Welke film heb je net gekeken en wat vond je ervan? (8)

[Brakhage]

Pure Onzin.

Vind ik ook. Ik vond Transformers een van de beste films van het jaar, ik gaf hem een 8

[Lex v/d Moolen]

Die Hard: With a Vengeance (John McTiernan, 1995) :: 8.0

Ditmaal speelt het verhaal zich af in een snikhete zomer in New York. Weer moet John Mclane het opnemen tegen een Grüber, de broer van de gangster die in deel 1 zo voortreffelijk door Alan Rickman werd gespeeld. De broer wordt gespeeld door Jeremy Irons, die wat meer moeite heeft met het Engels-met-Duits accent, maar doet dit ook erg goed. Willis wordt dit keer bijgestaan door Samuel Jackson die altijd goed is en de chemie werkt ook erg goed in deze film. Ook dit verhaal heeft natuurlijk zijn plotgaten, maar dat hindert niet. Na een minder deel 2 is dit weer een zeer geslaagd deel 3 geworden en dat is te danken aan de prestaties van Willis, Jackson en Irons.

[theThinWhiteDuke]

Pure Onzin.

inderdaad, de film was onzin

[Wim S.]

Dreamgirls: Ik dacht niet zo'n liefhebber van musicals te zijn, maar nu blijkt dat het soort van muziek je ook moet aanspreken. Wat een muziek en in het geheel een heel mooie verhaal. 8/10

Wrong Turn 2: Jammer deze viel erg tegen, deel 1 vond ik geweldig maar dit is een echte B-film geworden. Vooral in het begin was het niet bijzonder geweldig, tot de echte jacht begon werd het beter maar wat een ***personages( gelukkig werden velen afgeslacht en vooral die mr. rambo wannabe)een slap standaardverhaaltje. 5/10

[Bruce Lee]

Zojuist The Fountain bekeken en helaas moet ik mededelen dat die me best is tegengevallen. Om met de positieve punten te beginnen, zag het er meestal prachtig uit. Vooral de scene's in "space" om het zo maar te zeggen, waren echt heel erg mooi. Ook het acteren was dik in orde met Weisz en Jackman, die beide goed acteerden.Maar dan de negatieve punten, ik had verwacht een film die je zwaar tot denken zou stellen, maar dit vond ik allemaal heel erg meevallen, het was eigenlijk vrij simpel een dramatisch liefdesverhaal verweven met het gegeven, is het eeuwige leven wel wat we zoeken? Ik vond vaak het verhaal veelste dramatisch doen en veelste weinig echt op die vragen in gaan. Als ik er nu over na denk vond ik het iets van een "poor man's" 2001: A Space Odyssey. Die film wist me wel geheel te overdonderen, iets wat deze film toch niet lukte, omdat ik het grote verhaal vaak iets te dramatisch/saai vond. Toch kan ik de film niet echt slecht noemen, misschien moet ik hem gewoon weer eens bekijken en dan zal ik er misschien ook in zien, wat een hoop er in zien. Voor nu een 7.1

[*NERAZZURRI*]

Vind ik ook. Ik vond Transformers een van de beste films van het jaar, ik gaf hem een 8

*Heeft net z'n eigen schoot ondergekotst*

Edit: Je gaf hem zelfs een 8.5

[Dennis Oosterhuis]

Het kan nog erger; ik heb hem 2x in de bios gezien, deze maand ook al 2x en gaf de film een mooie, ronde 9,0...

Verklaar me voor gek, het maakt me niet uit...

[Bas V.]

