Welke film/serie heb je net gekeken en wat vond je er van? (12)

[Claudio Santulli]

The Amityville Horror (1979)

7,5

Je omschrijft bijna precies mij gedachte. De films die je noemt zijn ook mijn referentie. Het is natuurlijk jeugdsentiment, maar deze films zijn wel de katalysator van mijn occulte passie. Terwijl ik verder wel heel nuchter ben, maar het silhouet van de twee raampjes blijven me altijd bij.

[Melzz]

The Amityville Horror (2005)

Na het origineel ook meer even de remake bekeken. Hier kan ik kort over zijn; wat een verschrikking! De introductie is nog wel aardig maar dan komen de geesten expliciet in beeld. Je kent het wel....een klein meisje, verweerd gezicht dat ineens tevoorschijn komt gepaard met veel bombastische muziek. Waarom snappen veel filmmakers nog steeds niet dat mysterie, suggestie en opbouwende dreiging veel effectiever is dan schrikmomenten met luide muziek.

Deze film volgt helemaal het boek niet en verzint er rustig op los. De focus ligt met name bij George die als een soort Jack Nickolson a la the Shining met een bijl dreigend over wil komen. Liever had ik de focus gezien op onverklaarbare zaken. Probeer het tenminste geloofwaardig over te laten komen. Bloedende muren helpt niet echt en is echt too much zodat het lachwekkend wordt.

Ik heb inmiddels twee documentaires gezien over de zaak en daar kun je toch een doodenge film over maken zeg. Maar dan graag subtiel met een serieuze, onderkoelde en naargeestige toon.

4,5

[TheGodfather]

Afgelopen week gezien:

Fifty Shades of Grey
Leuk, zo`n SM film over een dominante man die een jong onzeker meisje onder z`n hoede wilt nemen. Zou alleen wel fijn zijn als de rol van die man dan door een acteur werd gespeeld die wel kan overtuigen. Want als er één groot manco aan deze film is dan is dat het toch wel. Die gast overtuigd echt voor geen moment. Toch jammer dat Charlie Hunnam de rol niet kon vertolken.
Verder vond ik het ook niet echt interessant. Dakota Johnson is wel goed maar het script laat verder nogal te wensen over. Don`t believe the hype...

4,5/10

Homeland - Season 3
Na het matige tweede seizoen is het derde gelukkig weer een hele verbetering, al duurt het even voor het echt goed wordt. Mijn grote probleem met het tweede seizoen (de eeuwige ellende rondom Dana) is gelukkig een stuk minder waardoor het allemaal toch een stuk prettiger wordt. De verhaallijnen rondom Brody gingen me soms wel te ver maar tegen het einde van het seizoen werd het allemaal een stuk beter.
Eens kijken hoe lang ze dit nog interessant kunnen houden...

7,5/10

[TheGodfather]

Vanavond voor de eerste keer gezien:

Spoorloos
In de extra`s verteld George Sluijzer dat Stanley Kubrick hem ooit vertelde dat hij Spoorloos de engste en meest intense film vindt die hij ooit heeft gezien. Dat vind ik zelf dan weer een beetje ver gaan maar dat het een intense en meeslepend geheel is,is wel duidelijk.
Ondanks dat ze maar heel kort in de film voorkomt is Johanna ter Steege`s impact groot. Haar aanwezigheid zweeft over de hele film, dat geeft het nogal een creepy sfeer. Want tot aan het einde weet je niet wat er nou met haar is gebeurd en waarom. De ijzige kalmte van Bernard-Pierre Donnadieu`s personage maakt het alleen nog maar erger.
De manier waarop het verhaal verteld wordt, met flashbacks waarvan je zeker in eerste instantie niet meteen doorhebt dat het een flasback is, werkt goed en het blijft spannend tot en met de schokkende climax.
Een geniale film die door de vele details die je bij een eerste kijkbeurt vast mist (alleen al bij het kijken van de extra`s zag ik wat ik al gemist had) zeker een herkijkwaarde zal hebben.

