Welke film/serie heb je net gekeken en wat vond je er van? (12)

[mark t]

Het is geen FEIT maar meer gevoel / ervaring. Maar in Drive zitten zoveel verwijzingen dat ik je beter naar de wikipedia site kan doorverwijzen:

http://en.wikipedia.org/wiki/Drive_(2011_film)

De meeste regisseurs die je noemt staan juist niet in de wikipedia-pagina en een aantal (voor mijn gevoel logischere) regisseurs die daarin wel genoemd worden (vaak meer quotes uit besprekingen door critici dan dat de regisseur ze zelf als invloed noemt), noem je juist niet. Die wikipedia pagina vind ik daarom niet echt een onderbouwing voor je stelling. Bovendien valt de naam Noé volgens mij meer in verband met advies m.b.t. de technische uitvoering van een specifiek special effect. Dat effect komt in Noés film in een heel andere context voor.

Dat het een gevoel is dan dat je er ècht de vinger op kunt leggen is natuurlijk voor jezelf best een logische onderbouwing, maar dat is dan niet echt een overtuigende uitleg voor anderen die die invloed niet zo terugzien in Drive. Althans niet als je antwoord beperkt blijft tot wat je gaf als antwoord op mijn specifieke vraag.

Maar goed, ook al is het op niet meer gebaseerd dan op je eigen gevoel: Als jij 't zo ervaart, dan is het in ieder geval voor jezelf een steekhoudende onderbouwing. Het maakt alleen een zinvolle discussie wat lastiger.

[Oudlid_X5]

Maar goed, ook al is het op niet meer gebaseerd dan op je eigen gevoel: Als jij 't zo ervaart, dan is het in ieder geval voor jezelf een steekhoudende onderbouwing. Het maakt alleen een zinvolle discussie wat lastiger.

Het probleem is dat ik geen foto's / videos kan vinden om mijn gevoel te onderbouwen met feiten. Maar A History of Violence is een contrast tussen ingetogenheid en uitbarsting. Wat je ook in Drive ziet. Maar ook een transformatie van brave burger tot moordenaar. Wat je ook in Drive ziet.

A History of Violence
http://www.youtube.com/watch?v=Ug4TkRz3bUY

Van een minuut of drie zie je het grafische geweld dat je ook in Drive kunt vinden. Niet het perfecte voorbeeld maar ik kon zo snel niets anders vinden.

King of New York:
http://www.youtube.com/watch?v=vosGTD4iqcw

Het moment - rond de minuut - dat Walken over zijn stad kijkt. In het begin van Drive zie je Gosling dat ook een paar keer doen. Ik associeer dat dan met King of New York van Abel Ferrara. Maar jij zal het wel nonsens vinden.

Thief:
http://www.youtube.com/watch?v=8aRNdgiq1ZU
De opening van Thief (Micheal Mann) vond ik zelf ook veel raakvlakken hebben met de opening van Drive.

The Driver:
http://www.youtube.com/watch?v=MTpJu...layer_embedded

Na de opening krijgen we de achtervolgingsscène dat op zijn beurt weer deed denken aan The Driver van Walter Hill.

En zo zijn er nog zat van voorbeelden maar tegelijkertijd kun je ook de verschillen benoemen.

[mark t]

Het probleem is dat ik geen foto's / videos kan vinden om mijn gevoel te onderbouwen met feiten. Maar A History of Violence is een contrast tussen ingetogenheid en uitbarsting. Wat je ook in Drive ziet. Maar ook een transformatie van brave burger tot moordenaar. Wat je ook in Drive ziet.

Ik vind de voorbeelden die je noemt over het algemeen nogal oppervlakkig, gezocht of gewoon fout. Maar wat mij betreft heeft een puntsgewijze discussie niet veel zin, omdat we kennelijk al een fundamenteel verschil van mening hebben over wat een verwijzing is. Nog even afgezien of ik dezelfde overeenkomsten zie, deel ik Brakhages mening dat je een al dan niet vermeende overeenkomst niet zo maar kunt uitleggen als invloed of verwijzing. Je bovenstaande post blijft ook beperkt tot het noemen van overeenkomsten (althans in jouw beleving) tussen deze en andere films.

[RobinB]

Toen ik naar Drive keek, had ik ook sterke gevoelens dat bepaalde 'beelden' overeen kwamen met andere films...maar alsnog deze film creëert duidelijk een eigen karakter..

[Oudlid_X5]

Toen ik naar Drive keek, had ik ook sterke gevoelens dat bepaalde 'beelden' overeen kwamen met andere films...maar alsnog deze film creëert duidelijk een eigen karakter..

Precies!

[peptalk]

Maar ook een transformatie van brave burger tot moordenaar. Wat je ook in Drive ziet.

Brave burger? Hij bestuurt vluchtauto's bij overvallen...

[Jeroen D]

Brave burger? Hij bestuurt vluchtauto's bij overvallen...

Ja, hij was al een crimineel.

Verhoevens vergelijkingen slaan kant nog wal.

[TheGodfather]

Anatomy of a Murder
Geniaal rechtbank drama en aanklacht tegen de Amerikaanse rechtspraak van Otto Preminger waarin James Stewart op briljante wijze een advocaat speelt die een militair moet verdedigen. Hij wordt verdacht van de moord op de man die zijn vrouw heeft verkracht.
Je wordt in het verhaal meegezogen en moet je je eigen mening vormen, vooral over het vonnis dat de jury zal uitspreken. De film duurt ruim 2,5 uur maar hij verveelt geen seconde. Door het acteerwerk van de gehele cast, het prachtige camera werk en de jazz soundtrack van Duke Ellington blijf je geboeid kijken tot aan het sublieme einde.

De beeldkwaliteit van de Criterion blu-ray is fantastisch, voor iedereen die nog steeds niet overtuigd is van het nut van het formaat voor oudere films is dit een must. En voor iedereen die dat wel al is natuurlijk ook.

9,5/10

[Oudlid_X5]

Verhoevens vergelijkingen slaan kant nog wal.

Wat vind je hier dan van?

[Jeroen D]

Wat vind je hier dan van?

Waar staat Drive en/of A history of violence dan ? Daar ging het toch om

[Oudlid_X5]

Nee, ik heb het nu over (film)verwijzingen in het algemeen.

[Jeroen D]

Nee, ik heb het nu over (film)verwijzingen in het algemeen.

Dat is prima en heb ik ook nooit ontkend dat ze er zijn bij andere films.

De overeenkomsten tussen Drive en A history of violence hadden we het over en die zijn er gewoon niet of heel erg vergezocht.

[Jeroen D]

Leg deze zin eens uit dan ;

"Maar ook een transformatie van brave burger tot moordenaar. Wat je ook in Drive ziet."

Klopt geen ruk van, sorry.

[Brakhage]

308. Hugo (Martin Scorsese, 2011) :: 8.0

Eindelijk dan gezien en hoewel een hele goede was het ook een evenwichtige film. Iedere scene met Melies was briljant en bracht duidelijk het beste in filmliefhebber Scorsese naar boven, maar het verhaal er omheen met de kinderen was vaak nogal langdradig en voelde nogal hol aan. De 3D was misschien wel de beste en meest natuurlijke die ik tot op heden gezien heb.

309. Immortals (Tarsem Singh, 2011) :: 3.0

Iets te geile kerels met iets te geile lichamen die elkaar aan pulp slaan - dat klinkt te goed om te negeren natuurlijk. Helaas is dat ook zo ongeveer het enige positieve, want verder is dit een draak van een film. Geen enkel tempo, dialoog was vaak (onbedoeld?) hilarisch en zelfs de spektakel scenes waren oninteressant. Had sinds 'The Cell' geen film meer gezien van Singh, maar er is in die tijd helaas nog niets veranderd; de man heeft nog steeds een potsierlijke stijl met louter mooie plaatjes zonder enige poëzie.

