Welke film/serie heb je net gekeken en wat vond je er van? (12)

[RobinB]

Mee eens, gisteren HP nog een keer in 3d gezien. Er zaten ook enkele 2d scenes tussen, maar zelfs bij HP geeft 3d geen meerwaarde.

[Dan G.]

The Adjustment Bureau

Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zo goed wist wat ik met deze film aanmoest toen ik de trailer zag maar toch maar gekocht. En daar kreeg ik geen spijt van.

Van begint tot eind weet de film te boeien. Damon zet een goede rol neer en de chemie tussen hem en Emily Blunt werkt. Opvallend goed vond ik Anthony Mackie. En ook Terence Stamp is zoals gewoonlijk weer erg leuk om te zien acteren.

Het verhaal is origineel en goed uitgewerkt. Twee uur vermaak.

[somebody]

oei....
oeps...
sorry mensen, ik denk dat ik mn excuses even aan moet bieden...
Ik heb al mijn reacties even na gelezen, en ik zie dat ik best asociaal bezig ben...
Echt sorry daarvoor, ik ben soms gewoon heel hyper en opgefokt, en ik wil echt niet dat jullie me allemaal gaan haten door die stomme reacties.
SORRY IEDEREEN,
nu over, ok? Ik let op mijn woorden nu.

[Jeroen D]

The Adjustment Bureau

Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zo goed wist wat ik met deze film aanmoest toen ik de trailer zag maar toch maar gekocht. En daar kreeg ik geen spijt van.

Van begint tot eind weet de film te boeien. Damon zet een goede rol neer en de chemie tussen hem en Emily Blunt werkt. Opvallend goed vond ik Anthony Mackie. En ook Terence Stamp is zoals gewoonlijk weer erg leuk om te zien acteren.

Het verhaal is origineel en goed uitgewerkt. Twee uur vermaak.

Hoe meningen kunnen verschillen. Viel bijna in slaap bij deze film.......het (belachelijke) concept is zo saai en niet boeiend genoeg.

[Oudlid_X5]

nu over, ok? Ik let op mijn woorden nu.

Prima! roost:

[Dan G.]

Hoe meningen kunnen verschillen. Viel bijna in slaap bij deze film.......het (belachelijke) concept is zo saai en niet boeiend genoeg.

Dat had ik bij Stone

Het onderwerp moet je inderdaad een beetje liggen...

[Brakhage]

Goh ja, Taxi Driver, ik kwam inderdaad niet meer bij. Heb ik me dood om gelachen

Ik moet eerlijk zeggen dat ik het volledig met Daniel eens ben. Ik geloof niet dat ik veel goede films ken die niet een beetje humor hebben. Een film als 'Taxi Driver' is een uitstekend voorbeeld: het is niet de meest vrolijke film, maar desalniettemin zit de film vol met humor tussen de regels door. Vrijwel iedere dialoogscene is namelijk niet alleen ontzettend grappig, maar ook levendig en spontaan. Een film als 'Black Swan' mist dit volledig en is daarom zo dood als een pier. Voor een film die zich probeert bezig te houden met emoties, zit er opvallend weinig (lees: zo goed als geen) emotie in de hele film en ik kan me oprecht niet voorstellen dat mensen emotioneel geraakt zijn door zo'n prul. Letterlijk vanaf de eerste minuut loopt Portman depressief en verdwaasd om zich heen te kijken en dat houdt vervolgens gewoon niet meer op en geen enkele scene kent een doorwrochten levenswijsheid zoals iedere scene in 'Taxi Driver' kent, het is allemaal zo vreselijk gecalculeerd en opzettelijk. Dus ja, een flinke dosis humor zou de film hebben kunnen redden.

[Albert Kostwinder]

Dan moet jezelf aardig dood zijn hoor om geen emotie in Black Swan te kunnen zien. Dat jij het niets vind, prima, maar daarmee is dat nog geen feit natuurlijk.