8,5/10

[Oudlid_X5]

Kokuriko-zaka Kara (2011)
Na negentien Ghibli's vind ik dit veruit de minst speciale / bijzondere/ aparte. Miste hier duidelijk de filmmagie. We krijgen daarvoor inde plaats vooral een verhaal dat verteld moet worden door korte gesprekken of gemakzuchtig gebruik van flashbacks. Vooral dat laatste vond ik niet werken dat deels komt omdat het scenario niet overtuigd.Door zijn korte speelduur mist die ook inhoud die beklijft waardoor weinig echt blijft hangen. Het heeft uiteindelijk iets vlugtigs.Terecht dus dat Hayao Miyazaki na de eerste voorstelling van From Up on Poppy Hill op meerdere fronten uithaalt.

Hayao Miyazaki’s Speech after the Staff Screening:

At only 6 mintues, this is the mostvaluable extra feature. I had a hard time writing my review of FromUp on Poppy Hill when it came out because I didn’t love the filmlike I did most other Ghibli productions. So I felt vindicated andrelieved when I saw how ambivalent Hayao Miyazaki was after thecredits rolled. He tosses out advice on how to animate walking, hementions that some background parts seemed weird, and he franklycalls the film an immature effort. He seems vexed at theimperfections, yet he has to balance that with gratitude for the workthat went into the film. I’m not reveling in anyone’s pain —far from it, I wish everyone at Ghibli success and satisfaction — Isimply feel reassured that I wasn’t the only person who saw PoppyHill and thought it might have been missing a spark.

Staat als extraatje toegevoegd op de Engelse dubbelaar.

To Vlemma tou Odyssea (1995)
Na vier films lijkt die ooit fijne (beginnende)klik met Angelopoulos – O Thiasos - grotendeels verdwenen. Weet ook niet precies waar het aan ligt. Heel af en toe voel ik het. Zoals de scène waar we naar het beeld van Lenin kijken,of de scènes aan de kade vanuit het oogpunt van de boot of de scènes in de auto waar we langzaamaan het sneeuwlandschap inrijen. Dat is filmmagie en meer. Maar zoveel scènes daarna en daarvoor die in mijn ogen niet werken. De hele opzet en de vele zijwegen (c.q. ideeën).Het bestaan, de mensheid, het persoonlijke, de dromen, de nachtmerries, het verleden, de toekomst, verwijzingen, de helegeschiedenis, het celluloid, et cetera. Wat wil Angelopoulos ons nu allemaal vertellen? Het is gewoon teveel. En ook nog eens op moment en te pompeus. Te artificieel. En zo'n acteur als Harvey Keitel hierin ronddwalen helpt al helemaal niet.

[Pieter R.]

Ben net bezig met

Agents of S.H.I.E.L.D.

Seizoen 1. Via Ziggo.

Lekkere serie. Ik houd van de Marvel-films. En ik vind het gewoon superknap dat ze alle lijntjes in de films zo goed met elkaar verbinden in de serie. Regelmatig zijn er crossovers. Met regelmaat wordt er ook verwezen naar de gebeurtenissen uit 1 van de films. Bijv. men wil Nick Fury bereiken terwijl die 'off the grid' is. Wie Winter Soldier heeft gezien weet wat daar is gebeurd, vooral ook omdat net een paar afleveringen ervoor je de Agents ziet puinruimen n.a.v. de gebeurtenissen in Thor: the Dark World. De continuiteit wordt heel goed in de gaten gehouden.
Daarnaast zit er voldoende actie in. Acteren kon beter, maar is zeker niet slecht. Muziekkeus is prima in orde en ook het verhaal door het hele seizoen heen is dik in orde. Genoeg spanning, genoeg twists. Maar nergens gaan het echt over the top.
Ik ben nu bij aflevering 17 van seizoen 1. Ik hoop dat het tot het einde spannend blijft en dat seizoen 2 niet tegenvalt straks.

[Juvefan]

La Vita É Bella

Voor de zoveelste keer gezien. Wat een verhaal! Wat een film!

9,5/10

[vista-vision]

Tinker Bell and the legend of the never beast

Beetje bizar verhaaltje deze keer maar verder met prima Disney moraal cyfer 7/8
Schijnt de laatste film te zijn er komt geen nieuwe meer uit in de Tinker Bell reeks jammer.
Ik wil eigenlijk nog een Tinkerbell film met een soort overgang naar Peter Pan.

