Welke film/serie heb je net gekeken en wat vond je er van? (12)

[TheGodfather]

237. Mean Streets (Martin Scorsese, 1973) :: 9.0

Wist niet zo goed wat ik van de Duitse blu-ray moest verwachten, maar het overtrof mijn stoutste verwachtingen. De print die men gebruikt heeft is vrijwel smetteloos en ik zag geen enkele vorm van digitale manipulatie, wat dus voor een mooie filmkorrel en een zeer filmisch uiterlijk zorgt en waardoor de John Cassavetes-achtige manier van filmen zeer goed weergegeven wordt. Ook het geluid klinkt prima. Heb de Franse Carlotta blu-ray nooit gezien, maar afgaande op de screenshots zie ik bijzonder weinig verschil, heb het vermoeden dat het om exact dezelfde transfer gaat. Engelse en Duitse audio en Duitse subs. Gelukkig heeft het ook een wendecover zodat je die afschuwelijke hoes die je op Amazon ziet kunt omdraaien en je dezelfde hoes krijgt van de Carlotta. Het feit dat ik zo'n imposante transfer van een film als 'Mean Streets' voor minder dan 9 euro kan kopen op het moment dat ie uitkomt is niets minder dan een klein mirakel. Het maakt het leven allemaal weer een stukje mooier

Dat klinkt heel goed! eens kijken of ie nog steeds voor die prijs te krijgen is

Maar mn verzoek is of het recenseren wat minder grof kan. Lijkt me niet nodig om gevloek te gebruiken.
Ben zelf ook niet roomser dan de paus hoor maar vindt het gewoon niet fijn.

Waar heb ik dan gevloekt?? "In God`s Christus` naam" lijkt me echt geen vloeken hoor...

Maar zat die film voor de rest wel goed in elkaar qua verhaal, acteren, muziek etc. of was het gewoon je smaak niet (zijn denk ik toch 2 verschillende dingen?

Verhaal was saai en niet interessant, acteren was van Sandra Bullock en Max von Sydow goed maar het jongetje dat het hoofdpersonage speelt vond ik echt ontzettend irritant.
En het is niet dat `t mijn smaak niet is want een goed drama kan ik best hebben op z`n tijd. Maar dit was een drama van een ander soort

[TheGodfather]

Na de grote Oscar winst van The Artist leek het me wel passend om vanavond te kijken:

The Jazz Singer
De eerste commercieël succesvolle film waarin dialoog werd gebruikt (maar niet de eerste film met geluid), over een zanger die een carriere in het theater ambieert maar daarvoor breekt met zijn ouders omdat zijn vader wilt dat hij de familie traditie voortzet.
Het is,meer dan 80 jaar na dato, interessant om te zien hoe het geluid (en dan vooral de dialogen) pas slechts sporadisch gebruikt worden. Maar het uitstekende,maar wel redelijk technische, audio commentaar geeft daar een goede uitleg over.
Op de dag dat een film over het ontdekken van de talkies wint bij de Oscars was het mooi om de eerste echte (letterlijke) talkie nog eens te zien.
Een mijlpaal in de film geschiedenis maar als film opzich (qua verhaal en acteren) niet heel bijzonder.

7,3/10

[Davidshadow13]

Oogst van de afgelopen week en deze week:

18. Layer Cake (Matthew Vaughn, 2004) :: 8.0

Gewoon een goede degelijke Britse crime film van Matthew Vaughn. De karakters zijn origineel en leuk ontwikkeld. Het verhaal is leuk, de humor zit er in. Gewoon een leuke film die nergens echt top is maar zeker heel leuk en vermakelijk.

19. The Final Destination (David R. Ellis, 2009) :: 6.5

The Final Destination was eigenlijk beter dan dat ik had verwacht, ook al waren de intro en outro de beste delen van de film. Verder is het deze keer meer comedy dan horror maar dat mag de pret niet drukken. De film is lekker stereotype voor een tienerfilm en blijft daarom ook oppervlakkig. Verder is de film niet bijzonder irritant is het tempo hoog en is het met net geen 90 minuten goed te doen. Deel vijf schijnt beter te zijn dus dat kan echt een degelijke film worden.

