Welke film/serie heb je net gekeken en wat vond je er van? (12)

[StefaanD]

Deja Vu (Tony Scott, 2006) ****
Volgens mij heb ik deze film al eens gezien...

Had net zo smile op mijn gezicht zoals jij op je avatar toen 'k je review las

[Franklin1975]

The Incredibles DVD

Nu deze moderne klassieker op bluray is verschenen, leek het mij de hoogste tijd de dvd weer eens uit de kast te trekken en te beoordelen. Vergelijk je de animatie met bijv. Monsters Inc. of Monsters Vs Aliens, dan valt op dat deze bij The Incredibles lang niet zo gedetaillerd zijn. Het haar van de personen is net een Playmobil-kapsel. En ook de achtergronden zijn zeer simplistisch. Iets waar je alleen in het begin even op let, want wat volgt is gewoon een erg leuke film van 110 minuten die eigenlijk nooit verveelt.
Je ziet wel ineens stukken Cloudy With A Chance... en Despicable Me voorbij komen.

Het beeld en geluid is ook erg prima op moderne HD TV's, dus ik zal niet overstappen op bluray. Misschien dat het beeld nog wat beter eruit ziet, maar ik bel in ieder geval meer dan tevreden met de beeldkwaliteit van de dvd.

7,5/10

[Don van Straalen]

91. Archer - Seizoen 1 (2009) 8.5
92. Harry Potter and the Deathly Hallows: Part 1 (2010)

Om het kort samen te vatten: Te lang, te saai en te donker. Ten eerste vind ik het erg triest van de filmmaatschappij om het laatste boek over twee films te verdelen simpelweg omdat ze de Harry Potter franchise willen uitmelken en meer geld willen verdienen, ondanks dat dit niet eens het langste boek was. Het schijnt, ik heb het boek niet gelezen, dat alle grote gebeurtenissen richting het einde gebeuren, waardoor Deathly Hallow Pt. 1 simpelweg te saai is omdat er te weinig gebeurt in de speelduur van 2,5 uur. Hierdoor wordt er de tijd genomen voor bepaalde scenes die uiteindelijk niet gerelateerd zijn aan het verloop van de film en wordt het tempo zowat de nek om gedraaid. Ook de zogenaamde driehoeksverhouding tussen Harry, Hermione en Ron voelt bij vlagen geforceerd en zorgt voor wat tenenkrommende momenten. Verder vond ik ook doordat een groot deel van de scenes zich in de avond of nacht afspeelt de film simpelweg te donker is en daardoor soms zelfs saai wordt om naar te kijken omdat de kijker visueel gezien niet geprikkeld wordt. Ik ben uiteraard niet alleen maar negatief, want natuurlijk zitten er wat geslaagde momenten in. Natuurlijk is een enkele actiescène overtuigend. Natuurlijk zijn de special effects mooi. Maar bovenal, natuurlijk is het slechts een opzetje voor de laatste, en waarschijnlijk meest epische, film uit de Harry Potter reeks.

6.5

93. Pleasantville (1998)

Twee tieners uit de jaren '90 worden door middel van een vreemde afstandsbediening de tv in gezogen en komen terecht in een Amerikaanse sitcom uit de jaren '50, waar ze met hun nieuwe ideeën deze perfecte setting flink in de war schoppen.

Aardige, originele film die eigenlijk constant blijft vermaken en leuk is om naar te kijken. De cast overtuigd, de personages zijn leuk, de satire op de perfecte gezinnen zoals je die altijd ziet in oude, Amerikaanse reclames is geslaagd en een deel van de grappen zijn leuk. Er is dan ook weinig echt mis met de film, het enige is wellicht dat het wel duidelijk is waar deze naar verloop van tijd naartoe gaat en daardoor wat voorspelbaar is. Het script neemt richting het einde dan ook geen risico's en speelt het veilig, maar dat valt eigenlijk niet negatief op te vatten. Er zit wat onderliggende kritiek op de Amerikaanse samenleving in, maar al met al blijft het allemaal erg plezierig. Visueel gezien is de film geslaagd, als de tieners namelijk in de jaren '50 terecht komen wordt de film zwart wit, maar door hun vernieuwende invloed krijgen steeds meer objecten hun originele kleur terug. Een prima visueel gegeven dat méér dan een gimmick is en als hulpmiddel voor de voortgang voor het verhaal wordt gebruikt.

