Inception (Christopher Nolan, 2010)

[El-Jorge]

Ik denk wel dat hij nog in de droomwereld zit. Immers mag je de tol niet aan iemand anders geven, terwijl hij hem in limbo verliest aan die Japanner. Daarnaast kan ik mij voorstellen dat de kinderen eigenlijk ouder moeten zijn, ik kreeg wel het idee dat hij al een tijdje op de vlucht was.

[Reinbo]

De keren ervoor dat hij niet viel tolde de tol heel stabiel. Nu werd hij instabiel. En zoals ik al zei, al 2 keer eerder in de film viel de tol in hetzelfde 'level'. Hoe verklaar je dat?

Juist omdat de tol instabiel werd en toch bleef draaien ben ik er van overtuigd dat het dus een droom was. Als in de echte wereld een tol instabiel wordt valt die om en kan die zich niet 'herpakken'. Dat is onmogelijk, dus is het een droom.


Hoe dat met twee keer eerder in dat level zat weet ik niet meer, daarvoor kon het me bij vlagen te weinig boeien.

[Juvefan]

Juist omdat de tol instabiel werd en toch bleef draaien ben ik er van overtuigd dat het dus een droom was. Als in de echte wereld een tol instabiel wordt valt die om en kan die zich niet 'herpakken'. Dat is onmogelijk, dus is het een droom.


Hoe dat met twee keer eerder in dat level zat weet ik niet meer, daarvoor kon het me bij vlagen te weinig boeien.

Ik denk eerder dat het lastig te volgen was. Na 2 keer kijken wist ik ook veel meer dan na 1 keer. De tol herpakte zich niet. Hij bleef voor even instabiel en toen werd het beeld zwart. Misschien zou hij dat moment wel omgevallen zijn. Maar dat laat meneer Nolan in het midden waardoor dit soort discussietjes ontstaan. Ik vind dit overigens geen meerwaarde hebben maar vind het enigszins wel grappig.

Ik zou zeggen: Kijk de film een tweede keer. Dan is alles (de verschillende lagen) heel makkelijk bij te houden. Maar aangezien je op Moviemeter de film 1,5* gaf denk ik niet dat je daar de motivatie voor hebt.

[Rogier Burghout]

Ben alleen naar de film gaan kijken en kon de verschillende lagen al bij de eerste kijkbeurt al prima bijhouden. En het verhaal met de tol is natuurlijk express zo verfilmd zodat je discussies krijgt die een heel forum op zich al kunnen vullen. Erg slim van Nolan....

[Don van Straalen]

Ben alleen naar de film gaan kijken en kon de verschillende lagen al bij de eerste kijkbeurt al prima bijhouden.

Ja, ik snap ook niet waarom er zoveel verwarring is en dat er mensen zijn die het niet snappen. Het wordt duidelijk genoeg uitgelegd.

[John Tak]

Inception vandaag voor de tweede keer gezien, nu in het IMAX in R'dam. Vond het absoluut de moeite waard om de film voor de tweede keer te zien. Er valt van alles op z'n plek, ook uit het begin, waarvan je de eerste keer niet weet hoe je dat moet plaatsen. Ook al vond ik het de eerste keer al een volstrekt duidelijke film hoor. Maar het is zeker leuk om het voor een tweede keer te ervaren.

En oh ja, die laatste seconden hahaha... De tol draait, dreigt een klen beetje stabiel te raken en vlàk voor hij al dan niet zou KUNNEN vallen start de aftiteling. Geweldig om het publiek zo achter te laten. Inderdaad hoog "Huh!!" gehalte om me heen.

Wonderlijk genoeg viel de presentatie in IMAX me wat tegen. Vorige keer Avatar in 3D gezien daar, daarvan rolde ik zo'n beetje van m'n stoel, zo indrukwekkend vond ik dat.

Deze keer zat ik echter op rij 6, redelijk vooraan dus, en het viel me op dat ik de pixels nu kon onderscheiden en kartelranden langs bepaalde voorwerpen. Niet dat me dat nou per sé stoorde, maar het viel me op en leidde me soms een beetje af. Had ook het idee dat deze film niet altijd overal even scherp was.

Ook had ik - wat me verbaasde - af en toe last van het zg. regenboogeffect, waar sommige mensen ook last van hebben bij bepaalde DLP beamers. Had niet verwacht dat me dat hier in het IMAX op zou vallen. Heeft iemand anders dat ook wel 's gehad daar??