[vista-vision]

DEAD END (1937)

cyfer 7+ (plus een punt voor het decor)
Humphrey Bogart dir. William Wyler ( ja Wyler was toen ook al bezig wist ik zelf niet)
Gangster bezoekt zijn oude buurt....slecht idee
Goed spel van de acteurs en een indrukwekkend decor vergelijkbaar met het decor in Hitchcocks Rear window.
Foto decor:
http://myoldadz.com/images/mowdeadend19370830-2.jpg

zwart wit film natuurlijk maar de dvd cover doen ze natuurlijk in kleur

[Melzz]

Hugo - Martin Scorcese -2011


Ik had vandaag de kans om mn 3D blu-ray te bekijken. De 3D beelden zijn werkelijk prachtig. Helaas na een uur was ik hopeloos verveeld. Is dit een film van Scorcese? Een ode aan de cinema.....ik ben helemaal voor. Maar ik vond het te sentimenteel, de muziek te sturend en het verhaal helaas niet boeiend genoeg. Het laatste half uur werd het wel wat beter maar kon het toch voor mij niet redden. Het leek wel een Spielberg film. Te klef en te zoet. Ook de komisch bedoelde scenes sloegen de plank mis. Grote teleurstelling.


4,8

[Pieter R.]

Hugo - Martin Scorcese -2011


Ik had vandaag de kans om mn 3D blu-ray te bekijken. De 3D beelden zijn werkelijk prachtig. Helaas na een uur was ik hopeloos verveeld. Is dit een film van Scorcese? Een ode aan de cinema.....ik ben helemaal voor. Maar ik vond het te sentimenteel, de muziek te sturend en het verhaal helaas niet boeiend genoeg. Het laatste half uur werd het wel wat beter maar kon het toch voor mij niet redden. Het leek wel een Spielberg film. Te klef en te zoet. Ook de komisch bedoelde scenes sloegen de plank mis. Grote teleurstelling.


4,8

Je doet net of het de schuld van de regisseur is dat je je verveelt. Ik heb m gezien en ik vond het zeker een ode aan cinema. Maar ik denk dat jij daar wat ingewikkelds van wilt maken. Het zat nl. door de hele film heen. Maar het had niet zoveel met het verhaal te maken maar meer met de uitvoering. Dat ademt gewoon cinema. Het verhaal blijft natuurlijk gewoon een kinderfilm.

[Melzz]

De regisseur heeft de film gemaakt, dus ja, enige vinger in de pap heeft ie wel bij het eindresultaat..... Vond het inderdaad te kinderlijk. Maar bovendien mist de film, voor mij, een ziel. Het raakte me niet. Een prachtige verpakking maar verder een vrij lege film. De ode aan de silent periode van de cinema sprak me het meeste aan. Maar hoe het werd gebracht, vrij simplistisch. Die slachtofferrol die Melies aannam, het jankerige kind met de eeuwige traan in de ooghoek, de komische bedoelde Station Inspector, het Oliver Twist achtige sfeertje......het was aan mij niet besteed. Jammer want de 3D ervaring was fenomenaal.

[TheGodfather]

Afgelopen week afgekeken/gezien:

House of Cards - Seizoen 3
Het was het lange wachten meer dan waard: het derde seizoen van House of Cards is misschien wel de beste tot nu toe. Iets minder van de over-the-top politieke spelletjes die we in de eerste twee seizoenen zagen maar meer (persoonlijk) drama. Het gaat moeizaam in de relatie tussen Frank en Claire en hun werk eist z`n tol in hun relatie. Dat is eigenlijk de grote drijfveer van deze reeks. Knap hoe ze dat het hele seizoen interessant weten te houden. Gelukkig wordt het wel afgewisseld met de nodige politieke intriges.
Spacey en Wright zijn weer in absolute topvorm, vooral Wright is ronduit geniaal.
Het is jammer dat we nu weer een jaar moeten wachten op een nieuw seizoen want één van de beste series van de afgelopen jaren wordt met het seizoen beter en dus kijk ik nu al erg uit naar februari volgend jaar.

9,0/10

Touki Bouki
Een film uit Senegal uit de jaren 70 waarin we het lastige leven van Mory volgen, die er van droomt om samen met z`n vriendin naar Frankrijk te vertrekken en daar een nieuw leven op te bouwen.
Het is documentaire-achtig gefilmd en ziet prachtig uit, vergezeld door mooie muziek. Maar doordat een écht verhaal ontbreekt en dat wat er wel aan verhaal in zit me maar matig wist te interesseren gaf het me meer een "wow wat ziet dat er mooi uit" dan een "wow wat is dat een goede film" gevoel.
Er zat genoeg moois in dat misschien beter tot z`n recht komt als je de film vaker ziet.

6,0/10

Dazed and Confused
Het is inmiddels een al jarenlange traditie: op de dag dat de lente officieel begint kijk ik Dazed and Confused, wat mij betreft de beste coming-of-age film aller tijden. Ongeveer alles aan deze film doet me denken aan de heerlijke periode van de lente en de zomer: ongegeneerd doen waar je zin in hebt, nieuwe mensen leren kennen, een geweldige tijd met hen hebben, samen naar goede muziek luisteren en nieuwe ervaringen opdoen die je voor altijd mee zult dragen.
Dat gecombineerd met toffe personages en een soundtrack die de film zit als gegoten en je hebt een film die ik inmiddels super vaak heb gezien maar iedere keer weer beter wordt.
Eindelijk, het is lente! en Dazed and Confused is daarvan het perfecte begin.

10/10

[TheGodfather]

Bob Le Flambeur
Een gok verslaafde ex-bankrover heeft z`n criminele verleden achter zich geladen. Dat probeert hij tenminste, totdat hij hoogte krijgt van een goed gevulde kluis in het casino waar hij regelmatig komt.
Nog één keer zal hij zijn slag slaan, de grootste uit z`n carrière.
Jean-Pierre Melville maakte deze film drie jaar voordat er echt sprake was van het cinema tijdperk dat bekend zou worden als de Nouvelle Vague. Terugkijkend is het wel duidelijk waar Truffaut, Chabrol en Godard onder andere de mosterd haalde voor films als Les Quatre Cents Coups en A Bout de Souffle, het geen dit in dat opzicht tot een heel belangrijke film maakt. Enkel kijkend naar de film opzich is dit zeker niet zo goed en spannend als eerder geneoemde meesterwerken. Het verhaal is wel goed opgebouwd en geeft in het eerste deel een goede karakterschets van Bob en eigenlijk is dat misschien nog het beste deel. De heist op zich is niet eens zo heel interessant, het gaat duidelijk meer om het personage van Bob dan om de heist. It`s not about the destination but about how you get to that destination zou een goede omschrijving zijn.
In zo`n film draait natuurlijk alles om de geloofwaardigheid van de hoofdpersoon. De rol die Roger Duchesne als Bob neerzet is erg goed en steekt met kop en schouders boven de anderen uit.
Een mooie karakterstudie dus, die de kraak van de kluis als kapstok gebruikt om die karakterstudie aan op te hangen.

7,5/10

[TheGodfather]

The Apartment
Billy Wilder heeft in z`n lange carriere zoveel goede films gemaakt en deze staat hoog in de top van zijn beste werken. Een heel charmante, warme film over een kantoor clerk (Jack Lemmon) die zijn appartement verhuurt aan hoger geplaatsten binnen zijn bedrijf die graag een fijne avond hebben met andere vrouwen dan hun eigen, wat hem hoe langer hoe meer gaat tegen staan en hij meer gevoelens krijgt voor een vrouwelijke collega (Shirley MacLaine).
Het is een vlekkeloze mix van comedy, romantiek en drama in het New York van de jaren `60 waarin vooral MacLaine de harten steelt en Wilder laat zien dat in die tijd de Production Code geen invloed meer had op de films die werden gemaakt. Openlijk vreemdgaan, dialogen over sex en buitenechtelijke relaties: dat was tot slechts enkele jaren daarvoor totaal ondenkbaar. En Wilder maakt er gretig gebruik van, gesteund door die geweldige cast.
Een pareltje uit de Hollywood geschiedenis die gelukkig niet kiest voor het zo voor de hand liggende einde.

9,0/10

[Marcel v/d H.]

Gisteren eindelijk Gone Girl gekeken. Ondanks dat het zeker geen slechte film was toch wel een kleine tegenvaller. Zoals je van Fincher kunt verwachten ziet het er allemaal prachtig uit, maar plot en acteerwerk zorgen er wel voor dat het voor mij een redelijk middelmatige filmervaring was en geen blijvertje zoals andere films van Fincher. Groot fan van Ben Affleck als acteur zal ik wel nooit worden. Hoewel hij geen storende factor is weet hij hier niet echt te overtuigen, net als Rosamund Pike overigens. Het verhaal kent wat leuke wendingen, maar is af en toe behoorlijk ongeloofwaardig, met name het tweede deel van de film. ​7.5

[TheGodfather]

Vanavond eindelijk in de bioscoop gezien:

American Sniper
Clint Eastwood vertelt het verhaal van de meest dodelijke sniper uit de Amerikaanse geschiedenis op een nogal heroïsche manier. Bradley Cooper vertolkt de rol van Chris Kyle met verve, hoe hij de steeds verder van z`n gezin vervreemde Kyle neerzet is fantastisch. Met slechts een andere blik in z`n ogen weet hij emotie te tonen en doet dat geloofwaardig.
Het feit buiten beschouwing latend dat ik er zelf heel erg van houd, vind ik de veel gehoorde kritiek dat het allemaal veel te patriottisch nogal raar. Het is een film gemaakt door een oerconservatief en oer-Republiekein en gaat over een held (iets waar je natuurlijk over kunt discussiëren) van het Amerikaanse leger. Ik zou teleurgesteld zijn als het niet uber patriottisch zou zijn.
Het script springt af en toe nogal van de hak op de tak maar verder vond ik het een goede film die maar weer eens laat zien dat zo`n typisch Amerikaans verhaal en Amerikaanse aanpak hier helaas niet zo aanslaat als in de VS zelf.
Respect voor Cooper, het wordt tijd dat die man eens zijn welverdiende Oscar krijgt.

8,0/10

[Oudlid_X5]

Heb ik zin in oorlog?

[pazke70]

Kingsman: The Secret Service


Dit weekend gezien met de kids. Een actie/comedy/spy-movie, met een 'Britse' twist. Het verhaal op zich is vrij 'dun', maar dat geeft niet, voldoende actie om zich te vermaken. Ik had schrik dat Samuel L Jackson een 'miscast' zou zijn, maar dat is duidelijk niet waar. Hij past perfect in de rol als 'bad guy'.

7,5/10

[Chronoxias]

Branded To Kill (1967)
Als hardcore fanaat van zowel Jô Shishido en Seijun Suzuki nam ik het op me om de klassieker "Koroshi No Rakuin/ Branded To Kill" (1967) te bekijken. De Criterion Collection variant welteverstaan. Nikkatsu Studios heeft hier weer een juweeltje afgeleverd in de reeds bestaande linie cultklassiekers. Het verhaal is wederom flinterdun zoals inmiddels een bekend gegeven in de lopende band 'Seijun Suzuki' producties, maar de visuele film-noir elementen en de rauwe types in een zwavel overgoten onderwereld maken veel goed. In retrospect moet je deze film benaderen als anderhalf uur van puur amusement met goedkope dialogen en onnodig geweld. Toch herbergt deze film een iconische scene waar twee psychopaten zich met elkaar meten. Dit is een film die je met het verstand op nul gewoon anderhalf uur amuseert zonder zich ervan te weerhouden elk cliché aan het publiek te presenteren. Desalniettemin, zoek je naar spirituele, politieke, existentiële, geschiedkundige of andersoortige diepgaande elementen - dan kun je beter alle films van Seijun Suzuki zowel als die van Jô Shishido ontwijken.

9/10


Intimidation (1960)
In navolging van de voorgaande film heb ik gekeken naar de Eclipse Series, specifiek naar de films van Koreyoshi Kurahara, om precies te zijn "Aru Kyôhaku/ Intimidation" - een aangename verassing in een box set die voornamelijk teleurstellende films kende. Deze film, die te boek staat als Krimi/ Drama/ Mysterie, kent verrassend veel humoristische wendingen en sommige dialogen kennen ook hilarische ondertonen. Het verhaal is absurd, zoals mensen gewend zijn van Kurahara. De acteurs Tomio Aoki en Jun Haramura zijn gedoodverfd in het werkveld (ze spelen overigens samen in de klassieker "The Burmese Harp"), maar er wordt slechts in weinig gevallen beroep gedaan op het aanwezige talent. Het verhaal vermaakt vanwege zijn absurditeit, maar is kort van stof en het had een langduriger einde mogen kennen. Een alternatief einde was ook geen overbodige luxe geweest, daar ik van mening ben dat deze in schril contrast stond met de rest van het verhaal. Desalniettemin vermaakt deze film voor zijn gehele, korte (65 minuten) duur - ik zou er alleen niet rouwig om zijn deze film in een goede remake te zien, sinds er een goede fundering is om mee verder te werken.