310. The Artist (Michel Hazanavicius, 2011) :: 4.0

Nog voordat ik de film gezien had, had ik mijn twijfels over de keuze voor digitaal, zoals ik hier enigszins beschreef. Nu ik de film dan eindelijk gezien heb was het feitelijk nog erger dan ik vooraf verwacht had: 'The Artist' lijkt NERGENS op een silent film en dat terwijl ze duidelijk alles hebben proberen na te bootsen, zoals decors, kostuums, muziek en manier van acteren. Alles behalve het gevoel van het beeld dus en dat stoorde me mateloos. Wat me nog meer stoorde was dat die kerel duidelijk een poor man's version of Gene Kelly was en dat de film zich hier ook duidelijk bewust van was, gezien de vele overeenkomsten met 'Singin' in the Rain'. Maar juist doordat de film zo duidelijk verwees naar 'Singin' in the Rain' was het overal zo duidelijk dat dit niet meer was dan een slechte rip-off van die briljante film; van sommige films moet je gewoon met je klauwen afblijven en 'Singín'' is daar een van (net als 'Vertigo' natuurlijk, ik snap dat Kim Novak zo tekeer gegaan is tegen de film). En gooi er ook nog maar een verwaterde dosis 'A Star is Born' in, verpak het geheel heel schattig als een mislukte stomme film en je hebt 'The Artist'. Wat misschien nog wel het meest akelig was, was dat alles zo duidelijk volledig op maat gemaakt was voor het gemiddelde arthouse publiek: oudere dames die alleen het idee al zo ontzettend 'beeldig' of 'enig' vinden, zonder verder dan ook nog maar een seconde naar de uiteindelijk uitwerking te kijken. Je weet echt op voorhand exact hoe de film zich ging ontwikkelen en deze voorspelbaarheid is fnuikend. Voor een slasher bijvoorbeeld is voorspelbaarheid een groot goed, maar voor een film als 'The Artist' is het de doodsteek, omdat het zo wanhopig origineel probeert te zijn en er is weinig ergers dan films die zich anders voor willen doen dan ze feitelijk zijn. 'The Artist' is het toppunt van middelmaat en waarschijnlijk om die reden ook zo populair bij de Oscars.

Bah.

311. Drive (Nicolas Winding Refn, 2011) :: 8.0

Het moge duidelijk zijn dat Refn weet wat hij doet en de film de nodige visuele flair meegeeft, dat is alvast mooi meegenomen. Als ik de film zou moeten omschrijven dan zou "'Taxi Driver', maar dan geregisseerd door Jean-Pierre Melville" vermoedelijk nog het meest in de buurt komen. Daarmee heb ik meteen aangegeven waarom ik de film absoluut geen meesterwerk vind: ik vind 'Drive' een tikkeltje vervelend en dat is dan vooral omdat ik Melville altijd een tikkeltje vervelend vind. Na het zoveelste blanco zwijgend in de camera staren begint dat me danig de keel uit te hangen, vooral omdat Ryan Gosling duidelijk geen Alain Delon is (wat Gosling dan precies wel is, is me nog niet helemaal duidelijk) en omdat ik sowieso nooit zo begrijp wat hier de aantrekkingskracht van is. Daarnaast voelt de film enigszins hol aan, vooral op emotioneel en thematisch vlak en mist het de complexiteit van een ´Taxi Driver´. Waarom Verhoeven zo wil blijven volhouden dat 'Drive' zo duidelijk verwijst naar 'A History of Violence' is me totaal niet duidelijk overigens. De enige reden dat een film als ´Drive´ zoveel parallellen heeft met de andere films die hij noemt, is dat ze allemaal duidelijk in hetzelfde gangster/crime genre gesitueerd zijn en alle overeenkomsten daar duidelijk door ingegeven zijn. Want is dat niet de essentie van genres, dat ze allemaal hetzelfde zijn en altijd dezelfde soort situaties, personages en locaties bevatten? Het lijkt wel of Verhoeven nu pas de essentie van genretheorie begint te zien, maar nog niet het verschil kan maken met directe citaten. Citaten zijn heel specifiek en de overeenkomsten tussen 'Drive' en andere films zijn dat niet, die zijn algemeen. En dat is logisch, omdat die parallellen bepaald worden door het genre en Refn zoals iedere hedendaagse filmmaker duidelijk op de hoogte is van het genre - het is praktisch onmogelijk om niet beïnvloed te zijn door eerdere films. Maar daar houden de vergelijkingen dan ook op.

