Copying Beethoven

Wenen 1824. Aan de vooravond van Beethovens Negende Symfonie is het stuk nog niet af. Zijn uitgever Schlemmer (Ralph Riach) heeft een kopiist nodig om het werk af te maken en vraagt de universiteit hun beste student te sturen. De jonge Anna Holtz (Diane Kruger) meldt zich en heeft als grote voordeel dat zij direct beschikbaar is. Ook al weet Schlemmer dat de opvliegende Beethoven (Ed Harris) zeer sceptisch zal zijn over de muzikale kwaliteiten van een vrouw; hij heeft geen andere keuze dan haar aan te nemen. Naarmate het werk vordert, wordt de slechthorende Beethoven meer en meer afhankelijk van het muzikale gehoor van zijn assistente. Anna op haar beurt raakt steeds meer in de ban van haar inspirerende maestro. De twee hebben elkaar nodig en er ontstaan een innige band. Anna ziet hun samenwerking als de uitgelezen kans om haar talent als componist te tonen; Beethoven vindt eindelijk een zielsverwant die hem kan helpen bij de creatie van zijn laatste strijkkwartet, het hoogtepunt van zijn oeuvre.

Ludwig van Beethoven (1770-1827) is een van de grootste en bekendste componist die heeft geleefd. Hij heeft een grote schat aan muziek nagelaten. Een van die werken is zijn grootse Negende Symfonie met het laatste koraaldeel genaamd ‘Ode an Die Freude’. Dit werk staat centraal in de fictieve film Copying Beethoven. Want hoe mooi de film ook gemaakt is, het verhaal en het karakter Anna Holtz zijn een artistieke vrijheid van de schrijver en de regisseur. Er zitten zeker elementen in de film die waarschijnlijk correct zijn. Want over Beethoven is niet zo heel veel bekend. In zijn vroegere jaren was hij in Weense kringen zeer geliefd, maar op latere leeftijd ging zijn doofheid hem parten spelen. Ondanks, of misschien wel dankzij, zijn doofheid, heeft Beethoven juist in die periode zijn meest krachtige muziekstukken geschreven. De Negende symfonie heeft Beethoven in 1824 gecomponeerd, zeven jaar nadat hij doof begon te worden. Ook al is Beethoven doof, in de film is hij wel in staat te ‘horen’ wat de mensen zeggen. Mogelijk kon Beethoven liplezen, want het is inderdaad correct dat Beethoven verlangde dat mensen hem aankeken, als ze tegen hem spraken. Maar bekend is ook dat Beethoven op latere leeftijd vooral via een schrijfboek communiceerde, iets dat in de film niet gedaan wordt. Beethoven maakte alleen maar gebruik van mannelijke kopieerders. Het karakter Anna Holtz en het feit dat ze voor hem de muziek kopieerde, wat inhoudt dat ze de muziek helemaal uitschrijft, zijn beide verzonnen. De wijze waarop Anna Beethoven in de film helpt bij de eerste uitvoering van de Negende is deels correct. Evenzo dat Beethoven in eerste instantie niet doorhad dat het publiek voor hem uitbundig applaudisseerde. Ondanks de artistieke vrijheden is Copying Beethoven een erg mooie film, waarin veel zit dat de essentie van Beethoven en zijn muziek goed weergeeft. Een groot compliment krijgt Ed Harris voor de wijze waarop hij Ludwig van Beethoven neerzet. Geweldig, grote klasse. Enig minpuntje dat je zou kunnen noemen is dat Ed Harris een Amerikaan is. Oorspronkelijk wilde de Poolse regisseur Agnieszka Holland dan ook Anthony Hopkins voor de rol van Beethoven hebben. En al zal Hopkins dat vast prachtig gedaan hebben, feit is dat Ed Harris hier een zeer overtuigende Beethoven neerzet. Diane Kruger geeft overtuigend gestalte aan de gevoelige Anna Holtz. De film wordt vooral gedragen door het spel van deze twee hoofdpersonen en hun onderlinge chemie. Ander boeiend aspect is de filmmuziek, die natuurlijk alleen maar bestaat uit muziek geschreven door Beethoven. In de film veel muziek van Beethovens Negende, maar ook muziek van zijn andere werken. Commercieel is de film geen succes geweest. Het geschatte filmbudget van 11 miljoen dollar is nog lang niet terugverdiend. Jammer, want
Copying Beethoven mag dan grotendeels fictief zijn, het is wel een mooi gefilmde fictie.

