Welke film heb je net gekeken en wat vond je ervan? (10)

[Cosper]

Pandorum: 6,5

Een mix tussen Resident Evil, Event Horizon en Aliens. Kijkt lekker weg, maar door de soms houterige montage op de 'actie'-momenten zijn de leukste/spectaculairste fragmenten moeilijk te volgen. SFX ziet er zeker goed uit en de twist op het eind is erg leuk bedacht! Geen verassend verhaal en duidelijk te zien dat P.W. Anderson het geproduceerd heeft...

[Marcel v/d H.]

Talk Radio (Oliver Stone, 1988)
Vrij onbekende film van Oliver Stone waarin hij de spanning langzaam aan goed op weet te bouwen. De flashback was wat minder en het einde zie je wel een beetje aankomen, maar toch is de film zeker het kijken waard. Sterke regie en ook goed acteerwerk van de gehele cast, John C. McGinley zet eindelijk eens een andere rol neer en normaal krijg ik altijd een beetje jeuk van Alec Baldwin, maar is deze film kon ik hem prima verdragen. 7.0

[Jeroen D]

Pandorum: 6,5

Een mix tussen Resident Evil, Event Horizon en Aliens. Kijkt lekker weg, maar door de soms houterige montage op de 'actie'-momenten zijn de leukste/spectaculairste fragmenten moeilijk te volgen. SFX ziet er zeker goed uit en de twist op het eind is erg leuk bedacht! Geen verassend verhaal en duidelijk te zien dat P.W. Anderson het geproduceerd heeft...

Deze heb ik ook gezien. Wel een leuke film maar over het algemeen een beetje slappe hap. Snap echt niet wat Ben Foster in deze film doet, de beste man verdient zoveel beter.

[Jordy van Buel]

Peeping Tom Michael Powell - 1960

Voor mijn afgeronde scriptie heb ik de afgelopen tijd veelvuldig gekeken naar twee voyeuristische films van Hitchcock: Rear Window en Vertigo, waarin de eerste veelal uit gaat van een detective/onderzoekende manier van kijken en Vertigo zowel detective als post-traumatische/geobsedeerde blikken toont. Ik wist dat Peeping Tom een voyeurisme film pur sang was, maar dat het mij zo'n ongemakkelijk gevoel zou geven had ik niet verwacht! Ik heb me in ieder geval erg goed vermaakt met de film, waarin de hoofdpersoon Mark echt wordt neergezet als een maniak of psychopaat die één is geworden met zijn camera en fotomateriaal: het stereotype persoon waar Beatrix zich tegenwoordig aan ergert.
Net als in Hitchcock's Psycho wordt de mannelijke hoofdpersoon redelijk positief neergezet: een nette, gemanierde jongen die weinig contact heeft met de buitenwereld en zijn pleziertjes dus vindt in ongebruikelijke dingen. De kijker wordt het echter snel duidelijk dat achter dit zachte - misschien zelfs wel homoseksuele? - karakter een heel andere persoon schuil gaat: iemand die plezier put uit erotische plaatjes én uit oprechte angst (scopophilia).
De manier waarop Powell dit alles laat zien brengt een bepaalde spanning met zich mee die door de hele film voelbaar is en zelfs wanneer je denkt als kijker dat Mark in staat is zijn obsessie naast zich neer te leggen - mede omdat de blinde onderbuurvrouw hem bijna overtuigd - begaat Mark zijn fatale fout.

Aanrader!

[Oudlid_X5]

La vie de Jésus (1997)
The Life of Jesus gaat over racistische werkloze jongeren die niets om handen hebben. Ze vullen hun dagen meestal in door met hun opgevoerde brommers het dorp Bailleul (in het Noorden van Frankrijk) onveilig te maken. Het dorp wordt in zorgvuldig gecomponeerde shots grauw en verlaten in beeld gebracht. Met lange takes en échte mensen (geen professionele acteurs) die nauwelijks nog communiceren. Liefde kennen ze niet. Een goed voorbeeld daarvan is de hoofdpersoon die liefdeloze seks heeft met zijn vriendin (expliciet in beeld).