A King in New York (Charlie Chaplin 1957)
Wat een geweldig meesterwerkje van Chaplin. Zoveel herkenbare dingen die Chaplin alweer vijftig jaar geleden ook bezighield. Het absurde van de geplastificeerde Amerikaanse cultuur wordt prachtig verbeeld, natuurlijk niet zelden zonder de geweldige moralistische monologen. Idols, plastische chirurgie, real life soaps, omgangsnormen die weggevaagd worden door commercie en vooral de angst om die kapitalistische moraal te verliezen door andere ideologiën. De spiegel die Chaplin - in deze gedreven door de communistische heksenjacht van toen - voorhoudt is nog verbazingwekkend actueel en relevant. Pijnlijk voorspellend zelfs als je ziet dat hij dat real-life soap ding gebruikt om een onderwerp aan te dikken en dat vandaag de dag daadwerkelijke televisie is geworden. Iedere keer weer overtreft Chaplin m'n verwachtingen en dat was wederom het geval.

[mortaza]

Kiss Kiss Bang Bang net bekeken, al een keer gezien maar zonder ondertiteling en de dialogen zijn snel dus de helft van de grappen begreep ik niet toen niet.
Maar nu zat het samen met de filmvalley, dus kocht ik het en kon ik het rustig bekijken.
De film springt steeds op en neer van komedia naar drama, maar dat maakt het film niet rommelig of verward.
Robert Downey speelt echt voltreffelijk, de ene minuut is hij hilarisch en dan het ander moment verdiend hij een oscar
Val Kilmer als homoseksueel is natuurlijk wennen als je Heat enzo hebt gezien.

Zeker een dikke 8 waard.


wanneer hij 1 kogel in de pistool doet en meteen die gast neerschiet is hilarisch, dan lult hij over 8% kans

[Patrick van den Hul]

I Am Legend, Francis Lawrence (2007)



2012, Dr. Robert Neville is (een van de) laatste mensen in New York City en misschien wel een van de laatste op aarde. Een dokter heeft hét medicijn tegen kanker gevonden, maar als snel muteert deze en heeft de mens haar eigen ondergang gecreëerd. Negentig procent van de mensen leeft niet meer, minder dan 1% is immuun en de rest is gemuteerd in kwaadaardige monsters. Overdag kan Neville gaan en staan waar hij wil aangezien de monsters niet tegen daglicht kunnen, maar s’nachts komen ze naar buiten. Zal het Neville lukken om een het virus te genezen, voordat de wezens erachter komen waar hij woont?

De film begint rustig. We zien eerst een TV met de dokter die trots over haar medicijn vertelt. Vervolgens zien we Smith wakker worden en bezig gaan met zijn dagelijkse routine. De beelden die we krijgen te zien van een verlaten New York zijn indrukwekkend. Niet alleen de sets zijn geweldig, dit alles wordt ook prachtig en stijlvol geschoten. Daarnaast vormt dit deel van de film een interessante psychologische studie van de mens: Hoe gedraagt iemand die al drie jaar geen mens heeft gesproken zich? Deze rustige beelden worden zo nu en dan afgewisseld met flashbacks die tijdens de hele film worden gebruikt om een stukje van de voorgeschiedenis uit te leggen. Daarnaast wordt de plot voornamelijk verteld door nieuwsberichten, posters en andere dingen in de achtergrond. Een prettige manier van vertellen waarbij de kijker serieus wordt genomen, we zagen dit eerder in Children of Men vorig jaar.

Het eerste echte spannende moment wordt veroorzaakt door de hond van Smith, het enige wat nog leeft waar hij om geeft, die een donker gebouw in rent. Wat volgt is een knap staaltje bloedstollend filmwerk. Veel handheld camerawerk, minimale geluidseffecten en af en toe behoorlijke schrikeffecten. Helaas worden deze iets te veel toegepast door de film heen, waardoor je verderop in de film zo langzamerhand kunt raden wanneer het volgende schrikmoment komt.

Tot zover allemaal prachtig dus, maar helaas neemt de film daarna nogal een vreemde wending. De details hierover laat ik even achterwege, aangezien het een deel van de plot weggeeft. Feit is dat alle spanning en (psychologisch) drama van het begin wordt ingeruild voor een redelijke standaard actiethriller in een aparte omgeving.