[Jeroen D]

Dan moet jezelf aardig dood zijn hoor om geen emotie in Black Swan te kunnen zien. Dat jij het niets vind, prima, maar daarmee is dat nog geen feit natuurlijk.

De hele film (Black swan) is 1 grote emotie wat mij betreft.......

[Michael Hamers]

Barney's Version

Paul Giamatti is en blijft een van mijn favoriete acteurs. Hij is geknipt voor rollen als deze. Een rol zoals hij ook die ook enigszins in Sideways speelt. Maar ook rollen als de badguy in Shoot Em Up of als coach in Cinderella Man speelt hij met verve. Maar goed, dit mini stukje tekst gaat over Barney's Version.

De film gaat over Barney's visie op zijn levensverhaal. Over zijn liefdes, zijn lusten, zijn vrienden, zijn jaloezie, zijn overspel, zijn huwelijken, zijn kinderen. Noem maar op. Ofwel, de film gaat over een doodnormale man. Je krijgt sympathie voor hem.

Ook een mooie rol is weggelegd voor de vader van Barney, gespeeld door Dustin Hoffman. Een vader die overal antisemitisme in ziet en die graag op zijn oude dag met de vrouwtjes aan de wandel gaat. Dustin Hoffman zorgt voor de vrolijke noot in de film en Barney's verhaal.

Al met al een degelijke film met een keurige opbouw d.m.v. flashbacks. Met meer dan degelijke acteerprestaties van alle acteurs, ook die met kleine rolletjes. Zoals ik al zei, je krijgt sympathie voor Barney en dat is denk ik precies wat de regisseur wilde. Wat mij betreft een dikke aanrader in het drama genre.

8,5/10

[TheGodfather]

Gisteren nog eens gezien:

Saw II
Uiteraard komt ie bij lange na niet in de buurt van `t origineel maar toch vind ik `m behoorlijk goed in elkaar zitten, alhoewel "de twist" op `t einde er, voor bij zo`n tweede kijkbeurt, wel heel dik op ligt (iets dat ik bij deel 1 niet had).
Gore traps, een verhaal dat goed in elkaar steekt: eigenlijk is er, voor een horror vervolg, niets eens zo heel veel mis mee.
Geen klassieker natuurlijk maar zeer zeker (ook bij herhaling) kijkbaar.

7,5/10

[Patrick van den Hul]

Je snapt toch hopelijk ook wel dat ik dan niet bedoel dat ik heel de film door wil rollebollen van het lachen of iets in die richting. Het gaat me er om dat er tussen de regels door nog iets leuks te beleven valt. Iets van spontaniteit, iets om te lachen.

Natuurlijk snap ik dat, maar ook dat is geen voorwaarde voor een goede film.

Neem bijvoorbeeld Requiem for a Dream. Veel depressiever dan dat worden ze niet gemaakt, maar desondanks is het nog steeds een vrij geniale film.

[rogue]

Natuurlijk snap ik dat, maar ook dat is geen voorwaarde voor een goede film.

Neem bijvoorbeeld Requiem for a Dream. Veel depressiever dan dat worden ze niet gemaakt, maar desondanks is het nog steeds een vrij geniale film.

En ook van Aronofsky. Zou het dan toch aan hem liggen ...in the Fountain viel ook niets te (glim)lachen.

[Dan G.]

The Fighter

Man man man wat heb ik genoten van deze flick. Bale is ge-ni-aal! En dat terwijl ik hem doorgaans helemaal niet zo hoog heb zitten. Geen wonder dat hij de Oscar dit jaar pakte voor beste mannelijke bijrol.

The Fighter weet van begin tot einde te boeien. Het verhaal wordt goed opgebouwd en is ook de kracht van de film. De vecht scenes echter laten nogal wat te wensen over. Op momenten doen die zich zelfs nogal amateuristisch aan. Ook zijn ze veel te kort. Zo kort, dat je een beetje het idee krijgt dat ze afgeraffeld zijn. Dit gegeven haalt de film in zijn totaliteit toch een tikkeltje naar beneden. Op momenten voel je toch dat er een vleugje Rocky overgenomen is tijdens de trainingen en de laatste partij. Een beetje meer, maar vooral goed uitgewerkt drama was dan ook wel op zijn plaats geweest.

