Te dik

[Dennis Oosterhuis]

erg goed! Wat is je geheime recept? Op het ogenblik ligt het sporten bij mij helemaal stil. In november gescheurde enkelbanden gehad en nu weer knie problemen, kan dus helaas even niet sporten en het is juist zo hard nodig:sad:

Mijn geheime recept is gewoon veel bewegen, veel water drinken, 3x per dag eten en op vaste tijden, tevens erop letten WAT je naar binnen werkt en dat werkt dus prima. :wink:

[Stephan Nobelen]

Ik ben en was veel te zwaar. 2 weken geleden heb ik besloten om het anders te gaan doen. Heel wat boeken doorgewerkt en erachter gekomen dat dat irritante mens Sonja Bakker een goed dieet had om af te vallen. Zo gezegt zo gedaan, twee weken geleden begonnen en ik moet zeggen dat het goed gaat. Wegen doe ik liever niet, maar ik merk het wel degelijk aan mijn kleding. broeken waar ik niet meer goed inkwam kan ik nu aan en mijn handen en spullen in de zak stoppen.

Ook ben ik meer fruit aan het eten, en dat help tegen de honger. Zolang ik het vol kan houden doe ik het en ik denk wel dat ik het kan volhouden tot eind juni. (dan ga ik op vakantie). Na de vakantie ga ik dan gewoon weer verder, totdat ik weer een normaal gewicht heb. Nu weeg ik 90 kilo en ben maar 1,77m en 18 jaar. En dan te bedenken dat ik 2,5 jaar geleden 1,75m was en 59 kilo woog. .

Hoe dan ook beter nu dan later afvallen, ik ga door met mijn Sonja Bakker dieet en wanneer ik weer tevreden ben zorg ik dat ik normaal en gezond blijf eten, zodat niet binnen een paar maanden die kilo's er weer bij zijn. Er komen is 1 maar op gewicht blijven is natuurlijk een tweede

[Hugo R]

Ben nu ruim 4 weken bezig en ben al 5,5 kilo kwijt, ik loop dus prima op schema...

Goed bezig

[Mr_Parker]

Ik ben net geen 1,90m en heb jaren tussen de 90 en 95 kilo gewogen. Iets te zwaar dus. De laatste 2 jaar ging het echter naar 110 kilo.
Begin december vond ik het dan ook genoeg en ben begonnen met meer op te letten op wat maar vooral hoeveel ik eet. Echt veel meer bewegen doe ik niet, en snoepen deed ik toen nauwelijks en nu is dat niet anders.
Sonja Bakker en co ken ik niet en weet dan ook niet wat die te melden hebben. Ik geloof niet zo in dieet voorschriften. Het is daarmee vaak nl. moeilijk om die stijl van eten / leven na het bereiken van je gewenste gewicht vast te houden.

Sinds mijn start is Sinterklaas gekomen en gegaan, eveneens kerstmis, oud en nieuw, carnaval en ook pasen. Allemaal zaken waarbij het toch snel gebeurd dat je wat meer / ongezonder etc eet. Ook ben ik in die tussen tijd op redelijk wat verjaardagen geweest en heb om andere redenen redelijk wat gebak gehad. Ook ben ik in die tijd totaal meer dan 4 weken op reis geweest waarbij ik aangewezen ben op restaurants, waar ik dan vaak pas na 21:00 aan tafel ga (ook niet echt ideaal).

Toch ben ik ondertussen afgevallen naar 88 kilo en voel me er ontzettend goed bij en heb nooit het idee dat ik iets mis of dat ik honger heb.
Het enige nadeel is dat ik haast geen enkele broek meer heb die me goed past. De broeken die ik in februari gekocht heb zitten zelfs niet goed met een riem. Die moet ik al te strak aantrekken om te voorkomen dat ze me niet afzakken dat het niet uitziet.

Op zich zou er volgens de BMI en co rekenaars bij mij nog wat gewicht afmoeten. Maar dat is voor mij geen noodzaak. Ik ga me er niet voor inspannen om op 80kilo uit te komen, da is geloof ik op papier volgens deskundigen het ideaal gewicht voor iemand als mij. Als ik dat gewicht vanzelf bereik als ik zo blijf eten etc als ik nu doe dan is dat prima, maar ik ga er geen abonoment op een sportschool voor nemen ofzo.

