Osterman Weekend, The

John Tanner (Rutger Hauer) is een politiek geëngageerde televisiepresentator, die zijn gasten meedogenloos onder vuur neemt om zo altijd achter de waarheid der zaken te komen. Elk jaar nodigen Tanner en zijn vrouw Ali (Meg Foster) drie vroegere studievrienden voor een gezellig weekeinde in hun huis uit. Dit zijn Bernard Osterman (Craig T. Nelson), Joseph Cardone (Chris Sarandon) en zijn vrouw Betty (Cassie Yates) en Richard Tremayne (Dennis Hopper) en zijn vrouw Virginia (Helen Shaver).
Enkele dagen voor het diner wordt Tanner benaderd door CIA agent Lawrence Fassett (John Hurt) en CIA baas Maxwell Danforth (Burt Lancaster). Zij vertellen Tanner dat ze bewijzen hebben dat zijn drie vrienden KBG agenten zijn en betrokken zijn bij een geheim project genaamd Omega. Omega zou tot doel hebben een bloederige revolutie in Amerika te ontketenen. Zij krijgen Tanner zover dat hij zijn hele huis door hen van camera’s en microfoons laat voorzien. Tanner moet zijn drie vrienden proberen te ontmaskeren, terwijl Fassett via een gesloten tv-circuit alles kan volgen.
De vrienden arriveren en merken al gauw aan Tanner dat er iets vreemd aan de hand is. Ze beginnen Tanner te wantrouwen. Wie manipuleert nu wie? Dan gebeuren er dingen waardoor de spanning snel oploopt en het weekend een dramatische wending krijgt.

De psychologische thriller The Osterman Weekend is een broeierige film waarin psychologische spanning en keihard geweld samen gaan. De film is gebaseerd op de gelijknamige bestseller van schrijver Robert Ludlum. Een ingenieus verhaal waarin niets is wat het lijkt en niemand te vertrouwen is. Een verhaal waarin Ludlum duidelijk maakt dat als je de mens een paar zekerheden wegneemt, er rare dingen gebeuren.
De verfilming van regisseur Sam Peckinpah is veelbesproken. Het is de laatste film geweest die Sam Peckinpah, die in december 1984 overleed, heeft gemaakt. Peckinpah stond tijdens het maken van de film op gespannen voet met de producers Bill Panzer en Peter Davis. Toen Peckinpah in mei 1983 een eerste versie van de film liet zien aan de studiobazen en een testpubliek, viel dat niet in goede aarde. De film bevatte enkele naaktscènes, waarbij men met name over de openingsscène van de film viel. Omdat Peckinpah weigerde deze scène eruit te halen, werd hij aan de kant gezet. De bioscoopversie is dus feitelijk een product van beide producers Panzer en Davis.

Dutch FilmWorks heeft The Osterman Weekend opnieuw uitgebracht in een luxe ogende ‘2-disc special edition’ waarin zowel de bioscoopversie van de film als de originele eerste versie – de ‘director’s cut edition’ zijn opgenomen. De eerste release van Dutch FilmWorks van de bioscoopversie, met standaard 1.33:1 formaat beeld en mono geluid was een teleurstelling. In Amerika is de film ondertussen in een zeer fraaie uitvoering verschenen. De bioscoopversie heeft opgeknapt anamorf breedbeeld en opgewaardeerd geluid met zowel een Dolby Digital 5.1EX als DTS 6.1ES surroundtrack. De al genoemde ‘director’s cut edition’ en diverse extra’s completeren deze zeer fraaie regio 1 uitgave.
De nieuwe uitgave van Dutch FilmWorks heeft hetzelfde fraai ogende artwork als de regio 1 versie. Onze verwachting bij deze nieuwe editie waren dus hooggespannen. Helaas heeft Dutch FilmWorks ons (bewust?) met dit artwork op het verkeerde been gezet. Er is weinig ‘special’ aan deze nieuwe 2-disc uitgave. In deze recensie leggen we uit waarom.

Beeldkwaliteit

Laten we beginnen te zeggen dat de oorspronkelijke bedoelde beeldverhouding van de film in de bioscoop 1.85:1 is. De film is op 35 mm film opgenomen.

