Kissin’ Cousins

Het Amerikaanse leger heeft zijn zinnen gezet op een stuk land in de Smokey Mountains. De top van het leger wil hier een raketbasis bouwen die kan helpen in het verdedigen van het land. Het stuk land is echter in handen van een familie die niets van de plannen wil weten. Alle onderhandelingen over de verkoop of gebruik van het land zijn dan ook op niets uitgelopen. Dan wordt Luitenant Josh Morgan (Elvis Presley) naar het gebied gestuurd, samen met een handjevol soldaten. Josh komt zelf uit het gebied en dit moet volgens de legerleiding genoeg zijn om met de dwarsliggende familie te praten. In eerste instantie willen ze niets van Josh weten, maar wanneer deze onthult een ver familielid te zijn, wordt hij gastvrij ontvangen. Vooral de twee dochters zien hem wel zitten en Josh moet nu proberen zijn charme te gebruiken om de vader te overtuigen zijn land af te staan.

Twee maal Elvis voor de prijs van één, dat moet de mensen wel naar de bioscoop lokken. Tenminste, dat moeten de makers van Kissin’ Cousins gedacht hebben toen ze met het idee voor deze film kwamen. Het resultaat is echter een dramatisch slechte film, zelf voor Elvis begrippen. In totaal was Elvis te zien in 31 speelfilms waarvan het niveau doorgaans vrij matig was. De films die hij maakte voordat hij het leger in moest waren nog wel te pruimen, vooral Jailhouse Rock en King Creole. Na terugkomst uit het leger pakte Elvis zijn filmcarrière weer op en in het begin leverde dit nog enkele leuke films op zoals G.I. Blues. Langzaam maar zeker begon het niveau te zakken en Elvis’ manager Col. Parker leek alleen maar uit op snel winst maken. Hij liet zijn goudhaantje spelen in films waarvan het script te slecht voor woorden was en bovendien begonnen de verhalen steeds meer op elkaar te lijken. Kissin’ Cousins stamt uit 1964 en luidde het verval in van de kwaliteit van projecten waarin Elvis te zien was. In hetzelfde jaar was hij nog te zien in Viva Las Vegas en deze prent was nog wel leuk om te zien. De hier besproken film echter niet en dit is volledig te wijten aan het falende script. De film is bedoeld als komedie maar wordt nergens grappig. Ook het idee om Elvis twee rollen te laten spelen, pakt totaal verkeerd uit. Er wordt namelijk vrij weinig gedaan met dit gegeven en het wordt nu alleen als excuus gebruikt om Elvis’ karakter bij de familie in kwestie binnen te krijgen. In de rol van de zoon van de familie draagt Elvis een blonde pruik die hem moet onderscheiden van zijn andere rol, waar hij gewoon te zien is met zijn eigen kapsel. De pruik is echter zo slecht van kwaliteit dat het lijkt alsof de man in kwestie een dode eekhoorn in het bos heeft gevonden en op zijn hoofd heeft gezet. De pruik is dus eigenlijk het enige waarom te lachen valt en dat is toch vrij desastreus voor een komedie. Elvis zelf had waarschijnlijk ook door hoe slecht deze film zou worden en lijkt niet eens moeite te doen om een goede rol neer te zetten. Hij loopt er vrij verveeld bij en ook zijn tegenspelers kunnen niks maken van het slechte script. Kissin’ Cousins is alleen te raden voor fans van Elvis die hun collectie compleet willen maken, maar zelfs voor hen valt er weinig te genieten. Elvis zingt in totaal 10 nummers, maar deze zijn vrijwel allemaal vergeetbaar en maken geen indruk. Een DVD dus die leuk is om in de kast te zetten naast alle andere films van Elvis, maar meer ook niet.

Beeldkwaliteit

De film staat anamorf op de DVD in het formaat 2.40:1. De kwaliteit van het beeld is goed, zeker voor een film uit 1964. Net als bij de andere recente uitgaven van Elvis’ films is de transfer opgeknapt en dit resulteert in een mooi scherp beeld. De kleuren ogen natuurlijk, maar hebben wel die typische jaren ’60 uitstraling. Contrast, zwartniveau en schaduwdetail zijn allen ruim voldoende. Filmgrain is eigenlijk constant aanwezig, variërend in hoeveelheid. Ook zijn hier en daar wat lichte beschadigingen te zien, maar dit blijft beperkt tot een enkele keer. Verder zijn er geen artefacten aanwezig.
De film is verdeeld in 27 hoofdstukken en de optionele ondertiteling is duidelijk te lezen en staat op een goede hoogte in het beeld.

Geluidskwaliteit

De originele Engelstalige monotrack staat in Dolby Digital 1.0 formaat (192 kb/s) op de DVD. Het geluid heeft een opknapbeurt ondergaan en klinkt mooi helder. Beschadigingen of ruis zijn niet aanwezig en de dialogen zijn prima te volgen. De aanwezige liedjes klinken ook heel redelijk, uiteraard binnen de beperkingen van het 1.0 formaat. De track klinkt mooi vol en er is voldoende laag aanwezig. Een track die zo zijn beperkingen heeft maar het klinkt allemaal netjes en ruim voldoende. Voor de puristen onder ons is het uiteraard ook prettig dat de originele monotrack aanwezig is.

Extra's

De menu’s worden anamorf weergegeven in het formaat 1.78:1 en het achtergrondgeluid is Dolby Digital 2.0 (192 kb/s).

Er zijn vrijwel geen extra’s te vinden op deze uitgave, slechts de originele bioscooptrailer van de film. Het beeld is 2.35:1 letterboxed en het geluid is Dolby Digital 2.0 (192 kb/s).

In deze film krijgen de fans twee maal Elvis Presley voor de prijs van één. Hij speelt de rol van een luchtmachtluitenant die ervoor moet zorgen dat een familie een stuk land opgeeft, zodat het leger dit kan gebruiken. Zij willen er een raketbasis bouwen, maar de familie geeft het land niet zomaar op. Elvis speelt bovendien ook nog de zoon van de familie, getooid met een belachelijke pruik. De film is vrij matig en toch wel één van de mindere films van Elvis. Het verhaal is totaal niet grappig en ook de aanwezige liedjes zijn niet echt goed. Het gegeven van twee maal Elvis wordt slecht uitgewerkt en er is weinig tot geen interactie tussen zijn twee personages. Deze film is alleen aan te raden voor fans die hun collectie compleet willen houden. De DVD heeft een beeld en geluidskwaliteit die voldoende is voor een uitgave zoals deze. Er zijn geen extra’s aanwezig, alleen een trailer van de film.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Warner Home Video.

Lees meer

• Vorige: Stick It (DVD)
• Volgende: Numb3rs - Seizoen 2 (DVD)