​6,5/10



Voor een volledige en uitgebreide lijst van bekeken films, bekijk mijn lijst op Internet Movie Database
(Regelmatig voorzien van updates * Comments are appreciated)

http://www.imdb.com/list/ls054444845/

[Coen P.]

Branded To Kill (1967)
Als hardcore fanaat van zowel Jô Shishido en Seijun Suzuki nam ik het op me om de klassieker "Koroshi No Rakuin/ Branded To Kill" (1967) te bekijken. De Criterion Collection variant welteverstaan. Nikkatsu Studios heeft hier weer een juweeltje afgeleverd in de reeds bestaande linie cultklassiekers. Het verhaal is wederom flinterdun zoals inmiddels een bekend gegeven in de lopende band 'Seijun Suzuki' producties, maar de visuele film-noir elementen en de rauwe types in een zwavel overgoten onderwereld maken veel goed. In retrospect moet je deze film benaderen als anderhalf uur van puur amusement met goedkope dialogen en onnodig geweld. Toch herbergt deze film een iconische scene waar twee psychopaten zich met elkaar meten. Dit is een film die je met het verstand op nul gewoon anderhalf uur amuseert zonder zich ervan te weerhouden elk cliché aan het publiek te presenteren. Desalniettemin, zoek je naar spirituele, politieke, existentiële, geschiedkundige of andersoortige diepgaande elementen - dan kun je beter alle films van Seijun Suzuki zowel als die van Jô Shishido ontwijken.

9/10


Intimidation (1960)
In navolging van de voorgaande film heb ik gekeken naar de Eclipse Series, specifiek naar de films van Koreyoshi Kurahara, om precies te zijn "Aru Kyôhaku/ Intimidation" - een aangename verassing in een box set die voornamelijk teleurstellende films kende. Deze film, die te boek staat als Krimi/ Drama/ Mysterie, kent verrassend veel humoristische wendingen en sommige dialogen kennen ook hilarische ondertonen. Het verhaal is absurd, zoals mensen gewend zijn van Kurahara. De acteurs Tomio Aoki en Jun Haramura zijn gedoodverfd in het werkveld (ze spelen overigens samen in de klassieker "The Burmese Harp"), maar er wordt slechts in weinig gevallen beroep gedaan op het aanwezige talent. Het verhaal vermaakt vanwege zijn absurditeit, maar is kort van stof en het had een langduriger einde mogen kennen. Een alternatief einde was ook geen overbodige luxe geweest, daar ik van mening ben dat deze in schril contrast stond met de rest van het verhaal. Desalniettemin vermaakt deze film voor zijn gehele, korte (65 minuten) duur - ik zou er alleen niet rouwig om zijn deze film in een goede remake te zien, sinds er een goede fundering is om mee verder te werken.

​6,5/10



Voor een volledige en uitgebreide lijst van bekeken films, bekijk mijn lijst op Internet Movie Database
(Regelmatig voorzien van updates * Comments are appreciated)

http://www.imdb.com/list/ls054444845/

hi! Leuke stukjes. Ken je www.whatiwatch.net ?

[Oudlid_X5]

Met je kinderen Kingsman: The Secret Service kijken?!

[Tyler_Durden]

Nog niet gezien, maar 3e week van april gaat IT FOLLOW'S draaien. Veel buzz en erg goede reviews gehad. http://www.rottentomatoes.com/m/it_follows/

[Pieter R.]

Le dernier combat ( The last battle)

Aparte, vroege film van Luc Besson. Vorig jaar voor 3,50 de Luc Besson collectie op Br gekocht (7 films voor dat bedrag )
Vrij unieke film, mede doordat ie in zwartwit is en dat er ook nog eens geen woord gesproken wordt ( ja 1, 2 x)
Leuke scifi waarbij flink wat aan de verbeelding wordt overgelaten. Is dat een pluspunt? niet altijd in deze film, maar ik denk dat een herkijkbeurt daar wel verandering in brengt. Als je er niet op bedacht bent heb je nl best even nodig om te wennen aan de film terwijl je ook nog probeert het verhaal te ontrafelen.
Het verhaal speelt in een apocalyptische wereld waarin men om 1 of andere reden niet meer kan spreken. Je volgt de belevenissen van een man die op eigen houtje probeert te overleven.

[pazke70]

Met je kinderen Kingsman: The Secret Service kijken?!

... correctie : jonge tieners (11 & 14)