''Wegrottende'' muurbloempjes...

[Oudlid_X5]

Mocht er al iets bestaan als dit gewoon een slotje, Mod!

Dit topic is bedoeld om films te promoten die liggen weg te rotten in de videotheek/winkel door geen promotietour etc. Via deze weg kun je deze film promoten aan je mede-filmgenoten. Dat wil niet zeggen films van voor de prehistorie. Het gaat zich om films niet ouder dan 2000 en dus niet het etiket hebben ''oud'' en ''versleten''. Verder gaan we hier geen droogopgenoemde titels vermelden je moet zeggen waarom je deze film promoot aan je mede-filmgenoten. Ik doe het eerste zetje alvast...

Shopgirl (2005)

Naar een komisch vehikel gezien te hebben op de avond vond ik het tijd voor een serieuze rol van Steve Martin. Een rustige kalme rol waar hij meer een dramatische kant mag spelen. En dat mag hij zeer zeker vaker gaan doen en waarschijnlijk krijgt hij door dit soort films veel meer krediet bij publiek en critici. De film is zelfs naar een gelijknamig boek van hem, sinds wanneer schrijft Martin dan zou je bijna zeggen.

De hoofdpersoon die door een voice-over wordt geïntroduceerd zoekt naar liefde, naar hunkering en naar de medemens. Deze film die veel lijkt weg te hebben van Me and You and Everyone we Know dat vooral kwam door de sfeer, qua vertellen van het verhaal en de achterliggende boodschap is misschien wel net zo bizar, mooi en tegelijkertijd een intens mooie liefdeverklaring voor de mens in relatie met de medemens. Deze zeer bijzondere filmervaring zorgde ervoor dat ik meegenomen werd naar een alledaagse schoonheid van de mens. De film bijvoorbeeld kent geen echte diepgang of karakterontwikkeling maar dat is nergens een probleem omdat de hoofdpersoon Mirabelle zo intens mooi haar rol in kleurt binnen het gestelde kader. Zo is er een heuse chemie aanwezig tussen haar en de beiden kerels en weet ze niet echt wie te kiezen omdat beide heren verschillenden minpunten kennen en herkennen. Door prachtige beelden werd ik op sommige momenten gehypnotiseerd en de muziek gooide daar ook een schepje bovenop door deels verwijzingen te doen naar de karakters en hun problemen die ze niet zichtbaar wouden tonen voor de ander.

Als grote verrassing kwam deze film uit de bus en hoop van harte dat in Steve Martin meer serieuze rollen zitten. Dit stilistische portret van mensen met hun dagelijkse emotionele problemen komt dicht bij in de buurt van de echte mens waardoor wij als kijker beter kunnen identificeren dan andere vreselijke romkoms. Muurbloempje zekers weten!

[Oudlid_X5]

Adam & Paul (2004)

Het regiedebuut van Leonard Abrahamson is zonder enige hoop een onsentimenteel getuigenis van een verhaal van twee vrienden die leven op straat. Deze zwervers, vrijwel zeker kansloos in de samenleving zijn junkies in hart en nieren. Hun dagindeling is puur berust op het overleven van hun verslaving. Dus door zoeken en stelen van geld lukt het al enige tijd maar deze dag zal nooit meer dezelfde zijn voor de twee. De film kent een sterke confronterende scheidslijn tussen lachen en of toch de ernst van de situatie inzien. Soms slapstick anders toch echt tragische te noemen, hoe zijn deze jongens te redden dwaalde in me hoofd rond tijdens het kijken van de film. Want slechte jongens zijn het echt niet maar hoopvol stemmen de twee samen niet. Hun vriendschap en geluk lijken al tijden onder invloed te staan onder de niet bevredigde verslaving. Wie deze hopeloze film achter de kiezen heeft denkt wel een tweede keer na om aan drugs te beginnen. Grappig vond ik nog wel dat de kleine Adam continu de klappen kreeg te denken aan de aanrijding met de scooter, klap in zijn gezicht, de klap met de vuist op de autoruit, en de lange Paul zich doodlacht om de ander maar vervolgens die zelfde nacht doodvriest. Dit gestileerde schilderij kent zijn indringende aanpak door die kleine dingetjes. Dus trieste film met een humoristisch tintje niet voor iedereen weggelegd en je moet er vooral open voor staan.

[Oudlid_X5]

Somersault (2004)

Hoe ik erbij kwam dat Somersault een Duits filmproject was weet ik niet. Maar wat ik wel weet is dat deze Australische film al zijn 14 Australische Oscars waard zijn. Het is het filmdebuut van Cate Shortland geboren in Temora en wordt volgend jaar alweer 40 en hopelijk blijft het hier niet bij.

De film vertelt het verhaal van een meisje midden in haar puberteit als ze het huis wordt uitgezet door moeder. Omdat ze haar betrapt met het ‘’onschuldig’’ kussen van de vriend van moeders. Wat doe je om te overleven in de erbarmelijke kou van Australië?

Deze fase in haar leven, waar ze vooral experimenteert, en vooral een fase is om snel volwassen te worden wordt verbijsterd goed gespeeld door de jonge actrice. Die voornamelijk ook goed geholpen wordt door de mede acteurs. Vooral de hunkering naar aandacht en dat er iemand is waar je terug op kan vallen is mooi in beeld gebracht. De naïviteit van de hoofdpersoon is dan ook een logische volgende stap. Verder dompelt de regisseuse het geheel in een vreemd tranceachtige staat door het kleurgebruik en de soundtrack dat letterlijk samen op gaan. Sommige kunnen het een beetje clichéverhaal noemen maar toch is het meer dan dat het gaat vele malen dieper dat je ziet of denkt. En het open einde dat een goede afloop moet voorstellen had ik toch andere gedachte bij. Een beetje de Lilja 4-ever van Australië maar dan vele malen minder rauw en kent de kijker een opgeluchter einde hoewel het een zwaar thema is en niet zomaar uit je hoofd verdwijnt.