Het debuut van Bruno Dumont lijkt iets nieuws toe te willen toevoegen aan klassieke thema’s als schuld & boete, wraak en innerlijke tweestrijd (de hoofdpersoon heeft epilepsie) maar het werkt op momenten nogal voorspelbaar. Neem nou het verhaal dat in gang gezet wordt door de Marokkaan die verliefd wordt op het meisje van de hoofdpersoon. (SPOILER) Drie keer raden wie uiteindelijk dood wordt geslagen?! Men kent namelijk in de zware arthouse films het woord verzoening niet.

[Albert Kostwinder]

Deze heb ik ook gezien. Wel een leuke film maar over het algemeen een beetje slappe hap. Snap echt niet wat Ben Foster in deze film doet, de beste man verdient zoveel beter.

Tja, wat doet Gerard Butler in hemelsnaam in Gamer.... zal hij achteraf gedacht hebben...?

Zal Foster ook wel gedacht hebben wellicht. Soms pakt het minder uit dan je had verwacht / gehoopt...

[Don van Straalen]

11. Up in the Air (2009)

Voor mij heeft Jason Reitman zich al eerder bewezen met Thank you for Smoking en Juno. Ook zijn nieuwste film, Up in the Air, kent dezelfde sfeer en stelt niet teleur.

De charismatische Clooney speelt de rol van de grappige, gevatte maar eenzame zakenman die mensen ontslaat als beroep perfect. Naast Clooney is ook de rest van cast fantastisch, vooral de twee dames passen perfect in de film.

De film kent grappige en vlotte dialogen en regelmatig zat ik met een glimlach van oor tot oor als George Clooney weer met iemand aan het praten was. Ook de meer dramatische stukken zijn prima, en vormen een mooi contrast tegenover de het komische gedeelte van de film.

Hele toffe, frisse film, waarvan ik verwacht dat deze wel een academy Award of twee in de wacht zal slepen.

8.3

[Melzz]

Lake Mungo

Een mockumentary.....en daar ligt meteen het probleem....je weet dat het gespeeld is. Het is goed gedaan en het wordt best overtuigend gespeeld. Echter was er weinig engs te beleven. Een meisje verdrinkt en de ouders en zoon zien haar daarna op foto's en videobeelden. Kan tof zijn echter blijkt dat de zoon de beelden heeft gemanipuleerd......dus twee keer nep....nepbeelden in een nepdocu. Dat vond ik echt een misser. Verder worden er wat zijwegen ingeslagen die nergens toe leiden zoals de backstory met de buurman. Echt jammer want het had potentie. Ik zag echt te wachten op de creepy beelden maar die bleven uit. Verder vrij saai. Rouwende mensen....treurig allemaal. Ik hoopte op een twist ofzo, die kwam wel, maar die was vrij lafjes. Ik dacht....nu komt er toch een geweldige ontknoping van dit "mysterie". Maar nee....slap...

5,8

[DanielC.]

8. Bloodfist (Terence H. Winkless, 1989) :: 6.0
9. Bloodfist II (Andy Blumenthal, 1990) :: 7.5
10. Bloodfist III: Forced to Fight (Oley Sassone, 1992) :: 6.5
11. Bloodfist IV: Die Trying (Paul Ziller, 1992) :: 6.0
12. Power of the Press (Lew Landers, 1943) :: 5.5
13. Shockproof (Douglas Sirk, 1949) :: 7.5
14. The Crimson Kimono (Samuel Fuller, 1959) :: 9.0

Avondje Bloodfist was wel vermakelijk. Lekker stompzinnig, en het geluid van die krakende botten is natuurlijk heerlijk. Gisteravond mijn nieuwe Sam Fuller boxje nog eens opengetrokken, Power of the Press is een verhaal van Fuller, en dat is eigenlijk het enige wat de film echt aantrekkelijk maakt. De acteurs zijn niet echt overtuigend, en visueel weet te film zich ook niet echt te onderscheiden. Hier en daar toch nog wat kleine verassingen die het enigzins omhoog halen. Shockproof is een wat vreemde samenwerking, Douglas Sirk en Sam Fuller die een film noir maken (Sirk regie, Fuller schrijft), en die is best interessant. Ik vond de acteurs in het begin niet zo goed spelen, het leek zo onnatuurlijk en stijf, maar bij nader inzien past dat eigenljik perfect bij de film die zo'n hele vreemde situatie behandeld. Tot slot The Crimson Kimono, het eerste meesterwerk uit de box (en niet verassend ook de eerste die Fuller zelf gemaakt heeft) die alles bezit waar ik zo goed op ga in Fuller's films.