7.0

94. Twelve Monkeys (1995)

Nadat Gilliam's Brazil helemaal mijn ding bleek te zijn, stonden andere films van hem op mijn lijstje om te kijken, zo ook Twelve Monkeys van welke ik, onder andere vanwege het feit dat er door de tijd wordt gereisd, hoge verwachtingen had. Jammer genoeg bleek deze film niet zo goed te zijn als Brazil, maar alsnog heb ik ervan genoten. De plot is wellicht af en toe wat troebel, maar als richting het einde de plottwist zich ontvouwd is alles vergeten en vergeven en wordt de ironie van Willis' zoektocht naar het virus pas echt duidelijk. Zowel Willis, Stowe en vooral Pitt weten volledig te overtuigen en geven hun personages behoorlijk wat diepgang en persoonlijkheid mee. Overigens extra kudo's voor de manier hoe het redelijk ingewikkelde verhaal met weinig moeite op de kijker wordt over gebracht en hoe er met de kijker gespeeld wordt door deze meer dan eens op verkeerde been te zetten.

8.5

95. Hobo With a Shotgun (2011)

Nee, deze film deed het niet voor mij. Ik snap het principe en het idee erachter wel, maar de uitwerking is dermate tegenvallend dat ik er niet van heb kunnen genieten. De cinematografie, funky kleuren en toffe belichting vond ik wel cool en zorgden ervoor dat de film visueel overdonderend was. Ook de actie en de gore wordt lekker in beeld gebracht en zorgen voor wat momenten die zowel de maag deden omkeren als de lachspieren kietelden wat een uitstekende combinatie blijkt. Jammer genoeg zijn het verhaal en de personages ver onder de maat en hoewel de film naar een goede climax lijkt toe te werken is het optreden van 'The Plague' is te kort gezien de potentie die deze had en is deze daardoor extra tegenvallend.

5.0

96. A Scanner Darkly (2006)

Wederom een succesvolle verfilming van een verhaal van sci-fi schrijver Philip K. Dick na onder andere Blade Runner, Minority Report en Totall Recall. Deze kijkbeurt kon ik de film een stuk beter waarderen als de eerste keer dat ik deze zag iets meer dan een jaar terug, maar waar dit nu precies aan ligt kan ik niet plaatsen. Wellicht had ik, omdat ik de film tenslotte al eens eerder gezien had en het verhaal dus al kende, meer oog voor de onderliggende thema's, zoals de hints die gegeven worden richting de uiteindelijke briljante plottwist. Het verhaal steekt dan ook nog steeds erg goed in elkaar en ik kan ondertussen wel stellen dat ik fan ben van de Philip K. Dick verhalen. De manier hoe de kijker meerdere malen op het verkeerde been wordt gezet en hoe de verslaving en alle effecten daarvan worden getoond zijn uitstekend. Ook de cast is prima; Reeves en Ryder zijn beiden goed, Harrelson is erg grappig maar het is vooral Downey Jr. die de show steelt met zijn excentrieke personage, al lijkt het tussen hem en Harrelson af en toe wel een spelletje 'wie-kan-er-gekker-doen'. Het meest memorabele aan deze film is uiteraard de geweldige visuele stijl van de rotoscopie die toegepast is op de film, het is een onvergetelijke visuele pracht en praal die wellicht als enig minpuntje heeft dat getoonde emoties op gezichten niet altijd even sterk overkomen. Dit gebeurt echter slechts een enkele keer en over het algemeen is het een hele interessante keuze geweest.