[Timothy]

Adam & Paul (2004)

Geweldige film inderdaad. Dit schreef ik 2 jaar geleden:

Adam en Paul, vrienden sinds hun schooltijd, zijn inmiddels verworden tot kansloze, deerniswekkende junkies. Verbonden door gewenning en noodzaak besteden zij hun dag, net als alle andere, aan het bijeensprokkelen van het geld voor hun volgende shot. Met de bodem al enige tijd in zicht, ziet het er vandaag naar uit dat er eindelijk een eind is gekomen aan hun krediet, vrienden en geluk.

Een rooskleurig beeld van het dakloze junkiebestaan krijg je niet voorgeschoteld in Adam & Paul. Iedereen ziet deze twee losers liever komen dan gaan. Het geniale is dat je de hele film niet weet wie nu Adam is en wie Paul. Ze worden steevast aangesproken met: “Hey Adam & Paul”. Pas bij de aftiteling wordt het duidelijk, omdat er een bijvoeging achterstaat: (the short one) en (the tall one). Een andere running gag is het bietsen van sigaretten.

Een bittere, niets verhullende, maar vreemd genoeg vaak erg grappige kijk in een dag van het leven van twee verloren junks. Triest, maar met een kleine glimlach op het gezicht. Net als je enig respect voor ze hebt gekregen als ze vertederend met een baby hebben gespeeld, beroven ze in een steegje een jongen met het syndroom van Down, omdat het een makkelijk slachtoffer is. Tegen beter weten in hoop je als kijker dat het uiteindelijk beter met ze zal gaan. Verwacht dan ook geen hoopvol einde, maar een heftige finale.

Adam & Paul is perfect gecast en geacteerd door de twee titelpersonages. Tom Murphy als het dommige en erg ongelukkige onderdeurtje en Mark O'Halloran, die tevens het verhaal schreef, als grove leiderfiguur. Het Ierse taaltje dat de gehele cast uitbrengt is werkelijk heerlijk voor de sfeer.

[Oudlid_X5]

Timothy bedankt voor het bevestingen van de film! Als je andere muurbloempjes kent post ze gerust maar.

factured Landscapes (2006)

Het uitgangspunt van deze schitterende, schrijnende documentaire is fotograaf Edward Burtynsky die de wereld rond reist, om landschappen te fotograferen. Met in het achterhoofd houdend dat de veranderingen in het landschap hebben plaats genomen door industrialisatie en productieprocessen. Monumentale schoonheid weet hij vast te liggen mijn zijn fotocamera’s. Ook al beweert hij dat geen politiek standpunt maakt met de foto’s toch merk je dat ze niet zomaar gemaakt zijn. Ze zijn gemaakt om ons iets duidelijk te maken en de achterliggende boodschap is dan ook pas op dat wij mensen niet de natuur versouwen met onze eigen creatie. We moeten bewust worden van het kwaad! De commentaar wordt gegeven door de foto’s de woorden die gesproken worden zijn allemaal teveel omdat de beelden voor zichzelf spreken. Maar zorgt dat ervoor dat ik me de complete film daar aan gaan ergeren. Echt niet, ik laat me opnemen in de meditatie van beelden en meer beelden. Denk ook aan een gevoelige hypnotiserende muziek eronder en mijn ogen konden het niet bijhouden wat voor moois die zagen terwijl het tegelijkertijd in me achterhoofd zat wat het allemaal moest uitbeelden. De schoonheid van steengroeven, fabrieken, kantoorcomplexen, stuwdammen, mijnen, afvalbergen en andere grootschalige werken gemaakt door de handen van mensen. Surrealistische beelden van rood gekleurde rivieren alles passeert de revue. Ookal is het allemaal eerder in de geschiedenis gedaan van documentaires tot aan experimentele cinema toch wist dit me allemaal me behoorlijk te raken. Warme aanrader maar heb geduld!

[Oudlid_X5]

The Last Hangman (2005)

Indrukwekkende film uit Engeland waarbij de beul dit keer een gezicht en een geweten heeft. Het verhaal is gebaseerd op waar gebeurde feiten. We hebben hier te maken met Albert Pierrepoint die in zijn voetsporen wil treden van zijn vader, namelijk executeur. In zijn gehele carrière heeft hij meer dan zeshonderd mensen opgehangen. Hij was niet alleen de snelste maar ook de meest rechtvaardige executeur uit de geschiendenis van Engeland. Totdat hij wordt aangesproken op zijn geweten dan begint alles mis te lopen en te knagen daarboven.

Sterke film die je geschokt achterlaat. Het is er eentje die je tot nadenken aanzet en laat zien dat je niet alles zo zwart en wit kunt benaderen. Sterk geacteerd door iedere acteur vooral de beul uit de titel van de film. Fascinerend hoe hij met de mensen omging. Als kijker komt het behoorlijk schokkerend over maar hij blijft er zichtbaar koel onder. Totdat hij zijn gevoelens naar een heftige climax uitspreekt. Dus een film die je niet alleen in je hart raakt maar ook in je hoofd. Grote aanrader!