Marie Antoinette

De jonge prinses Marie Antoinette (Kirsten Dunst), dochter van de keizerin van Oostenrijk, wordt uitgehuwelijkt aan Louis Auguste (Jason Schwartzman), kroonprins van Frankrijk. Op deze manier wordt de lieve vrede tussen deze twee landen bewaard. Van een ongedwongen leventje in Oostenrijk komt ze terecht in een wereld waarin een verstikkend protocol de boventoon voert. De voornaamste taak van Marie Antoinette is het voortbrengen van nageslacht, en dan in het bijzonder een zoon, als troonopvolger. Louis is echter meer geïnteresseerd in jagen en zijn hobby als slotenmaker dan in amoureuze momenten met zijn jonge vrouw. Marie Antoinette vermaakt zichzelf dan maar met schoenen en jurken kopen, feesten, opera, gokken en taart eten met vriendinnen. Haar familie blijft er maar op hameren dat ze zich meer aan haar taak als echtgenote moet wijden. Louis blijft zich echter met andere zaken bezig houden.

Voordat regisseuse Sofia Coppola (dochter van Francis Ford Coppola) de film Lost in Translation maakte werkte ze al aan het script van Marie Antoinette. Ze had echter moeite om het verhaal in juiste banen te leiden en om haar gedachten op iets anders te zetten begon ze aan een ander script te schrijven. Na het succes van Lost in Translation ging ze verder met het verhaal over de vrouw van koning Louis XVI van Frankrijk. De meeste informatie over Marie Antoinette haalde ze uit een biografie van Antonia Fraser, die haar omschrijft als een nogal onbeholpen vrouw, die probeert te breken met etiquette en protocollen, maar daar niet of nauwelijks in slaagt. Iemand die op een plek terecht komt waar ze zelf niet voor heeft gekozen en daar –zeker in het begin- ook veel moeite mee heeft. Die elementen zijn een groot onderdeel van de film van Coppola. We zien een vrouw die opgesloten zit in een strak keurslijf van het leven aan het koninklijk hof. Ze voelt zich onbegrepen en eenzaam en de enige manier om uit die situatie te ontsnappen is door zich te goed te doen aan dure aankopen, gokken en taartjes eten met vriendinnen. Wat dat betreft weet Coppola een prima beeld te geven van de situatie waarin Marie Antoinette zich een groot deel van haar leven bevond. Toch schort er iets aan de film. In plaats van de feiten correct weer te geven gaat de film mee in de legendes die door de jaren heen zijn ontstaan. Voorbeeld daarvan is de opmerking: Dan eten ze maar taart, een uitspraak die aan Marie Antoinette wordt toegeschreven, maar die ze nooit heeft gedaan. In de film wordt deze zin weer wél door Marie Antoinette uitgesproken. Zo zijn er meer zaken die niet stroken met de werkelijkheid. Het is natuurlijk film en daarbij is de enige werkelijkheid die van het verhaal zelf, maar als Coppola een waarheidsgetrouwer beeld van Marie Antoinette wil geven dan er bij het grote publiek bekend is had ze beter dit soort fragmenten weg kunnen laten. Verder zit er niet zoveel ontwikkeling in de karakters. Er gebeurt een hoop, maar het is meer van hetzelfde. Uiteindelijk heb je wel door dat het verhaal bijna 30 jaar verder is, maar in de ontwikkeling van het verhaal en de karakters merk je dat niet. De film is zeker niet saai, maar iets meer opbouw in het verhaal had het spannender kunnen maken.
Coppola heeft een kostuumfilm gemaakt die niet de typische sfeer van normale kostuumdrama’s heeft. Ze heeft er diverse zeer moderne tinten in aangebracht, waarbij de gekozen muziek de meest opvallende is. Er worden veel jaren ’80 elektropop nummers als filmmuziek gebruikt, met als ‘hoogtepunt’ een balscène, waarbij gedanst wordt op de muziek van Siouxie and the Banshees. Karakters zijn gebaseerd op bijvoorbeeld Adam and the Ants en worden daardoor een beetje excentriek. Of dit de geloofwaardigheid van de film ten goede komt is de vraag, maar opvallend en bijzonder is het zeker.
De film is opgenomen in de paleizen van Versailles, een plek die normaal gesproken verboden terrein is voor filmploegen. Maar de decors zijn hierdoor wel uitermate authentiek en zien er dan ook werkelijk prachtig uit. Let bij het kijken van de film ook extra op de kleding, die terecht een Oscar kreeg.

Beeldkwaliteit

Met een anamorf beeldformaat van 1.85:1 staat de film in origineel formaat op de DVD. De kwaliteit is prachtig. Zoals te verwachten bij een moderne film zijn er geen beschadigingen of vuiltjes te zien. Vanwege de overdadig gedetailleerde decors en kleding is het belangrijk dat deze goed overkomt. Bij deze transfer is dat zeer zeker het geval. Een prima contrast en zwartniveau, met daarbij een uitstekende scherpte, zorgen hiervoor. De kleuren ogen vol en helder. Een hele enkele keer is er een zeer lichte vorm van filmgrain zichtbaar. In z’n geheel genomen een uitstekende transfer!
Met 20 chapterstops is de film ruim verdeeld in hoofdstukken, die ook ieder afzonderlijk via het menu zijn te kiezen. De ondertiteling is prima leesbaar en staat op de juiste hoogte in beeld, maar is op een normale DVD-speler niet uitschakelbaar! Dat is toch niet echt meer van deze tijd.