De eerste disc van de set bevat de bioscoopversie van de film. Deze DVD is exact gelijk aan de eerdere uitgebrachte enkel disc uitgave van de film van Dutch FilmWorks. Dit betekent dat de film een 1.33:1 standaard beeldformaat heeft. Vergelijken we het beeld met de trailer van de film, die in deze set wel 1.85:1 beeldformaat heeft, dan blijkt de film in een full frame (open matte) versie op de DVD te staan. Ofwel, zowel boven als onder is meer beeld zichtbaar dan oorspronkelijk door de regisseur bedoeld. Je kunt dit zien aan de hand van screenshot 1. Opvallend is ook meteen het grote kwaliteitsverschil tussen het beeld van de film en van de trailer, waarbij de trailer in dit geval beduidend beter beeld heeft.
De beeldkwaliteit van de film is matig. Fletse kleuren, geringe scherpte met weinig detail en een matig contrast kenmerken dit beeld. Daarbij is de kleurbalans ook niet geheel goed, het beeld is te rood van kleur. In de donkere beelden gaat veel detail verloren. Filmgrain is duidelijk aanwezig. De film heeft een gefixeerde bitrate van ongeveer 5.6 MBit/sec. Compressiefoutjes zijn hierdoor af en toe ook zien. De kwaliteit van het beeld is vergelijkbaar met VHS en is zeker niet DVD waardig.
De film staat op een DVD-5, dus geen laagwisseling. De film is magertjes verdeeld in zes chapterstops. Er is een optionele Nederlandse ondertiteling aanwezig.

Op de 2e bonus disc staat de ‘director’s cut’ editie van de film. Voor een korte inhoudelijke beschrijving hiervan, zie onder extra’s.
De beeldkwaliteit van deze ruwe eerste versie is abominabel slecht, maar een betere versie schijtn niet beschikbaar te zijn. Duidelijk is de bron een (VHS?) videoband geweest, waarbij ook goed zichtbaar is dat de band in slechte staat verkeerde. Diverse tracking foutjes met storende strepen in het beeld zijn het gevolg. Scherpte en detaillering zijn slecht, kleuren lopen door elkaar heen en de kleurinformatie is erg beperkt. Oordeel verder zelf aan de hand van screenshots 3 en 4.

Geluidskwaliteit

Zoals gezegd, de bioscoopversie van de regio 1 uitgave heeft fraai klinkende Dolby Digital 5.1 EX en DTS 6.1 ES soundtrack. Niets van dit vinden we op de DFW uitgave terug.
Bij het beeld constateerden we al dat de bioscoopfilm dezelfde uitgave van DFW is als voorheen los verkrijgbaar was. We hebben bij deze uitgave een magere Dolby Digital 2.0 mono soundtrack (bitrate 224 kb/s) op de schijf. Deze soundtrack klinkt gedateerd met gematteerd hoog en nauwelijks laag. Probleem bij deze soundtrack is ook dat deze niet lipsynchroon is. Dialogen zijn zonder ondertiteling redelijk te volgen. De geluidstrack is niet geheel vrij van storingen. Ruis is af en toe te horen en bij enkele scènes is het geluid enigszins vervormd.
De geluidstrack bij de ‘director’s cut’ editie is van gelijke kwaliteit. Ook hier een DD2.0 mono soundtrack (bitrate 224 kb/s), die evenzo ook gedateerd klinkt.

Extra's

Deze ‘special edition’ bestaat uit twee DVD’s. Alle extra’s zijn voorzien van Nederlandse ondertiteling.

DVD-1
De menuschermen op de eerste DVD zijn standaard 1.33:1 statische plaatje met achtergrondgeluid. Op de eerste DVD staat alleen de film, zonder extra’s. We missen hier dus het nieuw ingesproken audiocommentaar van de beide producers, dat wel op de regio 1 uitgave terug te vinden is.

DVD-2
De menuschermen op de tweede DVD zijn in breedbeeld, ook nu is er achtergrondgeluid.

Sam\'s First Cut (115 min)
In mei 1983 liet regisseur Sam Peckinah een eerste testversie van de film aan een geselecteerd publiek en de studiobazen zien. Deze ‘eerste versie’ wordt nu ook wel de ‘director’s cut’ genoemd. Deze versie werd als schokkend ervaren. De eerste scène is een bedscène, die met een soort verstoord hallucinerend beeld wordt weergegeven. Diverse mensen uit het testpubliek liepen bij deze scène al de zaal uit. Peckinpah werd gedwongen deze scène uit de film te halen, iets dat hij weigerde. Het resultaat is bekend, de bioscoopversie is onder leiding van beide producers verder tot stand gekomen.
Je kunt de film hier in zijn geheel bekijken. Enkele momenten wordt door middel van een tekstscherm aangegeven wat bijzonder is aan de getoonde scène. Via het DVD menu kun je ook rechtstreeks naar enkele specifieke aangepaste of verwijderde scènes. Evenals bij de film is het beeld full frame (open matte) standaard 1.33:1 beeldformaat.