[Edgar Smit]

wat ik wel irritant vind zijn al die voorschriften zoals BMI etc. Elk mens is anders, hoe kun je dan een algemeen ideaal gewicht stellen? Natuurlij, als je dik bent ben je dik en weet je dat zelf meestal ook wel, maar sommige mensen zijn gewoon zo gebouwd en zullen niet dun/slank worden. Het mooiste voorbeeld heb ik een sgezien in een documantaire over vet, waarbij een relatief klein dik engels mannetje kwam waarvan je zou denken dat ie echt te dik was. Maar wat bleek:
hij at supergezond, hij dronk niets en liep zelfs marathons, hij de hartslag en het hart van een zeer goede sporter en was dus eigenlijk supergezond. Maar door zijn bouw leek hij te dik, volgens elke index/BMI, en wat al niet meer had hij overgewicht. Dit even om aan te geven dat er dus echt geen ideaal gewicht bestaat, alleen een gemiddelde voor gemiddelde mensen.

[Ultramorada]

wat ik wel irritant vind zijn al die voorschriften zoals BMI etc. Elk mens is anders, hoe kun je dan een algemeen ideaal gewicht stellen? Natuurlij, als je dik bent ben je dik en weet je dat zelf meestal ook wel, maar sommige mensen zijn gewoon zo gebouwd en zullen niet dun/slank worden. Het mooiste voorbeeld heb ik een sgezien in een documantaire over vet, waarbij een relatief klein dik engels mannetje kwam waarvan je zou denken dat ie echt te dik was. Maar wat bleek:
hij at supergezond, hij dronk niets en liep zelfs marathons, hij de hartslag en het hart van een zeer goede sporter en was dus eigenlijk supergezond. Maar door zijn bouw leek hij te dik, volgens elke index/BMI, en wat al niet meer had hij overgewicht. Dit even om aan te geven dat er dus echt geen ideaal gewicht bestaat, alleen een gemiddelde voor gemiddelde mensen.

Dit lijkt me toch eerder uitzondering dan regel. De meeste mensen die er dik uitzien, hebben gewoon teveel vet (of ze zijn zwanger hihi).

BMI geeft alleen een indicatie aan. Als deze tussen de 20 en de 25 ligt, dat heb je een gezond gewicht. Daarnaast is het wel handig om te kijken hoe hoog je vetgehalte is. Mensen met een hoger gewicht zouden theoretisch gezien idd gewoon een goed vetpercentage kunnen hebben, en dan is er niks aan de hand. Maar ja, er komen steeds meer mensen bij met overgewicht en dat ligt echt niet aan de bouw van mensen. Die mensen hebben gewoon teveel vet op hun lijf.

Probleem lijkt me dan ook eerder andersom liggen, dat mensen adv hun BMI denken dat ze een gezond gewicht hebben terwijl ze een erg hoog verpercentage hebben, en daarbij zonder dat ze het waarschijnlijk beseffen een verhoogde kans op het een en ander aan ziektes.

[Dennis Vansant]

BMI is slechts een relatieve index die enkel een soort verhouding kan geven tussen lichaamslengte en -gewicht. Hij houdt geen rekening met hetzij spier-, hetzij vetmassa. Daarom heeft een bodybuilder volgens deze index ook overgewicht, aangezien spiermassa ongeveer anderhalf keer zo zwaar is als vet, maar heeft hij maar een vetpercentage tussen de 3 en 5%. Just goes to show you

[Ultramorada]

Daar breng ik ook niks tegenin hoor. Maar voor mensen die niet uitzonderlijk veel bewegen of spiermassa kweken is de BMI toch wel een goede indicatie, met dan misschien een paar uitzonderingen als ik Edgar moet geloven.

[Edgar Smit]

Daar breng ik ook niks tegenin hoor. Maar voor mensen die niet uitzonderlijk veel bewegen of spiermassa kweken is de BMI toch wel een goede indicatie, met dan misschien een paar uitzonderingen als ik Edgar moet geloven.

Niets moet behalve ademhalen anders ga je dood (wel meteen je overgewicht opgelost).

[Ultramorada]

Niets moet behalve ademhalen anders ga je dood (wel meteen je overgewicht opgelost).