Geluidskwaliteit

De DVD heeft de keuze voor een Dolby Digital 5.1 (448 kb/s) en een DTS 5.1 (754 kb/s) geluidstrack.
Het geluid van de film is nogal steriel en mist de nodige diepte. Alle dialogen staan in het centerkanaal en zijn uitstekend verstaanbaar, maar hebben bijna allemaal hetzelfde perspectief. Doordat er nogal wat scènes zijn met veel mensen die dialoog hebben, is het soms wat lastig te volgen wie er nu het woord heeft. Een enkele keer is er duidelijk verschil hoorbaar tussen origineel setgeluid en nagesynchroniseerde stukken. Veel geluidseffecten klinken nogal kaal. Het is duidelijk te horen dat ze zijn nagemaakt en niet het originele setgeluid zijn. Atmosfeergeluiden staan behoorlijk zacht in de mix. Door dit alles wordt het geluid niet erg levendig. Het geheel klinkt wel helder en bevat voldoende laag, al doet het LFE kanaal nauwelijks mee. De surroundkanalen worden met enige regelmaat gebruikt voor voornamelijk muziek en de atmosferen. De frontkanalen hebben voldoende spreiding in het stereo, waardoor er ruimtelijkheid gecreëerd wordt. Er is niet zo heel veel verschil hoorbaar tussen het DTS en het DD 5.1 kanaal. Het DTS kanaal klinkt net iets gedetailleerder en helderder.
De muziekkeuze is zeer opvallend. Er wordt regelmatig gebruik gemaakt van moderne elektropop van bands als Air, New Order of Aphex Twin. Dit contrasteert erg met het tijdsbeeld van de film en zorgt daardoor voor een zeer aparte sfeer. Of het goed werkt moet ieder voor zichzelf uitmaken.

Extra's

De DVD heeft een mooi geanimeerd menu in 1.78:1 anamorf beeldformaat. Als achtergrondgeluid is een fragment van Vivaldi’s Concerto in G te horen in Dolby Digital 5.1 formaat.

Trailer (1½ min)
Een snel gemonteerde trailer, waarbij de aandacht op het sensuele gedeelte van de film ligt. Dat dekt niet geheel de lading. De trailer is Nederlands ondertiteld en is in 1.85:1 anamorf beeldformaat. Het geluid is Dolby Digital 5.1.

Making Of (26 min)
Een uitgebreide Making Of die een klein half uur duurt. Een kijk achter de schermen op de set van de film. Er zijn interviews te zien met acteurs, regisseuse, schrijfster en technische crew. Je krijgt een idee van hoe regisseuse Coppola haar acteurs aanstuurt voor bepaalde shots en scènes. Er wordt een goed beeld gegeven van hoe er over de film is nagedacht en hoe deze tot stand is gekomen.
Het beeld is in 1.33:1 formaat en DD 2.0 geluid. Het hele item is Nederlands ondertiteld.

Verwijderde scènes (4 min)
Twee scènes die de film niet hebben gehaald. Beide worden ingeleid door tekstkaarten, geschreven door regisseuse Sofia Coppola. Beide scènes zijn in 1.85:1 anamorf beeldformaat en hebben DD 2.0 geluid. Er is ook Nederlandse ondertiteling aanwezig.

MTV’s “Cribs” met Louis XIV (4 min)
Een korte rondleiding van acteur Jason Schwartzman in zijn Louis XIV outfit op de filmset in de paleizen van Versailles voor het programma Cribs van MTV. Het item heeft een rommelige cameravoering (typisch MTV) en is duidelijk met een non-professionele camera opgenomen. Het enige geluid dat je hoort is de tekst van Schwartzman, dat nogal dof klinkt. Dit item is in 1.33:1 beeldformaat met Nederlandse ondertiteling en heeft DD 2.0 mono geluid.

De jonge prinses Marie Antoinette wordt uitgehuwelijkt aan de kroonprins van Frankrijk. Het is haar taak om voor nageslacht te zorgen, maar de kroonprins heeft meer interesse in jagen en andere hobby’s. Marie Antoinette dood haar tijd voornamelijk met het kopen van dure kleding en schoenen, gokken, feesten met vriendinnen en taart eten. Dat, terwijl het Franse volk hongert lijdt.
Marie Antoinette van regisseuse Sofia Coppola geeft een redelijk beeld van het leven van de vrouw van de kroonprins (en later koning) Louis XVI van Frankrijk. De film vertelt veel van hetzelfde, er zit niet zoveel ontwikkeling in het verhaal. Dat maakt het een beetje langdradig, al is de film zeker niet saai. Het verhaal eindigt op het moment in het leven van Marie Antoinette waarop ze in de geschiedenisboeken juist bekend raakt. Van die periode is weinig merkbaar in de film.
De beeldkwaliteit van de DVD is uitstekend. Het geluid klinkt helder, maar is over het geheel genomen een beetje saai en kaal uitgevallen. Met name de Making off bij de extra’s is zeker de moeite waard.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door A-Film Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Piggy Banks (DVD)
• Volgende: Gone (DVD)