Moody Blues, The – Days of Future Passed

De Engelse popgroep The Moody Blues vierde haar grootste successen eind jaren ’60 en jaren ’70 van de vorige eeuw. Midden jaren ’60 was een keerpunt in de muzikale carrière van The Moody Blues. Als R&B groep bleef een echt succes uit. Twee leden verlieten in 1966 de groep en voor hen in de plaats kwamen Justin Hayward en John Lodge. De groep ging werken vervolgens werken aan een geheel nieuw geluid en aan eigen composities. Geen cover-liedjes meer maar songs die dichter bij hun eigen gevoel van muziek lag. Mede dankzij het gebruik van een Mellotron (de voorloper op de synthesizer en toentertijd iets heel bijzonders) kwam de groep in 1967 met een spectaculaire nieuw album, genaamd Days of Future Passed. Naast het gebruik van de Mellotron en de fluit, was de intergratie van popmuziek en klassieke muziek ook een bijzonderheid. Ondanks de scepsis van enkele Decca managers, die de muziek niets vonden omdat je er niet op kon dansen, werd Days of Future Past het grootste succes van de groep tot dan toe. Van dit album kwam ook de grootste hit van The Moody Blues ooit, Nights In White Satin. Ook het nummer Tuesday Afternoon werd een hit. Beide nummers zijn geschreven door Justin Hayward. De tracklisting van het album is:

1. The Day Begins
2. Dawn: Dawn Is A Feeling
3. The Morning: Another Morning
4. Lunch Break: Peak Hour
5. The Afternoon
5a. Forever Afternoon (Tuesday?)
5b. (Evening) Time To Get Away
6. Evening
6a. The Sun Set
6b. Twilight Time
7. The Night: Night in White Satin

The Moody Blues behoren tot de pioniers op het gebied van symfonische rock, en scharen zich bij andere grote namen als Yes, Deep Purple en Procol Harum. Om het geluid van een orkest bij live optredens na te bootsen, maakten zijn gebruik van de Mellotron. De mellotron (een samenvoeging van melody en eletronics) is te beschouwen als de voorloper op de hedendaagse synthesizer. In Nederland maakte de groep Earth & Fire gebruik van dit bijzondere instrument.
The Moody Blues bestond uit:
- Justin Hayward – zang en leadgitaar
- Mike Pinder – keyboards en zang
- John Lodge – bas en zang
- Ray Thomas – fluit en zang
- Graeme Edge – drums en slagwerk
Bij Days of Future Passed heeft de groep een integratie gemaakt van popmuziek en klassieke muziek. Delen van de muziek worden gespeeld door en begeleid door The London Festival Orchestra onder leiding van dirigent Peter Knight. Peter Knight heeft ook de orkestraties geschreven.

In de jaren zeventig kwam de eerste (commerciële) toepassing om stereogeluid uit te breiden naar surround geluid, het Quadrafonie (ook wel Quadrofonie genoemd) geluidsysteem. De term quadrafonie werd gebruikt omdat het aantal van 2 geluidskanalen werd verdubbeld tot vier. Er werden diverse popalbums opnieuw gemixt voor dit quadrafonisch geluidsysteem Quadrafonie stierf een commerciële dood omdat de luisteraar te weinig toegevoegde waarde aan de ruimtelijke muziekbeleving beleefde om de daarvoor benodigde uitbreiding van de audio installatie te doen. In 1972 zijn vijf albums van The Moody Blues opnieuw gemixt voor dit vier kanaals audiosysteem. Universal Music heeft deze vijf albums van The Moody Blues nu volledig geremasterd en heruitgegeven als een Super Audio CD (SACD). Bijna 40 jaar later kun je dankzij SACD genieten van de muziek van The Moody Blues in surround geluid. Hierbij is de in 1972 gerealiseerde Quadrafonie mix als basis werd gebruikt.
In 2003 kreeg Universal Music van The Moody Blues toestemming om in de geluidsarchieven materiaal op te duiken dat ten tijde van de opnames van Days Of The Future Passed is opgenomen. Universal Music heeft dit veelal niet eerder gepubliceerde muziekmateriaal als bonus materiaal in deze Deluxe Edition op een tweede CD toegevoegd.

De vijf als SACD heruitgegeven albums van The Moody Blues zijn:
- Days Of The Future Passed (1967)
- In Search Of The Lost Child (1968)
- On The Treshold Of A Dream (1969)
- To Our Children’s Children’s Children (1969)
- A Question Of Balance (1970)

Beeldkwaliteit

Beeldkwaliteit is niet van toepassing bij SuperAudio CD (SACD).

Geluidskwaliteit

Universal Music heeft Days of Future Passed uitgebracht als een hybride SACD (SuperAudio CD). Dat deze SACD hybride is, betekent dat je de schijf gewoon in je CD speler kunt spelen. Je hoort dan de ongecomprimeerde PCM stereotrack, ofwel de ‘gewone’ CD versie zoals je die gewend bent bij de CD. Een bijzonder fraai klinkende stereotrack trouwens, wat de originele geluidsmix is van het album zoals die in 1967 is uitgebracht. Wel hebben de technici het geluid opnieuw germasterd en ruisvrij gemaakt. Dit vertaalt zich in een zeer fraai klinkende en ook mooie gedetailleerd geluid.