Aangezien de film letterlijk een eenmansshow is, rust er veel druk op de schouders van Smith. De beste man behoort naar mijn mening qua talent (nog) niet tot de top, maar hij heeft me in de loop der jaren wel steeds meer overtuigd. Bij vlagen weet hij met een enkele blik heel veel emotie over te brengen. Jammer genoeg moet hij, het liefst tien seconden na zo’n dramatisch moment, weer de grapjas uithangen. Totaal misplaatst, maar misschien meer de schuld van de schrijvers.

Dan de beruchte CGI, ik vond de kwaliteit ervan zeker bevredigend. De monsters zien er niet bijster gedetailleerd uit, maar het zijn dan ook gewoon mensen zonder haar, met scherpere tanden en een verkleurde huid. Ze zien er in ieder geval zeker angstaanjagend uit, met name vanwege hun hyperactiviteit, lenigheid, snelheid en ongetemde agressiviteit.

I Am Legend is een erg wisselvallige film geworden. Op sommige moment spannend of juist ontroerend, op andere weer onlogisch en totaal misplaatst grappig. Vooral in het laatste half uur gaat de film de mist in. Het einde is niet per definitie slecht, deze zou zelf redelijk origineel genoemd kunnen worden. Het klopt alleen niet met de rest van de film en de onderwerpen die daar worden aangestipt.

Samengevat worden niet alle kansen die het verhaal biedt benut, ten bate van het trekken van een zo groot mogelijk publiek en zoveel mogelijk inkomsten. De film heeft genoeg te bieden voor een leuk avondje vermaak en is bij vlagen zelfs erg goed. Helaas laten de minpunten, vrijwel allemaal in het script, je toch achter met een enigszins teleurgesteld gevoel en de gedachte dat er meer in had gezeten. Desalniettemin een van de betere blockbusters van het jaar met memorabele momenten.

8 / 10

[Oudlid_X5]

Zojuist The Fountain bekeken en helaas moet ik mededelen dat die me best is tegengevallen. Om met de positieve punten te beginnen, zag het er meestal prachtig uit. Vooral de scene's in "space" om het zo maar te zeggen, waren echt heel erg mooi. Ook het acteren was dik in orde met Weisz en Jackman, die beide goed acteerden.Maar dan de negatieve punten, ik had verwacht een film die je zwaar tot denken zou stellen, maar dit vond ik allemaal heel erg meevallen, het was eigenlijk vrij simpel een dramatisch liefdesverhaal verweven met het gegeven, is het eeuwige leven wel wat we zoeken? Ik vond vaak het verhaal veelste dramatisch doen en veelste weinig echt op die vragen in gaan. Als ik er nu over na denk vond ik het iets van een "poor man's" 2001: A Space Odyssey. Die film wist me wel geheel te overdonderen, iets wat deze film toch niet lukte, omdat ik het grote verhaal vaak iets te dramatisch/saai vond. Toch kan ik de film niet echt slecht noemen, misschien moet ik hem gewoon weer eens bekijken en dan zal ik er misschien ook in zien, wat een hoop er in zien. Voor nu een 7.1

Oei, toevallig had ik de film gisteren maar weer eens uit de kast getrokken en al weer kreeg ik een indrukkende film te zien. Die echt meer vragen steld dat je denkt, Bruce Lee. Mijn eerder geposte stukje erover: Thw Fountain


Gisteren ok nog gezien 579. Hwal (Ki-duk Kim, 2005) :: 8.2

Er wordt vrijwel niet in gesproken, er lijkt geen plotwending in te zitten, en je moet het gewoon hebben van de beeldtaal. En ik had de mooiste, oorstrelende film sinds een week! Naar 5 films van Ki-duk Kim gezien te hebben kan ik bevestigen dat ik dit zijn beste werk vind. Genoten, weet iemand of hier een soundtrack van te vinden is?

[Fikret]

Pépé le Moko (1937)
Een erg trage film waar eigenlijk vrij weinig gebeurt. Wel een mooie locatie en sublieme camerawerk. Deze film is van grote invloed geweest op het film-noir en gangster genre en op filmklassiekers als Casablanca.
7,5 / 10

Fracture (2007)
Een van de beste films die ik de afgelopen tijd heb gezien.
Ik dacht na het zien van de trailer alles tog wel zo'n beetje te hebben gezien, maar de plottwists bleven me ander half uur lang boeie. De film vloog zo voorbij, had van mij zelfs nog langer mogen duren.
9,2 / 10

[Melzz]

Confessions of a Dangerous Mind

Aardige film van Sjors Kloenie. Een lekkere wegkijkfilm. Weet verder niets erover te zeggen....het vermaakt. In ieder geval beter dan Good Night and Good Luck. Echt een tussendoorfilm. Leuk....maar ook niets bijzonders.

Paprika

Whoehaaaa....wat een waanzinnige anime is dit! Helemaal geweldig! Visueel wordt je in 90 minuten overladen. Het verhaal is simpel (ahum)....er zijn droommachines die dromen kunnen manipuleren en in die dromen neem je een andere gedaante aan....en die dromen raken op een gegeven moment verstrikt in andere dromen en als klap op de vuurpijl komen de dromen ook nog eens in de normale wereld terecht en gaat echt alles door elkaar lopen. Ofzoiets... Een leuke trip!

Dial M for Murder

Dit is wel de minste van Hitch tot nu toe. Zeker niet slecht maar visueel nogal mat en de meeste scenes vinden plaats in een paar kamers. Daardoor leek het net alsof ik naar een toneelstuk aan t kijken was. De film is later geremaked als A Perfect Murder met Michael Douglas. Een perfecte moord....zal dat lukken?

The Hidden Fortress

Ook de tweede keer vind ik deze film helemaal geweldig. Voor mij een ultieme avonturenfilm. De shots in deze film zijn prachtig, de actiescenes weergeloos gefilmd, prima geacteerd. Dit blijft toch wel een favoriete Kurosawa voor mij. Er zitten talloze locaties in die film, steeds volgen we de hoofdpersonen die hun toch naar vrijheid maken. De film doet wat episch aan, wellicht ook door de speelduur....zo'n 140 minuten. Een film die in mijn ogen niets verkeerd heeft, een absolute topper en een persoonlijk favoriet.

[Chris Hoogeveen]

The Reaping
Het begin was echt slecht, later krabbelde de film op en het was op zich wel heel leuk om te zien met al die plagen. Het verhaal was heel onduidelijk tot het einde. Het was zeer vermakelijk, voorspelbaar open einde. Er had zeker meer van gemaakt kunnen worden.

[jasmin1]

Transformers

Het is me nog nooit gebeurt dat ik een film na zo´n uurtje afgezet hebt, behalve bij dit lachwekkende film.
Dat mensen dit leuk kunnen vinden,op kids na zal voor mij altijd een raadsel blijven.
Echt werkelijk niets aan de film is goed, zelfs de special effects zijn niet eens vernieuwend.Dit in tegenstelling van wat de trailer doet vermoeden.
Acteren is echt te zielig voor woorden op Join Voight na dan, zelfde geldt voor de plot en helemaal wat de transformers betreft(praten,kruipen,verschuilen)het moet niet gekker worden.
ben blij dat ik de dvd niet gekocht heb.

2,2/10

[Kees Hoekerd]

2 foute actiefilms uit die goeie oude tijd:

Commando (1985)

Spectaculair, nooit saai en vooral een erg hoge bodycount. Geniaal dat de vrouwelijke sidekick van Arnie van alle markten thuis is, zoals vliegschool en karate. Ik heb de theatrical cut gezien, binnenkort de director's cut.

Hard Target (1993)

Het verhaal alleen al zou men aan moeten sporen deze gouwe ouwe van Van Damme te gaan zien. Rijke particulieren die een half miljoen dollar betalen om te jagen op zwervers/ ex- soldaten. Totdat ze de verkeerde afmaken en een rijke dochter op zoek gaat naar haar vader. De Belg met de lange haren helpt mee voor wat geld. Geregisseerd door John Woo, dus erg veel macho gedoe rondom de hoofdrolspelers (slowmotion) en de bekende witte duif, vast het huisdier van Mr. Woo. Maar de actie scenes zijn geniaal overdreven, vooral in de climax.

[Nielsje]

De eerste disc van de Jackass box is de revue gepasseerd. Helaas is mijn beeld van de serie sinds de films toch wel veranderd, de serie is kleinschaliger en ademt meer low-budget.
Toch blijven de meeste dingen grappig genoeg, hoewel het aantal knullige en mislukte stunts meestal niets teweeg brengt. Leuk om sommige dingen die ik vijf jaar geleden op MTV zag weer terug te zien.

[Bruce Lee]

2 foute actiefilms uit die goeie oude tijd:

Commando (1985)

Spectaculair, nooit saai en vooral een erg hoge bodycount. Geniaal dat de vrouwelijke sidekick van Arnie van alle markten thuis is, zoals vliegschool en karate. Ik heb de theatrical cut gezien, binnenkort de director's cut.

Hard Target (1993)

Het verhaal alleen al zou men aan moeten sporen deze gouwe ouwe van Van Damme te gaan zien. Rijke particulieren die een half miljoen dollar betalen om te jagen op zwervers/ ex- soldaten. Totdat ze de verkeerde afmaken en een rijke dochter op zoek gaat naar haar vader. De Belg met de lange haren helpt mee voor wat geld. Geregisseerd door John Woo, dus erg veel macho gedoe rondom de hoofdrolspelers (slowmotion) en de bekende witte duif, vast het huisdier van Mr. Woo. Maar de actie scenes zijn geniaal overdreven, vooral in de climax.

Jij snapt het, geweldig vind ik deze allebei, Hard Target heb ik hier zelfs op VHS en DVD liggen Trouwens directors cut van Commando?

[Oudlid_X5]

Mary Poppins ***

Deze (kindervriendelijke) musical is voor de één een pracht en voor de ander een onvergetelijke lange lijdensweg. Ik zit er tussen in en moet eerlijk bekennen er zaten momenten in de film dat de animatie mooi door het echte opnames liepen maar dan was het een volgende scène waar de voorgrondprojectie irritatie opwekte. Dat mede kwam omdat ik niet echt in de film kwam. Persoonlijk waren de liedjes ook niet van een kwalitatief hoog niveau, alhoewel ze voor het kinderpubliek wel zullen werken. Dan werd er weer net teveel afgezongen waardoor je steeds weer door die zoetsappige moraaltjes gedwongen wordt. Als je van mierzoete cinema houd en met dit jeugdsentiment bent opgegroeid zit je wel goed ik kwam helaas niet verder dan dat Julie Andrews en vooral Dick Van Dyke de show stalen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd of in er dat decennia geen mierzoete musicals werden gemaakt ‘’Walt Disney’’ had daar toch wel zijn vinger in om het zo (Christelijk) kindervriendelijk mogelijk te maken.

The Station Agent (2003) ****

Wat een zalige film was dit helaas moest ik het doen met minder dan 80 minuten en een aantal plotwendingen die onbeantwoord bleven. Deze rustige, kalme film kwam aangenaam op gang met een dood waardoor het hoofdkarakter, een kleine man, uit het niets gedwongen werd te verhuizen naar een oud stationsdepot. Persoonlijk ziet hij het als geen probleem omdat hij geniet van de natuur en naar binnengekomen treinen te kijken. Verder wil hij vooral met rust gelaten worden door de harde buitenwereld. Eenmaal aangekomen wordt hij door meerdere mensen lastig gevallen en het lijkt erop dat hij niet kan terugvallen voor zijn dagelijks portie rust. De rollen zijn aangenaam geacteerd, van het kleine negermeisje tot aan Joe die eindeloos blijft discussiëren. Gelukkig geen sentimentele broederschap film. Nee, het is een kille harde en vooral echte wereld die ons getoond wordt door de ogen van de kleine man. Prima film dus waar niets mee aan de hand is en daardoor een aanrader voor iedereen die houd van echte cinema zonder enige moraalridder die het verkloot.

