Dusty Springfield - Live at the Royal Albert Hall

In 1979 trad de Engelse zangeres Dusty Springfield, bij aanwezigheid van hare koninklijke hoogheid prinses Margaret, gravin van Snowdon, op in de Royal Albert Hall in Londen. Voor een bijzonder enthousiast publiek zingt de diva van de Engelse popmuziek een verzameling van haar op dat moment bekendste en grootste succesnummers. Het één uur durende concert was een televisieregistratie. De tracklisting is:

1. I Close My Eyes And Count To Ten
2. Medley: We Are Family / You Can Do It / On Your Knees
3. Lose Again
4. All I See Is You
5. This Will Be
6. Medley: Going Back / I Only Want To Be With You / Stay A While / Just A Little Loving / Some Of Your Lovin’ / The Look Of Love / Wishin’ And Hopin’ / I Just Don’t Know What To Do With Myself / I’m Losin’ You
7. Son Of A Preacher Man
8. You Don’t Have To Say You Love Me
9. Quiet Please, There’s A Lady On Stage
10. Put Your Hands Together

Dusty Springfield is de artiestennaam voor Mary Isobel Catherine Bernadette O\'Brien. Ze werd op 16 april 1939 geboren in Hampstead, Engeland en had Schots-Ierse ouders. Haar muziekcarrière startte ze met een baantje in een platenzaak. Samen met haar broer Tom en met Tim Field vormde ze het trio The Springfields. Na een paar jaar ging ze alleen verder onder de artiestennaam Dusty Springfield.
Dusty Springfield is vooral bekend om haar ‘white soul’ stem, ofwel de eerste blanke dame met een zwarte stem. Haar eerste popsong was in 1963 “I Only Want To Be With You”, wat direct al een bescheiden hit was. In 1964 scoorde zij een nummer één hit met “I Just Don’t Know What To Do With Myself”. Vele andere hits volgden, waaronder bekende nummers als “You Don’t Have To Say You Love Me”, “I Close My Eyes And Count To Ten”, “Son Of A Preacher Man” en “The Look Of Love”. Ze stimuleerde de bekendheid van de Amerikaanse soumuziek in Engeland, onder andere met haar eigen showprogramma “The Sound of Motown”.
Begin jaren ’70 verhuisde ze naar Amerika en in de jaren ’70 stonden een aantal comeback concerttours centraal. In 1994 werd bij Dusty Springfield kanker geconstateerd, waaraan zij op 2 maart 1999 op 59-jarige leeftijd overleed.

Het concert op deze DVD wordt door kenners van Dusty als een bijzonder hoogtepunt gekenmerkt. Het concert is met weinig voorbereiding tot stand gekomen, waardoor hier en daar nog wel eens een valse noot gezongen wordt. Wat het concert bijzonder maakt is de ontspannen en open indruk die Dusty tijdens dit concert maakt, waarbij ze goed contact heeft met het enthousiaste publiek. Zij schiet zelfs tijdens het nummer ‘The Look of Love’ in de lach. Tijdens het concert schijnt ze ook een grapje over de aanwezigheid van homofiele mensen te hebben gemaakt. Een woordgrapje dat bij de aanwezige koninklijke hoogheid niet goed is gevallen. Dusty heeft na het concert schriftelijk haar excuses aan het Engelse koningshuis gemaakt. Bij de registratie op deze DVD zit tussen twee nummers duidelijk een geknipte overgang. Mogelijk dat hier het gewraakte stukje plaats vond.
Dusty zingt met veel enthousiasme, begeleid door drie achtergrondzangers en een orkest, de bekendste nummers uit haar carrière. De valse noten voor lief nemend is dit een fraai sfeervol concert.
Vandaag de dag worden haar songs nog steeds gedraaid of door andere gezongen. In films als Two Weeks Notice (2002) en Catch Me If You Can (2002) is haar muziek gebruikt. In beide films wordt Dusty\'s opname van \"The Look of Love\" gebruikt.

