Welke film/serie heb je net gekeken en wat vond je er van? (12)

[jeroeni]

Het wordt gewaardeerd als je ook wat uitleg geeft .
Wat je ook van de film vindt, hij wijkt namelijk op best veel punten af van het origineel, dus 'gewoon een copy van het origineel' is het zeker niet.

Het is een copy die wat afwijkt van het orgineel maar er is verder niets orgineel
uitgevoerd.Je ziet zo goed dat er is gekeken naar Bladerunner,Deus ex[game] en
een hoop andere Sci-fi.

Doe er een leuke man en een lekker wijf in en je hebt deze rotzooi.

[rogue]

Het is een copy die wat afwijkt van het orgineel maar er is verder niets orgineel
uitgevoerd.Je ziet zo goed dat er is gekeken naar Bladerunner,Deus ex[game] en
een hoop andere Sci-fi.

Doe er een leuke man en een lekker wijf in en je hebt deze rotzooi.

Dat is wat duidelijker .

Ik sta wel nog steeds verbaasd dat men originaliteit zo zwaar laat meewegen bij de beoordeling of een film goed is......dan moet je dus rekening houden met alle films die ooit gemaakt zijn .

En hoeveel films zijn tegenwoordig nog echt origineel? Bij Prometheus had je er geen last van, terwijl als er één film leentjebuur heeft gespeeld ......

Ik heb het idee dat men vaak 'originaliteit' in negatieve zin aanhaalt, als het uitkomt. Terwijl het niets zegt over hoe goed of slecht een film is.

[Mr. Humphries]

Ik denk dat de originaliteit pas wordt aangehaald als de film zelf echt niks bij te brengen heeft. De film is enorm doorsnee en moet het van de cgi hebben.

Sowieso moet een remake niet zomaar zijn. Want een remake maakt het origineel een klein beetje kapot, want waarom deze remake?

[jeroeni]

Ridley speelt leentje buur bij zijn ontwerp,dat kan ik wel hebben,maar voegt kwa
nieuwe technologie toch een hoop toe aan zijn film.

De tech die Total recall gebrijkt is wel nieuw tegenover het orgineel,maar weet geen eigen smoel aan de film te geven.

Ik zelf had de Sci-fi in deze film vies gemaakt [als ik regisseur was]

[Stephan Nobelen]

Family Guy season 4
Een van de seizoenen met de meeste afleveringen, waarvan het bijna allemaal toppers zijn. Ben benieuwd of de verdere seizoenen dit niveau weten vast te houden of zelfs weten te overtreffen.

8,2/10

[jeroeni]

Als groot liefhebber van vorige Raimi trilogy moet ik zeggen dat deze goed beviel.
wat ik een groot pluspunt vind is de vibe van de film totaal anders is als van die vorige,het ia allemaal iets grimmiger maar wel iets minder groots als voorheen.

Een tegenvaller is de brug scene in begin die is slecht uigewerkt.
Kwa beeld en geluid is alles prima.

8/10
De volgende film mag wel iets gooter uitpakken.

Nu kijken of de film nog kan groeien bij meer kijkbeurten,met de vorige heb ik heel wat uurtjes doorgebracht.

[vinnypassy]

Cafe de Flore (2011, Jean-Marc Vallée)

Woorden kunnen eigenlijk geen goed doen aan Cafe de Flore. Het is vooral een film die je moet beleven, een film die je moet voelen. De twee, of eigenlijk drie, verhaallijnen lijken op het eerste zicht weinig met elkaar van doen te hebben, maar het is continu duidelijk dat er wel degelijk een verband tussen zal zijn. Langzaam aan komt het verband dan toch aan licht. Het laatste zetje tegen het einde (waarin het medium de sluier definitief oplicht) was net iets te overduidelijk, maar dat doet weinig af aan de fantastische parallel die gelegd wordt.

Zo nu en dan oogt de film thematisch gezien wat zwaar. Er wordt wat gezinspeeld op een zwaar drama, maar de afwisseling van romantiek, melancholiek en een klein vleugje drama zijn sterk verweven met dromerige sequensen en een haast perfecte sfeer. Regisseur Valléé probeert hiermee de emotie van de kijker te beroeren, wat met het kleur- en lichtgebruik en de sterke soundtrack al prima lukt. En dan zijn er nog de acteurs die hun rollen perfect vertolken… Erg mooie film met ook een zeer sterk script, die na afloop op ratio zelfs nog meer aan kracht lijkt te winnen.