Of is dit ook een rechtstreekse verwijzing naar dit, enkel omdat mensen spontaan beginnen te zingen en dansen?

312. Jack + Jill (Chuck Vincent, 1979) :: 8.0

Samantha Fox en de onnavolgbare Jack Wrangler vormen een bijzondere combinatie in deze pornofilm. Wrangler was feitelijk natuurlijk veel te goed voor porno, want die man had alles: een mooi gezicht, geweldig lichaam, flink geschapen, duidelijk acteertalent, ontzettend veel intelligentie en zelfspot en overmatig veel charme (wat allemaal zeer duidelijk naar voren komt in de indrukwekkende docu 'Wrangler: Anatomy of an Icon'). En niemand deed dirty talk beter dan Wrangler en deze film zit vol met onsterfelijke dialoog zoals 'I bet you're dying to get my cock in your mouth, pumping away with my balls flopping against your chin'. De seksscenes hadden soms een tikkeltje meer inspiratie kunnen hebben, maar de briljante tongue in cheek humor en de warmte die de film uitstraalt maken dit een meer dan uitstekend voorbeeld van de porno chic.

[Oudlid_X5]

Waarom Verhoeven zo wil blijven volhouden dat 'Drive' zo duidelijk verwijst naar 'A History of Violence' is me totaal niet duidelijk overigens.

Misschien heb ik het gewoon te sterk verwoord en had ik beter het woord 'associaties' kunnen gebruiken. Tijdens het kijken van Drive associeerde ik sommige scenes aan andere films. Niet alleen A History of Violence maar vele anderen. Zie ook die andere YT-vergelijkingen.

Maar dat heb ik altijd heel sterk met het werk van Refn en toendertijd bij Valhalla Rising bevestigde hij dat ook in de Q&A (IFFR) dat hij beinvloed werd door (genre)'klassiekers'. Hij doet het alleen niet zo opzichtig als bijvoorbeeld de laaste paar films van Quentin Tarantino. Hij maakt het uiteindelijk helemaal eigen. Het staat niet los van het geheel.

[mark t]

Wat vind je hier dan van?

Het is een lui artikel. De opmerking dat Tarantino's film een remake van die van Enzo Castellari klopt niet. De schrijver van het stukje heeft Castellari's film duidelijk niet gezien.

Verder is het me niet duidelijk wat je met dit artikel wil zeggen. Het is geen opiniestuk of iets waarmee de schrijver bepaalde zaken wil duiden. Het is gewoon een opsomming van films waar Tarantino naar verwijst in zijn eigen film.

Hij doet het alleen niet zo opzichtig als bijvoorbeeld de laaste paar films van Quentin Tarantino. Hij maakt het uiteindelijk helemaal eigen. Het staat niet los van het geheel.

