John Lanting – Theater van de Lach

CNR Entertainment heeft drie kluchten van en met John Lanting en zijn Theater van de Lach op DVD uitgebracht. In deze uitvouwbare digipack boxset zitten drie DVD’s met elk een televisieregistratie van de volgende kluchten:

Hé… mag ik mijn echtgenote terug? (126 min)
Een klucht uit 1980, gebaseerd op het Franse toneelstuk “Quand épousez-vous ma femme?” van Jean Bernard-Luc en Jean-Pierre Conty. De klucht is geregisseerd door de Engelsman Alexander Doré. John Lanting speelt hierin de psychiater Barend Minderman die met zijn kersverse vriendin Dolly (Annelies Balhan) een weekend wil doorbrengen aan de Zeeuwse kust. Maar zijn vrouw Vera (Bruni Heinke) gooit roet in het eten als ze plots binnenkomt met haar nieuwe ‘verloofde’ om de op handen zijnde scheiding wil door te spreken. Tot overmaat van ramp komt een oudtante (Georgette Hagedoorn) van ver-over-zee op bezoek en die mag natuurlijk niets van de scheiding weten.

Kus van een Rus (126 min)
Een klucht uit 1981 en een van de meest populaire kluchten van de Theater van de Lach. De klucht is gebaseerd op het Engelse toneelspel “Not now, comrade” van Roy Cooney. De Russische danser Rudy Petrovyan van het Bolshoi ballet wil in Nederland politiek asiel aanvragen. Via een bevriende ballerina komt hij terecht in het huis van een vriendin. De vader van deze vriendin is een hoge pief bij het ministerie van Defensie en mag onder geen beding weten wat er precies aan de hand is. John Lanting speelt in deze klucht de verloofde van de dochter des huizes en draait op voor de ‘vuile klusjes’ die nodig zijn om alles in goede banen te leiden. Verder met Ellen Vogel, Karla Wildschut, Flip Heeneman, Lex de Regt, Johan Sirag en Hans Beijer.

Geen gedonder in het vooronder (91 minuten)
Dit is een klucht uit 1985. John Lanting heeft hiervoor zelf het script geschreven, dat gebaseerd is op het Engelse toneelspel “Six of one” van Michael Pertee. Lanting was ook mederegisseur van dit toneelstuk. De klucht speelt zich af op een luxe cruiser die op het punt staat het ruime sop te kiezen. De eigenaar heeft een aantal vreemde snoeshanen in zijn kombuis en hutten. En onverwacht gaat ook zijn vrouw mee. Een van de aanwezigen is onder valse voorwendselen aan boord gekomen en zet daarmee ongewild de boel flink op stelten. Andere spelers zijn John Leddy, Margreet Heemskerk, Ellen Rörhman, Pollo Hamburger en Gerdi Wind.

In de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw vierde de Nederlandse klucht hoogtijdagen. Het Theater van de Lach van John Lanting was toentertijd razend populair met uitverkochte zalen in de Nederlandse theaters of vele kijkers bij de televisie-uitzendingen van de omroep TROS.
Een klucht is een komisch toneelstuk waarin zich allerlei verwarrende en hilarisch bedoelde situaties voordoen. Veelal gaat dit gepaard met persoonsverwisselingen, woordspelingen en (seksuele getinte) insinuaties. Bij een klucht gaat juist van alles opzettelijk fout, met natuurlijk de intentie om het aanwezige (of bij televisie kijkende) publiek te vermaken. Een klucht bestaat vaak uit een kettingreactie van opeenvolgende situaties als gevolg van een onbedoelde verwarring. Die verwarring ontstaat meestal doordat een handeling verkeerd wordt uitgelegd. Of juist verborgen gehouden moet worden, wat uiteraard niet wil lukken. Hilariteit is het gevolg. Acteur John Lanting had met zijn Theater van de Lach het creëren van (platvloerse) hilariteit tot kunst verheven. Het decor van een klucht speelt zich meestal in een ruimte af met veel deuren om zo de persoonsverwisselingen mogelijk te maken. Met zijn opzettelijk gestuntel en aanstekelijke nerveuze lach trok John Lanting duizenden kijkers naar zijn voorstellingen.

Beeldkwaliteit

De beeldkwaliteit van deze televisieregistratie is redelijk goed en heeft het standaard beeldformaat van 1.33:1. De opnames zijn ondertussen ruim 20 jaar geleden gemaakt. Het beeld ziet er gedateerd uit. Niet alleen vanwege de gedragen kleding en dergelijke, maar ook door de kleurstelling. Bij Hé… mag ik mijn echtgenote terug? doen de kleuren een beetje flets aan. Bij de overige twee kluchten zijn de kleuren goed verzadigd, maar neigt de kleurbalans naar het warme. Bij deze twee shows is af en toe ook sprake van een convergentieprobleem, waardoor je in het beeld soms een rood/groen randje rond mensen of voorwerpen ziet. Het beeld doet erg soft aan, doordat scherpte en detaillering van het beeld matig tot redelijk zijn. De registraties zijn op video opgenomen. Het beeld op de DVD is interlaced, wat bij weergave op monitor of via projector tot het kameffect kan leiden. Elke klucht is verdeeld in 9 chapterstops. Een ondertiteling is niet aanwezig.

Geluidskwaliteit

Het geluid is voorhanden als een Dolby Digital 2.0 track (bitrate 224 kb/s ). Alle registraties hebben monogeluid. Doordat de soundtrack 2.0 is, krijgen beide frontspeakers hetzelfde signaal. Bij gebruik van de Dolby ProLogic decodering wordt alles alleen maar door de centerspeaker weergegeven. De soundtrack klinkt goed, leeftijd hierbij in acht genomen. Bij shows natuurlijk nagenoeg alleen maar dialogen, wat toneelgeluiden en publiek dat reageert op wat op toneel gebeurd. De dialogen zijn allemaal prima te volgen.

Extra's

De DVD’s hebben geanimeerde menuschermen. Op elke DVD staat een Credit overzicht, wat feitelijk de aftiteling van elke show is met een overzicht van iedereen die eraan meegewerkt heeft.

In de jaren ’70 en ’80 was de klucht erg populair. John Lanting en zijn Theater van de Lach speelde in die jaren diverse kluchten, die door de TROS televisie werden uitgezonden. In deze door CNR Entertainment uitgebrachte DVD set zijn de televisieregistraties opgenomen van drie kluchten: Hé… mag ik mijn echtgenote terug, Kus van een Rus en Geen gedonder in het vooronder. De registraties laten duidelijk de sporen van het jaren \'80 tijdsbeeld zien. De kwaliteit van beeld en geluid is voldoende. Extra’s heeft de set niet.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door CNR Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Only Fools and Horses – Seizoen 1 (DVD)
• Volgende: Imagine Me & You (DVD)