20. Horrible Bosses (Seth Gordon, 2011) :: 7.9
21. Safe House (Daniel Espinosa, 2012) :: 8.1

Safe House heeft een redelijk hoog production value. De actie ziet er goed uit. Eigenlijk scoort deze film een ruime voldoende op alle vlakken. Het zou alleen leuk zijn als er is vernieuwing kwam in het actie, FBI/CIA/Interpol genre.

22. I Am Number Four (D.J. Caruso, 2011) :: 5.9

Een actiefilm met de verhaalopbouw van een Twillight film. Ik vind het jammer dat ze met het casten van Alex Pettyfer en deze verhaalopbouw dit overduidelijke publiek hebben proberen aan te spreken. Aan de actie is overduidelijk te zien dat Micheal Bay eraan heeft meegewerkt maar de eerste 1,5 uur van de film is meer een twillight tiener liefde verhaal dan echt een sci-fi actie film. Het sci-fi gedeelte blijft ontzettend oppervlakkig en de "aliens" komen regelrecht van de Priest set af lopen lijkt het wel. Nee, D.J. Caruso bewijst zich geen dienst met deze film dat is wel duidelijk.

23. The A-Team (Joe Carnahan, 2010) :: 8.2
24. The Adventures of Tintin (Steven Spielberg, 2011) :: 7.7

[skank]

wow the a-team scoort hoger dan tintin en i am number four?
Vreemd
Ik vond die maar zwak

[Franklin1975]

Bad Teacher (2011)

Een aardige film met Cameron Diaz als Bad Teacher. En dat valt op zich wel mee. En dat kan je niet zeggen van de neurdy Justin Timberlake, die volledig miscast is. Ronduit slecht.
Leukste scene: de carwash.

6,5/10

Friends With Benefits (2011) DVD

Na het zien van het matig geslaagde Bad Teacher (ik verwachtte een soort Bad Santa) verwachtte ik meteen een stuk minder leuke film te gaan kijken met wederom Justin Timberlake in een komische rol.

Maar wat blijkt? De film is vele malen leuker, levendiger en sprankelender dan eerstgenoemde film. Er is echt chemistry tussen mooie Mila Kunis (Black Swan, That 70s Show) en (ex-??)zanger Justin Timberlake. En de film is met veel liefde gemaakt en is nergens geforceerd leuk of romantisch of iets dergelijks. En ook al is het een erg voorspelbare film, je hoopt toch dat Mila en Justin meer worden dan alleen maar Friends With Benefits.

Al met al, een lekkere feel-good-movie. Voor haar, voor beiden, maar ook voor hem!

7,7/10

[rogue]

Friends With Benefits (2011) DVD

Na het zien van het matig geslaagde Bad Teacher (ik verwachtte een soort Bad Santa) verwachtte ik meteen een stuk minder leuke film te gaan kijken met wederom Justin Timberlake in een komische rol.

Maar wat blijkt? De film is vele malen leuker, levendiger en sprankelender dan eerstgenoemde film. Er is echt chemistry tussen mooie Mila Kunis (Black Swan, That 70s Show) en (ex-??)zanger Justin Timberlake. En de film is met veel liefde gemaakt en is nergens geforceerd leuk of romantisch of iets dergelijks. En ook al is het een erg voorspelbare film, je hoopt toch dat Mila en Justin meer worden dan alleen maar Friends With Benefits.

Al met al, een lekkere feel-good-movie. Voor haar, voor beiden, maar ook voor hem!

7,7/10

Hier kan ik me helemaal in vinden, was een heerlijke meevaller!

[Brakhage]