Wat is er mis met verwijzingen? Tarantino staat erom bekend, maar ik zou niet weten waarom het zijn films minder origineel of in het algemeen minder maakt. De hele discussie omtrent jouw opmerkingen over verwijzingen gaan er ook niet om of verwijzingen films slechter of beter maken, maar over de vraag of deze überhaupt aanwezig zijn in de films. Zoals je ziet is er op bepaalde zaken die jij constateert nogal wat aan te merken. D.w.z. je ziet bepaalde zaken echt verkeerd (een wel heel duidelijk voorbeeld is de reactie van Peptalk). Dat heeft verder niets met de kwaliteit van Drive te maken of met de vraag in hoeverre deze beïnvloed wordt door verwijzingen naar andere films.

[Brakhage]

Misschien heb ik het gewoon te sterk verwoord en had ik beter het woord 'associaties' kunnen gebruiken. Tijdens het kijken van Drive associeerde ik sommige scenes aan andere films. Niet alleen A History of Violence maar vele anderen. Zie ook die andere YT-vergelijkingen.

Maar dat heb ik altijd heel sterk met het werk van Refn en toendertijd bij Valhalla Rising bevestigde hij dat ook in de Q&A (IFFR) dat hij beinvloed werd door (genre)'klassiekers'. Hij doet het alleen niet zo opzichtig als bijvoorbeeld de laaste paar films van Quentin Tarantino. Hij maakt het uiteindelijk helemaal eigen. Het staat niet los van het geheel.

Je snapt nog steeds niet het verschil blijkbaar tussen rechtstreekse citaten (Tarantino) en parallellen dankzij genreovereenkomsten (Refn). Het zijn twee gerelateerde maar uiteindelijk totaal verschillende dingen: Refn is postmodernistisch maar doet het verkapt, terwijl Tarantino zijn postmodernisme juist opzettelijk blootlegt.

En het lijkt me niet meer dan normaal dat je associaties hebt bij genrefilms, dat is waar genres op gebaseerd zijn, dat is de essentie ervan. Het komt redelijk op me over alsof je nu pas voor het eerst de parallellen tussen verschillende genrefilms gaat zien in plaats van dat je iedere film als volledig los beschouwt. Volgens mij is dat het hele punt hier.

[StefaanD]

Het is een lui artikel. De opmerking dat Tarantino's film een remake van die van Enzo Castellari klopt niet. De schrijver van het stukje heeft Castellari's film duidelijk niet gezien.

Lui ? Oeps

Castellari is duidelijk een andere mening toegedaan, zoals te lezen is in Castellari Action Italian Style. Er is dus wel degelijk overleg geweest tussen Castellari en Tarantino althans dat is wat hij beweert.

[Jeroen D]

fnuikend

1) Catastrofaal 2) Fataal 3) Noodlottig 4) Rampzalig 5) Verderfelijk 6) Vernietigend

Weer een nieuw woord geleerd.......had ik echt nog nooit van gehoord

[Franklin1975]

Hugo (2011) dvd

Hoge verwachtingen had ik bij deze film, die eigenlijk nooit worden ingelost na het zien in mijn thuisbioscoop. De beelden zijn vaak prachtig (jammer van de buitenscenes die overduidelijk studiomateriaal zijn, of hoort dat zo omdat toen ook alles in studio's werden gefilmd?), ook het geluid is erg goed en Sasha Baron Cohen heeft een briljante rol. En het levensverhaal en -werk van Mélies (Le Voyage Dans La Lune) dat in de film is verweven, heb ik niet aan zien komen.
En toch is het redelijk saai te noemen. Ik moest ook teveel denken aan A.I. (Jude Law), I Robot en Metropolis (de metalen robot).
Een geinig pluspuntje: de droom van Hugo waarbij een trein door het station rijdt en alles op zijn weg verwoest, om aan de voorkant boven de afgrond te blijven hangen: zie hier

Leuk voor een keer.