Neemt niet weg dat The Fighter een absolute topper is die het kijken meer dan waard is.

[roninpacino]

wow...is het zo erg dan?
Maar waarom ( zie je, ik schrijf waarom en niet wrm, dus daar kun je alvast niet over zeuren) moet ik perse zo schrijven? Iedereen begrijpt toch wel dat ik gewoon bedoel of niet?
Ben het gewoon gewend.
Maargoed, ik kap er dan wel mee. Als mensen t zich zo aantrekken.

*het

[roninpacino]

oei....
oeps...
sorry mensen, ik denk dat ik mn excuses even aan moet bieden...
Ik heb al mijn reacties even na gelezen, en ik zie dat ik best asociaal bezig ben...
Echt sorry daarvoor, ik ben soms gewoon heel hyper en opgefokt, en ik wil echt niet dat jullie me allemaal gaan haten door die stomme reacties.
SORRY IEDEREEN,
nu over, ok? Ik let op mijn woorden nu.

Oke, dan is het goed. Het is je vergeven voor deze keer.

Net de film 'At Close Range' (Sean Penn) gezien. Het was erg laat, dus ik zocht maar een film op die op het eerste gezicht 'simpel' leek. Uiteindelijk voor deze film gekozen (On Demand van MGM). De film viel mij zeker niet tegen. Het was i.i.g. meer dan wat ik ervan verwacht had en dat is altijd positief. Omdat Sean Penn nog jong is in deze film, wist ik niet wat ik moest verwachten van zijn acteerprestatie. Gedurende de film kreeg ik echter wel steeds meer waardering, want voor een jonge acteur is hij 'best' goed. Logisch dat hij uiteindelijk een groot acteur is geworden, want hij valt i.i.g. wel op. De film zat goed in elkaar, al gingen een aantal dingen wel erg snel.

Bijvoorbeeld dat het contact tussen Brad en zijn vader (Brad Senior) zo snel hersteld en ook nog eens zo snel eindigt.

Soms mocht er van mij wel wat meer actie in de film zitten, alleen het was wel voldoende. Het gaat vooral om het verhaal als geheel, niet om de losse actie scenes. Verder was de muziek ook wel redelijk, niet echt bijzonder te noemen i.i.g.

Ik geef deze film een 7.5/10.

[RobinB]

The Fisher King


Jack Lucas is in radiokringen een cultfiguur. Zijn programma wordt druk beluisterd, hoewel hij geen blad voor de mond neemt en hij ontzettend cynische opmerkingen maakt. Jack haat wanhopige mensen. Toch zijn zij het die in zijn programma meestal aan het woord komen. Edwin Malnick is een vaste klant. Wanneer hij vertelt dat hij de vrouw van zijn leven ontmoet heeft, slaat Jack met één opmerking die droom aan diggelen. Onder de indruk van Jacks uitspraak, vermoordt Malnick zeven mensen en pleegt daarna zelfmoord. Dit betekent ook het einde van Jacks carrière. Drie jaar later voelt Jack zich nog steeds verantwoordelijk. Hij piekert, kwelt zichzelf, is berooid en heeft geen vooruitzichten. Hij wordt door de complete catastrofe gered door Parry, de conciërge van God.