257. Picnic (Joshua Logan, 1955) :: 9.3

Heb lang zitten twijfelen of ik de blu-ray van Twilight Time aan moest schaffen, want ik vond de film interessant maar niet volledig geslaagd en om dan 35 euro neer te tellen is wellicht wat extravagant. Toch uiteindelijk de gok genomen en de blu-ray zorgde letterlijk voor een compleet nieuwe ervaring. Het is echt een oogverblindende transfer en dat levert een compleet andere film op dan de DVD download die ik eerst gezien had die akelig was om naar te kijken vanwege de overmatige edge enhancement. Daarvan is nu niets meer te merken en de cinematografie van geweldenaar James Wong Howe (die ons visuele meesterwerken als ‘Sweet Smell of Success’ en ‘Seconds’ heeft geschonken) komt nu eindelijk volledig tot zijn recht. De scènes overdag zijn mooi, maar de ware magie begint pas als de zon onder begint te gaan: eerst natuurlijk die paar momenten bij ‘magic hour’ en dan later bij de nachtsequenties rondom de rivier. De scene waarin Holden en Novak elkaar middels dans verleiden onder de gekleurde lampionnen is zo mooi dat de tranen me spontaan in de ogen schoten en het moet wel een van de meest romantische filmmomenten ooit zijn.
Het is natuurlijk een melodrama en dat bekent dat alle personages volledig blind zijn voor zichzelf en er een kloof is zo groot als de Grand Canyon tussen wat ze willen of denken te zijn en wat ze in werkelijkheid zijn en dit levert enkele pijnlijk genante momenten op die me regelmatig deden denken aan Cassavetes. En je weet dat deze personages door de film gedwongen gaan worden om zichzelf onder ogen te komen en de kloof te dichten, wat die typische onderhuidse spanning oplevert die het (jaren ’50) melodrama uiteindelijk waarschijnlijk het mooiste genre van alles genres maakt. ‘Picnic’ deed me sterk denken aan iets wat ik vroeger herhaaldelijk heb meegemaakt: dat je op een willekeurige feestag vroeg begint met drinken en hier gestaag mee doorgaat en daardoor geleidelijk alle contact met de werkelijkheid begint te verliezen. Uiteindelijk hoeft er maar iets kleins te gebeuren waardoor de vrolijke feeststemming kan omslaan in pure chaos waarin niemand nog precies weet waar ze mee bezig zijn en iedereen ook dingen roept die ze misschien helemaal niet meer menen maar waarbij uiteindelijk alle frustraties die normaal gesproken onderdrukt worden in een klap tot uitbarsting komen. Je probeert dan soms achteraf te achterhalen waar het nu precies fout gegaan is, maar daar slaag je dan nooit in omdat het zo’n geleidelijk proces was en ‘Picnic’ is exact zo’n proces. Het heeft alles wat een melodrama hoort te hebben en kan zich moeiteloos meten met die grootste voorbeelden van het genre. En dat alles in een bijna perfecte beeldkwaliteit. ‘Picnic’ is waar blu-ray allemaal om draait.

258. To Catch a Thief (Alfred Hitchcock, 1955) :: 8.5

Heb maar een fles champagne open getrokken en meer dan ooit genoten van deze opmerkelijke film die er fantastisch uitziet. En het gezicht van Cary Grant is gelukkig nog net zo bruin als het altijd geweest is J

259. Pal Joey (George Sidney, 1957) :: 8.0

Na de perfectie van ‘Picnic’ is dit een iets mindere transfer van TT, maar nog steeds meer dan goed. Grootste probleem zit hem niet zozeer in de transfer, maar het feit dat er duidelijk een oudere print gebruikt is zodat redelijk wat scènes de filmkorrel gecombineerd is met een fikse dosis ruis. Dit geeft het beeld een ietwat onrustig en ruw uiterlijk, maar gelukkig ziet het grootste gedeelte er wel heel goed uit. Ook het geluid is net iets minder dan bij ‘Picnic’, dat eveneens bijna perfect is; bij ‘Pal Joey’ wil de dialoog soms wat wegvallen. Daar staat dan weer tegenover dat de muziek echt heel goed klinkt en dat is niet geheel onbelangrijk in een musical – Sinatra schalt echt de boxen uit. Sinatra is sowieso het belangrijkste aspect van ‘Pal Joey’, een opmerkelijke film die ik iedere keer net iets leuker begin te vinden, ook al denk ik dat ik met een 8 nu wel het plafond heb bereikt. Het is een film die nergens vervelend of saai is, maar ook nergens enorme hoogten bereikt. Het is inmiddels de derde keer dat ik hem zie en de vorige keer was nog niet eens een half jaar geleden en toch was het geen enkel probleem om hem nu weer te zien – dat is op zich ook al een kwaliteit aangezien dit lang niet bij alle films mogelijk is. Ik denk dat een enorme voorliefde voor musicals wel een vereiste is om deze film echt te kunnen waarderen en waarin enkele van de mooiste liedjes uit de Great American Songbook de revue passeren.