7,2/10

Lost In Translation (2003) DVD

Het was alweer een flink aantal jaren geleden dat ik deze film een keer gezien had. Dus het was weer eens tijd om deze film te herbeleven en te beoordelen. En ik moet zeggen dat ik weer genoten heb en deelgenoot heb mogen zijn van deze film. Want eigenlijk gaat het over het vervelen in een vreemd land en cultuur en hoe je te vermaken. Het lijkt wel of je als kijker meegenomen wordt en onderdeel bent van de film die niet als zodanig aanvoelt. Top.

En ongelofelijk hoe mooi en bleu Scarlett Johansson toen al was, en we mogen er onbeschaamd van genieten. En Bill Murray die wederom laat zien een geweldige acteur te zijn met een erg bereikbare persoonlijkheid.
Een erg prettige en rustgevende film.

8,1/10

The Killing Fields (1984) DVD

Een film die mij al als jonge tiener aangreep en op dvd meerdere malen heb gezien. Nu was het alweer een flink aantal jaren later en het is alsof de film in al die jaren nóg beter is geworden!
Sam Waterston en Haing S. Ngor spelen niet Sydney Schanberg en Dith Pran, ze zíjn ze! Beangstigend realistisch geacteerd.
Maar ook de hele setting ademt de burgeroorlog in Cambodja uit.

En hét moment van de film is wanneer Imagine van John Lennon wordt ingezet vlak voor de aftiteling. Diepe, diepe emotie en een tranendal. Nogsteeds.

Voor wie deze film nog nooit gezien heeft: doen!

9,8/10

[vinnypassy]

311. Drive (Nicolas Winding Refn, 2011) :: 8.0

Het moge duidelijk zijn dat Refn weet wat hij doet en de film de nodige visuele flair meegeeft, dat is alvast mooi meegenomen. Als ik de film zou moeten omschrijven dan zou "'Taxi Driver', maar dan geregisseerd door Jean-Pierre Melville" vermoedelijk nog het meest in de buurt komen. Daarmee heb ik meteen aangegeven waarom ik de film absoluut geen meesterwerk vind: ik vind 'Drive' een tikkeltje vervelend en dat is dan vooral omdat ik Melville altijd een tikkeltje vervelend vind. Na het zoveelste blanco zwijgend in de camera staren begint dat me danig de keel uit te hangen, vooral omdat Ryan Gosling duidelijk geen Alain Delon is (wat Gosling dan precies wel is, is me nog niet helemaal duidelijk) en omdat ik sowieso nooit zo begrijp wat hier de aantrekkingskracht van is. Daarnaast voelt de film enigszins hol aan, vooral op emotioneel en thematisch vlak en mist het de complexiteit van een ´Taxi Driver´. Waarom Verhoeven zo wil blijven volhouden dat 'Drive' zo duidelijk verwijst naar 'A History of Violence' is me totaal niet duidelijk overigens. De enige reden dat een film als ´Drive´ zoveel parallellen heeft met de andere films die hij noemt, is dat ze allemaal duidelijk in hetzelfde gangster/crime genre gesitueerd zijn en alle overeenkomsten daar duidelijk door ingegeven zijn. Want is dat niet de essentie van genres, dat ze allemaal hetzelfde zijn en altijd dezelfde soort situaties, personages en locaties bevatten? Het lijkt wel of Verhoeven nu pas de essentie van genretheorie begint te zien, maar nog niet het verschil kan maken met directe citaten. Citaten zijn heel specifiek en de overeenkomsten tussen 'Drive' en andere films zijn dat niet, die zijn algemeen. En dat is logisch, omdat die parallellen bepaald worden door het genre en Refn zoals iedere hedendaagse filmmaker duidelijk op de hoogte is van het genre - het is praktisch onmogelijk om niet beïnvloed te zijn door eerdere films. Maar daar houden de vergelijkingen dan ook op.

Of is dit ook een rechtstreekse verwijzing naar dit, enkel omdat mensen spontaan beginnen te zingen en dansen?

Hoe kom je dan toch aan die 8.0? Uit dit stukje tekst maak ik weinig meer op dan teleurstelling/irritatie.