Volgende keer zal ik zeker proberen iets verder naar achteren te zitten. Zat er vast gewoon wat te dicht bovenop.

Het geluid was in ieder geval helemaal geweldig. Wat een geluid heeft deze film.

[patrick_h]

Dat met die tol...

Het idee van die dingetjes is toch dat jij de enige bent die ervan afweet, zodat je het doorhebt als je in andermans droom bent. Want de maker van de droom kan allerlei dingen manipuleren, maar hij/zij kan niet manipuleren waar hij/zij niet vanaf weet. Echter, als je in je eigen droom bent kun je gewoon zelf de werking van de dingetje manipuleren. Dus als Cobb in zijn eigen droom zit, kan hij dat tolletje gewoon zo manipuleren dat het voor hem lijkt alsof hij wakker is. Of ben ik nu gek?

[Reinbo]

Het zal vast op meerdere maken uitlegbaar zijn. Punt is echter dat het eigenlijk geen zak uitmaakt. Eer veranderd in wezen helemaal niets door. Dat vind ik het einde van ExistenZ al een stuk sterker, waar je het vraagstuk bewust krijgt voorgelegd.

[Martin Z.]

Kreeg of nam hij het tolletje niet over van z'n vrouw? Dus dan zou het al z'n eigen tolletje/totem niet meer zijn..

[Estel]

Wederom een interessante en gedurfde film van Nolan, die -zoals anderen in deze thread al aangaven - zijn grenzen verlegt en lijkt te groeien met iedere film. Inception stijgt conceptueel en imaginatief tot grote hoogtes, maar slaat de plank, naar mijn mening, op enkele fundamentele vlakken mis.

Zoals eerdere werken van Nolan ontbreekt het op het menselijke element aan overtuiging en emotionele diepgang/binding met de kijker. De kern van Inception is verpakt met een overweldigend conceptueel kadopapier, maar na het uitpakken vervalt de inhoud helaas in enkele jammere clichés en verrassend slecht en zoetsappig schrijfwerk. Ik heb het hier dan vooral over de relatie tussen Cobb en Mal

Het gebruik van bovenstaande kern als drijvende kracht achter de film, had zeer goed kunnen uitpakken - had Nolan zich hier werkelijk mee geïdentificeerd. Jammer genoeg lijkt hij dit gegeven liever te gebruiken als een geforceerde motivationele/emotionele drijfveer in dienst van een (overigens uitstekend) concept.

De cast varieert van goed tot uitmuntend, maar zelden krijgen personages kans om hun voorgevormde mal te doorbreken. Dicaprio sleurt zich op bekende wijze door de film heen - en Marion Cotillard lijkt verdwaald in haar rol, gereduceerd tot een onsympathiek plotpoint. Hoogtepunten zijn er voor Joseph Gordon-Levitt en Cillian Murphy, die op een verrassend ingetogen toon hun rollen overtuigend tot leven brengen.

Op visueel gebied is Inception krachtig en overtuigend. Verscheidene actie-scenes zijn duidelijk, fris en origineel. Enkele uitzonderingen in dit geval zijn het camerawerk dat van tijd tot tijd doet denken aan de onduidelijke vechtscenes in Batman Begins, en een door James-Bond geïnspireerde setpiece richting het einde van de film, waar zoveel verschillende verhaaldraden door elkaar lopen - dat de film zowel narratief, als op het gebied van montage, lijkt te ontsporen.

Nolan zet met Inception een verfrissende en uitdagende film neer, die van begin tot eind boeit, en de kijker na het einde nog lang aan het denken zet. Het open karakter van de film is zeer welkom, maar gezien de filosofische overtuigingen van Nolan die zich gedurende de film duidelijk manifesteren, was een persoonlijkere inslag van tijd tot tijd gewenst geweest. Nolan lijkt nu ietwat dwalend en conflicterend te balanceren tussen auteur en massa-filmmaker, hetgeen zijn werk helaas enige schade toebrengt. (Ik wil overigens niet claimen dat de twee enkel als separate vormen kunnen bestaan)
Gelukkig/Hopelijk krijgen we in de nabije toekomst nog meer te zien van deze interessante regisseur, en zal hij tegen die tijd wellicht zijn echte draai gevonden hebben.

8/10

[Dai]

De karakter van Joseph Gordon-Levitt had veel meer tegengewicht moeten bieden tegen Dicrapio, Levitt wist namelijk waarom Dicrapio niet in staat was om de "architect" spelen.