8.0

[1101]

Aanloopje voor Imagine?

[wolverine]

New Kids Turbo - 2010 (5,5)

Toegegeven het beeld en geluid zijn zeer fraai. Maar nu de film.

Pluspunten:
- Steffen en Flip hebben geschreven, geregiseerd en ge-edit. Knap staaltje werk.
- Leuke cameos
- De jongens spelen hun rollen met veel lol
- Het thema "recessie" loopt leuk door de film

Minpunten:
- Het is allemaal grappig, maar niet leuk genoeg. Daardoor is het voor de speelduur van 80 minuten zelfs af en toe een lange film

Al met al een leuke poging, alleen hoop ik de volgende keer op wat meer vuurwerk (en dan niet in de vorm van explosies). Maar wel petje af voor de 5 heren. Ze hebben werkelijk echt hun best gedaan en beleven zichtbaar veel lol aan het op de hak zetten van "hun Maaskantje" en gabbers.

[Don van Straalen]

Aanloopje voor Imagine?

Hoe bedoel je? Het antwoord is nee, maar ik snap de link niet helemaal! Er draait verder niet echt iets wat ik graag zou willen zien of nog niet gezien heb.

[vinnypassy]

64. La meglio gioventù (Marco Tullio Giordana, 2003) :: 9.0

Een film die je vanwege de lovende kritieken enorm graag wilt zien, maar die steeds toch niet aan bod komt vanwege de lange speelduur. Eenmaal begonnen aan de film, is er maar één conclusie te trekken: dat uitstellen is nergens voor nodig en eigenlijk een kleine schande.

Vrijwel alle kritieken neigen naar hetzelfde verhaal. Ik kan hier nu wel proberen e.e.a. mooi vorm te geven, maar het is allemaal eigenlijk niet zo moeilijk. La Meglio Gioventù leunt op de karakters en de lengte, die ervoor zorgen dat je over een tijdspanne van 40 jaar intensief meeleeft met de karakters uit de film. Veel franje komt er niet bij kijken, maar dat is ook totaal overbodig. Door het zo laagdrempelig te houden worden namelijk vrijwel alle situaties voelbaar voor de kijker. En dit zijn er nogal wat, want dankzij de speelduur kunnen veel issues de revue passeren die bij iedereen wel eens zijn voorgevallen, waarbij de historie van Italië prachtig en subtiel verwerkt is in het verhaal.

Dit resulteert in een film die bijna alle emotionele facetten weet te bieden. De film is groots, maar net zo intiem. Episch, maar nooit too much. Uitgebreid, maar nooit langdradig. Natuurlijk hadden enkele scènes wat korter gekund, maar het geeft de film uiteindelijk net iets extra’s mee door nog meer inlevingsvermogen te verkrijgen bij de karakters en daardoor is het allemaal gemakkelijk door de vingers te zien. Want het is een fantastische, warme film die iedere filmliefhebber toch gezien moet hebben. Maar daarnaast ook ieder mens, want iedereen zal hier toch op zijn minst enige raakvlakken tegenkomen.

[Davidshadow13]

50. London Boulevard (William Monahan, 2010) :: 5.0
51. L'instinct de mort (Jean-François Richet, 2008) :: 8.2

Een van de betere zo niet beste franse film van het afgelopen decennium die eigenlijk samen met het tweede deel één film vormt. De film is grof en bij vlagen bijzonder aanstootgevend. Het goede gebruik van splitscreens en het goede script zorgt gewoon voor een hele authentieke gangster film. Die geen enkel moment on echt of raar aanvoelt. Echt een prestatie van formaat voor een Europese film.