[Edgar Smit]

Maar wat ik dus zei en mede door Dennoman bevestigd wordt is dat indexen zoals BMI alleen maar een gemiddeld iets geven. Ben je zelf al niet gemiddeld, dan heb je er dus niets aan en geven ze alleen maar foute info. Ik heb een collega gehad die er dik utizag bijvoorbeeld maar die was gewoon enorm fors gebouwd.Zij sportte zeer fanatiek en had geen gram overtollig vet aan haar lijf, maar volgens verschillende van die indexen had ze wel overgewicht. Ander voorbeeld, een meisje wat ik ken heeft enorme borsten maar is voor de rest vrij tenger en klein. Volgens de BMI zou zij iets overgewicht hebben maar dat is niet zo, haar borsten zijn in verhouding tot haar lichaam veel te groot. Tel daarbij mijn eerdere voorbeeld op en je snapt wat ik bedoel. Neemt niet weg dat als je wel gemiddeld bent, en dat is toch wel de meerderheid van ons, zo'n index je een indicatie kan geven. Maar het blijft een indicatie, het moet nooit een streefmiddel of obsessie worden.

[Esteban]

Vet zijn is een keuze... Zo denk ik er over.

'k Zou zeggen dat dat wel héél erg kort door de bocht is, maar het is ook nog eens ongelooflijk dom om zoiets te zeggen. Zo'n kortzichtige uitspraken, daar kan mijn hoofd gewoon niet bij.

Zelf heb ik daar gelukkig niet echt last van. Sporten bijvoorbeeld, het kan vreemd klinken, maar ik verlies daar geen gewicht mee, ik voel me enkel beter. En ik eet vrij gezond, maar als ik op dezelfde dag een hamburger eet en een stuk chocolade ben ik een kilo en een half bijgekomen de dag erop.

Maar ik ken meer mensen die de heel weg hebben afgelegd van diëten tot afvallen onder begeleiding en sporten. Toch blijven ze sukkelen, ze moeten dagelijks vechten voor (wisselend) resultaat en hebben verdomd veel moed nodig om dat vol te houden. Soms zelf gewoon om stabiel te blijven en niet meer te stijgen in gewicht, zonder dat ze in definitie gewicht verliezen. En ik zou graag zeggen dat het gaat om uitzonderingen, maar dat is niet het geval.

En natuurlijk zijn er mensen die ongezond bezig zijn en dagelijks eten waar ze zin in hebben (dat hoeft nog niet eens in overdreven mate te zijn), weinig beweging hebben enz. Ah, dat ze dan gewoon kiezen om niet vet te zijn. Was de wereld maar zo simpel als sommige mensen het zien.

[pretorian22]

ik ben 1,93 en weeg 104kg moet 10kg kwijt maar meer niet. toen ik rond de 93-94 woog was ik gewoon goed en niet te dik.

ik moet meer gaan sporten, op regelmatige tijden eten en meer drinken. verder nix want ik snoep niet of dergelijke dingen.

[Kasper P.]

Ga niet je niet verplichten om te sporten want dan wordt het een hel, gewoon op eten letten en regelmatig (water, absoluut geen fris) drinken werkt prima.

[Dennis Vansant]

Mjah, Light frisdranken mag je drinken, maar na elk blikje Cola Light wel 2 glazen water om de cafeïne te neutraliseren. Zoveel water in je strot moeten wurgen is al genoeg om de frisdranken na een tijdje al behoorlijk zat te zijn hoor

[manon kuik]

Het is natuurlijk al een heleboel keer gezegd: eet minder, eet gezonder, eet niets tussendoor en ga bewegen! En leeftijd heeft er volgens mij niets mee te maken. Ik ga richting 50 (oeps) en weeg met dit ritme nu minder dan op het laatst op middelbare school. Als ik niet uitkijk word ik echt te dun. Met 1.72 weeg ik nu 56 kg, maar daar moet ik ook hard voor werken!! Laat die auto staan, pak de fiets!!

[Olivier vd D.]