260. To Be or Not to Be (Ernst Lubitsch, 1942) :: 10.0

Ze hebben volgens mij exact dezelfde master gebruikt als voor de oude regio 1 DVD, maar dat was altijd al een prima DVD. De verschillen zijn dus niet enorm, maar die typische kleine verschillen tussen DVD en blu-ray: de BD heeft meer grain en een beter contrast en ziet er dus meer uit als film dan de wat plattere DVD. Er zitten redelijk wat inconsistenties in het beeld maar die zijn allemaal duidelijk brongerelateerd en geen transfer defect; zo zie je redelijk vaak een soort lichtstraal boven mensen alsof ze ieder moment door Scottie omhoog gebeamed kunnen worden naar het ruimteschip, maar dat is iets wat je vaker ziet bij niet gerestaureerde oude films. Het staat buiten kijf dat 'To Be Or Not To Be' er nog veel beter uit kan zien met een volledige restauratie, maar dat is helaas niet voor iedere film weggelegd en ik vraag me af of Criterion hun digitale wonderen wellicht nog kunnen verrichten als zij hem gaan uitbrengen, maar ik betwijfel het. Verwacht zeker geen wonderen, maar al met al is het een prima transfer en deze blu-ray zag er veel beter uit dan bijvoorbeeld de print die ik in Parijs heb gezien een paar jaar geleden. De film zelf blijft natuurlijk perfectie van begin tot eind, dus ik kan me niet voorstellen dat er een filmliefhebber is die dit niet in de best mogelijke kwaliteit wil hebben. Subs zijn er enkel in Duits en Frans, dus het ziet er naar uit dat deze niet in Engeland gaat verschijnen.

Il Conformista (Bernardo Bertolucci, 1970): -

Ow, ow, Arrow, wat doe je ons aan? Wat een belachelijk slechte transfer is dit. Had goede hoop aangezien het duidelijk was dat er geen overmatige DNR was toegepast, maar dat is helaas het enige positieve aan deze blu-ray. Zelden zo’n instabiel en noisy beeld gezien. Daarnaast is het vreselijk wazig allemaal en is er van enig detail geen sprake, als Trintignant met die kerel aan het spreken is voor de villa van zijn moeder aan het begin moet je gewoon turen omdat je anders niet eens kunt zien hoe die vent er uit ziet, zo wazig is het. Maar de problemen beperken zich niet alleen tot het beeld, ook het geluid is bagger: de muziek van Delerue aan het begin is nauwelijks hoorbaar omdat er zoveel ruis doorheen zit en alle dialoog klinkt ontzettend hol en schel. Toen we bij deze scènes in het gekkenhuis waren aangekomen heb ik de film maar afgezet, want Bertolucci heeft niet voor niets zo’n enorme witte set gekozen en dan is het niet de bedoeling dat het eerder grijs is dankzij alle noise en zelfs kleurverspringingen. Dit is echt niet meer dan een omhoog gewerkte DVD. In alle eerlijkheid is het wellicht niet eens de schuld van Arrow want de restauratie die in Italië circuleert schijnt volledig digitaal schoongepoetst te zijn en vermoedelijk heeft Arrow daarom de oude master van de DVD gebruikt, maar dat is kiezen uit twee kwaden natuurlijk. Er was altijd nog de mogelijkheid geweest om helemaal niets uit te brengen, want dit is eerder geldklopperij dan iets anders. Hopelijk dat Criterion ooit wel in staat is om een eigen master te creëren, want een andere oplossing zie ik niet.

261. Puzzle of a Downfall Child (Jerry Schatzberg, 1970) :: 9.0

Ter vervangen van ‘The Conformist’, maar de Franse Carlotta blu van deze film opgezet en dat was gelukkig een aanzienlijke pleister op de wonde, een exemplarische transfer. Er zitten hier en daar wat shots in waarin de beeldkwaliteit plots zichtbaar achteruit gaat, maar bij het volgende shot heb je iedere keer weer de sprong naar echte HD kwaliteit. Het punt is nu dat dat ‘The Conformist’ louter bestaat uit dergelijke shots en nergens die sprong naar HD maakt. De film zelf is een vreselijk hypnotiserend geheel, waarbij je het puzzel deel uit de titel vrij letterlijk mag nemen; denk een film als ‘Last Year At Marienbad’ of ‘Petulia’ en je komt een heel eind. Kende de film enkel van een hele slechte VHS omdat er volgens mij nog nooit een DVD van was verschenen, dus op blu ziet er in vergelijking helemaal waanzinnig uit en levert nog meer sfeer op.

262. Dead Ringers (David Cronenberg, 1988) :: 9.0

Had werkelijk geen flauw idee wat ik van deze transfer moest verwachten, maar aangezien het altijd een van mijn favoriete Cronenberg’s geweest is, heb ik toch maar de gok gewaagd. De Franse blu-ray ziet er zeer sterk uit, een mooie heldere en stabiele print en geen digitale fratsen. De kleuren spatten niet bepaald van het scherm, maar dat is duidelijk een bewuste esthetische keuze van Cronenberg aangezien de operatie scènes met de beroemde rode pakjes wel weer van het scherm spatten. Franse subs zijn verwijderbaar overigens. In Italië is een uitstekende transfer van ‘Naked Lunch’ te verkrijgen, dus zo langzamerhand beginnen de cruciale Cronenberg films op blu-ray te verschijnen, al moet je even zoeken.

[Oudlid_X5]

261. Puzzle of a Downfall Child (Jerry Schatzberg, 1970) :: 9.0

Ter vervangen van ‘The Conformist’, maar de Franse Carlotta blu van deze film opgezet en dat was gelukkig een aanzienlijke pleister op de wonde, een exemplarische transfer. Er zitten hier en daar wat shots in waarin de beeldkwaliteit plots zichtbaar achteruit gaat, maar bij het volgende shot heb je iedere keer weer de sprong naar echte HD kwaliteit. Het punt is nu dat dat ‘The Conformist’ louter bestaat uit dergelijke shots en nergens die sprong naar HD maakt. De film zelf is een vreselijk hypnotiserend geheel, waarbij je het puzzel deel uit de titel vrij letterlijk mag nemen; denk een film als ‘Last Year At Marienbad’ of ‘Petulia’ en je komt een heel eind. Kende de film enkel van een hele slechte VHS omdat er volgens mij nog nooit een DVD van was verschenen, dus op blu ziet er in vergelijking helemaal waanzinnig uit en levert nog meer sfeer op.

Staat genoteerd!

[TheGodfather]

257. Picnic (Joshua Logan, 1955) :: 9.3

En dat alles in een bijna perfecte beeldkwaliteit. ‘Picnic’ is waar blu-ray allemaal om draait.

Klinkt heel erg goed. Dan toch misschien eens de gok (en het geld) eraan wagen.

Il Conformista (Bernardo Bertolucci, 1970): -

Ow, ow, Arrow, wat doe je ons aan? Wat een belachelijk slechte transfer is dit.

Nou, is maar goed dan dat ik `m nog niet besteld had en de dvd heb behouden
Thanks voor je stukjes over de kwaliteit van de blu-ray, ga er mee door. Erg interessant om te lezen en zeer nuttig mbt het beslissen voor het al dan niet aanschaffen van bepaalde titels

[Brakhage]

Is goed, bij deze dan

263. La grande illusion (Jean Renoir, 1937) :: 8.5

De Studio Canal collectie wisselt zeer matige releases zoals 'Le Mepris' af met hele goede zoals... nu goed, 'Grande Illusion' bijvoorbeeld. Dankzij een complete restauratie is dit duidelijk een van hun beste releases, met een prachtige fijne filmkorrel en een beeld waar praktisch geen krasje te bekennen is. Nu was de Criterion DVD niet... uhmm... al te best, maar het verschil is als dag en nacht.