52. Paul (Greg Mottola, 2011) :: 8.5

Na Hot Fuzz en Shaun of the Dead was ik vol verwachting over de nieuwe Pegg/Frost combinatie. Wederom uit de studio van Edgar Wright maar de regie is deze keer uitbesteed aan Greg Mottola die o.a. Superbad en Adventureland heeft gedaan. Al met al wordt er met Paul flink uitgepakt. De cast met o.a. Seth Rogan, Jason Bateman en Sigourney Weaver zorgt voor een typische sci-fi tintje.

Paul is eigenlijk een typische Pegg/Frost film waarbij de chemie tussen de personages heel belangrijk is. Deze keer spelen ze twee 'nerds' die de Comic-Con en UFO spots in de VS gaan bezoeken. Als ze uiteindelijk echt een alien tegenkomen worden ze helemaal gek en proberen ze er alles aan te doen om hem veilig thuis te brengen. Paul word vertolkt door Seth Rogen met daarover heen een CGI geprogrammeerde texture van een Alien. Dit is heel goed gedaan en ziet er ook bijzonder echt uit. Voor een Pegg/Frost film is vooral de combinatie tussen humor en actie weer heel goed gedaan. Paul zorgt voor veel rare en humoristische gebeurtenissen en ook de aanwezigheid van veel kleurrijke bij-characters zoals de Secret Service agenten en Ruth Buggs zorgen ervoor dat er altijd wat gebeurd. Het script dat ook door Simon Pegg en Nick Frost is geschereven is misschien niet zo sterk als dat van Hot Fuzz maar de combinatie tussen actie en humor is wederom steengoed en ik kijk dan ook reikhalzend uit naar de derde film van Edgar Wright met Pegg en Frost uit de zogenaamde Cornetto-trilogie. Kortom vond je Shaun of the Dead geweldig en ben je verliefd op Hot Fuzz dan moet je deze film zeker zien want dat vind je hem ongetwijfeld leuk.

[1101]

@Don v S: Ik bedoel Hobo with a Shotgun. Wist niet dat die al verkrijgbaar was. En de rest is ook Imaginewaardig materiaal. Dus ik zie niet waarom je de link niet zou kunnen zien.

[Don van Straalen]

@Don v S: Ik bedoel Hobo with a Shotgun. Wist niet dat die al verkrijgbaar was. En de rest is ook Imaginewaardig materiaal. Dus ik zie niet waarom je de link niet zou kunnen zien.

Ik wist verder niks van Imagine en snapte dus niet dat die selectie films 'imaginewaardig' waren, dus dat zal de reden zijn geweest dat ik de link niet legde

[vinnypassy]

65. Adaptation. (Spike Jonze, 2002) :: 8.5

Wat een enorm gelaagde film. Het bekritiseren van clichés in films, maar ze zelf er net zo gemakkelijk (doch niet typisch clichématig) instoppen. De droge liefde, het afwisselen van realiteit met fictie, de verschillende filmstijlen/-elementen die de film biedt, de diepere emotionele wijsheid… De film biedt uiteindelijk zoveel, terwijl het vanaf het begin toch vrij rustig op gang moest komen. Geheel parallel aan het boek waarover het script geschreven moet worden in de film, waar één van de grootste krachten van de film ligt, want het zijn zelfs drie verhaallijnen die parallel lopen aan elkaar. Of door elkaar.

Eén van de beste hedendaagse scripts (al is het al bijna van 10 jaar geleden) naar mijn mening, uitgewerkt tot een pareltje van een film.