[BigLebowski]

Wederom een interessante en gedurfde film van Nolan, die -zoals anderen in deze thread al aangaven - zijn grenzen verlegt en lijkt te groeien met iedere film. Inception stijgt conceptueel en imaginatief tot grote hoogtes, maar slaat de plank, naar mijn mening, op enkele fundamentele vlakken mis.

Zoals eerdere werken van Nolan ontbreekt het op het menselijke element aan overtuiging en emotionele diepgang/binding met de kijker. De kern van Inception is verpakt met een overweldigend conceptueel kadopapier, maar na het uitpakken vervalt de inhoud helaas in enkele jammere clichés en verrassend slecht en zoetsappig schrijfwerk. Ik heb het hier dan vooral over de relatie tussen Cobb en Mal

Het gebruik van bovenstaande kern als drijvende kracht achter de film, had zeer goed kunnen uitpakken - had Nolan zich hier werkelijk mee geïdentificeerd. Jammer genoeg lijkt hij dit gegeven liever te gebruiken als een geforceerde motivationele/emotionele drijfveer in dienst van een (overigens uitstekend) concept.

De cast varieert van goed tot uitmuntend, maar zelden krijgen personages kans om hun voorgevormde mal te doorbreken. Dicaprio sleurt zich op bekende wijze door de film heen - en Marion Cotillard lijkt verdwaald in haar rol, gereduceerd tot een onsympathiek plotpoint. Hoogtepunten zijn er voor Joseph Gordon-Levitt en Cillian Murphy, die op een verrassend ingetogen toon hun rollen overtuigend tot leven brengen.

Op visueel gebied is Inception krachtig en overtuigend. Verscheidene actie-scenes zijn duidelijk, fris en origineel. Enkele uitzonderingen in dit geval zijn het camerawerk dat van tijd tot tijd doet denken aan de onduidelijke vechtscenes in Batman Begins, en een door James-Bond geïnspireerde setpiece richting het einde van de film, waar zoveel verschillende verhaaldraden door elkaar lopen - dat de film zowel narratief, als op het gebied van montage, lijkt te ontsporen.

Nolan zet met Inception een verfrissende en uitdagende film neer, die van begin tot eind boeit, en de kijker na het einde nog lang aan het denken zet. Het open karakter van de film is zeer welkom, maar gezien de filosofische overtuigingen van Nolan die zich gedurende de film duidelijk manifesteren, was een persoonlijkere inslag van tijd tot tijd gewenst geweest. Nolan lijkt nu ietwat dwalend en conflicterend te balanceren tussen auteur en massa-filmmaker, hetgeen zijn werk helaas enige schade toebrengt. (Ik wil overigens niet claimen dat de twee enkel als separate vormen kunnen bestaan)
Gelukkig/Hopelijk krijgen we in de nabije toekomst nog meer te zien van deze interessante regisseur, en zal hij tegen die tijd wellicht zijn echte draai gevonden hebben.

8/10

Mooi stuk Estel, waar ik het overigens ook roerend mee eens ben

[Rogier Burghout]

Zeker goede review en verwoordt ook zeker enkele fundamentele zaken die ik mis in de film. Maar ook zeker dat Nolan een interessante regisseur is die "mainstream" films weer interessant heeft gemaakt.

[Jaded]

Mijn idee is dat we nooit de realiteit hebben gezien.
Ik denk dat we zijn onderbewustzijn zien die een verklaarbare weg zoekt om wat er met zijn vrouw is gebeurd te verwerken en zo opnieuw in rust bij zijn kinderen te zijn.
Voor mij is de grootste aanleiding daarvoor dat de kinderen geen dag ouder zijn op het einde, 'zogezegde realiteit', als wanneer hij ze zou achtergelaten hebben.

Ook is het in het midden van de film duidelijk dat hij de gezichten op elk moment wel zou kunnen zien, ook al zit hij in de droom.
Ook is het niet zijn totem, dus kan hij aan de hand daarvan niet bepalen wat realiteit is en wat niet.

Mijn conclusie is dus dat hij de architect is en dat we nooit de realiteit zien.

Ik heb nog nooit zo'n volle zaal zolang stil weten zijn.
Geen geflikker van gsm's, gebabbel of zelfs irritant geritsel met chipszakken.
Ik denk dat iedereen het gevoel had dat ze er bij moesten blijven of ze waren de draad kwijt.
Een ander opvallend iets was dat door al dat in en uit dromen gedoe ikzelf totaal het verlies van tijd kwijt was.
Ik kon niet zeggen of de film nu anderhalf uur of slechts 30 minuten bezig was.
Dat is toch wel een zeer goed teken denk ik.