[TheGodfather]

Sinister
Het verhaaltje (man, een schrijver die oude moordzaken onderzoekt, verhuist met z`n gezin naar een eng huis) klinkt inderdaad ontzettend cliché. En dat is het ook. Ik had vooraf dan ook niet verwacht dat ik de film zo eng zou vinden. Een hele positieve verrassing dus. De sfeer is creepy, veroorzaakt doordat de enge momenten zich (uiteraard) enkel in het donker afspelen, en dat wordt opgevoert naar het einde toe. De kleine details, de dingen die gebeuren en je eigenlijk alleen ziet als je goed oplet, zijn een toffe en enge toevoeging.
Ethan Hawke speelt zijn rol van steeds verder doordraaiende vader met verve. Het einde is dan wel voorspelbaar maar het maakt de film er niet minder goed om.
Een positieve verrassing dus, eentje die mij en mijn vriendin in ieder geval een eng en nagelbijtend avondje bioscoop heeft bezorgd.

8,0/10

[vinnypassy]

Beasts of the Southern Wild (2012, Benh Zeitlin)

Beasts of the Southern Wild vertelt het verhaal van een 6-jarig meisje, dat in de armoedige gemeenschap leeft met haar vader en in afwachting is van een verschrikkelijke storm. We krijgen een (post-)apocalyptische wereld voorgeschoteld. Het leven is hard en dat wordt op meerdere manieren getoond: niet alleen door de erbarmelijke omstandigheden waarin men verkeert, ook door de woorden en daden die we te horen en zien krijgen. Nimmer wordt het echter depressief, want in hoeverre zou een onschuldig en naïef meisje dit zo al kunnen zien?

Deze visie van debuterend regisseur Zeitlin, die met een minimaal budget en heerlijk onbevangen amateuracteurs werkte, levert een prachtige prent op. Door alles te bekijken vanuit de ogen van een 6-jarig meisje en alles wat daarbij haast vanzelfsprekend komt kijken, voel het af en toe een beetje sprookjesachtig aan. De visuele kracht en de cajun-geïnspireerde soundtrack maken hier een echte filmfestivalfilm van. Ondanks de apocalyptische setting (vergelijkingen met Orleans en Katrina gaan goed op) is het zelfs een hoopvolle film en dat is misschien nog wel de knapste prestatie. Aanrader.

[Jeroen D]

Ik denk dat de originaliteit pas wordt aangehaald als de film zelf echt niks bij te brengen heeft. De film is enorm doorsnee en moet het van de cgi hebben.

Sowieso moet een remake niet zomaar zijn. Want een remake maakt het origineel een klein beetje kapot, want waarom deze remake?

Het is geen remake van de film van Verhoeven.

De film is gebaseerd op het originele verhaal "we can remember it for you wholesale" van Philip K. Dick.

Het heeft niets met de film van Verhoeven te maken.

[Jordy van Buel]

Het is geen remake van de film van Verhoeven.

De film is gebaseerd op het originele verhaal "we can remember it for you wholesale" van Philip K. Dick.

Het heeft niets met de film van Verhoeven te maken.

Dan hadden ze mijns inziens voor een andere naam moeten kiezen, zoals bijvoorbeeld Disturbia ook niet Rear Window werd genoemd. Als je als film terug gaat naar het bronmateriaal, waarom zou je dan die connectie met Verhoeven aan willen gaan door dezelfde naam te kiezen, terwijl je dat eigenlijk helemaal niet wil?

[Jeroen D]

Dan hadden ze mijns inziens voor een andere naam moeten kiezen, zoals bijvoorbeeld Disturbia ook niet Rear Window werd genoemd. Als je als film terug gaat naar het bronmateriaal, waarom zou je dan die connectie met Verhoeven aan willen gaan door dezelfde naam te kiezen, terwijl je dat eigenlijk helemaal niet wil?

Is niet zo slim inderdaad maar feit blijft dat dit geen remake is.

De films zijn ook totaal verschillend..........de nieuwe film volgt het boek veel beter. Verhoevens versie is meer een eigen interpretatie.