[Jeroen D]

The Way Back (Peter Weir)
Geslaagde film over een barre tocht door allerlei omgevingen. De film blijft boeien alleen denk ik dat de film sterker was geweest als ze er een half uur uit hadden geknipt. Saoirse Ronan valt positief op, erg goede actrice.
7/10

Silent Hill (Gans)
Ik blijf dit een erg goede gameverfilming vinden. Wel heel veel beelden afkomstig van de computer maar storen doet dat niet. Ze zijn nu met een vervolg bezig......ben benieuwd.
8/10

[rene81]

Destijds niet in de bios gezien, maar op zich was dat niet zo erg.
Goede film, maar zorgt er wel voor dat je erg benieuwd bent naar het tweede en laatste deel.
Vond het; in tegenstelling tot andere reviews wel goed; lekker duister (dat worden ze gelukkig steeds meer
(en gelukkig verschillen smaken)

7,5/10

[TheGodfather]

Taxi Driver
De eerste keer dat ik deze zag was een jaar of 6,7 geleden toen ik de dvd kocht. Nadat ik toen alle lovende recensies had gelezen en van de "klassieker status" afwist, viel hij uiteindelijk toch wat tegen. Er was iets waardoor het met niet echt wat deed.
Nu,zoveel jaren later, ben ik de nodige film ervaring rijker en was het met de release van US blu-ray tijd voor een herkijk.

Toen dit keer de credits over het scherm rolden snapte ik eindelijk wél waar die status en lovende recensies vandaan komen.
Scorsese maakt een indringend portret over God`s Lonely Man in de meest donkere kant die we ooit van de Big Apple zullen zien. De "filth and scum of the earth" dat `t nachtelijke New York bevolkt zien we door de ogen van De Niro`s anti-helden personage Travis Bickle, de slapeloze taxi chauffeur uit de titel. Als kijker wordt je door Scorsese meegesleurd in de donkere wereld waar Bickle zo`n moeite mee heeft en langzaam maar zeker verder in terecht komt.

De jazzy score en de voice-over zorgen voor film noir invloeden en ook een portie donkere humor kan Schrader`s fantastische script (die uit eigen belevenissen putte) niet ontzegt worden.
Samen met Scorsese`s geweldige regie, de quotbare monologen en dus De Niro`s acteerwerk zorgt dat ervoor dat ik `t niet kan ontkennen en me eigenlijk afvraag waarom ik het niet eerder heb ingezien: Taxi Driver is een meestwerk van de bovenste plank en (misschien) Scorsese`s beste werk.

10/10

[Albert Kostwinder]

The Incredibles DVD

Nu deze moderne klassieker op bluray is verschenen, leek het mij de hoogste tijd de dvd weer eens uit de kast te trekken en te beoordelen. Vergelijk je de animatie met bijv. Monsters Inc. of Monsters Vs Aliens, dan valt op dat deze bij The Incredibles lang niet zo gedetaillerd zijn. Het haar van de personen is net een Playmobil-kapsel. En ook de achtergronden zijn zeer simplistisch. Iets waar je alleen in het begin even op let, want wat volgt is gewoon een erg leuke film van 110 minuten die eigenlijk nooit verveelt.
Je ziet wel ineens stukken Cloudy With A Chance... en Despicable Me voorbij komen.

Het beeld en geluid is ook erg prima op moderne HD TV's, dus ik zal niet overstappen op bluray. Misschien dat het beeld nog wat beter eruit ziet, maar ik bel in ieder geval meer dan tevreden met de beeldkwaliteit van de dvd.

7,5/10

Wat kost een bluray speler nu nog joh? Je doet je gewoon te kort hoor met zo'n leuke tv...

[Marc T.]

North by Northwest

North by Northwest is een tongue in cheek thriller van Hitchcock uit 1959. Over het algemeen wordt deze film als een van de betere Hitchcock films beschouwd, maar daar ben ik het niet mee eens.

