Oorspronkelijk gepost door
BigLebowski
@Hombre: ik bedoelde het niet zo hooghartig zoals het misschien lijkt (en jij dit klaarblijkelijk leest) ;)
Ik begeef me op glad ijs, dat besef ik me maar al te goed. Toch nog een voorzichtige poging :grin:
@rogue:
In principe heb je namelijk volkomen gelijk. Uiteindelijk is alles subjectief te noemen. Maar daarmee maken we onszelf er wel erg makkelijk mee af. Tegelijkertijd hebben we namelijk ook met z'n allen bepaalde 'afspraken', of noem het 'objectieve standaarden' in het leven geroepen. Een valse noot wordt nou eenmaal minder goed bevonden dan een zuivere noot, al is een ieder vrij om anders te vinden (mening), maar weinigen die dat zullen doen (de maatstaf). En bij film gaat het inderdaad uiteindelijk om de samenhang van alle onderdelen bij elkaar, wat het nog ingewikkelder maakt. Logisch. En we weten ook allemaal het verschil wel tussen mening en feit. Maar ter vergemakkelijking van enige discussie zijn er dus wel algemene maatstaven om specifieke kwalificaties aan af te kunnen meten. Met het vormen van een mening doen we in principe niet anders met z'n allen. We wegen, bewust en onbewust, standaarden tegen elkaar af. Zo kwalificeren we het ene als beter of slechter ten opzichte van het andere. En voor iedereen liggen de standaarden natuurlijk anders ergo de verschillende meningen. Dat maakt een discussie dan ook zo lastig. Toch zou het prettig zijn om niet alles af te doen als 'een kwestie van smaak', omdat dat nogal een open deur en een dooddoener is en alle discussie verstomt.
Een willekeurig voorbeeld:
stel ik probeer Let it Be van The Beatles op gitaar te spelen en doe dat vals en uit de maat etc., en daarna zou Paul McCartney hetzelfde nummer spelen maar dan vloeiend en zuiver zoals het hoort, dan kun je heus objectief (dus volgens de algemene norm) vaststellen dat zijn uitvoering de beste is volgens mij. In dit geval ligt het niet aan het nummer zelf maar aan de uitvoering waarop we kunnen stellen dat mijn uitvoering niet goed was (andersom kan het natuurlijk ook). Vervolgens kan iemand mijn valse versie toch mooier vinden. Maar de algemene maatstaf bepaalt toch dat Paul McCartney's versie beter was. Het zijn twee verschillende maar net zo geldende waarheden als je het mij vraagt
Wat betreft The Shallows vind ik bepaalde dingen technisch gewoon matig uitgevoerd of ongelukkig gekozen, juist omdat er inhoudelijk zoveel meer uit de film te halen was om het voor mij spannend of meeslepend te maken. De regisseur greep soms naar stijlmiddelen die voor mij het tegenovergestelde bereikte. Buiten de haai om leek het meer op een promofilm voor surfers; door de kleurfilters, slo motion beelden en een vaak onnodig afleidende rondzwierende camera. Om maar wat puntjes te noemen. Van realisme was niet echt sprake. En om (voor mij) een gevoel van realisme te bewerkstelligen zou ik al voor een andere cameravoering en cinematografie gekozen hebben. Deze film hinkt op twee gedachten, maar neigt toch vooral naar sensatie en spanning, die door het gebrek aan realisme er voor mij dus niet was. Ik kreeg vooral het gevoel dat zij mooi in beeld moest.
Uiteindelijk is dit natuurlijk ook allemaal maar een mening :lol: