Novecento [DVD]

[Ben H.]

Novecento

Bertolucci’s veelbesproken epos: integraal, gerestaureerd en met Italiaanse dub.

Lees dit artikel

[Richard B.]

Deze versie lijkt me (qua beeld dan) gelijkwaardig aan de Amerikaanse versie die een paar jaar geleden is uitgebracht. Het is mooi dat Lumière de moeite doet om dit in Nederland op de markt te brengen, maar het proeft toch een beetje als mosterd na de maaltijd. Er zijn al eerdere Nederlandse releases geweest en een Blu-ray release had daarom logischer geweest.

[peptalk]

Er is een Italiaanse BD met Engelse of Italiaanse audio en er komt binnenkort een US uitgave. Die US uitgave is van Olive films en ik zie regelmatig slechte recensies qua beeld en geluid van deze maatschappij dus ik wacht eerst de recensies af

[HUYG]

Prachtige film, op Duitse zenders nog wel eens 's nachts bekeken, ondanks verschrikkelijke nasychronisatie. Een feest voor de zintuigen. Prachtig hoe die historische thema's passeren. En Donald Sutherland kende ik, toen ik Novecento voor het eerst zag, alleen als Oddball uit Kelly's Heroes (een gek van een heel andere orde, idd eng als fascist). Heb de lange versie al op dvd maar op mooie BD wel een verplichte aanschaf voor mij.

[Roy Langeveld]

Heb me op een vrije dag ook maar eens gewaagd aan dit 5 uur durende epos. Ik moet zeggen, het was de moeite van het doorbijten waard. De beelden en het camerawerk zijn prachtig, en regisseur Bertolucci komt met een paar mooie scenes, zoals die waarin Olmo als kind wegrijd in een trein, en dit shot bijna naadloos overgaat in een shot waarin hij als volwassen man terugkeert. Ook de allegorie, waarin de personages duidelijk de verschillende klassen in de Italiaanse maatschappij belichamen, werkt goed.

Maar idd, toch is vijf uur echt wat teveel van het goede. Zeker na het sterke eerste uur en vóór het prima laatste uur zit een middenstuk waar best wat uitgeknipt had mogen worden. De boodschap dat de aristocratie en de fascisten de boeren uitbuiten valt zo wel erg in herhaling. Storend is ook de nasynchronisatie. Gedurfd dat Bertolucci zijn internationale cast Italiaans liet spreken, maar blijkbaar was het niveau dermate erbarmelijk dat de buitenlanders allemaal door Italiaanse acteurs moesten worden ingesproken die soms een totaal ander stemgeluid hebben of qua intonatie niet matchen met de emoties op de gezichten. Jammer, het maakt de film toch een tikkeltje achterhaald in moderne ogen.

Wel leuk dat Bertolucci zijn film zo lekker aards houdt. Een dubbele masturbatie-scene, een expliciete slachtpartij en een paardenpoep-gooiscene, het zit er allemaal in en zorgt ook in deze tijd nog voor een paar WTF! momenten. Ook de slotscene vond ik erg amusant: ondanks hun hoge leeftijd ruzieën de twee personages nog altijd door, na al die jaren zijn ze nog steeds elkaar beste vijand. Al met al geen meesterwerk, maar wel een monumentale film, voor de liefhebber met veel zitvlees.