Sl8n8

Kristel Lodema (een rol van de Neerlands eigen ‘scream queen’ Koblenko, een titel die ze kreeg voor het spelen in deze film en in DoodEind) krijgt de schrik van haar leven als haar vader, die zijn brood verdient als schrijver, omkomt bij een bizar ongeluk waar ze zelf ook bij betrokken is. Met een groep vrienden gaat ze naar een oude steenkolenmijn om daar een manuscript van haar vader op te halen. Wanneer de groep, samen met therapeut Mark (Kürt Rogiers) en twee van zijn patiënten, één van mijnen afdaalt, gaat de lift terug naar boven kapot. Hierdoor is het gezelschap gedwongen om (even) in de mijnen te blijven. Onder de invloed van XTC komen de dames en heren op het idee om met behulp van een oud Ouija bord de geest van een oude ‘vuurman’ op te roepen. Ze komen daadwerkelijk in contact met een geest en wel met die van Andries Martiens, de laatste vuurman die zijn leven liet in de mijn en bepaald geen vriendelijke. Laat het slachten beginnen…

Wat werd de Nederlandse horrorfan in 2006 verwend met maar liefst 3 producties van eigen bodem, DoodEind, Horizonica en de hier besproken titel Sl8n8 (spreek uit als Slachtnacht). Onderling vallen de drie films moeilijk met elkaar te vergelijken. Daar waar DoodEind films als The Evil Dead als voorbeeld had en Horizonica een zombiefilm geworden is, kent Sl8n8 duidelijk zijn wortels in het slasher-genre. Vervelend is het dan te zeggen dat ook Sl8n8 niet als geheel geslaagd te noemen valt. Allereerst is daar het acteerwerk. Dat er weinig geld beschikbaar was, is natuurlijk geen ramp en nodigt uit tot creativiteit. En dat hierom soapies gecast worden om menig jongere richting bios te trekken, wordt ook gesnapt. Maar waarom worden dan niet de soapacteurs gecast die wèl kunnen acteren? Een welverdiende pluim voor Kürt Rogiers en Serge-Henri Valcke en ook Koblenko doet erg haar best, maar de overige castleden (met Jop Joris voorop) spelen erg erbarmelijk en irriteren eerder dan dat ze je meezuigen het verhaal in. Geen vorm van sympathie wordt zo gecreëerd voor de personages en je kunt bijna niet wachten tot ze bloederig aan hun einde komen. Ook het onoriginele script (afkomstig van regisseurs Frank van Geloven en Edwin Visser) kent zijn zwakke plekken door ongeloofwaardigheid (wat overigens geen must is voor een horror), maar vooral door het ontbreken van spanning. Wel heeft de componist Habbo Beem een schouderklopje verdiend, zijn muziek zorgt ervoor dat er zo af en toe wel wat te schrikken valt door subtiele bijdragen aan de belabberde beelden. Wel zijn de makers hun grote voorbeelden dankbaar, getuige de citaten uit films als The Ring en I Know What You Did Last Summer. Kort samengevat is dit een pretentieloze horrorfilm die de fan zeker zal behagen, maar meer als huurtip krijgt de prent niet mee. Nu maar hopen dat de heren van Geloven en Visser na deze vingeroefening met een betere film op de proppen komen, want met het uit 1995 stammende Necrophobia hebben beide heren echt wel bewezen dat ze in staat zijn tot beter.

