Undertow

‘Ik had nooit gedacht dat het leven van mijn kleinzoons dat begon met zoveel liefde en steun zou omslaan in zoveel geweld en bloedverspilling. Dit is hun verhaal, zoals het mij is verteld.” Met deze onheilspellende woorden vangt de film Undertow van regisseur David Gordon Green aan.
Een op het oog gewone boerderij in Georgia, het Zuiden van de Verenigde Staten. We maken kennis met het gezin Munn, althans wat daar nog van over is. Moeder is overleden en vader John Munn (Dermot Mulroney) woont samen met zijn twee zoons Chris (Jamie Bell) en Tim (Devon Alan). Chris is veruit de sterkste van de twee. Hij is een baldadige tiener die duidelijk moeite heeft met zijn dominante vader die hem continu bergen werk laat verzetten op de boerderij. Het liefst zou hij samen met zijn vriendin weg gaan. Heel ver weg gaan. Zijn broertje Tim is stukken zwakker dan Chris. Tim heeft klaarblijkelijk een ziekte waarbij hij continu dingen tracht op te eten die niet geschikt zijn om als voedsel te dienen. Deze dwangmatige handelingen zorgen ervoor dat Tim altijd ziek, zwak of misselijk is. Niet gek natuurlijk als je aarde of verf naar binnen loopt te werken. Vader John praat niet graag over zijn verleden, maar het het is duidelijk dat er bepaalde dingen zijn gebeurd in het verleden waar John van probeert weg te lopen. De boerderij die ze hebben betrokken, ligt veraf van de beschaafde wereld want volgens John ‘wordt je nergens aan herinnert als je mensen mijdt.’ Verleden en heden zullen elkaar echter treffen als Deel Munn, de broer van John, plotsklaps zijn opwachting maakt. Deze haast dood gewaande man heeft op het eerste gezicht goede bedoelingen. Vers uit de gevangenis wil hij een nieuwe start maken en John en zijn zonen is de enige plek waar hij terecht kan. Toch zijn de bedoelingen van Deel verre van nobel te noemen. Het duurt niet lang of hij hoort de jonge Tim en Chris uit over een verzameling gouden munten die de vader van Deel en John in bezit had, maar die nu spoorloos zijn. In al zijn naïviteit praat Tim zijn mond voorbij en verklapt hij dat zijn vader ook zulke munten bezit. Hierop volgt een gruwelijke daad van Deel die angstig realistisch wordt geportretteerd door regisseur David Gordon Green. Na Deel’s actie zien de twee knullen zich gedwongen om te vluchten. Chris grist de munten mee en neemt zijn broertje onder zijn hoede. Deel is van te ver gekomen om het hier bij laten en wat volgt is een langdurige achtervolging waarbij de jongens voor zichzelf moeten zorgen en waarbij Deel voor niets en niemand zal stoppen voordat hij datgene krijgt waar hij zijn zinnen op heeft gezet.