Uitstekende film geacteerd door Robbie Williams en Jeff Bridges, Wat volgens mij een normale film moest worden, is weer een ware trip. De stijl die Terry Gilliam in filmen toepast komt dan ook sterk naar voren. 8

[SKnapen]

Jaws

Na vele jaren weer eens herzien. Blijft een sterke film die de tand des tijds goed heeft doorstaan. Het belangrijkste onderdeel van de film, de haai, ziet er nog steeds geloofwaardig uit. Zelfs wanneer Quint op een vrij gruwelijke manier wordt opgegeten.
Aan het begin van de film wordt de spanning sterk opgebouwd door de gebeurtenissen te tonen zonder de haai nog echt te laten zien.
Zo weet Spielberg deze spanningsboog aardig op te rekken. Ook de shots onder water van de zwemmende badgasten en de fabuleuze soundtrack van Williams dragen hier aan bij. Als we dan eenmaal de haai voor het eerst hebben gezien komt er een klein dipje in het midden van de film.

Pas wanneer ze met zijn drieën op jacht gaan komt het tempo er weer aardig in. Het claustrofobische van het kleine gammele bootje op de grote zee en het gevaar dat er steeds omheen zwemt geeft een mooi beangstigend effect. Maar ook de onderlinge relatie tussen de drie man is sterk uitgewerkt. Je komt echt iets van ze weten en dat ze elkaar soms niet uit kunnen staan maakt het geheel alleen maar geloofwaardiger. Enige nadeel wat ik nog kan verzinnen is de muziekkeuze. Die leek me soms wat vrolijk over te komen, zeker als je dit afzet tegen het eerste deel van de film.

8,0

[vinnypassy]

I’m Not There. (2007, Todd Haynes)

Alleen de aanpak van deze film is al interessant genoeg om een poging te wagen: aan de hand van zes verschillende karakters, gespeeld door net zoveel acteurs, wordt een beeld geschetst van de verschillende kanten van de legendarische Bob Dylan. Het is gedurfd en het kan heel slecht uitpakken, maar na drie kwartier zat ik helemaal in de film en liet ik dit niet meer los. Het mysterie rondom Dylan blijft bestaan en ik denk dat dat ook de bedoeling is geweest. Technisch een prima film, de acteurs (vooral Ledger en Blanchett) overtuigen, sterke muziek en een boeiende kijk op een markante legende. Enige voorkennis van Dylan is hierbij niet overbodig, want het kan af en toe wat onduidelijk overkomen, maar na een uur moet het toch allemaal goed te volgen zijn.

The Insider (1999, Michael Mann)

Michael Mann staat toch vooral bekend om zijn actiefilms, maar met deze thriller laat hij zien ook dit te beheersen. The Insider is namelijk perfect opgebouwd: de tijd wordt genomen de personages te introduceren, waarna langzaam maar zeker steeds meer intriges aan bod komen, het grote geheim onthuld wordt en enkele interessante plotwendingen de hoek om komen kijken. Hierbij verdient de cast een enorme pluim, hoewel Russell Crowe heel dicht tegen overacteren aanzat. De beklemmende muziek en het goede camerawerk houden je continu geboeid, want ondanks het relatief lage tempo gingen de tweeënhalf uur als een razende voorbij.

Swades: We The People (2004, Ashutosh Gowariker)

Ik moest me er wel even toe zetten, want mijn vooroordelen over Bollywoodfilms en de lengte (meer dan drie uur) spraken me tegen, maar het is gelukt. Natuurlijk is er wel een en ander aan te merken op deze prent. De Bollywoodsongs tussendoor konden me niet echt bekoren en het verhaal is wat voorspelbaar. Al met al is het echter een behoorlijk onderhoudende film. Ondanks de voorspelbaarheid vervalt de film namelijk niet in al te grote clichés en Khan doet het prima in de hoofdrol. De thematiek (liefde en leven behoort boven materialisme te gaan en de onderontwikkeling van India die aan de kaak wordt gesteld) geeft de film nog een zeer behoorlijke inhoud mee ook. Het tempo was overigens zeer aangenaam, waardoor de film niet ellenlang leek te duren. Toch geen tegenvallertje, maar ook geen uitgesproken hoogschieter.