Beeldkwaliteit

Deze nederslasher is in zijn originele beeldformaat van 1.85:1 anamorf op de schijf geplaatst. Voor een recente film valt de beeldkwaliteit tegen, maar er moet wel in acht worden genomen dat 75 procent van de film zich in het donker afspeelt. Grain is redelijk afwezig en ook is er licht edge enhancement toegepast. Zoals vermeld, speelt zich een groot gedeelte van de film zich in de donkere mijnen af en hierdoor is het één en ander niet goed zichtbaar, wat soms bijdraagt aan de spanning, maar ook vaak storend werkt. Beschadigingen in de vorm van krassen of andere beschadigingen zijn niet aanwezig. De buitenscènes ogen nogal flets en wazig (dit laatste geldt overigens voor veel scènes). Desalniettemin volstaat de transfer, de kleuren ogen natuurlijk en het zwartniveau is goed. De film heeft een optionele, Engelstalige ondertiteling meegekregen (voor de internationale markt), maar helaas geen Nederlandse. De film is mager verdeeld in 7 hoofdstukken.

Geluidskwaliteit

De DVD is voorzien van twee audiotracks, te weten een Dolby Digital 2.0 (192 kbit/s) en een Dolby Digital 5.1 (448 kbit/s) track, allebei in de originele Nederlandse taal. De 5.1 track verdient duidelijk de voorkeur boven de 2.0 track, omdat het verschil in dynamiek te groot is. Wel geldt voor beide tracks dat de algemene geluidskwaliteit tegenvalt, zo klinken met name de stemmen nogal hol. Nadruk van de 5.1 track ligt op de centerspeaker. Het grootste gedeelte van de geluiden en natuurlijk de dialogen komen hier netjes uit. De voor- en achterkanalen worden hierbij prima gebruikt ter ondersteuning en dragen zeker bij aan het ruimtelijke gevoel. De muzikale soundtrack van veelzijdig componist Habbo Beem draagt zeker bij aan de sfeer van de film en heeft een mooie stereospreiding. Het LFE kanaal draagt ten slotte ook goed zijn steentje bij, al dreunt hij soms te laag door. Qua audio twee tracks die volstaan voor een film als deze.

Extra's

Het statische menuscherm staat in 1.33:1 op de schijf met als achtergrondmuziek het nummer Wees Niet Bang van Brace in PCM 2.0 (1536 kbit/s). De film heeft bij deze uitgave de volgende extra’s meegekregen:

Interviews Cast & Crew (34:10 min.)
Eigenlijk nogal saaie feature waarin de makers het vooral hebben over de totstandkoming van de prent en de acteurs (die bijna allemaal ruim aan het woord komen) het vooral over hun rol hebben. Die laatste groep vertellen allemaal ook dat het apart voor ze is om te spelen in een horrorfilm en hun visie hier op. Het beeld wordt weergegeven in de verhouding 1.33:1 en het geluid is een Dolby Digital 2.0 track (192 kbit/s). De kwaliteit van de beelden is wisselend te noemen.

Bloopers (3:52 min.)
Een aantal bloopers waarbij het voornamelijk gaat om een in de lach schietende cast of defecte props. Het beeld wordt weergegeven in de verhouding 1.78:1 anamorf en het geluid is een Dolby Digital 2.0 track (192 kbit/s).

Trailer (1:54 min.)
De officiële bioscooptrailer van de film gepresenteerd met een beeldverhouding van 1.78:1 anamorf en een Dolby Digital 2.0 track (192 kbit/s).

Voor de Nederlandse horrorfan was 2006 een mooi jaar door een aantal producties van eigen bodem, waaronder deze Sl8n8. Op het gebied van verhaal zijn er genoeg verschillen te benoemen onderling, maar één overeenkomst hebben ze zeker. Geheel geslaagd zijn de prenten namelijk niet te noemen, maar de makers hebben zeker potentie. Technisch gezien presteert deze DVD redelijk en heeft de film zelfs een paar leuke extra’s gekregen, waarvan er zeker meer hadden mogen zijn. Leuk als tussendoortje voor de horrorfan, maar de vertelling ontstijgt niet het predikaat een dertien in het dozijn. De regisseurs van Geloven en Visser verstaan het vak zeker, maar het schrijven kunnen ze de volgende keer beter aan een ander overlaten.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Paramount Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: She's the Man (DVD)
• Volgende: Neujahrskonzert - New Year’s Concert 2007 (DVD)