À bout de souffle (1960)***

Helaas kwam de eerste Jean-Luc Godard nou niet echt geweldig van de grond. En ik denk dan ook dat het allemaal aan mij ligt vooral als ik met mijn redenen aankomen om te zoeken naar enig antwoord waarom deze film me niet kon bekoren?! Ten eerste wat werd er veel afgepraat in deze film, er kwam geen einde aan en ze bleven maar praten over van alles en nog wat vooral tegen de maatschappij werden wat dingen uitgekotst. Dan die irritante trekjes van de mannelijke hoofdrol met zijn vingers langs zijn mond gaan, en de hele tijd een sigaret opsteken. Het leek wel of hij geen tijd had voor het nu en vandaag. Hij moest door als of het zijn laatste dag was dat hij leefde. En op het einde kwamen we daar dan ook angstvallig achter. Deze antiheld die houdt van onder de rokken gluren van vrouwen, kent geen regels of wetten zijn wil is wet en wordt door zijn eigen vriendin de dood ingejaagd. Het moet één van de voorlopers zijn van het Nouvelle Vague-beweging. Als ik het goed heb heeft Louis Malle met Amants, Les (1958 ) ook een dergelijk voorloper gemaakt die vond ik vele malen intelligenter en krachtiger dan dit vehikel. Misschien eens wat ander spul bekijken van Godard en over een aantal jaar dit Nouvelle Vague-achtige film herkijken misschien kan ik hem dan waarderen op alle kracht en glorie maar voor nu een matige film. Jammer verwachte er toch wel wat maar het mocht niet baten.

Rescue Dawn (2006) ****

Rescue Dawn is naar een gelijkmakende documentaire Little Dieter Needs to Fly (1997). Wat kan ik hier over zeggen dat de Nederlandse uitgave wel wat matig is. Zonder die documentaire staan er standaard onderwerpen op van Herzog die ik allemaal al eerder gehoord en of gelezen had. Maar verder geen vuiltje aan de lucht. Het gegeven is heel simpel hoe te overleven uit een gevangenkamp de tralies zijn het omliggende oerwoud dat voor iedere buitenlander vitaal is. Christian Bale, Steve Zahn en Jeremy Davies maakten op een indrukkenwekkende manier van acteren heel veel waardering bij mij. Stve Zahn een man van de blockbusters en de eeuwige student lijkt eindelijk een serieuze acteerweg in te gaan en dat al ten goede voor de man. Wat ik vind van Chirstian Bale dat mag duidelijk zijn deze jongeman heeft voor mij nu al de status wat anderen vinden van Robert de Niro of een Al Pacino. Deze alleskunner is tot alles bereid van een flinterdunne arthouse-hit lichaamstaal tot een bllockbuster als een Batman Begins. Hij zet alles tot zijn hand dat het een goede film wordt. Jeremy Davies heeft bij mij ook hoge ogen gegooid de man ziet gegevenmoment niets meer in de film en lijkt alleen nog maar te kunnen leven door hallucinaties en verdrongen jaloezie, prachtig uitgebeeld. Denk boven alles nog eens een regisseur erbij en je hebt één van de mooiste filmritten van het jaar. Dat de Nederlands markt maar eens open mag staan voor meer van dit soort prachtwerkjes van Herzog dat importeren vind ik maar niks. Niet verrassend dus voor mij want ik weet waar Werner Herzog toe in staat is.