Laat ik beginnen door te zeggen dat er nog geen film van ‘the master of suspense’ is geweest die mij tegen is gevallen. Als we het nu hebben over ‘Rope’, ‘Vertigo’, ‘Psycho’, of het briljante ‘Rear Window’, stuk voor stuk zijn het schitterende films. North by Northwest is echter een film die niet in dat rijtje thuishoort wat mij betreft. Cary Grant wordt door zijn overdreven hang naar comedy overschaduwt door de schurk die wordt gespeeld door James Mason. De film weet aan het begin een bepaalde spanning op te bouwen die helaas niet vast wordt gehouden tot het einde van de prent. Grant speelt een reclameman die per ongeluk voor een geheim agent wordt aangezien. Wat volgt is een ontvoering, een spannende treinreis en een aanval door een vliegtuig die Grant nog maar net overleefd. In de achtervolgingen die de gehele film duren wordt Grant bijgestaan door een mooie blonde dame die (zoals gewoonlijk) een dubbele agenda heeft. Het is echter jammer dat het plot dat al verraadt voordat de hoofdpersoon dat zelf door heeft.

North by Northwest is een redelijke prent van Hitchcock die zeker de moeite waard is om te kijken, maar gezien de overdreven flauwe momenten en de matige acteerprestaties van Grant is het helaas geen hoogvlieger. Hiermee zal ik veel mensen tegen het zere been trappen, al was het alleen omdat deze prent bij velen hoog staat aangeschreven. Wanneer je Vertigo, Psycho of Rear Window naast deze film zet dan is het duidelijk welke de mindere van de vier is.

* * * ½

[peptalk]

Wat kost een bluray speler nu nog joh? Je doet je gewoon te kort hoor met zo'n leuke tv...

Hij bedoelt dat hij zijn DVD niet vervangt door een BD, Franklin1975 is nog niet bevangen met het vervang DVD door BD virus, ik heb zo'n opmerking al vaker van hem gelezen. Maar ik snap er helemaal NIETS van, BD is zoveel mooier en al helemaal met animatie...

[Wieba]

Hij bedoelt dat hij zijn DVD niet vervangt door een BD, Franklin1975 is nog niet bevangen met het vervang DVD door BD virus, ik heb zo'n opmerking al vaker van hem gelezen. Maar ik snap er helemaal NIETS van, BD is zoveel mooier en al helemaal met animatie...

Waarom niet? niet iedereen heeft nog een keer geld over voor dezelfde film. Het mag dan wel mooier zijn , maar de film blijft natuurlijk hetzelfde. Zou jij alles dubbel dippen wat je op DVD hebt?

[peptalk]

Waarom niet? niet iedereen heeft nog een keer geld over voor dezelfde film. Het mag dan wel mooier zijn , maar de film blijft natuurlijk hetzelfde. Zou jij alles dubbel dippen wat je op DVD hebt?

Misschien moet ik wat duidelijker zijn en snap ik zijn keuzes wat betreft films die hij niet dubbel dipt niet. Ik dubbel dip ook niet al mijn DVD's, maar die DVD's belanden waarschijnlijk nooit meer in een speler en hij geeft vaak bij die films aan dat hij ze heel goed vindt.

[Franklin1975]

Zo is het maar net
Voor ik een BD aanschaf, kijk ik eerst of de dvd op onze set kijkwaardig is en lees ik ook wat recenties over de BD-versie. Worden ondertitels heel erg blokkerig uitgerekt van de dvd (LOTR trilogie!), dan zal ik deze tegen een nette prijs op BD aanschaffen. Of als de DVD 4:3-formaat was en op BD ca. 16:9.

Films als The Exorcist en Close Encounters (deze vooral) waren op dvd niet meer te bekijken en heb ik voor ca. 12 euro per stuk op BD in huis gehaald (incl. resp. 2 en 3 versies van de film).
Maar bij veel recente titels is het niet nodig ze te vervangen voor BD, ook de Disney/Pixar titels niet.

Maar ik ga dit jaar nog best dubbel dippen hoor (JP-trilogie, Apocalypse Now...).