Wie de film Billy Elliott heeft gezien zal vooraf wellicht een bepaald beeld hebben van Jamie Bell. Ik kan je verzekeren dat dit beeld na het zien van Undertow volledig aan gruzelementen is. Bell transformeert moeiteloos in het Amerikaanse schoffie compleet met Zuidelijk accent. Zijn rol in deze film is absoluut een fysieke rol, maar ook voor die test slaagt Bell met verve. In één van de scènes springt Chris van een afdakje midden in een plank waaruit een spijker steekt en deze scène is zo geloofwaardig en realistisch dat je als kijker zelf een van pijn verwrongen gezicht trekt. Het ironische van het geheel is dat Jamie Bell tijdens de opname van de film daadwerkelijk op een plank met spijkers trapte en hierdoor meerdere dagen op krukken heeft moeten lopen. Maar er is altijd baas boven baas. Zowel Josh Lucas als Dermot Mulroney braken meerdere ribben gedurende de opnames van de scène waarin beide mannen het tegen elkaar opnemen.
Een groot deel van de klasse van de film komt voor rekening van regisseur David Gordon Green. Zijn unieke visuele stijl komt in deze film goed naar voren. Vanaf de openingsscènes van de film waarbij de titel van de film geportretteerd wordt in gele letters op een zwarte achtergrond (screenshot 4) en waarbij de acteurs door middel van freeze-frames worden geintroduceerd (screenshot 1) is duidelijk dat de stijl allerminst allerdaags te noemen is. Gedurende de films passeren enkele slow-motion shots, heftige verkleurende beelden en enkele zwart/wit scènes de revue zodat je als kijker haast overdonderd wordt door de schoonheid van de film. Wat hierbij meehelpt is de kleurkeuze van David Gordon Green. Via een terra en bruin kleurenpalet schetst hij een ontzettend authentiek beeld van de ‘modderige’ landschappen van het Zuiden van de Verenigde Staten.
De verhaallijn van de gouden munten voegt een mythisch element toe aan het geheel. John vertelt zijn zonen het verhaal van Charon, de pontvaarder die de doden over de rivier de Styx voer om zijn passagier af te leveren in Hades. Hiervoor diende Charon betaald te worden door middel van een munt. Had de overledene geen munten bij zich dat was hij gedoemd om de komende 100 jaar te zwerven tussen beide werelden. Wanneer je deze mythologie in gedachten blijft houden, ga je wellicht heel anders kijken naar het ogenschijnlijk duidelijk einde.

Beeldkwaliteit

Het filmbeeld staat met een beeldverhouding van 1.78.1 anamorf op deze DVD. Hiermee wijkt het beeld iets af van het oorspronkelijke filmbeeld dat een beeldverhouding van 1.85.1 kent. Zoals je mag verwachten van een hedendaagse film zien de kleuren er natuurlijk en verzadigd uit. Het bovengenoemde bruin/terra kleurenpalet geven de film extra authenticiteit.
De scherpte en detaillering van het beeld zijn ronduit goed te noemen. Ook in de nachtscènes blijft de detaillering van het beeld van een hoog (zwart)niveau. Gedurende de film heb ik wel in beperkte mate filmgrain geconstateerd en is er af en toe sprake van edge-enhancement. Dit mag echter niet leiden tot een andere conclusie dan dat er hier sprake is van een zeer goede beeldtransfer. De DVD is onderverdeeld in 12 hoofdstukken. De ondertiteling is wit en goed leesbaar.

Geluidskwaliteit

Op de DVD staat een Dolby Digital 5.1 (448 kb/s bitrate) geluidspoor. Om in de goede sfeer te blijven, ook de soundtrack van de film staat wonderwel goed op schijf. De op sommige momenten beangstigende score van Philip Glass wordt goed naar de surround gestuurd. De achterste boxen worden voornamelijk gebruikt om de muziek rond te sturen.
Het LFE kanaal wordt enkele malen gebruikt om de aanzwellende muziek extra cachet te geven. De dialoog is zuiver en helder en prima in het centrum gemixt.

Extra's

We moeten het doen met enkele filmtrailers. Van de films Undertow, She Hate Me, The Descent en Last Days staat een korte filmtrailer op schijf.
Het is zonde dat we de vele extra’s van de regio 1 Special Edition missen. Dit zal mede komen door het feit dat Undertow nou niet bepaald te boek staat als een box office topper.

In Undertow maken we kennis met de drie mannen uit het gezin Munn die afgelegen wonen op een boerderij in het Zuiden van de Verenigde Staten. Als na lange tijd de broer van de vader van het gezin langskomt, lijkt er niets aan de hand. Wanneer de situatie echter escaleert zien de twee jongens zich gedwongen om te vluchten. Zij nemen een verzameling munten van hun vader mee waardoor de broer hen achtervolgt en voor niets zal terugdeinzen.
De beeldkwaliteit is van een zeer hoog en authentiek niveau. Je waant je als het ware zelf in Georgia. De geluidskwaliteit is ook ruim voldoende en de score draagt goed bij aan de sfeer van de film.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door A-Film Home Entertainment.

Lees meer

• Vorige: Archangel (DVD)
• Volgende: Must Love Dogs (DVD)