[Brakhage]

Hoe kom je dan toch aan die 8.0? Uit dit stukje tekst maak ik weinig meer op dan teleurstelling/irritatie.

Het kan zijn dat ik de teleurstelling/irritatie wat te veel benadrukt heb, vooral omdat de algemene tendens lijkt te zijn om dit een meesterwerk te vinden. Dat zie ik dus niet, maar ik vond het zeer zeker een zeer puike film, vooral vanwege het esthetische aspect: de film kent een hele sterke beeldtaal en een mooie sfeer. En het hele Melville irritatie aspect is ook niet compleet vervelend, het heeft een zekere charme. Het is enkel dat de meeste mensen daarmee meteen sprakeloos aan de buis gekluisterd lijken zitten, terwijl ik toch vooral mijn schouders ophaal en niet goed begrijp wat ermee gecommuniceerd wil worden. Maar mijn vergelijking met 'Taxi Driver' legt de lat misschien wel extreem hoog en niet veel films kunnen daar aan tippen en het was ook vooral in relatie tot 'Taxi Driver' (of 'A History of Violence') dat ik de film te kort vond schieten, maar dat zegt meer over de enorme kwaliteiten van die twee films dan een absoluut gebrek bij 'Drive'.

[mark t]

Lui ? Oeps

Castellari is duidelijk een andere mening toegedaan, zoals te lezen is in Castellari Action Italian Style. Er is dus wel degelijk overleg geweest tussen Castellari en Tarantino althans dat is wat hij beweert.

Je linkt naar een boek, maar ik weet niet wat in dat boek staat.

Dat Castellari en Tarantino contact met elkaar gehad hebben is duidelijk, maar dat heeft verder weinig te maken met de vraag of we hier met een remake te maken hebben of niet.
Tarantino is vrij open in z'n bewondering voor Castellari en ik neem aan dat het gebruik van diens titel als een knipoog naar Castellari bedoeld is. Net als een cameo links en rechts. Verder zijn er geen noemenswaardige overeenkomsten tussen beide films. Het is uitgesloten dat je beide films hebt gezien en toch beweert dat Inglourious Basterds een remake is van die van Quel maledetto treno blindato. De schrijver van het artikel doet dat toch en heeft dus kennelijk niet de moeite genomen Castellari's film te bekijken. Of zelfs maar de imdb-pagina van Inglourious Basterds, waarmee hij zich deze blunder had kunnen besparen. Hij baseert zich op geruchten of foute informatie, doet dus z'n werk niet goed en is daardoor een luie donder.

[StefaanD]

Zal je vreemde bewoording wel wezen maar beweer je nu dat ik beide films niet
zou gezien hebben of de schrijver van het artikel ? Nu heb beide films wel degelijk
gezien en inderdaad er zijn weinig overeenkomsten behalve in grote lijnen, een stelletje
oorlogs-outcasts dat wat met de Duitsers hun voeten gaat spelen, zoiets.

Nu de link waar 'k naar verwijs is geen boek maar eerder een magazine met een
interview met Castellari en heel wat foto's en posters.

[mark t]

Zal je vreemde bewoording wel wezen maar beweer je nu dat ik beide films niet
zou gezien hebben of de schrijver van het artikel ?

De schrijver van het artikel natuurlijk. Je reactie op mijn post had betrekking op m'n opmerking dat ik de schrijver van het artikel lui vind omdat-ie volgens mij een bewering doet over Inglourious Basterds en Castellari's film die je m.i. niet zou doen als je (in het algemeen, dus niet specifiek jij) beide films zou hebben gezien.
Jouw reactie kwam op me over alsof je het niet met me eens bent (met 'oeps' kun je alle kanten uit) en dat je dat baseert op iets wat Castellari kennelijk heeft gezegd in het magazine waar je naar verwijst. Vandaar dat ik in mijn vorige post nog eens heb toegelicht waarom ik dat vind.