over de vriendschap tussen twee wezen en hun strijd tegen een projectontwikkelaar. Helaas wouden de makers een beetje teveel van het goede, waardoor de prent vele kanten opschiet, maar niet altijd de juiste. Bij een visueel strelende film hoort een mooie beeldpresentatie en dat is dan ook gelukkig het geval met een bijna perfecte transfer. Ook het bijbehorende geluid klinkt schitterend. Zelfs als het gaat om extra’s kent de vertelling een aantal leuke toevoegingen. Een onvermijdelijke tip voor de liefhebber, maar wellicht niet geschikt voor een groot publiek.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Sony Pictures Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Starship Troopers (Blu-ray)
• Volgende: Tears of the Sun (Blu-ray)