[Coen P.]

Eergister Miami Vice op blu ray gezien. Toch wel één van de meest ondergewaardeerde films van de afgelopen jaren...

[Marcel v/d H.]

Eergister Miami Vice op blu ray gezien. Toch wel één van de meest ondergewaardeerde films van de afgelopen jaren...

Geheel mee eens. Naar mijn mening een van zijn betere films, heel wat beter in elk geval dan Public Enemies. Met name wat minder ontvangen door teleurgestelde fans van de serie denk ik.

[Don van Straalen]

Eergister Miami Vice op blu ray gezien. Toch wel één van de meest ondergewaardeerde films van de afgelopen jaren...

Vette film inderdaad. Heel erg rauw en die vuurgevechten zijn intens en keihard!

[Melzz]

2x gezien, 2x matig...tot zeer zwak.

[Albert Kostwinder]

Zombieland (2009)

Vanaf de klanken van Metallica's For Whom the Bell Tolls tijdens de begincredits, zat ik helemaal in de film. Dit is de leukste zombiefilm/comedy die ik sinds tijden heb gezien. Ik heb vreselijk gelachen. En Bill Murray heeft een geweldige cameo! Woody Harrelson speelt een uitstekende rol, op zijn lijf geschreven. Vond het jammer dat de film afgelopen was. Scoort zeer hoog in de entertainment department.

9.0

Sluit ik mij graag bij aan. The Kill of the week....hilarisch. En de cameo met Murray is inderdaad fantastisch.....en veel te kort inderdaad.....

[Coen P.]

2x gezien, 2x matig...tot zeer zwak.

Cijfers liegen niet, je gaf de een 6.6 (zie WiW). Zo 'zeer zwak' is dat toch niet

[Melzz]

Cijfers liegen niet, je gaf de een 6.6 (zie WiW). Zo 'zeer zwak' is dat toch niet

Ok...ok....dat zal dan tijdens een 2e kijkbeurt iets omhoog zijn geschroefd.
Qua stijl zit het wel goed, net als bij Public Enemies. Maar de karakters en het verhaal in Miami Vice vind ik nog steeds erg matig. Als dat ook nog eens in orde was, schoot de film meteen in waardering omhoog. In mijn beleving heeft Mann met Heat alles op een rijtje; mooie stijl, goed verhaal en interessante karakters met dito acteurs. Ook Collateral en The Insider vind ik vele malen sterker.

[steven van dijk]

Ok...ok....dat zal dan tijdens een 2e kijkbeurt iets omhoog zijn geschroefd.
Qua stijl zit het wel goed, net als bij Public Enemies. Maar de karakters en het verhaal in Miami Vice vind ik nog steeds erg matig. Als dat ook nog eens in orde was, schoot de film meteen in waardering omhoog. In mijn beleving heeft Mann met Heat alles op een rijtje; mooie stijl, goed verhaal en interessante karakters met dito acteurs. Ook Collateral en The Insider vind ik vele malen sterker.

En vergeet Ali niet, is ook een zeer sterke film. Vond de film niet slecht maar na toch wel een paar kijkbeurten viel me steeds meer op dat er geen chemie was tussen Jamie Foxx en Colin Farrel..ook niet tussen hem en Gong Li.

[Oudlid_X5]

Sous les bombes (2007)
Regisseur Philippe Aractingi suggereert met Under the Bombs een authentiek reportage drama. Maar de film wringt op het gebied van ongevraagd exploitatie van persoonlijk leed en een opstapeling van cliché momenten. Voor degene die geïnteresseerd is hoe snel iemand omgepraat kan worden van vegetariër naar carnivoor is dit een aanrader. Voor de rest gewoon snel vergeten want we hebben gelukkig al de instant klassieker Waltz with Bashir.

[Melzz]

Sympathy for Mr. Vengeance

Tijd geleden voor het eerst gezien en toen vond ik hem niet zo heel denderend. Vond hem nu echt steengoed! Beter dan Lady Vengeance in ieder geval. Ik vond hem ook vrij hard, was me de vorige keer minder opgevallen. En behoorlijk triest ook. Apart soms, wat een herkijk kan doen. Ik heb blijkbaar een eerste persing van A-film want het beeld is windowboxed non-anamorphic. Best jammer.