264. Sommarnattens leende (Ingmar Bergman, 1955) :: 8.8

Waar de meeste Bergman films zich toch vooral kenmerken door hun intellectuele kracht, is dit waarschijnlijk zijn meest lichamelijke. Het geheel is een indrukwekkende ode aan de pracht van vleeslijk genoegen en uiteraard tegelijkertijd ook de zotheid ervan. Een enorm stoute film zonder dat overigens heel duidelijk te zijn, want het meeste gebeurt onder de oppervlakte en is het toonbeeld van subtiliteit - zo subtiel waarschijnlijk dat het aan veel mensen (aanvankelijk) voorbij zal gaan. Het mooiste is denk ik nog wel dat de echte sensualiteit toch vooral in het visuele aspect zit, met een waanzinnig subtiele belichting en een grote nadruk op een bijna tastbare omgeving en dat is waar de blu-ray de meeste winst boekt omdat dit nu zo duidelijk naar voor komt. Sommige scenes hebben redelijk wat ruis, maar als geheel komt de cinematografie van Gunnar Fischer in al zijn pracht en praal tot zijn recht en kun je de sensuele elegantie bijna 'proeven'.

[TheGodfather]

Is goed, bij deze dan

-edit- heb trouwens net, na jouw recensie, de dvdbeaver recensie gelezen en gezien van Il Conformista maar hoe hij aan z`n conclusie "great release from Arrow" komt is me eigenlijk wel een raadsel. Zelfs op de screenscaps lijkt de transfer dvd bijna beter te zijn dan die van de blu-ray. Dat overvloed aan geel is echt lelijk...

[*NERAZZURRI*]

Rundskop (Michael R. Roskam, 2011)



IJzersterk, indringend en meeslepend. Europese topfilm. Chapeau voor deze Beneluxproductie.

[mad dog]

Hoor alleen maar goede dingen over Rundskop. Binnenkort ook maar eens kijken.

[hstadman]

Heb je de NL blu-ray of een Amerikaanse?
Ik vind persoonlijk de directors cut met de klasieke muziek beter dan de theatrical cut.

Hugo 3d-bioscoop


Legend- Bluray
Zojuist ook gezien, lijkt wel of de film pas is geschoten, zo mooi ziet het er uit! Er staat de theatrical Cut en directors cut op. Bij Aliens vond ik het ook al indrukwekkend eruit zien. Iemand nog tips? Is dit net zo mooi als bij Blade Runner?

[Franklin1975]

The Artist (2011)

Ik denk dat ik namens iedereen spreek, dat we niet dagelijks of maandelijks naar een stomme film kijken, of er zelfs maar heel ontspannen naar kunnen kijken en van genieten. Hooguit een enkele keer.
Het duurde mij gisteren ook even voor ik gewend was geraakt aan de film. Voor onze tijd een erg orgineel en gewaagde film, al kost het best wel energie om vol te houden met kijken, want je moet er totaal anders naar kijken dan hoe we dat gewend zijn.

Qua ontwikkeling van de film zit hij goed in elkaar en als je kunt liplezen zijn de dialogen ook te volgen. Oscar voor beste film terecht? Geen idee, ik weet niet hoe de commissie-op-leeftijd de films beoordelen. Dat de film gestolen wordt door een zeer sterke main-cast. Jean Dujardin lijkt wel zo weggelopen uit 1927 (ijzersterk!), Bérénice Bejo en uiteraard de hond. Vooral die is super!

De opening én het slot van de film zijn het best.

7,1/10

[Eddy]

[...]Ik denk dat ik namens iedereen spreek, dat we niet dagelijks of maandelijks naar een stomme film kijken, of er zelfs maar heel ontspannen naar kunnen kijken en van genieten. Hooguit een enkele keer.[...]

Dit is toch echt een verkeerde veronderstelling. Hoewel het aantal stomme films in mijn eigen collectie beperkt is, ik schat dat ik hooguit een vijftigtal titels uit die periode in mijn kast heb staan, bekijk ik ze regelmatig. In mijn top 50 op What I Watch staan zes films uit de geluidloze periode. Twee daarvan staan zelfs in de top tien. En ik ben beslist niet de enige die vandaag de dag nog erg geniet van stomme films.
Misschien sprak je namens veel mensen, dat lijkt me reëel. In elk geval kan je de conclusie trekken dat je in dit geval vooral namens jezelf sprak met deze opmerking.

[Franklin1975]

Ik weet wel dat er veel (jonge) mensen veel naar oude films uit het zwart/wit-tijdperk kijken, niet ook uit het stomme film-tijdperk.

