Oorspronkelijk gepost door
Brakhage
Ik heb de film voor het eerst op de middelbare school gezien tijdens de lessen Grieks. Was er toen vreselijk van onder de indruk, maar heb hem pakweg 15 jaar nooit meer gekeken tot nu de blu-ray uitkwam. Wat ik als 15 jarig broekie enkel instinctief aangevoeld moet hebben is sindsdien iedere dag gebleken en dat is min of meer dat het gehele Robin Williams personage mijn levensvisie beschrijft tot in detail eigenlijk en het hele conflict in de film iets is wat ik IEDERE DAG mee maak. Het gebeurt niet iedere dag dat je een film ziet die exact zegt wat jij denkt, althans niet in mijn geval
Mijn vriend had de film nooit gezien en toen die scene met het scheuren van de de bladzijdes kwam en eerst die hele theorie voorgelezen werd, riep hij verontwaardigd uit: 'wat een onzin, die theorie'! Ik wist wat er komen ging (kon de film na 15 jaar nog praktisch volledig herinneren, wat op zich altijd al een teken van een meesterwerk is), maar was zeer aangenaam verrast dat hij daar exact hetzelfde over denkt als ik (wat ik al wist natuurlijk, maar toch).
Ik heb ook met het idee gespeeld om er een langer stuk aan te wijden, maar heb er voorlopig gewoon geen tijd voor, omdat ik nog bezig ben met een nogal uitgebreid stuk over Judy Garland (wat inmiddels is vreselijk uit zijn voegen gegroeid is), ik nog iets over Metzger wil schrijven en er ook nog stukken liggen over 'The Rocky Horror Picture Show', 'A Woman under the Influence' en 'The Devils', die eerst nog afgemaakt moeten worden, maar waar ik nauwelijks de tijd voor zie. Die eeuwige vijand tijd speelt me altijd parten