Beeldkwaliteit

De film heeft het brede 2.35:1 beeldformaat en staat anamorf op de DVD. Het beeld ziet er redelijk goed uit. Het kleurenpalet heeft een warme tint om de sfeer van de 19e eeuw te versterken. Kleuren ogen goed verzadigd en natuurlijk. Scherpte en detaillering zijn goed. Wel is edge enhancement toegepast om de scherpte indruk te verhogen. Contrast en zwartniveau zijn ook goed waarbij de heldere dagscènes goed contrastrijk zij. De wat donkerder avondscènes hebben een goed schaduwdetail. In het beeld is constant een lichte ruis aanwezig. Dit is niet storend en versterkt de filmische sfeer. De film is opgedeeld in 12 chapterstops. De optionele ondertiteling (wit) heeft een goed leesbaar lettertype en staat netjes onder in het beeld geplaatst.

Geluidskwaliteit

De originele Engelse soundtrack heb je keuze uit een Dolby Digital 2.0 stereotrack (bitrate 192 kb/s) , een Dolby Digital 5.1 surroundtrack (bitrate 448 kb/s) en een DTS 5.1 surroundtrack (bitrate 754 kb/s).
Om kort te gaan, de enige track die bruikbaar is, is de Dolby Digittal 2.0 stereotrack. De beide 5.1 tracks kun je beter niet beluisteren, want het geluidsbeeld bij deze tracks klopt niet. Bij de muziekscènes valt direct op dat de muziek ook uit de surroundspeakers komt. Maar er zit een tijdsverschil tussen de voorkanalen en de achterkanalen. Het geluid uit de achterkanalen komt net een paar seconden eerder dan uit de voorste speakers. Hierdoor valt ook op dat het geluidsbeeld niet correct is en het lijkt alsof kanalen gewisseld zijn. Wat de oorzaak hiervan is, is raden. Maar feit is dat de soundtrack op deze wijze niet klinkt. Dit geldt zowel voor de DD5.1 als de DTS 5.1 geluidstrack.
Dus blijft de 2.0 stereotrack over om te beluisteren. Dit is een redelijk goede geluidstrack, waarbij de muziek een voldoende breed stereobeeld heeft. De detaillering van het geluid is voldoende en de dialogen zijn goed te volgen. Al klinkt de 2.0 track netjes, als geheel mist deze track body en mist de film impact. Jammer, de soundtrack is dusdanig mooi, dat een goede 5.1 track te prefereren was geweest.

Extra's

De breedbeeld menuschermen zij geanimeerd en voorzien van filmmuziek als achtergrond. De extra’s hebben 1.33:1 beeldformaat, DD2.0 (192 kb/s) geluid en zijn voorzien van Nederlandse ondertiteling.

Commentaar van de regisseur
De Poolse regisseur Agnieszka Holland geeft tijdens de film een interessant en informatief commentaar. Hierbij komen gemaakte keuzes ook ruim aan bod.
Achter de schermen (10 min)
Een kijkje op de filmset waarbij regisseur, scriptschrijver en de beide hoofdrolspelers het nodige vertellen over hun rol en hoe zij Beethoven ervaren hebben. Informatief, alhoewel erg kort.

Weggelaten scènes (8 min)
Een aantal niet gebruikte of deels gebruikte scenes. Beeldformaat 2.35:1 niet anamorf.

Trailer (2 min)
De bioscooprtrailer.

Copying Beethoven is een mooie, meeslepende film van de Poolse regisseur Agnieszka Holland over Beethoven in zijn laatste dagen. Vlak voor de première van zijn laatste en grootste Negende symfonie komt de jonge Anna Holtz hem helpen de muziek uit te schrijven. Omdat zij een vrouw is, wijst Beethoven haar in eerste instantie af. Maar langzaam groeit tussen hen een innig band van samenwerking en wederzijds respect. Met prachtige rollen van Ed Harris en Diane Kruger. En natuurlijk veel muziek van Beethoven. De film is een fictieve vertelling met wel een biografische basis. De beeldkwaliteit van de film op deze DVD is ruim voldoende. De beide 5.1 surroundtracks zijn niet bruikbaar, omdat de kanalen niet kloppen. De ook aanwezige 2.0 stereotrack klinkt voldoende. Een paar korte extra en een informatief audiocommentaar completeren deze uitgave. Erg jammer van het foutieve geluid, want dit is een zeer fraaie film die een betere release verdient.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Video Film Express.

Lees meer

• Vorige: Twin Peaks (Definitive Gold Box Edition) (DVD)
• Volgende: Ratatouille (DVD)