Scarface (1983) ****

Scarface voor de tweede keer moeten aanzien met een stel puberende schoolgenoten. Je krijgt van die standaard onzin naar je hoofd gegooid dit is mijn scène. We zien op dat moment een kettingzaag en ander roept bevredigden en vooral vreemde kreten als Montana zich in de coke gooit. Voor mij was het weer een standaard actiefilm vol met citaten die iedereen kent en dus niet meer leuk maakt. Oneliners, schreeuwlelijkerds, Pfeifer en een bombastisch einde wat wil je nog meer zul je zeggen. Nou niet zoveel van die schreeuwlelijkerds die je continue zeggen dat ik nu moet opletten de volgende keer dus rustig thuis met een glas pils genieten van de meest controversieel hoofdpersoon uit de geschiedenis.

[Erwin de Koning]

ALIEN- Director's Cut

DE ACHTSTE PASSAGIER / STAR BEAST

Deze eerste remake van IT! THE TERROR FROM BEYOND SPACE is zeker de beste die ik heb gezien en overklast zelfs het origineel op alle fronten maar dat hoef ik niet uit te leggen natuurlijk.

Een film die door iedereen gezien moet worden en aangezien mijn vriendin hem nog niet gezien had hem samen met haar bekeken

Niet te missen 9.0

[mad dog]

I Am Legend, Francis Lawrence (2007)



2012, Dr. Robert Neville is (een van de) laatste mensen in New York City en misschien wel een van de laatste op aarde. Een dokter heeft hét medicijn tegen kanker gevonden, maar als snel muteert deze en heeft de mens haar eigen ondergang gecreëerd. Negentig procent van de mensen leeft niet meer, minder dan 1% is immuun en de rest is gemuteerd in kwaadaardige monsters. Overdag kan Neville gaan en staan waar hij wil aangezien de monsters niet tegen daglicht kunnen, maar s’nachts komen ze naar buiten. Zal het Neville lukken om een het virus te genezen, voordat de wezens erachter komen waar hij woont?

De film begint rustig. We zien eerst een TV met de dokter die trots over haar medicijn vertelt. Vervolgens zien we Smith wakker worden en bezig gaan met zijn dagelijkse routine. De beelden die we krijgen te zien van een verlaten New York zijn indrukwekkend. Niet alleen de sets zijn geweldig, dit alles wordt ook prachtig en stijlvol geschoten. Daarnaast vormt dit deel van de film een interessante psychologische studie van de mens: Hoe gedraagt iemand die al drie jaar geen mens heeft gesproken zich? Deze rustige beelden worden zo nu en dan afgewisseld met flashbacks die tijdens de hele film worden gebruikt om een stukje van de voorgeschiedenis uit te leggen. Daarnaast wordt de plot voornamelijk verteld door nieuwsberichten, posters en andere dingen in de achtergrond. Een prettige manier van vertellen waarbij de kijker serieus wordt genomen, we zagen dit eerder in Children of Men vorig jaar.

Het eerste echte spannende moment wordt veroorzaakt door de hond van Smith, het enige wat nog leeft waar hij om geeft, die een donker gebouw in rent. Wat volgt is een knap staaltje bloedstollend filmwerk. Veel handheld camerawerk, minimale geluidseffecten en af en toe behoorlijke schrikeffecten. Helaas worden deze iets te veel toegepast door de film heen, waardoor je verderop in de film zo langzamerhand kunt raden wanneer het volgende schrikmoment komt.

Tot zover allemaal prachtig dus, maar helaas neemt de film daarna nogal een vreemde wending. De details hierover laat ik even achterwege, aangezien het een deel van de plot weggeeft. Feit is dat alle spanning en (psychologisch) drama van het begin wordt ingeruild voor een redelijke standaard actiethriller in een aparte omgeving.

