Deze vraag wilde ik jullie eens voorleggen.
Ben je nou een echte liefhebber wanneer je het grootste deel van alle klassiekers in je collectie hebt staan of mag het ook een hele andere kant op gaan...
Neem nou mijn eigen persoontje:
Ik schaar mijzelf wel onder de filmliefhebbers. Maar heb ik wel recht om daar tussen te staan? Films als Once Upon A Time In The West, Cassablanca, Scarface, Ben Hur, The Good The Bad & The Ugly, The Godfathers, Fight Club etc etc worden toch gezien als klassiekers die elke liefhebber MOET respecteren maar...ik vind ze verschrikkelijk
Films die voor mij veel meer waarde hebben zijn titels die door de critici vaak gefileerd worden. Of als niemendalletjes of popcorn flicks worden gezien. Mag ik me dan nog een liefhebber noemen?
Let op: dit gaat natuurlijk niet over mijzelf, dat is alleen een voorbeeld. Probeer om vanuit je eigen beleving aan te geven hoe jij over dit voorbeeld denkt. Je zou bijvoorbeeld kunnen denken: 'iemand die zulke klassiekers niet kan waarderen mag zich geen liefhebber noemen' of 'klassiekers worden veel te vaak overgewaardeerd omdat...' etc etc. Snappen jullie de bedoeling een beetje?
Laat maar eens horen