[martijn0432]

The Artist was de eerste stomme film die ik zag en het koste mij juist helemaal geen moeite. Ik dacht alleen maar: waarom worden zulke films niet vaker gemaakt? Dan liggen alle grenzen weer open omdat je niet met een taalprobleem zit.

[Melzz]

Dawn of the Dead (1978)

Deze film meerdere keren gehuurd uit het videobandtijdperk. De cover was een lelijke: een paar blauw geschminkte zombies die grijpend op je af kwamen. Een huisgenoot bleef volhouden dat de film echt de moeite waard was en dat bleek zeker zo te zijn. Later heb ik de Nederlandse box gekocht met de "Dead"trilogy.

En dan nu de Amerikaanse Blu-Ray gezien en man man man....wat een verschil!! Dit is voor mij, tot nu toe, de grootste upgrade geweest van een film van dvd naar BD. Haarscherp en prachtige kleuren. Het is een gedoodverfde uitspraak...maar het leek echt alsof ik de film voor het eerst zag. Het blijft jammer dat er maar 1 cut op BD is uitgebracht, de theatrical. De muziek van Goblin werd hier en daar gemist maar het was weer een weergaloze ervaring. Een combinatie van nostalgie en hernieuwde beleving.

De film staat nog steeds als een huis. Typisch een film die geen seconde verveelt. Van begin tot het einde heb ik me positief verbaasd over de prachtige beeldkwaliteit terwijl de film zelf me ook weer helemaal in de greep hield. Heerlijke film.

10

[Eric B.]

The Muppets (2011)


Ondanks dat het de NL gesproken versie was (ik haat nagesynchroniseerde films) voor mn jongste neefje, vond ik hem toch geweldig, zitten leuke verwijzingen in naar 'vroeger' gecombineerd met 'nu' en dat pakt echt heel goed uit, en zorgt ervoor dat het leuk is voor zowel degene die de muppets kennen van vroeger als degene die de muppets niet kennen, of niet echt goed kennen. Het is een heel vrolijk geheel met veel liedjes erin, afgewisseld Met af en toe wat sombere momenten, het verhaal is simpel maar goed genoeg om er een leuke film van te maken. Ik kan niet wachten om hem in de originele engelse taal te kijken!


10/10

[Brakhage]

Anatomy of a Murder (Otto Preminger, 1959) :: 10.0

In 2009 was er al sprake van een Duitse blu-ray van deze film, maar die is nooit gematerialiseerd, maar nu is er dan eindelijk de Criterion. En zoals te verwachten is het vreselijk indrukwekkend allemaal, een genot om naar te kijken.

267. Exodus (Otto Preminger, 1960) :: 8.5

Had deze film nooit gezien, mede door de extreme lengte van 208 minuten en mede doordat de Engelse DVD die ik had niet anamorf bleek te zijn. De Franse blu-ray was dus een uitgelezen mogelijkheid om de film dan ook maar meteen goed te kijken en het bleek het meer dan waard te zijn. De transfer is niet bepaald zonder problemen, aangezien men duidelijk een wat oudere en enigszins verweerde print heeft genomen waardoor de film redelijk vol zit met beschadigingen en kleurflikkering. Dat gezegd kent de film verder wel een zeer natuurlijk uiterlijk en een redelijk stabiel beeld, met natuurlijk uitziende kleuren en een mooie fijne filmkorrel. Het resultaat is een beetje alsof je naar een wat oudere bioscoopprint zit te kijken en aangezien er tot een complete restauratie betwijfel ik of de film er veel beter uit kan zien. Nadeel is wel dat je de Franse ondertiteling niet uit kunt zetten, maar je kunt ze wel grotendeels buiten beeld zetten, als je blu-ray speler deze functie heeft tenminste. De film zelf is een cruciale Preminger, de eerste van het kwartet grootschalige epische prenten (hierna zouden nog 'Advise and Consent', 'The Cardinal' en 'In Harms Way' volgen) die samen een duidelijke fase in zijn werk vormen en waarin Preminger er in zou slagen om films van epische opzet te maken die uiteindelijk diep van binnen toch juist kleinschalige menselijke drama's zijn.