Aangezien de film letterlijk een eenmansshow is, rust er veel druk op de schouders van Smith. De beste man behoort naar mijn mening qua talent (nog) niet tot de top, maar hij heeft me in de loop der jaren wel steeds meer overtuigd. Bij vlagen weet hij met een enkele blik heel veel emotie over te brengen. Jammer genoeg moet hij, het liefst tien seconden na zo’n dramatisch moment, weer de grapjas uithangen. Totaal misplaatst, maar misschien meer de schuld van de schrijvers.

Dan de beruchte CGI, ik vond de kwaliteit ervan zeker bevredigend. De monsters zien er niet bijster gedetailleerd uit, maar het zijn dan ook gewoon mensen zonder haar, met scherpere tanden en een verkleurde huid. Ze zien er in ieder geval zeker angstaanjagend uit, met name vanwege hun hyperactiviteit, lenigheid, snelheid en ongetemde agressiviteit.

I Am Legend is een erg wisselvallige film geworden. Op sommige moment spannend of juist ontroerend, op andere weer onlogisch en totaal misplaatst grappig. Vooral in het laatste half uur gaat de film de mist in. Het einde is niet per definitie slecht, deze zou zelf redelijk origineel genoemd kunnen worden. Het klopt alleen niet met de rest van de film en de onderwerpen die daar worden aangestipt.

Samengevat worden niet alle kansen die het verhaal biedt benut, ten bate van het trekken van een zo groot mogelijk publiek en zoveel mogelijk inkomsten. De film heeft genoeg te bieden voor een leuk avondje vermaak en is bij vlagen zelfs erg goed. Helaas laten de minpunten, vrijwel allemaal in het script, je toch achter met een enigszins teleurgesteld gevoel en de gedachte dat er meer in had gezeten. Desalniettemin een van de betere blockbusters van het jaar met memorabele momenten.

8 / 10

Goede recensie die je hebt geschreven over "I am Legend", ben van plan om deze film met de kerstdagen te gaan bekijken.

[Brakhage]

The Private Lives of Elizabeth and Essex (Michael Curtiz, 1939) **

Vreselijk stuurloos en bij vlagen nogal kolderiek geheel dat met moeite serieus genomen kan worden. Dat Errol Flynn niet kan acteren, kan zelfs Stevie Wonder zien, maar als hij staat te wuiven met degens is dat nog niet zo hinderlijk - vervelend wordt het in een film als deze waarin goed geacteerd dient te worden, Errol haalt het niveau van een acterende plant. Erger nog is dat zelfs Bette Davis zich volstrekt belachelijk weet te maken, ze had er duidelijk geen zin in en de altijd betrouwbare Olivia de Havilland slechts een paar minuten beeldvulling krijgt. De afgrijselijke kwaliteit van de DVD was typisch voor de algehele malaise van deze toestand. Ik heb beter gezien van Curtiz.

[Erwin de Koning]

THE INVASION

INVASION OF THE BODYSNATCHERS / THE VISITING

3 e remake al weer van Don Siegels klassieke INVASION OF THE BODYSNATCHERS. Het origineel blijft zeker de beste gevolgd door Kaufmann's versie

Dit is met een 4.0 ronduit de slechtste en alleen Kidman met haar heerlijke bekkie kon mij enigzins boeien

Kerstfilm

[Jordy van Buel]

La Vita É Bella 1997

In éen woord: Prachtig! In het begin was het nog even zoeken waar deze film nu heen ging, maar al snel was duidelijk dat Benigni als een ware Charlie Chaplin een verhaal heeft neergezet dat zich in een zeer moeilijke en zwarte achtergrond profileert als iets wat eigenlijk heel simpel is. Erg mooi, visueel gezien maar ook de muziek klopt helemaal en het Italiaans geeft net even wat extra charme aan de personages.

[Patrick van den Hul]

Goede recensie die je hebt geschreven over "I am Legend", ben van plan om deze film met de kerstdagen te gaan bekijken.

Altijd leuk om te horen natuurlijk, steek ik mijn tijd er niet voor niets in
Post je tegen die tijd even wat je ervan vond?