[Mr. Humphries]

Het is geen remake van de film van Verhoeven.

De film is gebaseerd op het originele verhaal "we can remember it for you wholesale" van Philip K. Dick.

Het heeft niets met de film van Verhoeven te maken.

Dat weet ik, maar dat laat de film niet zien. Het heeft zich duidelijk laten leiden door de Verhoeven versie + het gebruik van wat knipoogjes.

[De_Hollander]

Total Recall 2012

Na een interessant eerste half uur zakte hij voor mijn gevoel steeds verder in. Je kijkt toch met het origineel in het hoofd, ook al probeerde ik me neutraal op te stellen tijdens deze kijkbeurt. Op momenten lukte dat ook wel maar door de enkele verwijzingen naar het origineel lukte het de meeste tijd van de film niet.

Mijn eerste gedachte was: Farrell is verkeerd gecast. En dat bleef de hele film door hangen. Waarom? Farrel is een bikkel die gelijk al overtuigd als zijnde dat. De tijd van softies spelen was voor mijn gevoel na Hart's War al verleden tijd. Dus de transformatie van softie naar bikkel werkte gewoon niet waardoor ik nooit echt lekker in de film kwam. Ook zijn vrouwelijke partner riep bij mij totaal geen emotie op, net zo min als de bad guy. Eerlijk gezegd kon het me geen bal schelen wat er met hem zou gebeuren want ik wist toch maar half wie hij nou eigenlijk was. De enige die ik wel vond overtuigen, en dat zullen er vele niet met me eens zijn, afgaande op wat vorige reacties die ik gelezen heb was Beckinsale. Zij doet het prima en troeft op momenten zelfs Farrell af qua spotlight.

Het verhaal is rommelig en bij lange na niet zo goed uitgewerkt als het origineel. Sterker nog, deze remake is geen schim van de klassieker met Schwarzenegger. Daar waar onze Oostenrijker ook bekend stond als bikkel wist hij wel de turn op een mooie manier neer te zetten en klopte het geheel gewoon veel meer.

Nee, dat was hem duidelijk niet voor mij.

+1 ik heb hem halverwegen afgezet.

[rogue]

+1 ik heb hem halverwegen afgezet.

Dan kun je ook niet oordelen over de film, dat kun je pas als je 'm helemaal gezien hebt .

[jan_tran]

Dan kun je ook niet oordelen over de film, dat kun je pas als je 'm helemaal gezien hebt .

Tuurlijk mag/kan je dan wel oordelen over een film.

[Jeroen D]

Tuurlijk mag/kan je dan wel oordelen over een film.

Dus als jij de helft van een boek leest dan weet jij of het een goed boek is of niet ?

[jan_tran]

Dus als jij de helft van een boek leest dan weet jij of het een goed boek is of niet ?

Waarom moet 't oordeel "goed" zijn? Mag natuurlijk beide kanten op.

't Punt is dat als de desbetreffende medium - boek, film of album etc. - halverwege nog steeds niet je interesse heeft gepakt, zodanig dat je zelfs de neiging krijgt om 't boek neer te leggen, voorstelling te verlaten of album af te zetten, dat je best een conclusie mag trekken.

[rogue]

Tuurlijk mag/kan je dan wel oordelen over een film.

Natuurlijk mag je dat, alleen kan je niet oordelen over een film.
Stel dat ik, als extreem voorbeeld, alleen de eerste helft van 'From Dusk till Dawn' heb gezien, en daar een mening over heb, dan is die geheel misplaatst omdat ik het tweede geheel afwijkende stuk niet heb gezien .

[Jeroen D]

Waarom moet 't oordeel "goed" zijn? Mag natuurlijk beide kanten op.

't Punt is dat als de desbetreffende medium - boek, film of album etc. - halverwege nog steeds niet je interesse heeft gepakt, zodanig dat je zelfs de neiging krijgt om 't boek neer te leggen, voorstelling te verlaten of album af te zetten, dat je best een conclusie mag trekken.

Je mag van mij een conclusie trekken maar het kan eigenlijk niet.