Er stond enkele maanden geleden een artikel in de Volkskrant over overgewicht en daarin stond o.a. dat mensen tegenwoordig minder bewegen dan vroeger, maar zeker zoveel en vaak zelfs veel meer eten. De zeer eenvoudige conclusie was dan ook dat het voor een groot deel van zwaarlijvige mensen gewoon een kwestie is van minder eten. Niks geen sporten, dieten, etc. Eet wat je nodig hebt en niet meer. Ik beweer daarmee niet dat dat de oplossing is voor iedereen, maar voor een groot deel zal het absoluut van toepassing zijn. Een vriend van mij is flink te dik en hij en zijn vriending beweren allebei dat hij helemaal niet veel eet. Nu weet ik dat zij beiden gewoon hun kop in het zand steken. Hij eet immers wel veel en bij voorkeur ongezonde tussendoortjes en snacks tijdens de lunch. Het zitzo in zijn patroon dat hij het niet eens meer kan onderscheiden. Dit zal ongetwijfeld het geval zijn met meer zwaarlijvige mensen. Voor hen is het van belang dat ze inzicht krijgen in hun eigen eetpatroon, want zelf realiseren ze zich vaak niet wat ze allemaal naar binnen werken. Kortom, inzicht is wat mensen nodig hebben. En inzicht is ook de oplossing van veel andere maatschappelijke problemen. De overheid zou hier veel meer energie in moeten steken mijns inziens.

[Pepijn Wildbret]

Ik heb al ontzettend lang niets meer gepost hier, maar aangezien dit topic wel intressant is plaats ik ook maar een reactie.

Ik ben nu 26 en woog op 1 april vorig jaar 152 (geen typ fout ) kilo (1.86 lang)
Aangezien ik eigenlijk nooit een probleem heb gehad met mijn gewicht (niet gepest, onzettend veel vrienden etc) heb ik eigenlijk nooit iets ondernomen tegen mijn overgewicht.

Eind maart kreeg ik hoofdpijn en kreeg ik langzaam het gevoel dat er iets mis was. Nadat ik bij de huisarts was geweest, bleek eigenlijk dat alles prima was. Mijn bloedruk was ok, suiker spiegel was ok, en eigenlijk mankeerde ik dus niets. Nadat ik echter een tijdje met mijn arts had zitten praten kreeg ik toch het gevoel dat ik er iets aan moest gaan doen. Het feit dat ik me ineens druk was gaan maken betekende voor mij gevoel namelijk dat ik er ergens toch mee bezig was.

De volgende dag heb ik me aangemeld bij een sportschool en ben ik onzettend gaan opletten op mijn voeding. Ik heb geen enkel boek gelezen en heb geen enkel speciaal programma gevolgt.

Nu (ruim een jaar later) weeg ik 86 kilo en ben ik dus 65 kilo afgevallen. Mensen die mee een tijdje niet meer gezien hebben, herkennen me vaak niet goed of schrikken, maar uiteindelijk voel ik me top.

Ik heb nog steeds dezelfde vrienden (die me letterlijk door dik en dun gesteund hebben) en moet ook zeggen dat er voor de rest niet onwijs veel veranderd is. En toch voel ik me gewoon een stuk "gezonder" Maar dit is natuurlijk wel een ontzettend persoonlijk gevoel.

Wat ik wil aangeven is, dat iedereen voorzich de keus moet kunnen maken. Het is onzin om te zeggen dat dikke mensen luier of dommer zijn (Heb altijd onwijs veel gewerkt en studies gevolgt en ben dus nooit een "bank hanger" geweest) En dat niemand enig recht heeft om een onderdeel te vellen over iemand anders zonder deze persoon, persoonlijk te kennen (dus puur op omvang) Bij mij is het uiteindelijk redelijk simpel gegaan (vergis je niet, ik heb er keihard voor gewerkt en veel voor gelaten maar gemiddeld een kilo in de week is best veel) Maar bij andere mensen gaat het een stuk minder makkelijk. Heb daar begrip voor.

[Daniël V.]

Hele prettige binnenkomer na al die tijd, Pepijn! 65 kilo in ongeveer een jaar... RESPECT man! Ook fijn dat je de steun van de mensen om je heen hebt gehad. Dat scheelt echt een hoop.

Inderdaad een kortzichtige misvatting dat alle mensen met gemiddeld tot veel overgewicht lui zijn en het allemaal aan zichzelf te danken hebben. Je zult je nu echter fysiek wel een stuk fitter voelen. Zelf heb ik dan geen overgewicht, maar ik ben wel absoluut voorstander van regelmatig sporten en letten op de voeding. Een keer zondigen mag natuurlijk wel, maar dus met mate.

Ik denk dat jouw verhaal veel steun en inspiratie kan bieden aan mensen die in dezelfde situatie zitten.