8.0

[BigLebowski]

Three Monkeys - Nuri Bilge Ceylan, 2008



Dit was de tweede keer dat ik hem zag en weer werd ik betoverd door de prachtige cinematografie en de sobere maar doeltreffende geluidstrack, welke buiten spaarzame dialogen, ook voor een groot deel bestaat uit geluiden van bijvoorbeeld passerende treinen en blaffende honden, een piepende deur, een zingende kanarie, naderend onweer etc. Er wordt dan ook meer tussen de regels door en met beeld en geluid gezegd dan met woorden. Dit alles draagt bij aan de beklemmende sfeer die deze film typeert. Traag is hij ook, maar wie zich daar niet door laat afschrikken, wordt op een prachtige film getrakteerd.





En het is een cliché, maar voor deze film geldt dat in het bijzonder: hij dient bij voorkeur genuttigd te worden op het grote doek, want vermoedelijk gaat er op een kleiner tv-scherm het nodige verloren. Dus als je de kans hebt om hem ergens bij je in de buurt te zien, grijp 'm!

9.0/10

Trailer

[Gertjan R.]

Flyboys,

Het is de tweede keer dat ik deze film zie. En ook de tweede keer beviel goed.
Het verhaal is waar gebuurd maar wel erg aangedikt, dit stoort mij echter geen moment.
De lucht gevechten vond ik erg mooi om naar te kijken en zagen er goed uit.

[Don van Straalen]

13. The Man Who Fell to Earth (1976)

De film begon fantastisch, en ik zat aan het beeld gekluisterd terwijl ik ontspannen genoot van de prachtige cinematografie en de excentrieke David Bowie, die een fantastische rol neerzet.

Het tempo van de film lag echter naar mijn mening te laag, waardoor ik het lastig vond om m'n aandacht er volledig bij te houden naarmate de film vorderde. Verder zaten er ook een hele aparte scenes in (zoals die ene met de revolver, wtf?)

7.6

[Marcel v/d H.]

In Dreams (Neil Jordan, 1999)
Ben geen groot fan van Neil Jordan, maar deze film viel me als geheel niet tegen, ik had alleen wel een beetje een dubbel gevoel. Het verhaal is niet slecht, maar ook zeker niet heel speciaal en het acteerwerk vond ik ook vrij middelmatig (en vooral wisselvallig). Visueel is het allemaal dik in orde! Aparte, maar passende stijl en prachtige cameravoering. 7.6

[Coen P.]

Street Kings (David Ayer, 2008 ) ***½
De voormalige scenarioschrijver David Ayer (S.W.A.T., Training Day) heeft met Harsh Times en Street Kings twee soortgelijke films geleverd. Harde, rauwe films over criminaliteit in Los Angeles. In Street Kings wordt dit geweld verteld vanuit het oogpunt van de politie. Het bijzondere hierbij is dat vooral de corruptie in het politiecircuit voorbij komt, iets wat in het vaderlandslievende Amerika niet vaak voorkomt.
Keanu Reeves speelt een agent met een verleden. Hij vult de dag als 'gunfighter' waar hij regelmatig het heft in eigen hand neemt en met een paar welgemikte schoten een rechtszaak overbodig maakt. Wanneer hij echter door interne zaken onder de loep wordt genomen komen enkele zaken in een stroomversnelling waarin niets is wat het lijkt.
Keanu Reeves is en blijft een ronduit matige rol die zijn karakter geen enkele diepgang lijkt te geven. Het is pijnlijk om hem te zien naast Forrest Withaker en Hugh Laurie die duidelijk meer kaas van het acteervak hebben gegeten.
Street Kings is nergens vernieuwend, niet iets wat persé moet maar soms wel verfrissend kan werken, maar biedt toch een realistische en rauwe blik op de onderwereld en politiecorruptie.
De blu ray is overigens van demomateriaal. Zowel beeld als geluid zijn nagenoeg perfect.

[Marcel v/d H.]

Vond het zelf eigenlijk een vrij middelmatige aflevering van The Shield.