Boys' Night Out (Michael Gordon, 1962) :: 8.0
Grease (Randal Kleiser, 1978) :: 5.5

Twin Peaks: Fire Walk with Me (David Lynch, 1992) :: 9.0

Sinds kort zijn deze en 'Lost Highway' ook in Australië verschenen waarmee ze een beter alternatief zijn dan de Franse releases die beiden out of print zijn (hoewel 'Lost Highway' binnenkort ook in Engeland gaat verschijnen) en nogal prijzig. Vermoed dat de Australische release identiek is aan de Franse vanwege de Franstalige audio en ondertiteling opties, maar bij deze zijn de Franse subs tenminste uit te zetten. Het is grotendeels een meer dan uitstekende release met een duidelijke grain structuur en mooie kleuren, hoewel ik zeer sterk vermoed dat het allemaal licht digitaal aangescherpt is omdat het soms een wat digitale feel heeft. Maar dit is redelijk subtiel allemaal en ik vermoed dat je hier al heel gevoelig voor moet zijn om het te zien en het is ook vooral in het begin van de film dat het het meest zichtbaar is. Verder kan ik me van vorige kijkbeurten niet herinneren dat de film zo sfeervol en kleurrijk was, maar misschien heb ik wel altijd de verkeerde versies gekeken. Hoe het ook zij, ik zag nu pas voor het eerst een echt meesterwerk in deze film: een typisch Lynchiaanse ontleding van de Amerikaanse samenleving in gelijke mate melodrama en horror, die niet eens zo gek veel onder doet voor b.v. 'Blue Velvet'. Het 'Twin Peaks' thema en Julee Cruise hebben nog nooit zo vol geklonken.

[Franklin1975]

Grease (Randal Kleiser, 1978) :: 5.5

Twin Peaks: Fire Walk with Me (David Lynch, 1992) :: 9.0

Sinds kort zijn deze en 'Lost Highway' ook in Australië verschenen waarmee ze een beter alternatief zijn dan de Franse releases die beiden out of print zijn (hoewel 'Lost Highway' binnenkort ook in Engeland gaat verschijnen) en nogal prijzig. Vermoed dat de Australische release identiek is aan de Franse vanwege de Franstalige audio en ondertiteling opties, maar bij deze zijn de Franse subs tenminste uit te zetten. Het is grotendeels een meer dan uitstekende release met een duidelijke grain structuur en mooie kleuren, hoewel ik zeer sterk vermoed dat het allemaal licht digitaal aangescherpt is omdat het soms een wat digitale feel heeft. Maar dit is redelijk subtiel allemaal en ik vermoed dat je hier al heel gevoelig voor moet zijn om het te zien en het is ook vooral in het begin van de film dat het het meest zichtbaar is. Verder kan ik me van vorige kijkbeurten niet herinneren dat de film zo sfeervol en kleurrijk was, maar misschien heb ik wel altijd de verkeerde versies gekeken. Hoe het ook zij, ik zag nu pas voor het eerst een echt meesterwerk in deze film: een typisch Lynchiaanse ontleding van de Amerikaanse samenleving in gelijke mate melodrama en horror, die niet eens zo gek veel onder doet voor b.v. 'Blue Velvet'. Het 'Twin Peaks' thema en Julee Cruise hebben nog nooit zo vol geklonken.

Grease zo laag waarderen en dan de Twin Peaks film zo hoog?!?!
Als groot TP-liefhebber heb ik altijd moeite gehad met de erg afwijkende film (andere acteurs voor bepaalde karakters uit de serie). Maar ik moet ook toegeven dat het meer dan 10 jaar geleden is dat ik de film gezien heb, ook al heb ik hem nu op dvd. Misschien toch maar weer eens aan wagen.

En Lost Highway (soundtrack op cd is werkelijk grijsgedraaid in die periode) heb ik op vhs gehad, maar op dvd is hij nooit mijn collectie binnengewandeld vreemd genoeg...

[Jeroen D]

Grease vind ik persoonlijk het ergste wat de mensheid ooit overkomen is.

[Brakhage]

Er is inderdaad wel heel wat mis met 'Grease'. Het heeft nog een zekere charme in al zijn onnozelheid, maar de film zit toch vooral vreselijk slecht in elkaar.

[Jeroen D]

http://www.youtube.com/watch?v=PKX9J2ENXTs

Aaarghh..........zo erg.........