[Dai]

Hoe kan men nou een vergelijking maken van hoe de kinderen eruit zien? Alleen bij het einde worden de kinderen in beeld gebracht daarvoor zie je alleen hun achterkant.

[Don van Straalen]

Kleding.

[Jaded]

Hoe kan men nou een vergelijking maken van hoe de kinderen eruit zien? Alleen bij het einde worden de kinderen in beeld gebracht daarvoor zie je alleen hun achterkant.

Geloof je dat nu zelf helemaal?

Een kind van 'bijvoorbeeld' 8 tegenover een kind van 11 is een heel groot en duidelijk verschil.
Ja, ook enkel de achterkant.

[Dai]

Geloof je dat nu zelf helemaal?

Een kind van 'bijvoorbeeld' 8 tegenover een kind van 11 is een heel groot en duidelijk verschil.
Ja, ook enkel de achterkant.

Irrelevante kritiek aangezien de betreffende kinderen niet 8-12 jaar oud zijn maar tussen 3 en 7 (schat ik). Dus die voorbeeld draagt niet bij aan jouw argument.

[Jaded]

Irrelevante kritiek aangezien de betreffende kinderen niet 8-12 jaar oud zijn maar tussen 3 en 7 (schat ik). Dus die voorbeeld draagt niet bij aan jouw argument.

Meer heb ik niet te zeggen.

[Marcel v/d H.]

LOL

(alleen kijken als je de film hebt gezien)

[TheGodfather]

En deze

[John Tak]

Hahahaha die filmpjes van College Humor zijn echt TE leuk

[Devon1980]

Het feit dat ik tijdens een 2,5 uur durende film niet op mijn horloge heb gekeken, geeft aardig aan dat ik me totaal niet heb verveeld. De special effects waren indrukwekkend. Zelfs de oprollende straten zagen er enigszins geloofwaardig uit. De muziek vond ik goed bij de sfeer passen. De actiescenes waren eenvoudigweg geweldig. Daarnaast is DiCaprio nou eenmaal één van mijn favoriete acteurs.

Er zijn wel wat zaken die ik voor lief moest nemen, wilde ik de rest van de film waarderen. Zo wordt Saito niet weggezet als de CEO die nog meer geld wil verdienen ten koste van de bevolking aangezien we met hem moeten sympathiseren wat op die manier in deze tijd van antiglobalistische gedachtegoeden niet gaat lukken, maar als man die de bevolking juist wil redden uit de klauwen van de grote boze corporatie.

Als er een vliegtuig nodig is om een illegaal plannetje uit te kunnen voeren, evenals de medewerking van een stewardess, dan blijkt ineens dat Saito de maatschappij maar heeft opgekocht. Dat kwam wat Donald Duck-achtig op me over.

De achtervolgingsscene in de sneeuw irriteerde me. Vrijwel de gehele film is redelijk origineel, maar de achtervolgingsscene was regelrecht gekopieerd uit James Bond. Hommage of niet; dat had anders gekund.

De film moet het niet van het verhaal hebben, maar verder is Inception dik in orde.

8/10

Dat verklaart ook de reden waarom in de soundtrack een regeltje uit ''Non je ne regrette rien'' hoort.

Kijk, Hans Zimmer mag dan weliswaar niet het toppunt van originaliteit zijn, maar je moet maar op het idee komen!

Misschien niet origineel, maar zoals iemand op Youtube schreef: It may of been the point, while in a dream everything slows down in reality.

[martijn0432]

Zelf denk ik ook dat Cobb op het eind nog steeds droomt, maar het argument dat je dit kan opmaken omdat de kinderen even oud zijn vind ik ook weer niet helemaal opgaan. We weten dat hij 50 jaar heeft gedroomd, maar in werkelijkheid is dat veel korter. Ik weet de precieze berekening niet meer, maar het zou dus best zo kunnen zijn dat hij voor zijn kinderen helemaal niet zo heel lang weg is geweest.

[Jaded]

We weten dat hij 50 jaar heeft gedroomd, maar in werkelijkheid is dat veel korter. Ik weet de precieze berekening niet meer, maar het zou dus best zo kunnen zijn dat hij voor zijn kinderen helemaal niet zo heel lang weg is geweest.

De kinderen dragen op het einde toch ook dezelfde kledij als in zijn droom?
En zitten in dezelfde pose? (Hier ben ik niet geheel zeker van)