[Peter van santbrink]

The Living Sea BR 9/10



helaas maar 40 minuten, schitterende beelden, hoogtepunten voor mij de kwallen en de Bultruggen

[vinnypassy]

The Hidden Fortress (1958, Akira Kurosawa)

Vergeleken met de twee eerdere films die ik van Kurosawa zag (Seven Samurai en Rashomon) is dit vele malen lichtere kost. Het voornaamste doel van de film lijkt toch vermaak te zijn geweest en dat is zeer behoorlijk geslaagd, want qua komedie . De verschillen tussen arm en rijk worden misschien ietwat overdreven neergezet, maar dit geeft de film net wat extra waarde mee. De grootste kwaliteit van de film ligt hem voor mij echter in het visuele, want de beelden zijn wederom fantastisch, niet in de laatste plaats door het goed gebruiken van het beeldformaat.

Shadow Of A Doubt (1943, Alfred Hitchcock)

Misschien ben ik Shadow Of A Doubt met iets te hoge verwachtingen ingegaan, misschien mist de film echt iets voor mij. Het werd namelijk nimmer de echt spannende of mysterieuze film die ik ervan had verwacht. Nu borrelt de spanning weliswaar vrijwel steeds onderhuids, maar doordat de losse eindjes vrij simpel en ook snel met elkaar verbonden kunnen worden komt dit nooit tot het niveau van Hitchcocks grote toppers. Daarbij lijkt de romance die opbloeit maar verplichte kost, want hoe dit tot stand is gekomen kan ik uit de film nauwelijks opmaken.

Toch is het de onderhuidse spanning die de film op een goed niveau weet te houden: de (seksuele) spanning tussen oom en nichtje, de immer fascinerende slechterik die wordt afgezet tegen het wat saaie modelgezin uit een Amerikaans achterstadje… Deze prent heeft genoeg om geboeid naar te kijken, maar toch had ik hier nog meer van verwacht.

The Lady Vanishes (1938, Alfred Hitchcock)

Nadat The 39 Steps (die samen met deze film wordt gezien als het beste Engelse werk van Hitchcock) mij iets tegenviel, ging ik hier met getemperde verwachtingen in. Na afloop ben ik echter aardig enthousiast. The Lady Vanishes is namelijk een film die zowel komedie, mysterie als spanning vrijwel perfect met elkaar weet te verbinden. Het duurt misschien wel wat lang voordat de film ‘to the point’ geraakt, maar het mocht de pret voor mij niet drukken. Samen met enkele visuele trucjes, zoals het inzoomen op de glaasjes brandy en de scène waarbij een personage aan de trein hangt, en hoe de Engelsen worden getypeerd is dit een prima onderhoudende film.

[rogue]

Arthur (2011)

Eén ding moet gezegd worden: het is precies de film die ik ervan verwacht had.
Grappige remake, zeker geen hoogvlieger, maar dat hoeft ook niet altijd. In de vergelijking Dudley Moore vs Russel Brand, doet Brand het niet slecht. De rol ligt hem heel goed, en bij tijd en wijle is hij erg grappig.
Geweldig begin trouwens .
Leuk tussendoortje, meer niet.

[Dan G.]

127 Hours.

Hij begint leuk en zelfs het eerste stuk vanaf het moment dat hij vast komt te zitten is onderhoudend. Maar langzaamaan begint hij het een beetje te verliezen en zo ook mijn aandacht. Film kakt ontzettend in door allerlei beelden waar ik helemaal niet op zit te wachten. Vele flashbacks zijn dat. Het moment dat hij ook echt begint met het afzetten van zijn arm is zeer gedetailleerd in beeld gebracht wat op momenten zeer indrukwekkend was. Maar over het algemeen is deze flick voor mij een van de minderen van de laatste tijd.

[chev]

Binnen gekregen via forum steelbooks van skyline en season of the witch
gekocht bij frs the big blu,the descent,deep blue

[Albert Kostwinder]

Leuk, maar wat vond je er van en waarom?