[Oudlid_X5]

Weemoed & Wildernis (2010) (Digna Sinke)




Weemoed & Wildernis kan je op verschillende manieren bekijken/lezen/interpreteren. Op politiek niveau, op persoonlijk vlak, met een filosofische inslag en tegelijkertijd is het ook een analyse van het maakproces van de film zelf. Het gaat over de verstrijkende tijd, het gaat over de dood en tegelijkertijd over de maakbaarheid van je eigen leven. Zeer persoonlijk en tegelijkertijd ook iets heel universeels. Het greep me naar de strot en liet niet meer los... ****½


Little Baby Jesus of Flandr (2010) (Gust Van den Berghe)



Eén van de meest radicale, compromisloze films van het festival. Het is de eindexamenfilm van de Belg Gust Van den Berghe die geselecteerd werd voor het Internationaal Filmfestival van Cannes in de sectie Quinzaine des Réalisateurs. Maar zal helaas nooit aangekocht worden want daarvoor is de film toch echt te excentriek. Op twee acteurs na komt namelijk de hele cast van Theater Stap: het zijn allemaal acteurs met het syndroom van Down.

De bewust houterige tekstbehandeling die door de (verstandelijk) gehandicapten worden opgelepeld zijn in combinatie met de wonderlijk mooie beeldcompositie een onwereldse, kinderlijk naïeve sfeer die doet denken aan Béla Tarr en de vroege films van Pasolini ('Trilogie van het Leven'). Little Baby Jesus of Flandr is uiteindelijk een bizarre film die multi-interpreteerbaar is. Zo worden ze nog maar zelden gemaakt. ****


Neds (2010) (Peter Mullan)



Neds vond ik een ijzersterke karakterstudie waar Peter Mullan ons laat zien dat het niet altijd onwil of een gebrek aan onderwijs is waardoor een jongere ontspoort en zich aansluit tot een straatbende. De buitenwereld met zijn vooroordelen en de stigmatiserende klassenmaatschappij hebben daar een groot aandeel in. Past perfect in het (uitzichtloze) straatje van Andrea Arnold (Fish Tank) en Shane Meadows (Dead Man's Shoes en This Is England). ****½


The Autobiography of Nicolae Ceausescu (2010) (Andrei Ujica)




De sleutel tot het begrip van het meesterwerk The Autobiography of Nicolae Ceausescu is het woord ‘autobiografie’ in de titel. Op geslepen wijze knipt en plakt Ujica officiële staatsreportages over de Roemeense dictator Ceausescu aan elkaar tot een vernietigende kritiek op de passieve Roemeense samenleving en op de internationale gemeenschap die de andere kant op keek terwijl Ceausescu het ooit zo cosmopolitische Roemenië te gronde richtte.

De sleutelscène tot deze conclusie krijg je na meer dan een uur te zien. Het zijn de eerste kleurenbeelden. Ceausescu doet 'gezellig' mee aan een volleybalwedstrijd. Hij staat dicht aan het net en trekt telkens met de ene hand het net een stukje naar beneden terwijl hij met zijn andere hand de bal er overheen probeert te werken. Niemand durft er wat van te zeggen. “Wir haben es nicht gewußt?” ****½

[vinnypassy]

Taxi Driver
De eerste keer dat ik deze zag was een jaar of 6,7 geleden toen ik de dvd kocht. Nadat ik toen alle lovende recensies had gelezen en van de "klassieker status" afwist, viel hij uiteindelijk toch wat tegen. Er was iets waardoor het met niet echt wat deed.
Nu,zoveel jaren later, ben ik de nodige film ervaring rijker en was het met de release van US blu-ray tijd voor een herkijk.

Toen dit keer de credits over het scherm rolden snapte ik eindelijk wél waar die status en lovende recensies vandaan komen.
Scorsese maakt een indringend portret over God`s Lonely Man in de meest donkere kant die we ooit van de Big Apple zullen zien. De "filth and scum of the earth" dat `t nachtelijke New York bevolkt zien we door de ogen van De Niro`s anti-helden personage Travis Bickle, de slapeloze taxi chauffeur uit de titel. Als kijker wordt je door Scorsese meegesleurd in de donkere wereld waar Bickle zo`n moeite mee heeft en langzaam maar zeker verder in terecht komt.