Beeldkwaliteit

De beeldkwaliteit van deze televisieregistratie is redelijk goed en heeft het standaard beeldformaat van 1.33:1. De ondertussen bijna 30 jaar oude opname ziet er gedateerd uit, waarbij de kleuren iets flets aandoen. Ook zijn fouten zichtbaar als ‘cross colouration’ en ‘color bleeding’. De scherpte van het beeld is redelijk, waarbij het detailniveau matig is. Het beeld is verder interlaced, wat bij weergave op monitor of via projector tot het kameffect kan leiden. In het beeld is redelijk veel ruis aanwezig, wat vooral opvalt bij de paarse of roodachtige toneelbelichting.
Het concert is netjes verdeeld in 10 chapterstops, waarbij elke song een chapterstop is. Een ondertiteling is niet aanwezig.

Geluidskwaliteit

Bij het geluid heb je keuze uit een Dolby Digital 2.0 stereotrack (bitrate 192 kb/s ), een Dolby Digital 5.1 track (bitrate 448 kb/s) en een DTS 5.1 track (bitrate 754 kb/s). Standaard begint de DVD met de DD 2.0 stereo.
De DD2.0 stereo track klinkt netjes. Niets spectaculairs, een redelijke goede stereotrack. Detaillering van de track is goed, waarbij ook een goed laag aanwezig is. Al is het stereobeeld van de opname enigszins beperkt en zit niet veel diepte in de opname.
Beide 5.1 surroundtracks voegen hier niet zoveel aan toe. Nadruk bij beide tracks blijft op de frontspeakers liggen. Ook nu is de stereospreiding vergelijkbaar. De surroundspeakers en de centerspeaker zijn ondersteunend in deze mix. De surrounds krijgen subtiel een soort echo mee, maar doen weinig aan het ruimtelijke geluidsbeeld. Ook het geluid van het publiek komt voornamelijk uit zowel front- als surroundspeakers. De dialogen tussen de liedjes door zijn door het galmeffect slecht te volgen. Behalve dat de Dolby Digital 5.1 veel harder klinkt, is er eigenlijk geen verschil te horen tussen beide 5.1 tracks.

Extra's

De DVD heeft geanimeerde menuschermen met achtergrondmuziek.

Interviews (44 min)
Een nieuw opgenomen documentaire waarin regisseur Mike Mansfield met een aantal betrokkenen terug kijkt op het concert van Dusty Springfield. Aan het woord komen mensen die dicht bij Dusty stonden en ook meer vertellen over Dusty Springfield als persoon evenals Dusty Springfield als artiest.
De geïnterviewden zijn Pat Rhodes, de persoonlijke assistent van Dusty; Madeline Bell, zangeres en goede vriendin van Dusty; Vicki Wickham, Dusty\'s manager en Simon Bell, eveneens goede vriend van Dusty en zanger in het achtergrondkoor. Allen vertellen heel openhartig over Dusty als persoon, als artiest, als vakvrouw en als vriend. De interviews zijn niet ondertiteld, maar alles is wel goed verstaandbaar te volgen.

Bij de DVD zit nog een inlay met een schrijven van Warren Zanes over Dusty en het concert en met de tracklisting.

In 1979 gaf de Engelse popdiva Dusty Springfield een concertoptreden in de Royal Albert Hall in Londen. In aanwezigheid van een lid van het koninklijke huis en een zeer enthousiast publiek zong zij de grootste en bekendste hits uit haar zangcarrière. Dusty Springfield wordt ook wel de ‘white queen of soul’ genoemd, vanwege de wijze waarop zij de Amerikaanse soul muziek zingt. Dusty Springfield overleed in 1999 op 59 jarige leeftijd als gevolg van kanker.
Het concert is een televisieregistratie, waarbij de beeldkwaliteit duidelijk de sporen van ouderdom laat zien. De geluidskwaliteit is voldoende, waarbij je keuze hebt uit een DD2.0 stereotrack, een DD5.1 surroundtrack en een DTS 5.1 surroundtrack. Beide surroundstracks hebben echter meer een stereokarakter. Als extra’s een nieuw opgenomen uitgebreide documentaire met interviews met mensen die Dusty allen erg nabij stonden en met de regisseur van het concert terugkijken op de carrière van Dusty en het concert in de Royal Albert Hall. Voor fans van deze Engelse popdiva een aanrader.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door PIAS.

Lees meer

• Vorige: Batman & Robin (SE) (DVD)
• Volgende: Night of the Living Dead (SE) (DVD)