Dan heb je met deze SACD keuze uit SACD stereo en SACD 5.1 surround sound. Om deze tracks te kunnen beluisteren heb je wel een SACD (of multi SACD/DVD) speler nodig, je normale CD/DVD speler kan de SACD tracks niet lezen. Voor de 5.1 mix heb je uiteraard een surround installatie nodig. Zie ook onder SACD en DSD in onze Woordenlijst.
De SACD stereotrack is qua mix identiek aan de ‘normale’ CD laag van deze schijf. Wat wel opvalt is dat de muziek verfijnder en gedetailleerder klinkt in vergelijking met de ‘gewone’ CD track. Vooral de hogere frequenties klinken fraaier en rustiger. Ondanks dat de SACD in het hoog verfijnder klinkt, blijft deze mix een licht digitaal scherp randje houden. Hier merk je toch de ruim 35 jaar oude leeftijd van de mix. Maar vergeleken bij de originele LP uitgave is deze SACD stereomix toch veel fraaier.

Nog fraaier wordt het bij de SACD 5.1 surround sound track. Nu is 5.1 hier geen juiste benaming, het is feitelijk een 4.1 mix. Voor deze mix zijn de originele door Tony Clarke gemasterde Qaudrafonische mastertapes gebruikt en heeft men hiervan een moderne 4.1 mix gemaakt. De mix is met toestemming van Justin Hayward en John Lodge gemaakt. Het enige verschil met de originele Quadrafonische mix is dat men nu een .1 LFE kanaal heeft toegevoegd. De centerspeaker blijft in deze mix ongebruikt. De 4.1 geluidsmix is een bijzondere muziekbeleving, waarbij alle vier kanalen op gelijke wijze worden gebruikt. Dit betekent dat de verschillende muziekinstrumenten, inclusief het orkest ook gemixt zijn in de beide surroundkanalen. Het album begint bijvoorbeeld met geluid dat alleen uit de surroundspeakers komt, waarbij de inleidende vertelstem ook uit de surroundspeakers komt. Doordat de zangstem wel in de voorste kanalen is gemixt, ligt voor het gevoel de nadruk van de muziek verder wel op de voorste speakers. Als geheel een heel andere wijze van muziekbeleving van dit werk van The Moody Blues. Dankzij het gebruik van vier audiokanalen klinkt de muziek wel veel opener met goed te onderscheiden subtiele details. Op gezette momenten geeft het LFE kanaal subtiel het extra laag weer, zonder daarbij te nadrukkelijk te zijn. Al met al een prachtige muziekbeleving van dit alweer 35 jaar oude muziekalbum.

Extra's

Deze Deluxe Limited uitgave van Universal Music heeft een tweede (gewone) CD met veel niet eerder gepubliceerd muziekmateriaal, dat men in de archieven van Decca en van de BBC Radio heeft gevonden. Een overzicht:

Alternative Verions & Out-takes
1. Tuesday Afternoon (alternatieve mix)
2. Dawn is a Feeling (alternatieve versie)
3. The Sun Set (alternatieve versie zonder orkestbegeleiding)
4. Twilight Time (alternatieve vocale mix)

1967 Mono Single Masters
5. Nights in White Satin (de originele mono single uitgave van 1967)
6. Fly Me High
7. I Really Haven’t Got The Time
8. Love and Beauty
9. Leave This Man Alone
10. Cities

1967 Studio Recordings
11. Long Summer Days
12. Please Think About It

BBC Radio Sessions
13. Don’t Let Me Be Misunderstood
14. Love and Beauty
15. Leave This Man Alone
16. Peak Hour
17. Nights in White Satin
18. Fly Me High
19. Twilight Time

Booklet
Tevens bevat de set een uitgebreid 20 pagina's tellend boekje met informatie over de Moody Blues, foto's van de groep(sleden), aanvullende informatie over het album Days of Future Passed en aanvullende informatie bij de extra audiotracks op de tweede CD.

De Engelse symfonische rockgroep The Moody Blues had zijn grootste successen in jaren ’60 en in de jaren ’70 van de vorige eeuw. Universal Music heeft de vijf belangrijkste albums van The Moody Blues uit deze periode heruitgegeven op SACD, waaronder het hier besproken Days of Future Passed. Dit album markeerde een keerpunt in de muzikale carrière van The Moody Blues. Van dit album is hun grootste hit “Nights in White Satin” afkomstig. Ook de integratie tussen popmuziek en klassieke muziek en het gebruik van de Mellotron mogen als bijzonder worden gekenmerkt.

Door Universal Music is het album volledig gerestaureerd, waarbij men de in 1972 vervaardigde Quadrafonische mix heeft gebruikt voor de SACD surrond audiotrack. Het album is uitgegeven op een hybride SACD. Je kunt deze SACD schijf in een gewone CD/DVD speler afspelen, waarbij je dan kunt genieten van een fraaie geremasterde stereo uitvoering van dit album. Met een SACD speler kun je de SACD stereo en SACD surround mix beluisteren. Met name de surround mix, die afgeleid is van de Quadrafonische versie uit 1972, is een lust voor het oor en laat dit bijzonder album van The Moody Blues prachtig horen. Op een tweede CD staat diverse nog niet eerder gepubliceerde muziekmateriaal van The Moody Blues, dat in dezelfde periode opgenomen is als het album. Met recht mag dit een Deluxe Edition genoemd worden, dat zeker een plekje verdient in de muziekverzameling en voor fans van The Moody Blues en Justin Hayward een grote aanrader is.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Universal Music.

Lees meer

• Vorige: Bullet Boy (DVD)
• Volgende: Howl's Moving Castle (DVD)