De jazzy score en de voice-over zorgen voor film noir invloeden en ook een portie donkere humor kan Schrader`s fantastische script (die uit eigen belevenissen putte) niet ontzegt worden.
Samen met Scorsese`s geweldige regie, de quotbare monologen en dus De Niro`s acteerwerk zorgt dat ervoor dat ik `t niet kan ontkennen en me eigenlijk afvraag waarom ik het niet eerder heb ingezien: Taxi Driver is een meestwerk van de bovenste plank en (misschien) Scorsese`s beste werk.

10/10

Ik had onlangs precies, maar dan ook echt precíes hetzelfde. Hoe de film van gewaardeerde klassieker zo snel kan stijgen naar personal favorite. Briljant.

[TheGodfather]

From Paris With Love
Als je in het film woordenboek "over the top actie film" op zoekt dan zul je daar waarschijnlijk de synopsis van From Paris With Love aantreffen.
Een dun plot waarbij je het verstand lekker op nul kunt zetten, niet te veel hoeft na te denken en je kunt overgeven aan de dikke actie die regisseur Morel voor je in petto heeft.
Een speciale vermelding dient uit te gaan naar John Travolta, die hier z`n tofste rol sinds Vince Vega neer zet (inclusief z`n Royale with cheese).

6,5/10

[Coen P.]

Days of Thunder (Tony Scott, 1990) ***
Top Gun on wheels! De vergelijking met Top Gun, de actieprent van producer Jerry Bruckheimer, regisseur Tony Scott en acteur Tom Cruise is snel gemaakt. De drie heren slaan wederom de handen ineen en ruilen de stoere vliegerswereld in voor de even zo stoere racewereld. Net als in Top Gun slaat rivaliteit om in vriendschap. Cruise speelt Cole Trickle. Een wilde, maar getalenteerde coureur die de hegenomie van de arrogante Rowdy Burns doorbreekt. Een ernstig ongeluk brengt de kemphanen echter dicht tot elkaar. Burns moet stoppen en Trickle is na de crash niet meer de coureur die hij vroeger was. Kan hij met hulp van zijn monteur (Robert Duvall) en vriendin (Nicole Kidman) het tij keren? Uiteraard...
Het is erg moeilijk om een pure racefilm te maken. Net als in Grand Prix wordt de fout gemaakt om té veel soapelementen in het verhaal te vlechten. In tegenstelling tot het genoemde Grand Prix en bijvoorbeeld Le Mans zijn de racescenes soms erg onrealistisch. De NASCAR wagens zijn regelrechte botsauto's en vlak voor het inhalen wordt nog even 'naar de zesde versnelling doorgeschakeld' terwijl de voorganger vol gas rijdt. Logisch! Toch zijn de sfeerbeelden rondom de races wel om van te smullen. De ambiance weet de film wél goed weer te geven. Onderga deze machotrip en kijk of de testosteronopkloppende prent iets voor je is. Slechter ga je er niet van worden...

[TheGodfather]

Chung Hing Sam Lam (Chungking Express)
De grote doorbraak film van Wong Kar-Wai is een zeldzaam succes van style over substance waarin we worden overspoeld met een mix van montage stijlen en verschillende manieren van filmen (waarin kleur gebruik, verschillende filters en lenzen en muziek een belangrijke rol spelen) en twee aparte verhalen die eigenlijk niet heel veel met elkaar van doen hebben. Het gaat dan ook niet écht om de verhalen,die trouwens (vooral het tweede) wel leuk en aandoenlijk zijn, maar om de vrije manier van film maken.
En daarin slaag hij zonder twijfel. Een pracht film, waarbij trouwens wel misschien pas na een paar kijkbeurten het kwartje echt valt.

8,5/10