Alpha to Omega: A Retrospective (78 min)
Een in 2004 opgenomen documentaire waarin producers Panzer en Davis terugkijken op de realisatie van de film. Ook interviews met enkele hoofdrolspelers. Veel aandacht uiteraard voor alle problemen die zich tijdens de productie voordeden. Goede informatieve documentaire. Beeldformaat is 1.85:1 niet anamorf. De zeer goede beeldkwaliteit staat in schril contrast met de beeldkwaliteit van de hoofdfilm.

Trailer (3 min)
De bioscooptrailer van de film. In het originele 1.85:1 beeldformaat, beeld is niet anamorf. De beeldkwaliteit van deze trailer is stukken beter dan van de film!

Photo Gallery
Een vijftiental foto’s gemaakt tijdens het filmen. Gepresenteerd in breedbeeld formaat.

Biography
Een aantal Engelstalige tekstschermen me de filmbiografieën van regisseur Sam Peckinpah en acteurs Rutger Hauer, John Hurt en Dennis Hopper. Gepresenteerd in breedbeeld formaat.

Liner Notes
Wat Nederlandstalige achtergrondinformatie bij de film. Gepresenteerd op breedbeeld formaat tekstschermen.

Also Available
Promotietrailers voor andere DFW uitgaven.

De set is verpakt in een duo keepcase. De kartonnen slipcase heeft een zilverglanzend uiterlijk en oogt daardoor chique.

The Osterman Weekend is een broeierige thriller waarin psychologische spanning en hard geweld samengaan. Rutger Hauer speelt een televisiejournalist die van de CIA te horen krijgt dat zijn drie vrienden KGB spionnen zijn. Hij wordt gemanipuleerd om zijn vrienden tijdens een weekend te ontmaskeren, waarbij de CIA zijn huis vol heeft gehangen met camera’s en microfoons. Het weekend dat gezellig had moeten zijn, krijgt een dramatisch verloop.
Deze laatste film van regisseur Sam Peckinpah is gebaseerd op de gelijknamige bestseller van Robert Ludlum. Voor deze film had Peckinpah een topcast internationale acteurs beschikbaar. Tijdens een eerste screentest voor de studiobazen kwam het tot onenigheid met de producers. Peckinpah werd aan de kant gezet, waarbij de twee producers de film afmaakten.
Dutch FilmWorks heeft deze film dezelfde chique verpakking gegeven als de al eerder verkrijgbare kwaliteitsuitgave in Amerika en andere landen. Helaas zet DFW ons daarmee (bewust?) op het verkeerde been. De kwaliteit van deze uitgave is namelijk erg slecht en niet te vergelijken met de fraaie buitenlandse edities.
De bioscoopversie is dezelfde uitgave als voorheen al los te verkrijgen was. Dus met 1.33:1 full frame beeldformaat en mono geluid. De kwaliteit van beeld en geluid is zeer matig.
Op de bonus disc staat de screenversie van de film, de versie zoals regisseur Peckinpah die voor het eerst aan een testpubliek heeft laten zien. De technische kwaliteit hiervan is erg slecht, maar een betere versie schijnt er op dit moment niet te zijn.
De extra’s zijn afkomstig van de fraaie buitenlandse uitgaven, waaronder een uitgebreide en informatieve retrospectieve documentaire. De ook opgenomen bioscooptrailer heeft wel het juiste beeldformaat en heeft een veel betere beeldkwaliteit dan de hoofdfilm.
The Osterman Weekend is een intrigerende film die een betere release verdient dan DFW ons voorschotelt. En een betere release is in de landen om ons heen wel beschikbaar. Dus als je de film wilt hebben, laat dan deze uitgave van Dutch FilmWorks links liggen en koop een van de veel betere buitenlandse releases.

Deze uitgave is beschikbaar gesteld door Dutch FilmWorks.

Lees meer

• Vorige: 7 Seconds (DVD)
• Volgende: Highlander 2: The Director's Cut (SE) (DVD)