Zo, nu mag je voor een nieuwe avatar gaan zorgen. :wink:

[Ultramorada]

Wow, 65 kilo in een jaar . Ik ben al blij met 1 kilo per maand, en jij doet het per week. Maar ik denk dat je dus ook het hele jaar gezond hebt gegeten. Kan me heel goed voorstellen dat je je nu gezonder/fitter voelt met zo'n hoop kilo's eraf en een betere conditie. Heb je op de sportschool nog een speciaal programma gedaan?

[Pepijn Wildbret]

Wow, 65 kilo in een jaar . Ik ben al blij met 1 kilo per maand, en jij doet het per week. Maar ik denk dat je dus ook het hele jaar gezond hebt gegeten. Kan me heel goed voorstellen dat je je nu gezonder/fitter voelt met zo'n hoop kilo's eraf en een betere conditie. Heb je op de sportschool nog een speciaal programma gedaan?

Nou 65 in ruim 14 maanden (1 april tot eind mei) Maar idd het ging vrij rap..

Heb niet echt een speciaal programma gevolgt, maar heb me wel alleen op cardio gericht (ben nu net 2 weken bezig met meer kracht training) Dus heel veel crosswalken (ziet er niet uit, maar verbrand echt onwijs veel calorieen) en veel fietsen..

[Olivier vd D.]

Zeer mooi resultaat Pepijn, chapeau!

[Khonnor]

Interessant om veel reacties van mannen te lezen hier. Gewicht, eten en dergelijke is iets waar ik altijd mee bezig zal zijn in mijn leven, naar alle waarschijnlijkheid. Maar dat heeft een psychische uhmm, reden.

Ik wil altijd afvallen (weeg nu 67), maar heb er momenteel geen doorzettingsvermogen voor. Zou het liefst ongeveer 10 kilo willen kwijtraken en het liefst willen sporten (cardio), maar te lui om de stap te nemen.

Overigens, vind ik dikke mensen niet vies, dom of lelijk. Maar vind ik dat ze moeten afvallen uit gezondheidsoverwegingen. Te dik kan gevaarlijk worden. Laatst zo'n programma op tv gezien waarin mensen werden gevolgd die te dik waren en een van de twee stierf ook uiteindelijk. Eten tot je niet meer kunt. Ik denk dat het allemaal iets psychisch is uiteindelijk. Mensen die in de problemen raken of met onverwerkte problemen rondlopen en ipv drugs te gebruiken gaan eten om zich beter te voelen... Niemand die aan de bel trekt en ineens...BAM....weeg je 300 kilo! En dan weer terug naar 60 voor het te laat is? Haast onmogelijk.

Ik eet wanneer ik honger heb, vaak pas rond 4 uur in de middag. Ik eet dan vaak snel, waardoor ik sneller volzit, na een half bord. Dan eet ik 's avonds nog iets van een broodje of een burgertje. Meer eet ik eigenlijk niet. Soms weleens een chocoladereep of een zakje chips tijdens het werk in het weekend. Ik drink wel enorm veel. Sinaasappelsap, Fanta, Koffie, Thee. Verder niets. In het weekend bier en wijn.

Tsja...ik denk dat je , zolang je ZELF maar goed voelt over jezelf er geen probleem is. Grenzen zijn er natuurlijk altijd.

[Olivier vd D.]

Je start vaak pas om 4 uur met eten??? Da's niet gezond hoor. Het lijkt me belangrijk dat je verdeeld over de gehele dag eet om je bloedsuikerspiegel op peil te houden. En van de dranken die je noemt deugt in feite alleen sinaasappelsap. Koffie en thee onttrekken juist vocht aan het lichaam i.p.v. dat ze vocht toevoegen. En ik hoef natuurlijk niemand te vertellen dat frisdrank niet zo best is voor je.

Maar wat ik me vooral afvraag na je verhaal is waarom je zo snel eet. Gewoonte? Slecht voorbeeld? Wil je er niet de tijd voor nemen?

Overigens is 67 kilo toch geen gewicht om altijd te willen afvallen of mis ik wat?

[Edgar Smit]

Iemand de docu gezine over de hersenstoring, waardoor je hersenen eigenlijk je lichaam het signaal geven dat je nooit vol zit, met als gevolg dat je, hoeveel je ook eet, altijd honger hebt? Dat was pas erg, mensen en kinderen die er niets aan kunnen doen dat ze altijd honger hebben door foutje in de hersenen en zelfs aggressief worden door de honger.