[TheGodfather]

Week End
Het is Jean-Luc Godard`s laatste film die qua nog enigzins te volgen is (howel je dat toch beter niet kunt doen en het beter gewoon over je kunt laten komen). Hij gaat hier al steeds meer de politieke kant op, over zijn politieke voorkeur laat ie dan ook geen twijfel bestaan. Het geheel is radicaal, op een goede manier: alles kan en mag en het verhaal wordt dan ook enkel gebruikt als uitgangspunt, om zo zijn gedachten de vrije loop te kunnen laten over onder meer de hedendaagse maatschappij, het consumenten gedrag en (uiteraard) de politiek. En dat is geen al te best beeld dat ons wordt voorgeschoteld.

Visueel is het misschien wel één van Godard`s beste films, waarin hij gebruik maakt van veel hele lange shots. Daverend middenpunt daarvan is de bijna 10 minuten durende scene die zich geheel in de file afspeelt. Geniaal.
Het is radicaal, het is bizar en het is alles omvattend. En hoewel het over het algemeen best een humoristische film is wordt je van het beeld dat Godard over ons en de wereld schetst niet bepaald vrolijk.
Om met de legendarische criticus Pauline Kael te spreken: "Weekend is Godard's vision of Hell, and it ranks with the greatest".

9,0/10

[Melzz]

The Red and the White - Miklos Jancsco - 1967

De laatste film uit mijn Miklos Jancsco-box van Second Run bleek direct de sterkste. Bijzonder mooi geschoten film waarin alle scenes naadloos in real-time in elkaar overgaan. Er zijn al veel films gemaakt over de zinloosheid van oorlog maar daar mag deze van mij aan toegevoegd worden en dan meteen als een van de allerbeste. Mensen reageren als machines en de wreedheden wisselen van partij tot partij. Het is inwisselbaar. De mens als gebruiksvoorwerp in tijden van oorlog. De film volgt niet echt een hoofdpersoon maar toont scenes die de oorlog zelf als hoofdpersoon naar de voorgrond plaatsen.

Erg geslaagde box met deze als hoogtepunt. De beeldkwaliteit kan echt beter en er is soms sprake van "combing". Toch een aanrader omdat de inhoud je de niet altijd perfecte beeldkwaliteit snel laat vergeten.

9.0

[chev]

Dat weet ik, maar dat laat de film niet zien. Het heeft zich duidelijk laten leiden door de Verhoeven versie + het gebruik van wat knipoogjes.

Ik weet niet hoe het met anderen zat, maar ik zat echt te wachten op de uitspraak consider this a divorce

Dat vond ik echt ontbreken aan in mijn ogen een hele drukke matige film.
En idd heb ik ook veel te veel vergeleken met de oude total recall

[vinnypassy]

Taken 2 (2012, Olivier Megaton)

Taken was nog best een aardige film: hoewel het verhaal weinig voorstelde en de realiteit ver te zoeken was, zat het goed met de sfeer, de actie werd prima in beeld gebracht en de citaarbaarheid maakte het een kleine culthit. Dit tweede deel is echter van alles hetzelfde, maar dan minder. Liam Neeson is de jongste niet meer en hoe hard er geprobeerd wordt zijn houterigheid te verbergen, het lukt simpelweg niet.

Met druk camerawerk en snelle montage wordt getracht de mankementen van de nieuwgeboren actieheld op leeftijd te bedekken, maar het is over het algemeen genomen té druk en té snel. Dit leidt af, maar gelukkig wordt er zo snel geschakeld dat er nauwelijks tijd is om bij stil te staan. Daarbij is het scenario op vrijwel alle vlakken te voorspelbaar en is het einde toch een kleine sof. Zelfs in het gebrek aan realiteit, wat bij actiefilms vrij standaard aanwezig is, sloeg het script net te ver door.

Om de kijker nog enig houvast te bieden zitten er wat rustigere actiesequensen in de film en er wordt bijna dezelfde sfeer gecreëerd als bij Taken. Toch is dit slechts een film waarbij er goed verdiend gaat worden, want kwalitatief gezien past Taken 2 maar net bij de dertien in het dozijn. Leuk was nog wel dat er twee tracks van de Drive-soundtrack werden gebruikt, hoewel deze veel minder goed gebruikt werden. Exemplarisch toch wel.

[Oudlid_X5]

Mag ik Taken II nomineren tot slechtste actiefilm van het jaar?! En Olivier Megaton verdient als regisseur een levenslang verbod.